.

Τρίτη 30 Ιουνίου 2020

G.Lo(-Fi.les)#XX
 Pamela Des Barres: A TRUE ROLLIN' STONE!
A no-nonsense gossip mega 'tribute', full of ...inFo- comme il faut...- music, memories,  includin' loads o' rare video clips & special (ooooh!) pics. A 'way 2go/so 2say' αφιέρωμα στη Βασίλισσα των groupies.
   To βαθύ λαρύγγι της Rock, ο πόθος επώνυμων και ανώνυμων 'εραστών' της μουσικής που εξελίσσονταν (με φρενήρεις ρυθμούς γεννώντας ασταμάτητα νέα είδη, νόρμες, φόρμες, τάσεις και κατα...στάσεις) και βρίσκονταν σε κορύφωση, εμπορικά και καλλιτεχνικά, H Ερωμένη των πιο λαμπερών αστέρων της, μια ακόμη αιθέρια- κυριολεκτικά & μεταφορικά- ύπαρξη;...ή μήπως η Γυναίκα που απλά έζησε όπως η ίδια επέλεξε

 Η 'πλουσιότερη' ίσως συλλέκτρια εμπειριών του ("υπέρ" & 'υπό'-)κόσμου της rock δικαίως υπήρξε το πρότυπο για το ρόλο της Kate Hudson ως Penny Lane στο film "Almost Famous": το αποδεικνύει άλλωστε το 'παλμαρέ' των κατακτήσεων της και η προσωπική της ατζέντα η οποία, από τα '60ς έως..?, πιθανόν αποτελεί όχι μόνο μια χωροχρονική φαντασίωση για zillions o'groupies αλλά και μια άτυπη, πλην αποκαλυπτική- από μια οπτική γωνία/πραγματική ''κλειδαρότρυπα''- ιστορία του rock n'roll.
Η αφετηρία της συγγραφικής καριέρας της Pamela|"I'm with the band-.οι εξομολογήσεις μιας groupie" 
  Το σημαντικότερο και πιο πικάντικο μέρος της πορείας της βασίλισσας των groupies, from bars 2 the stars, αποτυπώθηκε στο συγγραφικό της έργο, 6 βιβλία (ή και ...περισσότερα, κάποια που δεν εκδόθηκαν ακόμη ή άλλα υπό έκδοση). 
  H δημιουργικότητα της όμως συνέχισε να εκδηλώνεται ασταμάτητα, αφού η Pam δε δίστασε να...βουτήξει στα βαθιά, 'θολά' νερά του Hollywood, συμμετέχοντας σε 7 κινηματογραφικές ταινίες και 2 τηλεοπτικές σειρές. Σήμερα, συνεχίζει να γράφει και να δημοσιογραφεί, διδάσκοντας παράλληλα δημιουργική (συγ)γραφή.

Μπορεί να μην πέτυχε με την μπάντα της, τις προκλητικές GTOs προστατευόμενες του Frank Zappa), το μακρινό '69, όσα όμως έζησε δίπλα στην 'αφρόκρεμα' της rock, σε shows και backstage after parties, ήταν ένα μακρύ, παράξενο ''ταξίδι'' που ακόμη συνεχίζεται... 
 Ίσως όχι πλέον σε parties (εκτός...if we'r missin' sump'n'...) αλλά σε δημοσιογραφικά γραφεία, ΤV ή movie studios και όπου αλλού της...αρέσει, έτσι απλά.

