ΙΝΤRO...for the New day, the New week, the New Way...

Have a good one all ya- choose the one(s) U need

To αμερικάνικο HARDCORE *1980 -1986
- Η ιστορία μιας φυλής.

* \Trailers + the whole DOCUMENTARY of an era. feat: interviews by Henry Rollins plus members of Circle Jerks, Black Flag, Minor Threat, Millions of Dead Cops, Flipper talkin' too & much much much mo'!

pic by 8Tracks

Δυο λόγια για τη μουσική σκηνή που έβαλε τα πράγματα στη θέση τους όταν το rοck αργοπέθαινε στις αρένες.
 by  DK®️ 
 Το νυχτερινό σχολειό του hardcore. Kάπως έτσι θα μπορούσε κανείς να αποκαλέσει ή να χαρακτηρίσει αν προτιμάτε την εξαιρετική δουλειά του σκηνοθέτη Paul Rachman και του δημοσιογράφου-dj-συγγραφέα Steven Blush (βιβλίων σχετικών με το rock n' roll, από το punk και ως το hardcore hair metal..) υπό τον τίτλο 'Hardcore 1980-1986, A ribal History).
 To βιβλίο πρωτοκυκλοφόρησε το 2001 μέσα από το blogspot "The evening Class" και ουσιαστικά ήταν μια συζήτηση σπουδαστών με τους δημιουργούς της ιστορίας της μουσικής που ξεπήδησε τόσο μέσα από τα κέντρα των αμερικάνικων μεγαλουπόλεων, όσο και από τα προάστια της μεγαλοαστικής και της μέσης τάξης αλλά και από την 'κοινωνία' των white trash κοινοτήτων που επιβίωναν περιφερειακά των αστικών κέντρων σε ολόκληρη την αμερικάνικη επικράτεια.

pic by Green Room Radio

Το 'HARDCORE '80...-'86, A Tribal History') επανεκδόθηκε το 2010 και αποτελεί, μαζί με το οπτικό υλικό που το συνοδεύει (συνεντεύξεις με τους πρωτοπόρους της hardcore σκηνής των ΗΠΑ την περίοδο 1980-85, όταν δηλαδή ξεδίπλωσαν την οργή τους, το ταλέντο τους και τον αυθορμητισμό τους όλα εκείνα τα συγκροτήματα που μέσα από μια DIY αισθητική ''επαννεκίνησαν' τη rock μουσική, βγάζοντας την από το τέλμα της arena rock που επικρατούσε τότε, και την πήγαν πολύ, πάρα πολύ μπροστά) όχι απλά μια εξιστόρηση εκ των έσω αλλά ένα πραγματικό μνημείο, μια παρακαταθήκη για το ''πάμε παρακάτω...'' οιασδήποτε χρονικής και παράλληλα, κοινωνικής συγκυρίας. Λογοτεχνικά δε, ΄ξεσηκώνει' όλους όσους αγαπούν τη rock n'roll, ανεξαρτήτως ιδιαίτερων προτιμήσεων περίπου τόσο όσο το είχαν καταφέρει πριν από πολλά χρόνια, οι New York Dolls,οι Ramones,οι Stooges, οι Televisiοn ή ακόμη παλιότερα οι Velvets. 
  Για να μην κουράζουμε με τη συνέντευξη-ποταμό των δυο δημιουργών της δουλειάς αυτής, παραθέτουμε ένα trailer-άκι για να μπείτε στο 'τριπάκι', λίγο πριν από το τέλος του αποσπάσματος τη γνώμη του P. Rachman σχετικά με το τι συνέβαινε τότε- συνοπτικά τρόπον τινά- και στο τέλος...τέλος απλά απολαύστε ολόκληρο το ντοκυμαντέρ για την τόσο δημιουργική και -το λιγότερο- εκρηκτική, από κάθε άποψη, περίοδο.

pic by Amazon reocine.blogspot.com

Απλά προσέξτε, αν θέλετε, τις ομοιότητες και τις συνθήκες ίσως, της τότε εποχής-πολιτικά, κοινωνικά, πολιτιστικά και πάνω απ' όλα 'μουσικά',  με την παρούσα, σημερινή κατάσταση, τόσο στη Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο τις 'αφορμές' που συχνά πυκνά προκύπτουν, προλειαίνοντας το έδαφος και (το κυριότερο) τις προοπτικές που ΠΑΝΤΟΤΕ υπάρχουν και "περιμένουν" τις συνθήκες, την τόλμη κάποιων-συνήθως- λίγων,(αρχικά τουλάχιστον) και την ταυτόχρονα αναπτυσσόμενη δυναμική που την κατάλληλη στιγμή θα αποτελέσει, όπως ιστορικά έχει αποδειχθεί, την αρχική σπίθα ή την αφετηρία αν προτιμάτε, για το καινούργιο και το ανατρεπτικό.

(TRAILERS: *MVDEntertainmentPrg -*hardcore star)

"Το κοινό τώρα είναι εγκλωβισμένο.(σ.σ. ακόμη και αν) Υπάρχουν πολλοί τρόποι να κάνεις οτιδήποτε καθώς υπάρχουν το διαδίκτυο. το My Space και τα e-mails- έτσι σε εγκλωβίζουν οι μεγάλες εταιρείες.

Στα τέλη της δεκαετίας του '70 ή στις αρχές των '80s, στην αυγή αυτού του κινήματος οι εταιρίες σχεδίασαν μια παρόμοια οπτική (σ.σ.επιχειρώντας να συμμετέχουν στα του κινήματος) μόνο και μόνο για να μας το πουλήσουν με το δικό τους τρόπο.Σήμερα, ενώ μπορούμε να "γκρεμίσουμε τον τοίχο" και να ουρλιάξουμε δυνατά και να φωνάξουμε και να διαμαρτυρηθούμε με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά πρέπει να γκρεμίσουν άλλους δέκα τοίχους. Πρέπει να είναι πιο επιθετικά. Πρέπει να ακούγονται πιο δυνατά.

