rockumentary #5

Η Οργή...η Βρωμιά...το Rock n' Roll!!! 
"The Filth & The Fury" (2000) by Julien Temple. - Oι Sex Pistols στη μεγάλη οθόνη! -
 - Deee-Stroooooi..! -   by DK R

Ο καλός μου φίλος από το Σακραμέντο της Καλιφόρνια, ο Τόμας, είχε βρεθεί στην Ελλάδα για να σπουδάσει θεολογία (αποφοίτησε, έγινε ορθόδοξος και χειροτονήθηκε) τη δεκαετία του 1980. Ήταν φανατικός οπαδός των Grateful Dead, των Black Oak Arkansas, των New Riders Of The Purple Sage, των Crosby, Stills, Nah & Young και γενικά όλου του hippie μουσικού κινήματος των '60ς.

Ο Τόμας ήταν και ο άνθρωπος που μου έμαθε αγγλικά- με έναν αναπάντεχα αποδοτικό τρόπο: αντί να ακολουθούμε την κλασική διδακτική ύλη, ακούγαμε δίσκους όλη την ώρα και μεταφράζαμε τα τραγούδια- οι επιλογές ανήκαν, φυσικά, στο μαθητή.

Κάποια μέρα, μετά το τέλος του "μαθήματος" του έδωσα εγώ "δουλειά" για το σπίτι, δηλ. ένα single μιας νέας μπάντας, των Sex Pistols. Την επόμενη φορά που βρεθήκαμε τα μάτια του έλαμπαν. "Τι ήταν αυτό που μου έδωσες;" μου είπε. "Τρελάθηκα! Με το άρχισε να παίζει το τραγούδι σηκώθηκα απ' την καρέκλα μου κι άρχισα να χορεύω...΄απλά, δεν μπορούσα να καθήσω στον κώλο μου!".

Αυτή η αντίδραση του Τόμ, ενός παλιού χίππη που ανακάλυπτε το punk, έλεγε σχεδόν τα πάντα για το ποιοί ή μάλλον για το ΤΙ υπήρξαν οι S.P. για το ροκ, εκείνη την εποχή. Τι σήμαιναν, τι σοκ προκάλεσαν και βέβαια ποιά θα ήταν η - άγνωστη ακόμα τότε... - καταλυτική επίδραση τους στη μουσική...για πάντα.

"Στ' αλήθεια...δεν πιστεύω να υπάρχει άνθρωπος που να μην του αρέσει αυτή η μπάντα - αυτή η μουσική!"- τα λόγια του αμερικάνου φίλου μου αποτύπωναν τη δυναμική αυτών των τεσσάρων, φαινομενικά άτεχνων, άγγλων αληταράδων στα αυτιά μας, στο μυαλό μας, στην καρδιά μας...

Το 5ο rockumentary και η σημερινή κινηματογραφική μας πρόταση αφορά στο φοβερό και τρομερό "ντοκυμαντέρ" του Julien Temple (γυρίστηκε το 2000) The Filth & The Fury (και λιγότερο, αλλά γίνεται μια αναφορά από μέρους μας και στο φιλμ The Future Is Unwritten για το Joe Strummer).

Παγώστε μπύρες, ετοιμάστε ό,τι άλλο τραβά η ψυχή σας, κουρευτείτε κι αφού αφήσετε μια λωρίδα στο μέσο της κεφαλής σας και τη βάψετε κι αυτή, σκίστε κανά παντελόνι, κανά μπλουζάκι, κανά ρούχο γενικά...αν και αυτό θα το κάνετε μάλλον αυθόρμητα μετά το τέλος της ταινίας που, αξίζει να τη δείτε με την ένταση στο μάξιμουμ! Deee-stroooi..!

"The Filth & The Fury" (2000) by Julien Temple.
* (part of) The Inside Story.