 
pic by Dr Drew
  This was THE #1 rock n' roll party animal of all times: an almost genius Supergroupie, μια-σχεδόν- rock θεά αφού, αν μη τι άλλο, εμβάθυνε (όχι "βαδίζοντας" αποκλειστικά το γνωστό groupie 'path' αλλά και πνευματικά και ψυχικά) στους μεγαλύτερους rock 'θεούς': Beatles, Zeps, Zappa & 'Captain' Don, Flyin' Buritto Bros, the Stones, the Who, Alice Cooper, Hendrix, Morisson και πολλούς άλλους rock stars που γνώρισε και αγάπησε.
by DK®️
   Σίγουρα δεν πρόκειται για τη συνηθισμένη groupie των rock αστέρων, αφού η ζωή της δεν περιορίστηκε στη δραστηριότητα μιας αεικίνητης πεταλουδίτσας που γυρνά από...λουλούδι σε λουλούδι, ακόμη και αν κάποια από αυτά ήταν γεμάτα ''αγκάθια'' και κινδύνους κάθε είδους. Όπως και να' χει, η ζωή της Pamela Des Barres ήταν γεμάτη: τέχνες, ταξίδια, γνωριμίες καλλιτεχνών που ο καθένας θα ήθελε να συναντήσει, parties και φυσικά σχέσεις που άλλοτε την έστελναν στους επτά ουρανούς και άλλοτε της επιφύλασσαν παρενέργειες που δε μπορούσε καν να φανταστεί.
  Και πως θα μπορούσε άλλωστε, αφού η ξεχωριστή Pamela έζησε στην καρδιά τoυ rock n' roll σύμπαντος- όσα αστέρια και να δεις, πάντοτε υπάρχει η πιθανότητα να πλησιάσεις πολύ κοντά και σε ήλιους, μαύρες τρύπες και άλλα...μυστήρια που το γυμνό μάτι, ή αν θέλετε ο απλός rock fan, δύσκολα μπορεί να δει...τουλάχιστον από τόσο κοντά και η αλήθεια είναι πως οι περισσότερες groupies lost-in-the-roller-coaster-game χάνουν την ''τροχιά' τους ή την επαφή με το...κέντρο ελέγχου και 'καίγονται' σχετικά γρήγορα και ανάλογα με τις αντοχές τους.
  Πριν περάσουμε σε μια (επιλεκτική) σταχυολόγηση σχολίων της γνωστότερης groupie της πιο λαμπρής περιόδου της μουσικής που αγαπάμε και της βιομηχανίας γύρω από αυτήν, με τα πρόσωπα, την ατμόσφαιρα της και τα γεγονότα που τη συνόδευσαν και την καθόρισαν κατά την εξέλιξη της από τα '60ς και μετά, αξίζει να τονίσουμε πως η Pamela δεν επωφελήθηκε απλά όπως οι περισσότερες groupies.
  Υπήρξε εξαρχής μουσικός, βουτώντας στα "βαθιά" συμμετέχοντας στο γυναικείο συγκρότημα των GTOs που το 1969 κυκλοφόρησαν ένα δίσκο, το Permanent Damage και έπαιξαν ζωντανά μία και μοναδική φορά, σε μια συναυλία διάρκειας έξι ωρών ως support act στους Mothers Of Invention του Frank Zappa. Ο superfreak πολυ-μουσικός της rock, κατά τη διάρκεια των πιο δημιουργικών του χρόνων, όταν ηχογραφούσε ασταμάτητα και ανακάλυπτε δεκάδες ταλέντα, τις είχε ξεχωρίσει και εκτός μουσικής: η Pamela έμελλε να γίνει η γκουβερνάντα των παιδιών του, μία ευκαιρία για "είσοδο" στον κόσμο της rock, σίγουρα από τις πιο παράδοξες...to say the least, αλλά εν τέλει αποτελεσματική.
  Η καριέρα των GTO πάντως δεεεν...-σύντομα το αμφιλεγόμενης αξίας all female group called it a day, άδοξα και με το ποινικό μητρώο κάποιων μελών της μπάντας  να... εμπλουτίζεται με κατηγορίες σχετικές με ναρκωτικά: οι Pamela, Miss Chris tine, Miss Sparky, Μiss Mercy και Miss Cinderella βρέθηκαν για ένα εξάμηνο στην πολλά υποσχόμενη...''μήτρα'' των 'Μothers of Invention'', αλλά ο 'τοκετός' ματαιώθηκε (αν και όχι για όλες τους...).Κρίμα πάντως. Indeed!
(..σ.σ. listen why...)
  Η Pamela, απτόητη, ακολούθησε το δρόμο που οδηγούσε στο Hollywood και από το 1971
ως το 2002 έπαιξε σε 7 κινηματογραφικές παραγωγές -6 κατά τη δεκαετία του '70 και μία το 2003- συμμετείχε σε 2 τηλεοπτικές σειρές το '74 και το '75' αλλά όλα αυτά όπως αποδείχθηκε δεν ήταν κάτι παραπάνω από απλές αποσπασματικές δραστηριότητες ή διαλείμματα αν προτιμάτε, ανάμεσα στο συγγραφικό οίστρο της Des Barres: κυκλοφόρησε συνολικά 6 βιβλία από το 1987 (ξεκινώντας με το best seller της "Ι'm with the Band: οι εξομολογήσεις μιας groupie") ως το 2017, τα περισσότερα σχετικά με αυτό το "...τόσο μακρύ και παράξενο, ταξίδι..." την ίδια της τη ζωή.
   *B-low: 
     Ένα ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ 'κολάζ' DIY αισθητικής με σκηνές -(most likely) από το Woodstock festival-γεμάτες χιούμορ, "χάσιμο","μπερδέματα"κάθε είδους και όλα αυτά υπό τη μαγική ηχητική υπόκρουση των δημοφιλέστερών και πλέον αντιπροσωπευτικών country folk-rockers AND HIPPIES (too...). Flyin' |Buritto Brothers, η μπάντα των Chris Hillman και κυρίως, του Gram Parsons, η προσωπικότητα του οποίου, η σχεδόν...ταχυδακτυλουργική ικανότητα του στη σύνδεση της πρώιμης country με το επίσης πρώιμο garage rock και η, μέχρις εμμονής,..σχέση του με το χόρτο αρχικά αλλά και με άλλα drugs, (υπό την επήρρεια άλλωστε των οποίων έφυγε από τη ζωή, πίνοντας το τελευταίο του κοκτέϊλ από bourbon, LSD και μορφίνη) επηρέασε βαθύτατα και όσο ελάχιστοι τους Rolling Stones και ιδιαίτερα τους Mick & Keef...
 ******************************************************************************
* Ο Chris Hillman, (μέλος των Βyrds, Desert Rose Band, Flyin' Buritto Brothers, Manasas κ.α). ''...Ο κλασικός/ αρχετυπικός/απόμακρος Rock star...και ο πρώτος αληθινός, μεγάλος μου έρωτας. Λίγο απρόσιτος, χαμηλών τόνων και μυστηριώδης...στο αποκορύφωμα της καριέρας του με τους Byrds ήταν ο κλασσικός ροκ σταρ, με τη βίλα του όπου μαζεύονταν τα αστέρια της εποχής, με τις Porsche τους και τις μοτοσυκλέτες τους... μεθυστική εικόνα. Ακόμα τον αγαπώ.
Η γυναίκα του, (σ.σ. ο Hillman παντρεύτηκε την ελληνοαμερικανίδα Connie Papas, to 1979 και από τότε δηλώνει χριστιανός ορθόδοξος) μάλλον με...απεχθάνεται. Ο Chris άλλαξε με τα χρόνια, στράφηκε προς τη θρησκεία και απ' όσο ξέρω, φαίνεται να αποφεύγει τις αναδρομές στις rock n' roll στιγμές του. ιδιαίτερα τις πιο έντονες.''
* FRANK ZAPPA: O Mέντορας. (...or the ''star'' where it all got started n' put Pamela on HER seat of the Rck n'Rll Train..)
 O Frank ήταν μυστήριος, εργασιομανής και κυριολεκτικά 'μάστορας' στο να βγάζει κάτι, οτιδήποτε από τον καθένα, με τους πιο απρόβλεπτους τρόπους. Μπορούσε να εντοπίσει κάτι ξεχωριστό στον οποιοδήποτε...σου έβγαζε πράγματα που ακόμη κι εσύ δεν ήξερες πως είχες μέσα σου!
  Τον έβλεπες να γράφει, να συνθέτει, να παίζει με την τεράστια γκαρνταρόμπα του...Η πλάκα είναι πως έβρισκε τις GTO πραγματικά διασκεδαστκή μπάντα και μας θεωρούσε μια αληθινά ξεχωριστή παρέα κοριτσιών. ΄Ήταν ενιγματικός και υπήρχαν στιγμές που μόνο και μόνο που βρισκόσουν δίπλα του σου προκαλούσε κάτι σαν..μέθη!
*CAPTAIN BEEFHEART, το πιο cool άτομο που έχω γνωρίσει-με διαφορά...δεν υπάρχει κανείς πιο cool από το Don... "Μια από τις πιο περίεργες εμπειρίες..."εργόχειρου" είχα με τoν Don, όταν είχε ανέβει ήδη στο καροτσάκι του και κινούνταν μόνιμα πλέον με αυτό... (σ.σ. καθώς είχαν περάσει 25 χρόνια πριν τη συνέντευξη), αν και κανείς δεν ήταν απόλυτα σίγουρος πως ήταν απαραίτητο να κάθεται από τότε σε καροτσάκι.
  Εκείνη την ημέρα, ήμασταν εκεί έξω στη φύση, o Captain, εγώ και τα...λιβάδια, κοντά στο σπίτι του στο Valley. Δεν ήταν σε καλή κατάσταση ήδη-θα έλεγα πως βρίσκονταν στην πλέον αντικοινωνική φάση του, μακριά από τις πόλεις και την οιαδήποτε δραστηριότητα (σ.σ. εκτός ίσως από τη ζωγραφική, καθώς άφησε πίσω του ένα ιδιαίτερα ΄βαρύ' και πλούσιο αρχείο έργων τέχνης) απομονωμένος εντελώς.
   Δεν ήθελε να τον ενοχλούν- όμως δεν αισθανόταν και ιδιαίτερα ενοχλημένος από το που βρισκόταν τότε ή για το πως ζούσε ή το τι λέγανε για πάρτη του.
   Θυμάμαι πως όταν είχαμε πρωτογνωριστεί μου είπε αυθόρμητα: "wow, είσαι το κάτι άλλο".
Έτσι λοιπόν μια από αυτές τις ημέρες που βολτάραμε εκεί έξω στα λιβάδια και ο Don μου έδειχνε τα σύννεφα και μου έδειχνε τα σχήματα που αυτά έπαιρναν- "σαν καλόγριες είναι..." συνήθιζε να λέει.
 Ξαφνικά, με καλεί κοντά του, δίπλα του και...απλά γυρίζει και με κοιτάζει.
Τον κοιτώ κι εγώ και τι βλέπω; Τον...είχε 'πετάξει' έξω, σηκωμένο στο full- η επόμενη κίνηση του ήταν να πάρει το χέρι μου και να το βάλει εκεί. Το κούνησε μερικές φορές πάνω κάτω, πάνω κάτω...και μετά από λίγο...τέλος...αυτό ήταν!
   Σύντομα, επιστρέψαμε στα σύννεφα και στις καλόγριες καθώς ανεβαίναμε το δρόμο προς το σπίτι του στο Valley. Αυτή ήταν και η μοναδική μου σεξουαλική συνεύρεση με τον Don και από τότε τίποτε πια δεν ήταν πια το ίδιο- όλα άλλαξαν.