    ---'Αυτό που στ' αλήθεια πρέπει να πουν είναι 'δεν θέλουμε όλη αυτή τη σαβούρα που μας κάνετε να νομίζουμε πως θέλουμε ή το να μας λέτε τι μας αρέσει.'---

pic by nightflite.com

 ************************ 
Στο σκληροπυρηνικό κίνημα αυτά όλα ήταν ξεκάθαρα. Δε θέλουμε αυτή τη σκατένια μουσική πλέον. Δε γουστάρουμε το Ronald Reagan να πηγαίνει τη χώρα πίσω στο 1955-αυτό μοιάζει με ...ανέκδοτο. Είναι μούφα. Ξέρουμε πως δεν είναι αλήθεια.
  Έχουμε αυτή τη νέα μουσική, αυτή τη νέα φωνή και αυτό σημαίνει κάτι για εμάς και ξέρουμε πως είναι ξεχωριστό.
  Μας ενεργοποίησε και μας έδωσε το 'καύσιμο' για να πιστέψουμε πως αυτό που ξεκινούσαμε, όσο μικρό κι αν ήταν, είχε κάτι το 'ερεθιστικό' και κυρίως την ηθική του να βοηθήσει κανείς τους φίλους του.  
  
------ Γιατί όλοι έπρεπε να βοηθήσουν για να συμβούν ατές οι συναυλίες τα απογεύματα της Κυριακής.ΌΛΟΙ. Έπρεπε να βρεθείς εκεί, να τρέξεις, να βοηθήσεις ακόμη και τξ μπάντα την ίδια να καταφέρει να φτάσει στον τόπο της συναυλίας. Υπήρχε μια αίσθηση συμμετοχής σε μια 'κοινότητα'. Στ' αλήθεια...στηρίζονταν όλοι μεταξύ τους για να κάνουν όλο αυτό το happening πραγματικότητα γιατί αλλιώς απλά δε θα συνέβαινε. Υπάρχουν πολλές δυνάμεις εναντίον σου που έπρεπε να ξεπεράσεις"------
                             
  *documentary by SONY Pictures

Dave Laing "Λόγος και σημασία στο πανκ ροκ" incl. clips by The Pistols, Sham 69, MC5, NY Dolls

pic by "All That\s Interesting" The Rise Of The New York's Punk Scene In Photographs

I don't want a holiday in the sun

I wanna go to the new Belsen

I wanna see some history

Cos now I gotta reasonable economy

   Λίγα τραγούδια αγάπησα στη ζωή μου όσο το «Holidays In The Sun» των Sex Pistols, ένα εμβληματικό πανκ αριστούργημα, ένα «ηχόσημο» της εποχής του. Αν και το έχω ακούσει χιλιάδες φορές (πάντα με την ίδια ευχαρίστηση), αν και είδα να το παίζουν μπροστά στα μάτια μου πριν από μερικά χρόνια οι ίδιοι οι Pistols με την αρχική σύνθεσή τους, ξαφνιάστηκα όταν διάβασα την ανάλυση του διάσημου τραγουδιού στο βιβλίο του Dave Laing που κυκλοφόρησε πρόσφατα μεταφρασμένο στα ελληνικά. Την ανάλυση δηλαδή των αλλόκοτων στίχων που έγραψε ο Jonny Rotten στην τρυφερή (τρόπος του λέγειν, στην περίπτωσή του…) ηλικία των 19 ετών.
   Ο Βρετανός δημοσιογράφος, συγγραφέας και πανεπιστημιακός ερευνητής Dave Laing υποστηρίζει ότι για να γίνουν πλήρως αντιληπτοί οι στίχοι του Rotten είναι απαραίτητο «να θεωρήσουμε την “κατακερματισμένη” αφηγηματική φόρμα των στίχων ως ένα καθαυτό σύμπτωμα μιας κατάστασης ψυχολογικής διαταραχής».
   Αναζητώντας συνδέσμους ανάμεσα στις λέξεις των στίχων, ο Laing αποκρυπτογραφεί τον ποιητικό κόσμο του νεαρού Λονδρέζου πανκ και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι στο τραγούδι των Sex Pistols εμπεριέχονται η ναζιστική θηριωδία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (αναφορά στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν), το μεταπολεμικό γερμανικό οικονομικό θαύμα («η συνετή οικονομία»), η συνολική ευρωπαϊκή ιστορία του 20ού αιώνα και η παραπληγική οικονομία της βρετανικής εργατικής τάξης· όλα αυτά μέσα στο θρυλικό τετράστιχο. Καταπληκτική ανάλυση.
                      Το πανκ στο μικροσκόπιο

   Το βιβλίο αυτό γράφτηκε το 1985 και θεωρήθηκε η πρώτη ολοκληρωμένη μελέτη για την ένδοξη εποχή του βρετανικού πανκ. Ένα είδος μουσικής που εκτός από την ανατροπή δεδομένων στην ίδια τη μουσική βιομηχανία, γεγονός που επίσης αναλύεται στο βιβλίο, αποτελεί κατά τον συγγραφέα έναν «προσωρινό σχηματισμό λόγου» με απίστευτα ευρύ πλάτος και βάθος σημαινόντων.
   Έτσι, στο πλαίσιο της ανάλυσής του, με βάση έναν μεγάλο όγκο τραγουδιών, άλμπουμ και συγκροτημάτων, αλλά και πληθώρας δεδομένων (δηλώσεις στον Τύπο και άρθρα εποχής,

                                                     
  Έτσι, στο πλαίσιο της ανάλυσής του, με βάση έναν μεγάλο όγκο τραγουδιών, άλμπουμ και συγκροτημάτων, αλλά και πληθώρας δεδομένων (δηλώσεις στον Τύπο και άρθρα εποχής, προσωπικές αναμνήσεις, συνεντεύξεις με τις μπάντες κ.ά.) προσωπικές αναμνήσεις, συνεντεύξεις με τις μπάντες κ.ά.), ο Laing θα ασχοληθεί όχι μόνο με την ποίηση στους στίχους του πανκ, αλλά και με την ονοματοδοσία των συγκροτημάτων, τις αισθητικές επιλογές των μελών τους, την «παρενδυσιακή» πλευρά του πανκ (Damned, Adam Ant, Siouxsie and the Banshees κ.ά), το μικροκλίμα των συναυλιών, την ανθρωπογεωγραφία των φυλών που τις παρακολουθούν, τη φωνητική εκφορά των μηνυμάτων αλλά και τη μουσική αυτή καθεαυτή.

