rockumentary #6
     - Wayne's World: οι Beavis & Butthead σε ...ζωντανή έκδοση ή, αν προτιμάτε, Headbanger's Super Bowl! - H all time classic σκηνή με το Bohemian Rhapsody + οι 25 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ατάκες της ταινίας

 by DK R (απόδοση)*

  Ο κόσμος του Wayne (1992) υπήρξε η πιο γκροτέσκα, προκλητική, ιντριγκαδόρικη, "θεόκουφη" μουσική κωμωδία ever- άσχετα αν όλα τα προαναφερθέντα στοιχεία εμπεριέχονταν και λειτουργούσαν σε ένα σεναριακό και σκηνοθετικό πλαίσιο που έκανε τον πιο ενημερωμένο και εξειδικευμένο cinefile, ταυτόχρονα όμως και το άκρως αντίθετο του - έναν απλό τηνέιτζερ που αναζητούσε βαρβάτο (αλλά ποιοτικό) ροκ σε μεγάλες δόσεις, περιπέτεια και αστεία-χοντράδες - αλλά και όλες τις ενδιάμεσες περιπτώσεις, να τραβάνε τα μαλιά τους, ίσως για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Το γέλιο πάντως είναι σχεδόν απίθανο να μην προκύψει...αβίαστα, απρόοπτα και στο τέλος γενναιόδωρα.

  Μεγάλο ατού της ταινίας βέβαια ο Mike Myers, αρκετά χρόνια προ Austin Powers. Εξαιρετική ερμηνεία και από το συμπρωταγωνιστή του, το Dana Carvey, αναμενόμενη και επαρκής η σκηνοθετική δουλειά της ελληνοαμερικανίδας Peneope Spheris (γνωστή για το εξαιρετικό της ντοκυμαντέρ πάνω στο heavy metal υπό τον τίτλο "The Decline Of The Western Civilization") και σημαντικές συμμετοχές από Meat Loaf, Alice Cooper και πολλούς πρωτοκλασσάτους κκαι λιγότερο πρωτοκλασσάτους ηθοποιούς, άλλους κλασικούς και άλλους ου γνώριζαν εφήμερη επιτυχία.

  Η ουσία είαι μία: το ντουέτο Myers - Carvey πέρασε στην ιστορία του κινηματογράφου ως οι...ζωντανοί Beavis & Butthead και η ταινία αγαπήθηκε όσο λίγες από ένα ιδιαίτερα ευρύ φάσμα κινηματογραφόφιλων.

  Φυσικά, ως είθισται, γυρίστηκε και sequel χωρίς όμως να φθάνει ούτε στο ελάχιστο την πρωτοτυπία ή τη φρεσκάδα της πρώτης ταινίας. No problem...we got just this one...and that's enuff! Waaaayne's world-waaayne's worlddd...!!!
- below:  oι 25  πιο 'κουφές' ατάκες του φιλμ

 Η Penelope Spheris μιλά για τη σκηνή με το Bohemian Rhapsody και για το headbangin' στην ταινία

  "Όταν κάνεις κάτι που γίνεται τόοσο κλασικό, δεν το ξέρεις εκ των προτέρων ούτε όταν συμβαίνει. Είσαι απλά κολημμένος με τη δουλειά - συνέβη με το Wayne's World. Δε γνωρίζαμε πως φτιάσχναμε μια κλασική ταινία. Απλά, το κάναμε. Μετά λες... 'πω...πω...μακάρι να το'ξερα, θα μπορούσα να αισθάνομαι πολύ πιο cool τότε!"

* Πως σας ήρθε να κάνετε τη σκηνή με το Bohemian Rhapsody; Ήταν στο σενάριο;

"Αυτό θα πρέπει να πιστωθεί στο Mike Myers ο οποίος ήθελε το τραγούδι να είναι το τραγούδι - βιτρίνα του soundtrack. Όταν το πρωτοσκέφτηκα, ως επιλογή γι αυτό το σκοπό μου φάνηκε εντελώς...εκτός. Μετά το άκουσα και ξανά και ξανά και είπα...'μάααααλιστα...τώρα ξέρω τι πρέπει να κάνω με αυτο το τραγούδι.

Έτσι, γυρίσαμε τη σκηνή μέσα σε δυο βράδια. Έλεγα στα παιδιά να κάνουν headbangin' και να ανεβοκατεβάζουν...το κεφάλι ξανά και ξανά και ξανά και ο Mike (Myers) αντιστέκονταν γιατί, αν δεν το' χεις...εξασκήσει πριν, ειναι δύσκολο να το κάνεις (γελά).

Οπότε σταματούσε, παραπονιόταν και ζητούσε Advil κκαι έλεγε πως ζαλίζονταν και πως δε μπορούσε να συνεχίσει να το κάνει και ήθελε να σταματήσει και γω του'πα...'Είναι πολύ αστείο Mike... σου λέω είναι πολύ αστείο'."

* Σκεφτήκατε άλλα τραγούδια;

"Όχι. Είναι σαν την όπερα- όταν 'σπας' ένα τραγούδι και το μελετάς. Έχει τόσα πολλά διαφορετικά μέρη και οι στίχοι δε βγάζουν καθόλου νόημα - λες και ο Freddie Mercury χτυπήθηκε από κεραυνό ή κάτι τέτοιο.
  Υπάρχει μια μαγική στιγμή όταν βάζεις το σωστό κομμάτι μουσικής στο ακριβές αντίστοιχο κομμάτι της ταινίας. Είναι κάτι, που όταν συμβαίνει δε μπορείς να το εξηγήσεις. Και δεν το ξέρεις μέχρι τη στιγμή που αυτά τα δυο μέρη - ταινία και μουσική - κολλάνε μεταξύ τους.
  Έτσι, ξαναάκουσα το τραγούδι πολλές φορές ακόμη και αναρωτήθηκα... πως γίνεται, στ' αλήθεια και έρχεται μια στιγμή στην ταινία που είναι αυτή η στιγμή της έμπνευσης και καταλαβαίνεις και τι ρόλο βαράνε - γενικότερα... - και αυτά τα παιδιά; Έχει ολο αυτό μια ξεχωριστή αίσθηση και γι αυτό λειτούργησε, ακόμη κι όταν, ας πούμε, οδηγούσαμε στο δρόμο, ψάχνοντας για πιτσαρίες..."(σ.σ.???)

* Ξέρατε πως όταν τραβούσατε αυτήν τη σκηνή ότι ήταν πράγματι μια ξεχωριστή στιγμή;

"Όχι όταν τη γυρίζαμε, γιατί δυσκόλευε το Mike τόσο πολύ. Όταν όμως το είδαμε έτοιμο, είπα μέσα μου... 'να τραβήξω σε διάρκεια αυτή τη σκηνή όσο περισσοτερο γίνεται'. Και έτσι έκανα. Το άφησαν έτσι κάτι το οποίο αποδείχθηκε θαυματουργό για το στούντιο. Πιστεύω πως τους ψιλοξέφυγε. Θέλω να πω, τότε δεν ήξεραν πως είχαν μια επιτυχία στα χέρια τους."

* Δηλαδή δεν σκεφτήκατε ότι είχατε φτιάξει μια επιτυχία;

"Να σου πω τη αλήθεια...εγώ πιστεύω πως πάντα έχω κάποια επιτυχία. Τώρα, για παράδειγμα, έχω επιτυχία και δεν κάνω ταινία."

*από συνέντευξη της Penelope Spheris στον Kevin Murphy το 2007