*Gram Parsons. (σ.σ. Ο Gram ήταν ο αινιγματκός "πιτσιρικάς" της εποχής, ιδιαίτερα γνωστός στους κύκλους των πρώτων beatnicks & hippies, δημοφιλής σε 'νεωτεριστές' αλλά και 'συντηρητικούς', ανερχόμενος ταχύτατα και που οι Stones ακολουθούσαν για αρκετό χρονικό διάστημα, τόσο ο Mick όσο και ο Keith.
  Tα Wild Horses και Honky Tonk Women υπήρξαν προϊόντα συνεργασίας του ηγετικού ντουέτου των Βρετανών και του Parsons που   (οι Stones επηρεάστηκαν βαθιά από την προσωπικότητα του Parsons και μάλιστα ο Keith δήλωσε κάποια στιγμή πως οι "...οι Stones ουσιαστικά παίζουν country συγχορδίες με rock n' roll τρόπο." )
-Pam: "O Gram μου έμαθε την country.. Κουβαλούσε μαζί του αυτό το περίεργο, μικρό φορητό πικ-απ, στο οποίο έπαιζε τους δίσκους του και σου εξηγούσε γιατί ήταν τόσο σημαντικοί.
  Πιστεύω πως ένιωθε πως δεν είχε πολλά χρόνια μπροστά του και πως ήταν σε κάποιο είδος αποστολής την οποία είχε ολοκληρώσει. Είχαμε βγει αρκετές φορές, ιδιαίτερα την εποχή που κάπνιζε πολύ χόρτο-και κάπνιζε πάρα πολύ. Με τους Buritto's Brothers ήταν πια συνεχώς χάλια...
  Είχε τα πιο όμορφα χέρια του κόσμου..αυτά τα δάχτυλα...
*Jimmy Page : Κορυφαίος. Ρόκερ & Τζέντλεμαν - Αριστοκράτης, Καρδιοκατακτητής. ''O άλλος μεγάλος μου έρωτας με τον οποίο πίστεψα πως ήμουν στ' αλήθεια, πολύ, πολύ ερωτευμένη.ιδίως όσο σε άφηνε να το πιστέψεις-αργότερα έμαθα από φίλες μου πως έλεγε ακριβώς τα ίδια σε όλες μας!  Ήταν ο καλύτερος εραστής, ο καλύτερος στα λόγια, ο καλύτερος άνθρωπος για να σου στρώσει μυτιά, ο καλύτερος σε όλα! Ήταν...το κελεπούρι για τις groupies,,, σε έπαιρνε μαζί του-σου ψιθύριζε γλύκες, σου' κανε δώρα, πίστευες πως ήσουν η Μία. Η επιτομή του βρετανού αριστοκράτη...Είναι πλέον 'καθαρός΄ εδώ και χρόνια, άσπρισαν τα μαλλιά του, πηγαίνει  τα 'διαβολάκια' του στο σχολειό...ένας εντελώς αλλαγμένος άνθρωπος.
*Mick Jagger: το απόλυτο Control Freak- πανούργος ισορροπιστής στους Stones...η νο 1 εφηβική μου φαντασίωση και πόθος, από το γυμνάσιο κιόλας...μάλιστα είχα ζωγραφίσει και τ' αρχίδια του έτσι όπως τα φανταζόμουν κι ενώ ήμουν ακόμη παρθένα. Δεν έπεσα πολύ έξω, για να πω την αλήθεια. Καλούλης, δεν άφηνε ευκαιρία να πάει χαμένη, διασκέδαζε κάθε δευτερόλεπτο της ζωής του, έξυπνος και ποτέ τελείως λιώμα. Όλοι γύρω του να 'πετούν' από τη μαστούρα, αυτός όμως στο δικό του, ελαφρύ χάσιμο.  Δεν ήθελε να χάνει τον έλεγχο- αυτό τον διασκέδαζε και του έδινε ώθηση- ούτε και του δικού του 'Εγω', έτσι ώστε να ξέρει που στέκεται και πως να διαχειρίζεται τη δύναμη του ανάλογα με την περίσταση...Σεξουαλικά...ήταν κάτι που ήθελα από πολύ καιρό ..μεταξύ μας, ήταν...απλά λίγο παράξενα, χωρίς βέβαια να χαρακτηρίζεις το σεξ μαζί του και απογοητευτικό.
*Robert Plant: Ο απόλυτος ροκ θεός, ''...ο 'Χρυσός Θεός' όπως ο ίδιος μιλά για τον εαυτό του, συχνά σε τρίτο πρόσωπο, αυτοσαρκαζόμενος...  Mε τον Robert είμαστε ακόμη, πολύ...πολύ κοντά. Μου θυμίζει τυο Mick Jagger  σε ότι αφορά τον τρόπο με τον οποίο εκφράζει την ευτυχία του για το ποιός είναι και για το τι πέτυχε στη ζωή του. Είναι ευτυχής σήμερα όσο ήταν και τότε αλλά συνάμα είναι και σεμνός- αδιαφορεί για το ότι δεν πουλάει το ίδιο (ανα)γνωρίζοντας ότι κανένας δεν μπορεί να μένει νέος για πάντα.
  Πάντως παραμένει ο πιο σέξυ άνδρας στον κόσμο- ακόμα! Είναι απλά ένας ροκ θεός! Ο 'Χρυσός Θεός', όπως τον αποκαλούσαν...Με τον χαρακτηρισμό αυτό, συνήθιζε να αυτοσαρκάζεται με απολαυστικό τρόπο...! Και πανέξυπνος επίσης, όπως και ο Mick...τα έκανε όλα με μέτρο- "γύρω γύρω όλοι" χάααααλια, μεσ΄ τη μαστούρα και το χάσιμο αλλά αυτός σε διαύγεια, αυτο-ελεγχόμενος τόσο, όσο χρειάζονταν.
*Jim Morrison.  Άγγελος & Δαίμονας μαζί...θεωρούσε τον εαυτό του ως Ποιητή που κάποια μέρα θα άφηνε το στίγμα του, παρά έναν pop star για γλέντια. Ήταν μονογαμικός αλλά...καβγάδιζε συχνά- και τότε ήταν που βρισκόμασταν περισσότερο.... Γλυκιά ψυχή, βασανισμένη, με δύο πλευρές: η μία, ο γλυκός ευγενικός ποιητής και η άλλη, ο τρελός, επικίνδυνος- ο απόλυτος motherfuckin' 'φρίκος'...-τις έζησα αμφότερες.
(pίc:e Βay )
  Έκανε άσχημα μεθύσια- το πιοτό τον έκανε σκεπτικό και ταυτόχρονα κακό. Όσοι τον γνώρισαν, το θυμούνται ως ένα εξαιρετικό, κομψό πλάσμα ...και όντως ήταν, μεταξύ πολλών άλλων. Τον γνώρισα στα 16 μου  Θυμάμαι πως ένα βράδυ με χαστούκισε αναίτια και αμέσως μετά περιέλουσε με μπύρα τη Miss Lucy των GTOs  'Whisky A Go  Go'-  χωρίς να τον ενοχλήσουμε καθόλου-διάολε!!!
* Ο Jimmy Hendrix ήταν αληθινός Aρχάγγελος και ο ανεκπλήρωτος έρωτας μου...Τον γνώρισα στα 16 μου, παρθένα και όταν μου την έπεσε...αρνήθηκα. Στη ζωή μου μετάνιωσα για κάποια πράγματα που ΔΕΝ έκανα και ο Jimmy ήταν ...'ένα' από αυτά. Ήταν μια πολύ ευγενική και ανοιχτή ψυχή- ντροπαλός...δεν 'προσφερόταν' εύκολα και...με τρόμαζε κάπως.  Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Jimmy ήταν σε κάποιου είδους αποστολή. Θυμάμαι μια μέρα στη Νέα Υόρκη με τον καλό μου φίλο, το σκηνοθέτη Chuck Wein που σκηνοθετούσε το 'Rainbow Bridge' (στο οπoίο έπαιξε και ο Hendrix) που κάποια στιγμή ανάμεσα στα γυρίσματα είπε: "Καλώ τους αρχάγγελους να βγουν από τις 'γωνιές' τους. Θέλει κανείς να έρθει;". Την επόμενη στιγμή ο Jimmy μπήκε στο δωμάτιο...κάθισε και περίμενε και τους υπόλοιπους ''αρχάγγελους'' να έρθουν. Ήταν φανταστικό!
pic:Via Tumblr shared by Rocks On & We Heart It
Ο Εlvis ''...υπήρξε ακόμη ένας πειρασμός μου, αλλά...μόλις που πρόλαβα να τον συναντήσω, μαζί με τους Page και Plant.
  Τον είχαμε δει σε συναυλία του στο Vegas και ο Red West μας είδε να καθόμαστε στην πρώτη σειρά και ήρθε και μας ρώτησε αν θέλαμε να συναντήσουμε το Βασιλιά, ο Page όμως αρνήθηκε (''no, thank you'')- δεν ξέρω γιατί.
  Μετά από κανά δυο χρόνια ο Robert Plant μου είπε πως τελικά συναντήθηκαν στο σπίτι του...πως θα ήθελα -πραγματικά!- να είμαι και γω εκεί....παρέα με τα αγόρια...να βλέπαμε μαζί τηλεόραση....και αυτός ήταν ακόμη ένας πειρασμός που μετάνιωσα που δεν....τέσπα..είπαμε, ήταν πειρασμός και έτσι έμεινε, αφού είχα ήδη παντρευτεί τον Michael (Des Barres-σ.σ. Βρετανό ηθοποιό και ροκ μουσικό, τον πρώτο της σύζυγο) και δεν ήθελα να "τσιμπηθώ" από τον ίδιο το Βασιλιά.
pic by stubhub Ireland)
KEITH MOON/ ΟΚeith είχε τόσες πλευρές που είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις ποιά απ' όλες τον αντιπροσώπευε στ' αλήθεια. Είχε την πρωτόγονη του πλευρά-μια από τις "ψυχώσεις" του ήταν να πατήσει με το αυτοκίνητο έναν από τους roadie των Who, τρελαίνονταν με αυτήν τη σκέψη και νομίζω πως αυτό (σα να...)εκτόνωνε και κάποιες άλλες βίαιες..."φαντασιώσεις" του.
(pic by roling stone magazine)
  Το κακό ήταν πως είχε σοβαρό θέμα αυτοεκτίμησης- από τη μια πλευρά βέβαια είχε τόνους από αυτήν, γνωρίζοντας πως είναι ο καλύτερος ντράμερ στον κόσμο- από την άλλη πλευρά όμως πολλές φορές έπεφτε σε πραγματική κατάθλιψη και δεν ήταν λίγες οι στιγμές που ξαφνικά 'πετούσε' ατάκες του τύπου "εμένα δε μου αξίζει να ζω, τι είμαι άλλωστε...; ένας μανιακός μαλάκας". 
(pic by Loader)
    Βέβαια, αν το δεις και αλλιώς το όλο θέμα του αλλοπρόσαλλου τρόπου ζωής του, ο Keith έβγαζε πολλά γούστα, πότε ντύνονταν Hitler, πότε σαν παπάς, πότε σα μοιραία ντίβα των blues και πότε σα σχολιαρόπαιδο και το διασκέδαζε αληθινά. Αλλά, ψυχολογικά, τον ' έπαιρνε από κάτω' πολύ συχνά και νομίζω πως αυτό το γεγονός βρίσκεται πίσω από την αιτία του πρόωρου θανάτου του.
    Πολλοί δεν πίστευαν πως ο Keith θα έφτανε τόσο μακριά...Να τον ακούς να ουρλιάζει μεσ' τη νύχτα και να γίνεται 'κομμάτια'...έπρεπε να το 'μπουκώσεις' πραγματικά με...χούφτες από  βαρβιτουρικά για να τον καταφέρεις να κοιμηθεί.
     ***************************************************************************
Υπό τους ήχους του 'FREE FALLIN' του Tom Petty, το παρακάτω κλιπάκι-αφιέρωμα στη ζωή της Pamela.Excellent work! 
 ...(still) the 'woman of the (rock) world'...