"Για το γαμώ το...πέθανε για το 'γαμώ το'". Αυτά έλεγε ο John Lydon, σκουπίζοντας τα δάκρυα του. "Το κάνανε για τα...λεφτά. Χα χαχαχα. Τι αστειο..!...θα τους μισώ για πάντα γι αυτό- δε γίνεται να υπάρξει μεγαλύτερη κακία από αυτήν, γίνεται Julien;" συνεχίζει ο Rotten ρωτώντας το σκηνοθέτη του συγκεκριμένου ντοκυμαντέρ αλλά και του The Great Rock n' Roll swindle, την ταινία που γυρίστηκε για τους Pistols πίσω στο '80 και η οποία παγίωσε το μύθο του Sid Vicious και παράλληλα "πέρασε" την άποψη του ότι οι Pistols υπήρξαν η εφεύρεση του Malcolm Mc Laren, αρμέγοντας χρήμα από δισκογραφικές εταιρείες και ένα εύπιστο κοινό.

Ο Temple πάντως, όπως λέει, πίστευε στο The Great Rock n' Roll Swindle:"Ήταν μια πολύ punk ταινία- υποτίθεται πως θα τσάτιζε τους οπαδούς τους, να πει, τρόπον τινά, τώρα αποθεώνετε αυτούς τους τύπους, όπως κάποτε αποθεώνατε τους The Faces" είχε πει ο Temple. " Και όμως η ταινία δεν αφορούσε αυτό- στην ουσία αφορούσε στο πως να κάνεις κάτι μόνος σου και κυρίως, για την πάρτη σου"

Για πολύ κόσμο, συμπεριλαμβανόμενου και του Rotten) (που είχε ήδη αποχωρήσει από το γκρουπ στη διάρκεια των γυρισμάτων) η ταινία εκείνη έμοιαζε με μια μάλλον άγαρμπη προσπάθεια του Mc Laren να πιστωθεί την όλη ιστορία."Η ειρωνεία είναι πως ο Malcolm μάλλον το πίστευε αυτό" λέει ο Temple."Εμείς το φτιάχναμε όλοι μαζί περισσότερο ως ένα αστείο, μια προβοκάτσια και μετά σου'ρχεται ο Malcolm, μετά από χρόνια και λέει 'ναι...αυτές ήταν οι μαριονέτες μου- τις έπλασα σαν από πηλό' και άλλα τέτοια...".

Σε μια κίνηση εξιλέωσης ο Temple έφτιαξε Το The Filth & The Fury, ένα πρωτοποριακό rock ντοκυμαντέρ όπου η μπάντα λέει τα πράγματα από τη δική της πλευρά, χρησιμοποιεί animation, τμήματα από τον Ριχάρδο τον 3ο και το Carry On, ταινίες που έχουν μια ζωντανή, ιμπρεσιονιστικού τύπου αφήγηση.

"Ένιωσα πως χρωστούσα τη δεύτερη ταινία στη μπάντα" είχε πει ο Temple."Ενώ το ...Swindle ήταν ένα αφηρημένο, 'πολεμικό' σχεδόν, τρελαμένο κινηματογραφικό κομμάτι, δεν έδειχνε από που έρχονταν οι Pistols σαν άνθρωποι - θέλησα να δείξω μια πιο ανθρώπινη πλευρά τους και επίσης, τι ακριβώς ήταν το punk"

O Temple χρησιμοποιεί μια προσέγγιση παρόμοια με αυτην στην ταινία του για το Joe Strummer, το The Future Is Unwritten όπου η ζωή τoυ frontman των Clash δίνεται με τη συρραφή clips από παλιότερες ταινίες, με αποσπάσματα από την προσωπική ζωή του Strummer από παιδι και με μια σειρά από 'πληροφορίες' που μεταφέρουν διάφοροι αλλά και ατάκες - από μέλη της οικογένειας του έως τον Johnny Depp - όλα αυτά με φόντο φωτιές σε κάμπινγκ και κυριως, κάπως ακαθόριστα.

*χρησιμοποιήθηκε υλικό από συνέντευξη του Julien Temple στο Scott Rowley (2008, Classic Rock Magazine)