  Βασισμένος στις αρχές της σημειολογίας, έτσι όπως αυτή αναπτύχθηκε από τους επιφανείς Γάλλους γλωσσολόγους, αλλά και με τη βοήθεια της κοινωνιολογίας, της ανθρωπολογίας, ακόμα και της οικονομίας (όταν θα αναλύσει την ταξική διαστρωμάτωση του πανκ), ο Laing βάζει στο επιστημονικό μικροσκόπιο, πρώτος εδώ και 35 χρόνια, ένα μουσικό κίνημα που έκτοτε δεν έπαψε ποτέ να απασχολεί τα media αλλά και τα πανεπιστήμια και να παράγει συνεχώς γνώση.

   Η περίφημη συνέντευξη των Pistols στο κανάλι Thames Television, διάρκειας μόλις 100 δευτερολέπτων, που ήταν αρκετά για να πλακωθούν οι Matlock, Jones και Rotten στα μπινελίκια με τον τηλεπαρουσιαστή, ο οποίος διέκοψε την εκπομπή εκτοξεύοντας τη φήμη της μπάντας, είναι ένα από τα περιστατικά που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας για να αναδείξει ζητήματα «δημόσιας αορατότητας», «ιδιωτικής κατανάλωσης του πανκ», στιγματισμού κ.λπ.

  Το υπέροχο τραγούδι «If The Kids Are United» των Sham 69 (το ακούσαμε πρόπερσι παιγμένο από τους ιστορικούς Angelic Upstarts στο υπόγειο του «Αν»), δίνει την αφορμή στον συγγραφέα να επιχειρηματολογήσει για την πολιτική αμφισημία του προλεταριακού πανκ και να σχολιάσει τη μετάλλαξη μιας μερίδας συγκροτημάτων με αριστερές (μουσικές και πολιτικές) καταβολές σε εκπροσώπους ρατσιστικών ιδεών κ.ά. 
               Για πανκς, ρόκερς και βιβλιόφιλους

   Οι φίλοι του πανκ θα λατρέψουν το βιβλίο, καθώς μέσα σε αυτό εξετάζεται από έναν φιλικό παρατηρητή η αγαπημένη μουσική τους και συνολικά ο υποπολιτισμός στον οποίο αισθάνονται ότι αποτελούν μέλη.
   Για τους λοιπούς φίλους της ροκ είναι μια καλή ευκαιρία να εντρυφήσουν σε ένα μουσικό ιδίωμα –και όλα τα συμπαρομαρτούντα του– που άλλαξε τη ροή της παγκόσμιας ροκ, που ανέδειξε μια νέα αισθητική, ψήγματα της οποίας απαντιούνται έκτοτε σχεδόν παντού μέσα στη μεγάλη οικογένεια της ροκ μουσικής.
   Αλλά ταυτόχρονα, εισήγαγε στο ροκ και τη νεανική κουλτούρα συνολικά την ιδεολογία (και πρακτική) του Do it yourself.Αλλά και για τους λοιπούς βιβλιόφιλους, το One Chord Wonders (τραγούδι των Adverts αλλά και παράφραση του όρου one hit wonders, που υποδηλώνει τις μπάντες που μπήκαν για μια και μόνη φορά στους καταλόγους επιτυχιών μ’ ένα τραγούδι τους και χάθηκαν στη λήθη των χρόνων) είναι μια υπέροχη, εμπεριστατωμένη ανάλυση των κοινωνικών και ανθρωπογεωγραφικών όρων που διαμόρφωσαν το βρετανικό πανκ.

   To βιβλίο, το οποίο μετέφρασε ο Αλέξης Καλοφωλιάς, μπασίστας, τραγουδιστής και εκ των συνθετών των Last Drive (και των Thee Holy Strangers), γνώστης ο ίδιος των όρων και των ιδιωμάτων της γραφής του Laing, περιέχει επίσης ένα χρονολόγιο με συνοπτική καταγραφή των γεγονότων που αναφέρονται (καλύπτει την περίοδο 1975-1980), ένα παράρτημα με επιλεγμένη δισκογραφία, καταλόγους πωλήσεων singles με αναφορά στα πανκ τραγούδια της εποχής κ.ά. Απαραίτητο ανάγνωσμα για όσους νιώθουν ότι η μουσική είναι κάτι περισσότερο από μερικά ακόρντα, μερικούς δίσκους κι ένα πικάπ.
                                    Θανάσης Αντωνίου     από το /diastixo.gr

https://diastixo.gr/kritikes/meletesdokimia/12555-dave-laing-punk-rock

Λόγος και σημασία στο πανκ ροκ

One Chord Wonders

Dave Laing

Πρόλογος: TV Smith

μετάφραση: Αλέξης Καλοφωλιάς

εκδόσεις Κουκκίδα

Nίκος Πατηνιώτης; ''Ιστορία της μουσικής βιομηχανίας''                                                    div:the Bookmakers  
'plus;συνέντευξη του Al Kooper, clips με πρόβες των Stones & Metallica trasgin' the house down w/ 'Lizzies' 'Whiskey In the Jar '+ rare shots of Brian Eno, Chris Tsangarides n'+..