   ''Κανείς δε μπορεί να είναι βέβαιος για τίποτε στην ανθρώπινη
      ζωή, γιατί κανείς δε ζει όπως ακριβώς αυτός θα ήθελε''
                                         Ευριπίδης             
 -----   Η ιστορία της Pamela αποτελεί μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες 'περιπτώσεις' ανθρώπων που δε δίστασαν, δε φοβήθηκαν, δεν έκαναν "πίσω", αλλά τόλμησαν, προσπάθησαν και πέτυχαν ό,τι μπορούσαν χωρίς να μετρούν επιπτώσεις και συνέπειες στον κοινωνικό περίγυρο, αφήνοντας έτσι ένα διαφορετικό 'στίγμα', ένα αποτύπωμα ελευθερίας στην ανθρώπινη κοινωνία-την, από τότε, ΉΔΗ παγκοσμιοποιημένη και τηλε-κατευθυνόμενη.
Πριν οι μάσκες κρύψουν τις μούρες μας: ιστορίες ελεύθερων ανθρώπων στον κόσμο μας πριν ο ''βασιλικός'' ..(υ)ιός οδηγήσει το ανθρώπινο είδος στην εξάρτηση από τα αντισηπτικά, στην υστερία της απόλυτης καθαριότητας και φυσικά στην καθιέρωση του ενός και πανίσχυρου πλανητικού κράτους, του νεότευκτου Τουμπεκιστάν -----.

 - Η Pamela έζησε και συνεχίζει, ακόμη και













                σήμερα, να ζει όπως αυτή θέλει -

Παρασκευή 22 Μαΐου 2020

Το ΦΑΡΔΟΣ που σώζει τη χώρα. Oύτε η πτώση της 'κοινωνικής'(χα!) Αριστεράς-4-the-1st-time, ούτε καν ο κορονο(Y)ιός δεν κατάφερε να το ξεπεράσει!
 *mega-analysis για την τύχη Τσίπρα - Κούλη ( ως σήμερα, τουλάχιστον...) + clips by ZZTOP & 
   Scorpions' cover by CHERRY MACHINE!
(pic: Twitter)


by DKⓇ
  Ο καλός άγγελος (ή ''...ο θεός σώζει την Ελλάδα...'' ή όπως λέει ο λαός ''...ποτέ δε μας αφήνει...'') φαίνεται τελικά πως είναι το φάρδος. Ναι...εκεί, στο γνωστό όπισθεν του σώματος μας ευρισκόμενο, τοποθετημένο από τον (ή τους;;) designers του ανθρώπινου είδους, για μια ολόκληρη σειρά λειτουργιών που καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα σημαντικών αναγκών του ανθρώπου.
  Από απόβλητα που βρίσκουν έξοδο σε απόκρυφο σημείο, κομψά και η οποία κομψότης επεκτείνεται και επηρεάζει τη λίμπιντο, λίπος για ανώδυνες πτώσεις και πολλά άλλα που σχετίζονται με εξειδικευμένες γνώσεις αφορούν στην 'πίσω πόρτα' του οργανισμού.
  Όλα τα παραπάνω βέβαια και ότι άλλο αφορά τον πισινό μας, άπτονται της κατασκευής του, της...πως να το πούμε...της επιτυχημένης, τρόπον τινά ή όχι, διαμόρφωσης του στο πεδίο της (υποκειμενικής) αισθητικής άποψης- αυτής που ευθύνεται για το γύρισμα του κεφαλιού και το κάρφωμα των ματιών του ανδρός προκειμένου να θαυμάσει δύο υπέροχα κωλομάγουλα ή τη διακριτική αλλά διεισδυτική και λεπτομερή ματιά της γυναίκας που επεξεργάζεται οπτικά και σχηματίζει τη δική της...άποψη κοιτώντας τα στενά, σφιχτά οπίσθια ενός πιθανού στόχου της.
Με 2 λόγια: το στενό κωλαράκι (χωρίς αυτός να είναι κανόνας απαράβατος και οριοθετημένος εντός πλαισίων ιδιαίτερης ακρίβειας) ΜΕΤΡΑΕΙ. Tι συμβαίνει όμως με το φαινόμενο της κωλοφαρδίας- σχετικά πάντα με τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο αλλά και στην Ελλαδίτσα μας;
  ΣΦΙΧΤΟ, ΣΤΕΝΟ, 'ΓΕΜΑΤΟ', 'ΣΤΗΤΟ'...ΌΠΩΣ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ, ΤΟ ''ΦΑΡΔΥ'' ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΓΚΑΝΙΑΝ...

