(g)Lo-Fi(les)#3 Ο Rod Stewart προτιμούσε να ντοπάρεται από πίσω...

"Δεν έβαλα ποτέ κόκα στο "κεφαλάκι"...Την έβαζα όμως στον πάτο μου! εγώ και ο Woody, στους Faces όταν δε μπορούσαμε να τη ρουφήξουμε, γιατί (τα ρουθούνια) ήταν σε τόσο άσχημη κατάσταση, συνηθίζαμε να τη βάζουμε σε υπόθετα.
  Ο κόσμος με ρωτούσε αν την έβαζα στο "κεφαλάκι". Τι σπατάλη. Ο Έρρολ Φλύν το έκανε, προφανώς, αλλά εκείνες τις μέρες ήταν καθαρή, αγνή κοκαϊνη. Εμείς μπορούσαμε να βρίσκουμε αυτήν τη φαρμακευτική κοκαϊνη, με νεκροκεφαλές και κόκκαλα πάνω στο μπουκαλάκι. Ήταν υπέροχα."

απόσπασμα από το Meaty, Beaty Big & Bouncy - εκδόθηκε από τον Dylan Jones το 1996.

(φωτό: DK R )

Cheers, Ρίκο! ( ο σκύλος που λατρεύει τη μπύρα )

  Αν το δείτε και κρατάτε σακούλα με τις μπύρες ή το κρασί πάνω πάνω ή σε εμφανές σημείο τέλος πάντων, βρείτε τρόπο να κρύψετε τους...χυμούς. Ή τρέξτε!
  Όχι, ο Ρίκο δε δαγκώνει ( εύκολα ) αλλά την "πέφτει" με θράσος σε καφενέδες, καφετέριες και μπαράκια με καρέκλες και τραπέζια έξω καΙ απαιτεί κυρίως μπύρα.
  Κυκλοφορεί στην περιοχή της Νεάπολης Θεσσαλονίκης.  Τη θέλει δε, τη μπύρα του, σερβιρισμένη σε τασάκι - πεντακάθαρο εξυπακούεται! Στην υγειά σου Ρίκο! - Cheeeers!

Ένας Ορισμός του  θεού

Ο ορισμός του θεού που ακολουθεί, ανήκει στον Jerry Thomas από τις ΗΠΑ, φίλου από τα παλιά. Θεολόγος ( μεταξύ άλλων ) ο Τομ έγραψε το πανέμορφο αυτό κομματάκι σοφίας, "προϊόν" ενδοσκόπησης και αναζήτησης και το ανήρτησε στο facebook ( ανεβάζοντας ταυτόχρονα και τον πήχυ στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης )

.Το παραθέτουμε στην αγγλική στην οποία γράφτηκε αλλά και στα ελληνικά.

"God to me is the lip of a waterfall where you can see that moment when the water is weightless, then gone. It is that moment. That's God. That moment has monumental power captured, as the flood roars in your ears, but there, in front of you, time stands still and we float."

"Ο θεός για μένα είναι το χείλος ενός καταρράκτη, εκείνη τη στιγμή που το νερό δεν έχει βάρος και μετά απλά χάνεται. Είναι αυτή η στιγμή. Αυτό είναι ο θεός. Αυτή η στιγμή έχει μνημειώδη ισχύ αιχμαλωτισμένη καθώς η ροή βοά στα αυτιά σου, μπροστά σου και ο χρόνος σταματά και (είναι σα να) επιπλέουμε".

Γκάζια & ομορφιές διαχρονικές...!

 Δυο πανέμορφα μονοθέσια, δημιουργία - προφανώς - φοιτητών του Α.Π.Θ.
  Με λειωμένα (έως ψιλοκαμμένα...) τα λάστιχα και επίσης εμφανή φθορά στα περισσότερα μέρη τους ( καντράν, τιμόνι, θέσεις, αναρτήσεις κ.α.) εκτίθενται σε κτήριο του Αριστοτελείου, μετά από τη συμμετοχή τους σε κάποιο ράλλυ με

Dark Horse ( Back In All Black, pt.II )

 Το μαύρο άλογο που εικονίζεται στις δυο φωτογραφίες είναι τυχερό: ο ιδιοκτήτης του το φροντίζει με ιδιαίτερη προσοχή και αγάπη, κάτι το οποίο αναδεικνύεται μέρα με τη μέρα ολοένα και περισσότερο.

  Κατά πάσα πιθανότητα, πρόκειται για γιαπωνέζικο μοτόρι, προσφάτως "ανακαινισμένο", που έχει τα καλύτερα, μπροστά του...

  Για την ώρα, κάθεται αναπαυτικά στο πεζοδρόμιο οδού της Νεάπολης της Θεσσαλονίκης, έως την ώρα που θα βγει ξανά στους δρόμους. Ίσως όμως απλά να περιμένει...το νέο (παλαιό, δηλ....) αδελφάκι του!

  Θα το μάθουμε σύντομα και φυσικά θα σας ενημερώσουμε, αν προκύψει, με φωτογραφίες του νέου μέλους της "οικογένειας".

                                                  (φωτό: RootsDoC)