(pic by Pinterest)

         (via https://diastixo.gr)

   O κιθαρίστας και καθηγητής ηχοληψίας και μουσικής τεχνολογίας Νίκος Πατηνιώτης στην πρώτη του συγγραφική εμφάνιση παραδίδει στο αναγνωστικό κοινό ένα εκπληκτικό βιβλίο, το οποίο είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για οτιδήποτε γραφτεί στο μέλλον στη χώρα μας σχετικά με την ηχογράφηση, παραγωγή και διανομή μουσικής.
  Η Ιστορία της μουσικής παραγωγής είναι από τα βιβλία που όχι μόνο μπορεί (κι αξίζει) να διαβαστεί άνετα από τον οποιοδήποτε μουσικόφιλο, αλλά πρέπει να διδάσκεται και σε σχολές μουσικής και ηχοληψίας, διότι αποτελεί επίτομη ιστορία μιας ολόκληρης τέχνης και του τρόπου με τoν οποίo η τέχνη αυτή αποτυπώνεται σε φορείς αναπαραγωγής, διανέμεται και καταναλώνεται από το κοινό.

  Από όλους εμάς που ακούμε μουσική. Όσοι αγαπάνε τη μουσική όχι μόνο ως μία εκ των καλών τεχνών, αλλά κι ως μια τεχνολογική κι επιχειρηματική περιπέτεια, αξίζει να διαβάσουν αυτή την ιστορία, έτσι όπως τη διηγείται ο 39χρονος μουσικός κι επαγγελματίας ηχολήπτης.
Ξεκινώντας, φυσικά, από τα τέλη του 19ου αιώνα. 

Επιστήμη και τέχνη εν τη γενέσει τους΄
  Thomas Edison, Alexander Bell, Emile Berliner: οι πρώτοι άνθρωποι της μουσικής βιομηχανίας. «Au Clair De La Lune», «Mary Had A Little Lamp»: τα πρώτα τραγούδια που ηχογραφήθηκαν στην ιστορία της ανθρωπότητας. Χαρτί, φούμο, κερί, ψευδάργυρος, γομαλάκα (shellac), βινύλιο: τα πρώτα υλικά καταγραφής. Χωνί, κύλινδρος, ακίδα, λυχνία: τα πρώτα εξαρτήματα.

  Talking machine, phonograph, graphophone, gramophone: τα πρώτα ονόματα των συσκευών εγγραφής κι αναπαραγωγής ήχου.
  American Graphophone, Columbia Records, United States Gramophone, Victor Talking Machine (στις ΗΠΑ),
Pathe (στη Γαλλία),
Deutsche Grammophon Gesellschaft, Parlophone (στη Γερμανία),
Gramophone, His Master’s Voice, Decca Records (στην Αγγλία): οι πρώτοι δισκογραφικοί κολοσσοί.
78 στροφές, 33 στροφές, 45 στροφές, 7 ίντσες, 10 ίντσες, 12 ίντσες: τα πρώτα format αποθήκευσης. Όλα αυτά παρουσιάζονται στα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου.
                              Blues, Jazz & Rock n' Roll

         Ο συγγραφέας Νίκος Πατηνιώτης (φωτό από το diasixo.gr)

ς

  Το δεύτερο τμήμα της ιστορίας που αφηγείται ο συγγραφέας ξεκινάει το 1931, όταν η αναγκαστική λόγω οικονομικού κραχ συγχώνευση των Columbia και Gramophone δημιούργησε τον πρώτο γίγαντα της δισκογραφικής βιομηχανία στον 20ό αιώνα, την ΕΜΙ.
  Ο Νίκος Πατηνιώτης καθ’ όλη τη διάρκεια της συναρπαστικής διήγησής του έχει μια τριπλή οπτική: α) παρουσιάζει την επιχειρηματική εξέλιξη της βιομηχανίας στον χρόνο, β) κάνει αναφορές στην εξέλιξη της μουσικής που ηχογραφείται και γ) παρουσιάζει αναλυτικά τις τεχνολογικές εξελίξεις στους τομείς της ηχοληψίας και αναπαραγωγής.
  Όπως είναι φυσικό, η απαρίθμηση μεγάλου αριθμού διαφορετικών μηχανημάτων και τεχνολογιών αλλά και η ανάλυση τεχνικών ηχογράφησης περιλαμβάνονται στη διήγηση – η αναφορά τους όμως δεν κουράζει.

  Το συγκεκριμένο, πρώτο μέρος του βιβλίου κλείνει με έναν πολυσέλιδο χρονολογικό πίνακα, όπου αποτυπώνονται οι σημαντικότεροι σταθμοί της μουσικής βιομηχανίας και το γενεαλογικό δέντρο ορισμένων από τις κορυφαίες εταιρείες της – εξαιρετικά συνοπτική αποτύπωση, αλλά άκρως χρηστική. Κι εκεί ξεκινάει το δεύτερο μέρος του βιβλίου, αυτό που θα συναρπάσει όποιον αγαπάει την αγγλόφωνη λαϊκή μουσική.

  Όλη η μουσική του 20ού αιώνα περνάει από μπροστά μας, το ενδιαφέρον όμως του συγγραφέα –και δικαίως– είναι στραμμένο στην αμερικανική λαϊκή μουσική, τα blues, την jazz και το rock & roll μέσα από την εμφάνιση, την ανάπτυξη και την παγκοσμιοποίηση των οποίων η ανθρωπότητα κάνει τα μεγάλα, τα αποφασιστικά βήματα στην ηχογράφηση και την αναπαραγωγή μουσικής.
  Υπέροχες ιστορίες ξεδιπλώνονται σαν έντυπο ντοκιμαντέρ μπροστά στα μάτια του αναγνώστη: το rock & roll από την πρώτη ακατέργαστη μορφή του στα μέσα της δεκαετίας του 1940 μέχρι τον Sam Phillips και τη Sun Records στο Μέμφις, τον Έλβις και το δίδυμο Leiber και Stoller στην πρώτη περίοδο του «Βασιλιά» στη νεοϋορκέζικη RCA.