  Ααα...εδώ οι απόψεις διίστανται και διίστανται διότι στην ελληνική γλώσσα ο φαρδύς κώλος ή αν θέλετε, ο κωλόφαρδος άνθρωπος, οφείλει αυτήν την ιδιαίτερη θέση του στη σχέση του με τη Θεά Τύχη με την οποία συνδέθηκε παλαιόθεν (ουδείς γνωρίζει πότε, που και πως ακριβώς πως...).
  Έτσι, αγαπητοί μου γλωσσολόγοι και αναγνώστες και αναγνώστριες, όλοι σας γνωρίζετε πως η ΚΩΛΟΦΑΡΔΙΑ εστίν προσόν, ή αν όχι προσόν, τότε -αν προτιμάτε- χαρακτηριστικό ξεχωριστής σημασίας. Η κωλοφαρδία σώζει...και τι δε σώζει! - ( πάνω απ' όλα, την Ελλάδα...) - Το ξέρουμε όλοι καλά...Μα δε μπορεί να το ξέρει κανείς καλύτερα από τους δυο συμπαίκτες στην ίδια ΟΜΆΔΑ (μικτή Ευρώπης), τα δυο καλά παιδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι δυο ηγέτες της χώρας την τελευταία περίοδο (περίοδο κοσμογονικών αλλαγών σε πολιτικό επίπεδο), οι δυο σκυ(τα)λο/δρομείς στην εναλλαγή του...πως το λένε αυτό το σόπι που ο ένας δίνει στον άλλον στην σκυταλοδρομία ντε..; Παλούκι; Κ&^%%λί; Τέσπα, 'αυτό το ροπαλάκι ( αν κάνουμε την  'αναγωγή', στην παρούσα ανάλυση, συμβολίζει την  εξουσία...στην Ελλάδα...στις μέρες μας...)
(pic:Protagon)
                                       ΦΑΡΔΟΣ Made Fur Alx  
  Tην επήρε λοιπόν την καρέκλα του αρχηγού και ηγέτη της Ελλάδας, εν μέσω κρίσης και βουτώντας κατευθείαν στα βαθιά ο Αλέξης. Σαν ατρόμητος δύτης και δεινός κολυμβητής που βγαίνοντας από την...πισίνα, αρπάζει το σπαθί και μεταμορφώνεται σε μονομάχο που δε χαρίζει κάστανα, ΔΕ ΛΥΠΆΤΑΙ, ΔΕ ΔΑΝΕΊΖΕΙ- απλά ΧΑΡΙΖΕΙ...τη ΧΩΡΑ ΟΛΑΚΕΡΗ...
Στη Μέρκελ, στο μπεκρή από το Λουξεμβούργο, στους Αμερικάνους φίλους, στους πακέτους Κινέζους τους ιστορικοπολιτιστικά, ομογάλακτους, στους ομόθρησκους Ρώσους, στα αδηφάγα funds, σε κοινοπραξίες κάθε είδους, όποιος θέλει και πλερώνει, εδώ είμεθα, διότι...''...here I am...rock you like a HURRICANE..!''

*( Scorpions' 'Rock You Like...' -cover by CHERRY MACHINE)
  Ναι! ''Τυφώνας'' σαν ανοιξιάτικο απογευματινό αεράκι υπήρξε ο Τσιπραλέξ στην πρώτη του ΄παράσταση' ενώπιον (συν)Ελλήνων, όπως θα έλεγε και ο 'γραφικός', κατά τον ίδιο τον πρωθυπουργό, Κυριάκος Βελόπουλος...αλλά κυρίως ενώπιον ξένων (σσσσσ....).
  Και κάπως έτσι, ανάμεσα σε ειρωνικές ...'κορώνες' με στόχο τους, εντός κοινοβουλίου, ''γραφικούς'', βρέθηκε ένας ακόμη (ΓΡΑΦΙΚΟΣ) που ήταν και το σήμα κατατεθέν της Τσιπρέϊκης κωλοφαρδίας: ο...καμένος, πολιτικά, κος Καμμένος, βγήκε μπροστά, στην πρώτη γραμμή του αντιμνημονιακού αγώνα και-όταν άστραψαν τα φλας-πιάστηκε χέρι χέρι με τον πρωθυπουργό, σηκώσανε μαζί τα κουλά τους και τα φλας, εκεί στην πρώτη, δεύτερη, τρίτη κ.ο.κ.(..ας) γραμμή, άστραφταν ασταμάτητα...διότι μόνον 'φλασάροντας' κατά -έστω λιγουλάκι...παραβατικώς(γκλαμουράτως όμως, ε; όλα & όλα...) μπορούσε κανείς να αντέξει το θέαμα.

  Αξέχαστες στιγμές πραγματικά...Που όμως έμελε να σώσουν την πρωθυπουργία του ενός, να λασκάρουν τις 'βίδες' συγκράτησης της κοινής λογικής του έτερου εντός της κεφαλής του και με το αποτέλεσμα αυτής της παράδοξης συμμαχίας ως κουπί, να τους δοθεί η ευκαιρία για νυχτερινή ρομαντική βαρκάδα στα λιμνάζοντα ύδατα της Ελληνικής δημοκρατίας. Μαζί, οι δυο τους, χάριν στην κωλοφαρδία του αριστερού Άλεξ που έσωσε τη δική του τρυπίδα (σ.σ.νεολογισμός) και χάρι στο...δεξιό (να τον επείς, λίγο παραπέρα να το πας το επίθετο;-μέσα θα είσαι..) μπαρουτοκαπνισμένο Καμένο κατάφεραν, κακήν κακώς, να χα-χα-χαχαχαρούν μερικούς ακόμη μήνες ''βασιλείας΄΄και...και;; Μετά...;
******************************************************************************
  Τι έγινε μετά ρε παιδιά; Τι συνέβη, αδυνάτισε ο πανίσχυρος πιτσιρικάς ηγέτης, το τεκνό της Μέρκελ και του μεγα-πότη και το φάρδος εξαφανίστηκε;;; Όοοοοοχι...απλά είπε ν' αλλάξει λίγο πλευρά να ξεπιαστεί...
Στα ίδια βαθιά νερά που είχε πρωτοπέσει τότε ο Άλξ, βούτηξε λίγο αργότερα ο σεμνότερος του τσιπραλέξ και δουλευταράς/τεχνοκράτης κλπ κλπ Κούλης. Το υπερθέαμα ''1η φορά Αριστερά στην Ελλάδα'', που καθήλωσε ακόμη και το ευρωπαϊκό κοινό (μέχρι και οι διαδηλώσεις & τα νταβαντούρια σταμάτησαν, καθώς ΌΛΟΙ έσπευσαν να παρακολουθήσουν ΚΑΙ το ''Αριστερά στην Ελλάς Ελλήνων Αλληλέγγυων...#2-the Sequel) είχε πια εξαντλήσει την (όποια...) δυναμική του αλλά και να...εξαντληθεί-όπως η πλειοψηφία των (συν)Έλλήνων.