RAVEN; THE should've-been' heroes of NWOBHM-trashin' the studio.

  Θα ακολουθήσει η έκρηξη του rhythm & blues με τις εταιρείες Atlantic, King, Specialty, Imperial και Chess στο Σικάγο.
 Ο μοναδικός ήχος της Stax Records στο Μέμφις.
 O θρυλικός Berry Gordy και η Motown στο Ντιτρόιτ.

   Η ιστορία της λευκήq και της μαύρης μουσικής δοσμένη –πρώτη φορά σε ελληνικό βιβλίο– με μια παράλληλη εξιστόρηση τόσο της δουλειάς των παραγωγών-πρωταγωνιστών και των καλλιτεχνών-αστέρων όσων και της τεχνολογίας και των τεχνικών που χρησιμοποιήθηκαν για να παραχθεί ο εκπληκτικός ήχος που ακόμα λατρεύουμε π.χ. σε ένα τραγούδι του Otis Redding. 
                  Η Dream Team των παραγωγών

  Το τρίτο μέρος του βιβλίου είναι το πιο ενδιαφέρον, καθώς εκεί ο συγγραφέας επικεντρώνει την έρευνά του σε πέντε διακεκριμένα πρόσωπα, πέντε κορυφαίους παραγωγούς (και μουσικούς), οι οποίοι κατά τη γνώμη του επηρέασαν αποφασιστικά την εξέλιξη της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας. Τρεις Αμερικανοί, ο χαρισματικός κιθαρίστας Les Paul, o εκπληκτικός μουσικός Brian Wilson των Beach Boys και ο εκκεντρικός, ανυπόφορος κι εγωπαθής πλην όμως ιδιοφυής παραγωγός Phil Spector. Και δύο Βρετανοί: ο υποτιμημένος αλλά σπουδαίος παραγωγός Joe Meek και ο σερ George Martin, ο παραγωγός των Beatles, για τον οποίο κάθε άλλο σχόλιο είναι απολύτως περιττό.

Ο ελληνικής καταγωγής Chris Tsangarides; άφησε το μάταιο κόσμο του...metal πέρυσι.

  Οι πέντε αυτές μικρές βιογραφίες, συνολικής έκτασης περίπου 150 σελίδων, είναι μια μοναδική ευκαιρία για τον Έλληνα αναγνώστη να εντρυφήσει στο έργο σπουδαίων ανθρώπων της μουσικής βιομηχανίας. Οι βιογραφίες τους δεν είναι απλή αναφορά των γεγονότων που σημάδεψαν τις ούτως ή άλλως πλούσιες καριέρες τους και σφράγισαν τις καριέρες αυτών με τους οποίους συνεργάστηκαν, αλλά κάτι περισσότερο.
Είναι, στην πραγματικότητα, η αποτύπωση της εξέλιξης της ίδιας της ποπ κουλτούρας κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα.
 - Είναι η επιτομή της πολιτιστικής παρέμβασης των γιγαντιαίων πολυεθνικών επιχειρήσεων και των στούντιο που όρισαν και σε μεγάλο βαθμό ορίζουν μέχρι και σήμερα τη μουσική που ακούμε, αλλά και την αισθητική που καταναλώνουμε -.

  Κι αν το πάμε λίγο παραπέρα, οι άνθρωποι αυτοί, μαζί με μερικές χιλιάδες άλλους, λιγότερο επώνυμους ή απολύτως ανώνυμους, στη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες ή το Σικάγο, το Λονδίνο, το Λίβερπουλ ή τη Γλασκώβη, αποτελούν αυτούς που ενορχήστρωσαν το σάουντρακ της ζωής μας.

Ροκ Σταρ;Ο Μέγας Brian Eno to 1972 (pic;Pitchfork)

  Το βιβλίο του Νίκου Πατηνιώτη είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα που διάβασα τα τελευταία χρόνια, έργο για μια πτυχή της μουσικής από κάποιον που έχει τις γνώσεις και το …γούστο να καθοδηγήσει τον αναγνώστη. Αν μάλιστα συνδυάσετε την ανάγνωσή του με την ακρση κάποιων κλασικών έργων που παράχθηκαν από τους προαναφερθέντες γίγαντες, για παράδειγμα διαβάζοντας τη ζωή του φυλακισμένου πλέον Phil Spector κι ακούγοντας το «Be My Baby» με τις Ronettes ή διαβάζοντας τη βιογραφία του George Martin κι ακούγοντας το «Eleanor Rigby» με τους Beatles, όλα θα είναι ομορφότερα. 
                                    
                                                                     *Θανάσης Αντωνίου
 (Δημοσιεύτηκε στις 6/52019 https://diastixo.grkritikes/meletesdokimia/12103-istoria-moysikhs-paragogis)

*Νίκος Πατηνιώτης
 -Η  ιστορία της μουσικής παραγωγής
'-Οι εταιρείες, οι τεχνολογίες και τα πρόσωπα που άλλαξαν τον
 ήχο

-εκδόσεις Fagotto

Εντροπία ξανά! Νούμερο 9!

   Την Κυριακή 9 Ιουνίου 2019, μια Κυριακή χωρίς εκλογές και κόμματα αλλά με πάθη, θα συμμετάσχω στο μικρό φεστιβάλ underground εντύπων, fanzines, αυτοεκδόσεων που το λέμε 'Καμηλοπαρδαλοζινάκια' το οποίο θα πραγματοποιηθεί στο δροσερό κλουβί στο Άλσος Παγκρατίου. Από τις 4.00 μέχρι να βραδιάσει...

   Μια νέα Εντροπία (#9), 44 ασπρόμαυρες σελίδες, την οποία ετοίμασα με φίλους και φίλες θα σας περιμένει εκεί. Με αποκλειστικές συνεντεύξεις με Peter & The Test Tube Babies (UK), Conflict (UK), Sewingneedle (Chicago, USA), Chain Cult (Ελλάδα) και Gramm Eleven (Ελλάδα) και άρθρα για την πανκ σκηνή του Σικάγο, για τα 100 χρόνια του Bauhaus, 4 σελίδες με νέους δίσκους και 2 σελίδες με βιβλία, βαρβάτα κείμενα που έγραψαν οι Κολοβός, Πανότας, Κατσαχνιάς κ.ά.

   Θα διατεθούν - όπως κάθε φορά- λιγοστά αντίτυπα στην προνομιακή τιμή των 1.022 δραχμών. 
  Οι κυβερνήσεις πέφτουνε αλλά το punk μένει...   

 ''It's like back into the future😎...'' (Dolf Wolf)* 

Από το μακρινό 2018 ο Μαύρος Ελέφαντας σαρώνει τ' αυτιά μας, ματώνει τα τύμπανα και αναστατώνει το λαβύρινθο... 

Sweet sweet sounds n' riffs thru a journey in2 the past, rite NOW, headin' 4the few-cha S this 4eva was.

*plus: 10' LIVE @Torino's ''Blah Blah'' + mo'!

• Αντί κειμένου παραθέτουμε τα πιο εμπνευσμένα ή ιδιαίτερα (όπως το δει κανείς) σχόλια* που αναρτήθηκαν στο YouTube (+ τα δικά μας...-**) μετά την ακρόαση του album 'Cosmic Blues' των Black Elephant από κάμποσες δεκάδες χιλιάδες μουσικόφιλους.
•  Plus: some serious live shiat from their own facebook page. Killer stuff- by ALL MEANS-NO DOUBT ABOUT IT...n'so 4th...
• by 666MrDoom (Δημοσιεύτηκε στις 21 Ιουλ 2018)
• 4 mo' info, check out:  https://smallstone.bandcamp.com/album...  https://www.facebook.com.blackelephan...

    *So here we go....

• Gabriel Alexander: A band like this in 2018. Mankind still has hope
• Yann Lbs: i'll ask to have this played at my funeral
• Kyle J: Makes me wanna drop acid and lay in the woods on a full moon Texas night!!🤘🤘🤘
• Nick Triantafyllou: joddeeeeeerrrrr δωσε πονο ρε παιδακι μου
• Chef72: Absolutely killing it. Muddier than a Mississippi roadside ditch baby.
• Tua Lomano:What a sweet find through the youtube wormhole..
• Precious Metal Head: Music is getting good again. 🤘🏻smoke up johnny.
• michael olson: Faith in Rock n Roll restored!!
• Brad Bradley: The badass child of an old Black Sabbath/Soundgarden union. Awesome
• dimxbvg: this album made me smarter
• WOTHAN66666: woow its like The Doors and JImmie and MOTORHEAD all in one...
• MrFobob: SOLD ! GREAT TUNES , GAVE ME AN EARGASM ! HEAPHONE MUSIC, LOVE IT
• seif kilani: SHIITT SHIIT SHIIIT MAN
• markobarrows: good sober and even better ripped.
• Billie McKenna: Whatever is going on in Italy and Greece, I hope it keeps going on. Have to go to the Mediterranean to get awesome rock these days. Really cool album!

** DK R: If Mafia was just a music thang this would be it

        
                                           

                                                

  Bonzai...A band to B*(...gettin' it on, takin' it on the road, ridin' on their 'Further'-stay tuned-)
  *on the way to to B tuned. And  turbocharged as well-guaranteed 2 get U stoned thru their own fresh STONER 'goods'...

rock n' Troll (G)Lo-Fi(l.es) #15
NIKKI SIXX: Εκτροχιασμένος στο rock n'roll τρένο, πηγαίνοντας με τα ...όσα - "The Heroin Diaries"/Οι Σκοτεινές Ημέρες/the Dark Daze.
- plus: "Looks That Kill" official clip & "Kick Start My Heart" 'thru' an AMAZING movie scenes 'patchwork')

by DK R**

  Στις 23 Δεκεμβρίου του 1987 έγινε γνωστό πως ο μπασίστας των Motley Crue Nikki Sixx "είχε πει το ποίημα" και μετανάστευσε για τον ίδιο χλοερό τόπο στον οποίο ΄χουν αποδημήσει οι μεγάλοι (και λιγότερο μεγάλοι) του rock n' roll. Εντελώς απροσδόκητα όμως, o Nikki...επέζησε του 'θανάτου' του

Easy Rider: η πρώτη ταινία με rock μουσική- από την αρχή ως το τέλος...του αμερικάνικου ονείρου.
 *plus: The Weight by (BOTH) The Band & The Grateful Dead + 
  the LEGENDARY Cemetary Acid Trip Scene(HD).

 by DK R*

  "Τα σκατώσαμε, αδερφέ...τα σκατώσαμε". Θυμάστε αυτήν την ατάκα του Captain America, το καλοκαίρι του '69; Η...πλάκα είναι πως ο μάγκας είχε δίκιο. Απόλυτο.

  Γιατί το ανεξάντλητο, αρχικά τουλάχιστον, ανθρώπινο δυναμικό του κινήματος ειρήνης της δεκαετίας του '60 δε στάθηκε ικανό να κλείσει το δρόμο στις φυλετικές διακρίσεις, τα σκληρά ναρκωτικά, τον ίδιο τον πόλεμο. Αυτό που ορισμένοι αποκάλεσαν πείραμα αγάπης έληξε πρόωρα. Ο Peter Fonda, ως Captain America το ηξερε καλά- το ίδιο και ο Dennis Hopper. Έτσι, το "δίδυμο" έχοντας καβατζάρει 360.000$ και ένα κιλό μαριχουάνας, ξεχύθηκε στους δρόμους της αμερικάνικης

Mουσική: κλειδί για την εξέλιξη της αντίληψης, της ευφυϊας, της προσωπικότητας - έρευνες αποδεικνύουν τη θετική επίδραση της μουσικής στην ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων.