cut - Υιός και Ιός: σημειώσατε 1, σε ημίχρονο και παράταση- απόδοση που 'παίζει' ακόμα για τη διαδικασία των πέναλτυ -
  Το φάρδος όμως του Κούλη τους έστειλε όλους για...ο,τι γουστάρετε- προσθέστε το εσείς! Είχε βέβαια μονομαχήσει και αυτός, με το παρελθόν της αγίας οικογενείας του και-ω του θαύματος- βγήκε όχι μόνον αλώβητος, αλλά πρώτος και καλύτερος. Αλλά δεν το (επέ)δειξε-όλα κι όλα-αυτό του το αναγνωρίζουμε χωρίς δεύτερη κουβέντα.
(pic:Slang.gr)
  Με στυλάκι του τύπου ''...τα κεφάλια μέσα, τώρα δουλεύουμε στ' αλήθεια, γιατί αλλιώς θα μας πάρει ο διάολος τον πατέρα -''αμάν..αυτό έχει ήδη γίνει'', σκέφτηκε ο 'supe Κ'- οπότε τι λέμε;;; Πως συνεχίζουμε...;΄΄
   ''ΑΑΑ...Να το...Το βρήκα...'' ξανασκέφτηκε και συνέχισε δίνοντας χειραψίες, φιλώντας χέρια γεμάτα κρέμες, ανταλλάσσοντας χαμόγελα του στυλ ''θα σε φτιάξω εσένα τώρα εγώ...'' και λέγοντας κάθε λίγο & λιγάκι (φράση παρά φράση...ναι! +ΠΑΡΑΦΡΑΣΗ...):''...δουλειά στ' αλήθεια, λοιπόν...γιατί αλλιώς θα μας κόψουνε τον ΚΩΛΟ!'' Ποιόν κώλο-ποιανού μάλλον κώλο,....κε Πρωθυπουργέ;
  Αυτό ήταν! Για μια στιγμή νόμισα πως είχαμε βρει τον ηγέτη που μας άξιζε, ήρθε όμως λίγο αργότερα, πριν καν ο superK προλάβει να ξενερώσει από τη μαστούρα του θριάμβου, ο Σατανάς ο ίδιος! Ή μάλλον ο (Υ)ιός του ο πρωτότοκος, αυτός ο (''...εν μέσω κορονών- ουχί φιαλών ζυθοχυμού- μικρός στο μάτι και ορατός μόνο με υπερεξελιγμένα μικροσκόπια και μεγάλος στο κρεββάτι του πόνου και της τιμωρίας...'',  όπως αναφέρεται στο ανατριχιαστικό 'Κορωνόμικον'  le originale, hecho en RPC) καριόλης, ο πεταμένος, ο γιός της σχιστομάτας της πουτάνας, αυτός ο ξεδιάντροπος γριπωμένος διάολας για να τα κάνει όλα πουτάνα!

* - cut- (Στην Ιταλία και σύντομα σε Ισπανία, Ολλανδία, Γερμανία, Αγγλία και ΗΠΑ, το χάος που ακολούθησε, χάος που βρήκε σύμμαχο τα 'Spreading Fake News & ''Stats'' as Mainstream/Real News' δε σήκωνε σάτιρα...Ένα δράμα που απειλούσε ξαφνικά και ταυτόχρονα, εντός ΩΡΏΝ, να διαλύσει τον κόσμο, όπως τον ξέρουμε...Και η ανθρωποθυσία, που θυμίζει γενοκτονία, συνεχίζεται...)
             
                    ΣΚΙΣΤΕ με ν' αλλάξω ΡΑΦΤΗ!
  Κάθιδρος και σκεφτικός συνάμα, ο super K, εκείνο το πρωϊνό είπε να πάει στο ράφτη του, να κάνει και μια βόλτα, έτσι σαν απλός άνθρωπος (παρέα με καμιά δεκαριά 'γορίλες' με 38άρια...) για να αναλογιστεί τι μέλλει γενέσθαι αν σκάσει μύτη κατά δω ο κορονοϊόπουστας.
Αναρωτήθηκε αν το σύστημα υγείας που διαθέτουμε είναι ικανό να αντέξει τέτοιο κακό, αναλογίστηκε πως οι Έλληνες πολίτες έχουν τουμπεκιαστεί σε μεγάλο βαθμό αλλά παραμένουν ο ένας από τους δύο 'ανθρωπότυπους' που -αμφότεροι- έσπασαν το καλούπι, εξαγριώνοντας θεούς και δαίμονες. ''Δε γαμιέται...'' σκέφτηκε πάλι και εισήλθε, σεμνός αλλά μεγαλοπρεπής συνάμα (...) εντός του ραφείου του.
   Στην αρχή ο ράφτης έδειξε σαστισμένος, γρήγορα όμως ξεκίνησε 'δουλειά του', με μεζούρες, ψαλίδια και τα λοιπά...Κάποια στιγμή δεν άντεξε και το πέταξε:''Πρόεδρε, όλα καλά; Μήπως έχετε κάποιο πρόβλημα υγείας; Θέλω να πω...είστε κάπως πρησμένος γύρω από τους γοφούς...δύσκολα σας μπαίνει αυτό που ήδη φοράτε- δεν το πήρατε χαμπάρι;''. Αμάαααααν! Τι ήταν τούτο; Ο super K είδε στον καθρέφτη όλη την αλήθεια και ΆΜΕΣΑ έδωσε εντολές στον εξυπνότερο 'γορίλα' να πάει σφεντόνα στου Μαξίμου και να εκπονήσει πρόγραμμα εικονικών εμφανίσεων, ομιλιών σε υπουργεία-κλαϊν-μάϊν κλπ. ( σε δικές μας, εννοείται, ΜΚΟ και άλλα τέτοια φαιδρά...)
''...σε ΕΙ-ΣΑ-ΓΩ-ΓΙ-ΚΑ όλα αυτά, έτσι δικέ μου; Κατάλαβες τι θα πεις στα τομάρια που τα ξύνουν όλη μέρα εκεί μέσα;; ΕΙ-ΚΟ-ΝΙ-ΚΕΣ θα είναι οι εμφανίσεις μου- παντού! Θα βρίσκομαι ταυτόχρονα σε τρεις νομούς, πέντε περιφέρειες και οκτώ ορεινά, ακριτικά και ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ χωριά, μέχρι νεωτέρα, ΤΟ'ΠΙΑΣΕΣ ΤΟ ΝΟΗΜΑ, ΚΑΝΊΒΑΛΕ;Έτσι μπράβο...Άαα, περίμενε,πες τους να εκπονήσουν και....ένα σχέδιο., ΌΠΟΙΟ θέλουνε ας το βάλουνε μπρος εχθές, να κοντράρουμε κάπως αυτόν τον αδίστακτο φονιά, που με κοιτάς σα μαλάκας τόση ώρα!Ξέρεις ρε, τι θα πει "εκπονήσω";;; Το φαντάστηκα... Ξύπνα! Τρέχα! Έφυγες! ΈΛΑ...έφτασες, τα είπες, τελείωσες! " ξεφούρνισε στο παραλήρημα του, (pt,!), ο δικός μας, Και συνέχισε...
" Εγώ εδώ θα τη βγάλω σπαρτιάτικα, μέχρι να στρώσει λίγο ο κώλος- φαίνεται τα πολλά γλυκά, τα κοκτέηλ πάρτυ...τι να πω...πως θα κυκλοφορήσω έτσι;'' αναρωτήθηκε ο πρόεδρας. Όμως-χα...!
                                                                                       Αfter one week......
(pic:Πολυ Γελιο)
  Μiα βδομάδα μετά ο super K βγήκε από το ραφείο, σένιος, με τον ίδιο περίπου κώλο, ενημερωμένος φυσικά για το θρίαμβο ενάντια στη βιολογική μάστιγα εξ Ανατολής, χωρίς καλά καλά να έχει καταλάβει αν ήταν αποτέλεσμα σχεδιασμού ή απλά κωλοφαρδίας άνευ προηγουμένου και με αέρα νικητή- όπως περίπου αισθάνονταν ο Ρεχάγκελ το 2004.
΄΄Σκίσε με ν' αλλάξω ράφτη!΄΄γύρισε και είπε στο μόδιστρο του και αμέσως και οι δυο τους ξεράθηκαν στα γέλια.
  Ο μεν superK, ανηφόρισε για Μαξίμου ΠΡΩΤΗ φορά χωρίς μπράβους γύρω του αφού η πρωτεύουσα είχε ήδη ερημώσει, άφοβος, χωρίς περιττές (...) έγνοιες ενώ ο ράφτης ετοίμαζε βαλίτσες για γνωστό-καίριας σημασίας- υπουργείο όπου θα αναλάμβανε...ε...χμ...απλώς θα αναλάμβανε!- υπάρχει μήπως κάποιο πρόβλημα;
  ''Και μου το' λεγε ο μπαμπάς'' σκέφτηκε ο Κούλης ''...εσείς η νέα γενιά, ειδικά εσύ κι ο άλλος ο άχρηστος, ούτε πάσα δε θα μπορείτε να αλλάξετε...εκτός αν δουλέψει κώλος φαρδύς- τίποτ' άλλο! Ακούς..; Κι εγώ θα κοιτάξω τι θα κάνω από κει οάνω ή από κει κάτω- όπου κι αν καταλήξω, έχω τις γνωριμίες μου εγώ!''
''-Ναι, dad, ακούω,'' έλεγε τότε ο superK και τώρα, αναλογιζόμενος πως ήταν ο number Ένας-ηγέτης μιας από τις χώρες που δε μάσηξαν από τον εστεμμένο (Υ)ιό της πουτάνας της γρίπης, γύρισε και έδωσε ένα τόσο δα μπατσάκι, σα χάδι περισσότερο, στα οπίσθια του και μονολόγησε: 'Ε, ρε μεγάλε, το' ξερα πως κάποια στιγμή θα την έκανες τη δουλειά σου...Ούτε ψύλλος στον κόρφο μας' είπε και άρχισε να γελά, να γελά και το γέλιο να δυνάμωνε, δυνάμωνε ώσπου κάποια στιγμή...δυνάμωσε τόσο, στην άδεια Αθήνα, που εξομοιώθηκε με τη φωνή του Μητσοτό του 1ου- από τις στήλες του Ολυμπίου Διός ως το Περιστέρι και από τον Κορυδαλλό ως τα ΒΠ!
 