  Ο Daniel Mullensiefen* δε γνωρίζει σε ποιό βαθμό το νεανικό παίξιμο κιθάρας στο οποίο επιδίδεται όποτε βρίσκει χρόνο, έχει επηρεάσει την πνευματική του εξέλιξη, αλλά γνωρίζει τουλάχιστον ένα πράγμα:"Η μουσική με κάνει πιο ευτυχισμένο και πιο ικανοποιημένο".

  Ο μουσικός ψυχολόγος από το πανεπιστήμιο του Λονδίνου είναι ένας από τους πλέον ειδικούς

(g)Lo-Fi(l.es)#12. 
"Ένα ...ναρκωτικό που το έλεγαν Deep Purple"
   Ιστορίες (από τη ζώνη) του Πορφυρού Λυκόφωτος, από τα  
    "καθαρά"(;) παιδιά του hard rock. 
   *plus: Burn (California Jam,1974), Black Night (in color...) +
     Space Truckin' LIVE

by DK R

  Deep Purple. Μα καλά, κάποιοι θα αναρωτηθούν...πως βρίσκονται τούτοι εδώ στους glorious filth files - δεν ήταν και οι πιο γνωστοί πότες- γενικά μιλώντας (και αν εξαιρέσουμε, ας πούμε τη...,χμ, συμπάθεια του Ian για το 'μαύρο' ή τις παροδικές, επίσης γνωστές εξαρτήσεις σε 'ακριβά γούστα' των

rockumentary #6
     - Wayne's World: οι Beavis & Butthead σε ...ζωντανή έκδοση ή, αν προτιμάτε, Headbanger's Super Bowl! - H all time classic σκηνή με το Bohemian Rhapsody + οι 25 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ατάκες της ταινίας

 by DK R (απόδοση)*

  Ο κόσμος του Wayne (1992) υπήρξε η πιο γκροτέσκα, προκλητική, ιντριγκαδόρικη, "θεόκουφη" μουσική κωμωδία ever- άσχετα αν όλα τα προαναφερθέντα στοιχεία εμπεριέχονταν και λειτουργούσαν σε ένα σεναριακό και σκηνοθετικό πλαίσιο που έκανε τον πιο ενημερωμένο και εξειδικευμένο cinefile, ταυτόχρονα όμως και το άκρως αντίθετο του - έναν απλό τηνέιτζερ που αναζητούσε βαρβάτο (αλλά ποιοτικό) ροκ σε μεγάλες δόσεις, περιπέτεια και αστεία-χοντράδες - αλλά και όλες τις ενδιάμεσες περιπτώσεις, να τραβάνε τα μαλιά τους, ίσως για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Το γέλιο πάντως είναι σχεδόν απίθανο να μην προκύψει...αβίαστα, απρόοπτα και στο τέλος γενναιόδωρα.

O λαμπάτος ενισχυτής επιστρέφει δριμύτερος. - Αυξάνονται οι 'οπαδοί' του vintage ηχητικού εξοπλισμού και του ζεστού και γεμάτου ήχου

by DK R
(απόδοση*)

  Αυξάνονται μέρα με την ημέρα οι εραστές του πλούσιου και γεμάτου βάθος ήχου των ενισχυτών με λυχνίες. Ίσως η εμφάνιση τους και το γυαλί που λαμπιρίζει, φαίνεται σαν κάτι με το οποίο θα ασχολούνταν κάποιος τρελός επιστήμονας, η αλήθεια όμως είναι πως αυτοί οι ενισχυτές έχουν μιαν άλλη ομορφιά.

  Οι λυχνίες κενού όπως ονομάζονται, είναι σχεδιασμένες για να ενισχύουν ένα αδύνατο ηλεκτρικό

rockumentary #5

Η Οργή...η Βρωμιά...το Rock n' Roll!!! 
"The Filth & The Fury" (2000) by Julien Temple. - Oι Sex Pistols στη μεγάλη οθόνη! -
 - Deee-Stroooooi..! -   by DK R

Ο καλός μου φίλος από το Σακραμέντο της Καλιφόρνια, ο Τόμας, είχε βρεθεί στην Ελλάδα για να σπουδάσει θεολογία (αποφοίτησε, έγινε ορθόδοξος και χειροτονήθηκε) τη δεκαετία του 1980. Ήταν φανατικός οπαδός των Grateful Dead, των Black Oak Arkansas, των New Riders Of The Purple Sage, των Crosby, Stills, Nah & Young και γενικά όλου του hippie μουσικού κινήματος των '60ς.

Ποδόσφαιρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Περισσότερο από ένα παιχνίδι και μια ένωση

Κυριάκος Δ. Κεντρωτής: «Το ποδόσφαιρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης»
Περισσότερο από ένα παιχνίδι και μία ένωση 

  Στις 13 Ιουλίου 2017, κατακαλόκαιρο και εν μέσω του δεύτερου φετινού καύσωνα, ο Πανιώνιος έδωσε στη Νέα Σμύρνη έναν ποδοσφαιρικό αγώνα ενάντια στη σλοβενική Γκόριτσα στο πλαίσιο του δεύτερου προκριματικού γύρου για το κύπελλο Europa 2017-2018. Στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης βρέθηκαν, πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας, χιλιάδες άνθρωποι που περίμεναν να ζήσουν αυτή τη στιγμή – ένα διεθνές, επίσημο παιχνίδι της ομάδας τους – εννέα χρόνια. Αν κάποιος έστηνε μια κάλπη στη διάσημη πλατεία της Νέας Σμύρνης, το «Μένουμε Ευρώπη» θα έπιανε εκείνο το βράδυ πάνω από 99%.