(pic:Reader.gr)
 Σα ν' ακούς τον Joker να 'το παίζει'
 βαρύτονος σε μια άδεια Gotham City,
 στις 3 το πρωϊ! Κinda creepy, ain't it?
  Το ΦΑΡΔΟΣ είχε κάνει το '2 στα 2'- αυτοδυναμία και οι δυο τους το 1ο 'αμορτί' και από κει και πέρα: ο Τσιπροκαμενοαριστροδεξιόστροφος συνασπισμός στην εξουσία η 2η απίθανη, απρόοπτη και αταίριαστη υπερκωλοφαρδία και στον εξώστη στα δεξιά του θεάτρου, ο Υιός του Κυρ Κώστα και της Μαρίκας, πρωθυπουργός ΚΑΙ αυτός αλλά- το κυριότερο;- νικητής απέναντι στον Κορονο(Υ)ιό (και με τις πιθανότητες εναντίον του, θες λόγω....''υποδομών'' του ΕΣΥ, θες λόγω ανεπάρκειας του μηχανισμού αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών...) που είχε γονατίσει ολόκληρη Αμερική, Ιταλία, Αγγλία, Ισπανία...όοοοολες τις αυτοκρατορίες δηλαδή...2 στα 2 δηλαδή και οι δυο...ε,χμ, ποιοί;
  Αυτοί που πρέπει ν' ανάβουν κεριά στον άγιο Σώστη εκεί στη Συγγρού-άγνωστο μήπως είναι συνάμα και προστάτης των ηγετών που στηρίζονται στον 'από μηχανής θεό; Εδώ μιλάμε για φάρδος επιπέδου πρωτάρη ατζαμή παίχτουρα σε ΄σκληρό', Βου κατηγορίας κωλομπαροκαζίνου στο...Las Vegas. Μήπως να κάνανε όταν πάρουν το δρόμο για το 'χρονοντούλαπο', ένα ντουέτο και να ονομαστούν...Los Farthos?? Ίσως κι αυτό ακόμη να φανεί σωτήριο κάποτε- ποιός ξέρει;
John Ralston Saul:: ''Η κατάρρευση του παγκοσμισμού"'*
(feat. music from Zakk Wylde, Ray Korona Band + pics )                          (div:Τhe Βοοkmakers) **
( pic: Infoshop News )
    Η ανθρωπότητα παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα και οικειοθελώς έγκλειστη την εξέλιξη ενός υγειονομικού εφιάλτη που δεν γνωρίζει σύνορα, ηλικίες και τάξεις. Η πανδημία του κορονοϊού αφήνει πίσω της, εκτός από νεκρούς και κατεστραμμένες οικονομίες, ένα θύμα για το οποίο ο Καναδός καθηγητής και συγγραφέας John Ralston Saul (1947) δεν νιώθει κανέναν οίκτο – μεταξύ μας, ούτε εμείς: την παγκοσμιότητα (globalism).
Το φαινόμενο αυτό, κατά τον Saul, έζησε μια λαμπρή τριακονταετία από το 1970, όταν εμφανίστηκε με τη μορφή που το γνωρίσαμε όλοι μας –ως ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, προϊόντων και προσώπων– μέχρι τα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα, επέζησε άλλα 15-20 χρόνια ως θλιβερή σκιά του εαυτού του και, σήμερα πλέον, είναι νεκρό.
  Το βιβλίο του δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο που ασχολείται με το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης (globalization), είναι όμως μια από τις πιο ολοκληρωμένες αναλύσεις, ένα δριμύ κατηγορώ, μια ισοπεδωτική κριτική. Διαβάζοντάς την κανείς –υπό τις παρούσες συνθήκες– δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει τόσο με το πνεύμα όσο και με το γράμμα της.

Οικονομία uber alles. Ο Saul περιγράφει με ωμότητα την κατάσταση όπου έχει περιέλθει το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών στις δυτικές κοινωνίες: αποστασιοποιημένοι, ως θεατές πλέον, απογοητευμένοι, παρακολουθούν τους μικροσκοπικούς ηγέτες και τις κυβερνήσεις τους να εφαρμόζουν άχρηστα στην πλειοψηφία τους οικονομικά μέτρα τα οποία στοχεύουν, πρώτα στην επιβίωση των ελίτ, των κυβερνήσεων και των τραπεζών, και μετά στην ευημερία των λαών τους.
  Ο Saul εξιστορεί τη μακρά πορεία που ακολούθησε η παγκοσμιοποίηση και τη χωρίζει σε περιόδους, θέτοντας τα απαραίτητα για την καθοδήγηση του αναγνώστη ορόσημα: η Βιομηχανική Επανάσταση στα κράτη του πρώιμου καπιταλισμού, οι Πόλεμοι του Οπίου (1839-1858), το Κραχ του 1929 και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, το διάστημα από την υπογραφή μέχρι το τέλος της συμφωνίας του Μπρέτον Γουντς (1944-1971), η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1990, η δημιουργία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου το 1995 και η επίθεση στη Νέα Υόρκη το 2001 – κάπου εκεί τελειώνει για τον Καναδό διανοούμενο ο βίος της παγκοσμιοποίησης.
   Στο βιβλίο, ο αναγνώστης μπορεί να διαβάσει σε επιμέρους κεφάλαια μία προς μία τις αιτιάσεις του συγγραφέα για τα υποτιθέμενα επιτεύγματα του παγκοσμισμού. Ο Καναδός συγγραφέας καταρρίπτει την άποψη ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι έχουν κάποιο εισόδημα τον καιρό της παγκοσμιοποίησης υποστηρίζοντας ότι, απλώς, εκατομμύρια άνθρωποι της υπαίθρου, το εισόδημα των οποίων δεν μετριόταν ποτέ από τις στατιστικές, εργάζονται ως εξαθλιωμένο προλεταριάτο στις ασιατικές μεγαλουπόλεις, όπου το εισόδημά τους (λίγα ψίχουλα…) είναι πλέον μετρήσιμο.
 Είδαμε τα εκατομμύρια των πληβείων της Ινδίας να φεύγουν από τα βιομηχανικά κέντρα άρον άρον για τις επαρχίες τους άνεργοι, δαρμένοι και …ψεκασμένοι, όταν ξέσπασε η πανδημία του κορονοϊού.
  Tα παραμύθια του παγκοσμισμού
  Για τον Saul, ο παγκοσμισμός οδήγησε στο σημείο να ενδυθεί ιερατικά άμφια η έννοια της ελεύθερης αγοράς και να καταλήξει να αποτελεί ένα δόγμα με θρησκευτικούς/λατρευτικούς όρους, κάτι που δεν απαντάται πουθενά και σε κανέναν πολιτισμό του παρελθόντος.
  Καταρρίπτει επίσης τα επιχειρήματα των υπέρμαχων της παγκοσμιοποίησης περί ανταγωνισμού και μονόδρομου της ανάπτυξης, τονίζοντας ότι η πραγματικότητα χαρακτηρίζεται μάλλον από μονοπώλια, πολέμους, γενοκτονίες, προσφυγικά και μεταναστευτικά κύματα κι εκτεταμένη αταξία παγκοσμίως.