rockumentary#4 
    - HEAVY METAL PARKING LOT(1986) -
     HeadBangers' pre game: στην αλάνα του  
     πάρκινγκ μαζί με τα αλάνια, πριν από τη   
     συναυλία ένα τυπικό απόγευμα πριν μια τυπική heavy metal
       παράκρουση.  plus: WATCH the WHOLE MOVIE!

by DK R

  Η ταινία HEAVY METAL PARKING LOT γυρίστηκε το 1986 και θεωρείται κορυφαίο δείγμα underground κινηματογράφου, ένα αληθινό cult classic το οποίο ορισμένοι θεωρούν την πιο αυθεντική καταγραφή του rock κινηματογράφου. Lil' bit far-fetched, wouldn'cha say?

  Παρ'ότι φαίνονταν ολοένα και περισσότερο παρωχημένη, συνέχισε να χτίζει το κοινό της εδώ και 30 και πλέον χρόνια και η αλήθεια είναι πως, κανείς από τους συντελεστές της δεν περίμενε μια τέτοια εξέλιξη.

  Οι λόγοι είναι απλοί: οι δημιουργοί της ταινίας ( για να ξεκινήσουμε απ' αυτούς ) οι Jeff Krulik και John Heyn, ένα Σαββατοκύριακο μεσ'το κατακαλόκαιρο, δανείστηκαν μια κάμερα και βγήκαν...παγανιά για filming στο πάρκινγκ του Capital Centre στο Maryland, όπου έπαιζαν οι Judas

To punk ζει και βασιλεύει. Και τα fanzine του σκίζουν!

 Υπάρχουν ακόμη punk fanzine;
 του Θανάση Αντωνίου

  Η ερώτηση πρέπει να τροποποιηθεί για να της δοθεί η σωστή απάντηση: Υπάρχει ακόμα πανκ;

  Ασφαλώς και υπάρχει. Το πανκ ζει και βασιλεύει και, φυσικά, υπάρχουν και στις μέρες μας πανκ περιοδικά που ασχολούνται με αυτή τη μουσική, τις μπάντες, τις συναυλίες, τους δίσκους και τις συναυλίες/ φεστιβάλ σχετικά με το πανκ. Πάμε παρακάτω…

  Πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε το δεύτερο τεύχος του ελληνικού και γραμμένο στα ελληνικά φανζίν Valeriana’s Collage, το οποίο εκδίδουν στην Αθήνα και διακινούν σε όλη την Ελλάδα τρεις

rockumentary #3*incl. MOVIE TRAILER, THE FAMOUS SCENES + Rolling Stones' "Memo From Turner" performed by Mick Jagger IN the movie
- Perfomance - (1970)  by Nicolas Roeg & Donald  Cammell, feat. Mick Jagger, James Fox, Annita Pallenberg, Michele Breton
by DK R

  Aν δεν έχετε ήδη δει το Performance κάντε το πάραυτα. Όοσι πάλι, το έχετε δει δε νομίζω πως θα είχατε αντίρρηση να το ξαναδείτε - προσωπικά το έχω παρακολουθήσει πάνω από 5 φορές και προσβλέπω στην επόμενη σα να πρόκειται για το...sequel ή για μια καινούργια ταινία.

  Από τη μια πλευρά, η απολαυστική, μαεστρική σκηνοθεσία του Ρεγκ, από την άλλη πλευρά τα 'ατού' της ταινίας σε πρωταγωνιστικό επίπεδο - Jagger, Pallenberg, Breton, Fox (ειδικά ο τελευταίος) - οδηγούν τα μάτια σου καρέ καρέ στο σεναριακό 'τριπάκι', σε σημείο που ταυτίζεσαι όχι τόσο με τους χαρακτήρες, αλλά με το κλίμα: με το άγχος και την παράνοια, την κλειστοφοβία, την αμαρτία, την ακολασία και τη λαγνεία - όλα σε υπέρμετρο βαθμό.

Παγωμένος Καναδάς - γρήγορο punk - γλυκά κορίτσια: Mobine Galore! *plus: 4 clips incl. 'Vancouver' from THE LOFT SESSIONS.

Στο Winnipeg, μια πόλη στο κέντρο του Καναδά, πρωτεύουσα της επαρχίας Μανιτόμπα, αρκετά κοντά στα σύνορα με τις ΗΠΑ, ο καιρός είναι συνήθως χάλια. Χιόνι και τσουχτερό κρύο για πολλούς μήνες.

Που και που βγαίνει ο ήλιος, χλωμός κι αδύνατος, πάνω από τις τεράστιες σε έκταση πόλεις, ξεχύνεται στις μεγάλες καναδικές λεωφόρους που ενώνουν τη χώρα από την άκρη του Ατλαντικού ως τον Ειρηνικό και φωτίζει τις ψυχές των τρελαμένων Καναδών. Κάτι τέτοιες μέρες, όποιος είναι

rockumentary#2

Born to Boogie?...Damn Rite he Was! - Ο Τ.Rex στα...ντουζένια του, στη μεγάλη οθόνη!(1972)

includin' pt. II of the movie related DOCUMENTARY

Σήμερα η κινηματογραφική μας πρόταση αφορά στην πιο γνωστή παρουσία στη μεγάλη οθόνη, του ενός και αναμφισβήτητου βασιλιά του glam rock, της "μετενσάρκωσης" του Tyranosaurus Rex στo rock n' roll circus, του μοναδικού Marc Bolan.

Με τη δημοτικότητα του σε δυσθεώρητα ύψη, την προσωπικότητα του να κλυδωνίζεται ακριβώς λόγω των εκδηλώσεων λατρείας κυρίως από πιτσιρίκες και τις τις εταιρείες της λεγόμενης