  Ο Saul δεν πείθεται ούτε από την πολιτική των μαζικών ιδιωτικοποιήσεων (το «Άγιο Δισκοπότηρο» του παγκοσμισμού), ούτε από τις λύσεις για την αποπληρωμή των εθνικών χρεών που ποτέ δεν μειώνονται και δεν γίνονται διαχειρίσιμα, λύσεις τις οποίες χαρακτηρίζει «οικονομικά της σταύρωσης» χωρών που έκαναν το λάθος να τις εφαρμόσουν – αναφέρεται συγκεκριμένα στην Ελλάδα.
  Αντίθετα, ζητάει να γίνεται και για τα κράτη αυτό που γίνεται με τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις στις ΗΠΑ: διαγραφή χρεών, αλλαγή των διεφθαρμένων διοικήσεων (στην Ελλάδα τα κόμματα-καταστροφείς επανεμφανίζονται ως σωτήρες…), αναδιοργάνωση κι επανεκκίνηση.
  Λοιδορεί, τέλος, τους διεθνείς οργανισμούς και τα υπερεθνικά μορφώματα (G8) αλλά και τις εξωθεσμικές πρωτοβουλίες που προσπαθούν να εμφυσήσουν πνοή στην παγκοσμιοποίηση και να εξωραΐσουν τα προβλήματά της· είναι απολαυστικός όταν γράφει για το Νταβός, το οποίο αποκαλεί τσίρκο – μια εμποροπανήγυρη η οποία κανονικοποίησε την ανήθικη συμπεριφορά των επιχειρήσεων προς τους ηγέτες των κρατών και τη δουλική στάση των δεύτερων σε βάρος των λαών τους.
J.R.Saul
  Τι προτείνει, όμως; Όχι κάτι ριζοσπαστικό, είναι η αλήθεια, αλλά οπωσδήποτε πολύ διαφορετικό από αυτό που υπηρέτησε με πείσμα ο ανεκδιήγητος Γιούνκερ ή γι’ αυτό που αγωνίζεται με νύχια και με δόντια η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
  Απέναντι στην άνοδο του «αρνητικού εθνικισμού» και του εξαρτώμενου από αυτόν «ψευδολαϊκισμού», φαινόμενα που πληθαίνουν και συνδέονται ευθέως με την κατάρρευση του παγκοσμισμού, ο Saul προτείνει έναν «θετικό εθνικισμό», ο οποίος στο μυαλό του συνδέεται με τη δυνατότητα των πολιτών να έχουν επιλογές, με την επιθυμία των λαών να οικοδομήσουν τις κοινωνίες με τα δικά τους χέρια, με την απαίτηση των πολιτών οι δημοκρατίες να παίξουν τον ρόλο τους.
  Προτείνει να αναζητήσουμε έναν διαφορετικό τρόπο δημιουργίας πλούτου και να σχεδιάσουμε μια διαφορετική ανάπτυξη. Ζητάει περιορισμό του χρηματοπιστωτικού τομέα, δημιουργία συνεταιριστικών τραπεζών, ποιοτική κι όχι ποσοτική παραγωγή και αξιοποίηση του πλεονάσματος παραγωγής που μας επέτρεψε η τεχνολογία.
                              Καημένη Ελλαδίτσα...
   Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει από μια τέτοια ανάλυση, μιας και υπήρξε το πειραματόζωο βάρβαρων αλλά απολύτως προβλεπόμενων πολιτικών σε βάρος λαών και πολιτών. Ο Καναδός διανοούμενος αντιμετωπίζει τη χώρα μας με τη συγκατάβαση που επέδειξε μεγάλο τμήμα της διεθνούς διανόησης τα χρόνια της «σταύρωσής της» (sic).
  Αναγνωρίζει ότι έγιναν λάθη από τις ελληνικές κυβερνήσεις, τα πολιτικά κόμματα και τον λαό, σε καμία περίπτωση όμως δεν δικαιολογεί το πλιάτσικο σε βάρος της δημόσιας περιουσίας και τις πολιτικές φτωχοποίησης που επιβλήθηκαν.
  Ειδικά η ανάλυσή του για τους Έλληνες πολιτικούς ηγέτες, που σαν μαθητούδια έτρεχαν στο Νταβός για να κάνουν το …μεταπτυχιακό τους στο ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων, και οι αναφορές του σε διορισμένους διοικητές δημόσιων επιχειρήσεων, που προσλάμβαναν και χρυσοπλήρωναν ιδιωτικές συμβουλευτικές εταιρείες για να τους μάθουν πώς να λειτουργούν με ιδιωτικά κριτήρια τις επιχειρήσεις που προορίζονταν για τα δόντια των ιδιωτών, θυμίζουν κάτι απ’ όσα ζήσαμε εδώ και 40 χρόνια.
  «Η εξαΰλωση του πλούτου, η ανάληψη των χρημάτων στον ουρανό γινόταν όπως η ανάληψη της Παναγίας» γράφει ο Καναδός στοχαστής. Δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερη μεταφορά…  

                                                                                              ** Θανάσης Αντωνίου
   *- από το diastixo.gr -  (Δημοσιεύτηκε 29 Απριλίου 2020)
      
-Η κατάρρευση του παγκοσμισμού και η επανεπινόηση του κόσμου
-John Ralston Saul
-μετάφραση: Γιώργος Πινακούλας
*εκδόσεις Ροές

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2020

κορωνοιος φιασκο ?


Έχουν περάσει σχεδόν 9 χρόνια από το ξέσπασμα της «φονικής» πανδημίας που θα άφηνε πίσω της χιλιάδες νεκρούς και μπορεί η μνήμη μας να θέλει λίγο φρεσκάρισμα, αλλά σίγουρα η πλειοψηφία θυμάται την παταγώδη αποτυχία στην προσπάθεια του Υπουργείου Υγείας να εμβολιάσει σχεδόν όλο τον πληθυσμό αλλά και την τρομολαγνεία που επικράτησε την περίοδο που η γρίπη ήταν σε έξαρση. Τι παιχνίδια έπαιξαν με τον Η1Ν1 Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή… Η γρίπη πρωτοεμφανίστηκε στο Μεξικό, το πιθανότερο τον Μάρτιο του 2009, ενώ τον Ιούνιο του ίδιου έτους, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ανακοίνωσε ότι η γρίπη από επιδημία έχει μεταβληθεί σε πανδημία. Και έτσι ξεκίνησαν όλα: μία παγκόσμια υστερία, με ΜΜΕ, κυβερνήσεις και επιστήμονες να προειδοποιούν για την καταστροφή που έρχεται, τους χιλιάδες νεκρούς που θα θρηνήσουμε και… τον αγώνα που δίνουν οι φαρμακοβιομηχανίες για να παρασκευάσουν το εμβόλιο που θα μας σώσει. Έτσι, όταν τελικά τα εμβόλια παρασκευάστηκαν, διοχετεύτηκαν παγκόσμια σε αριθμούς μεγαλύτερους από τον πληθυσμό όλων των λαών της Γης. Και οι κυβερνήσεις τα αγόρασαν και οι εταιρίες έβγαλαν λεφτά και τα εμβόλια… έμειναν στα ράφια. Το 2010 το British Medical Journal ξεκίνησε έρευνα σχετικά με πιθανή σύγκρουση συμφερόντων υπαλλήλων του ΠΟΥ που είχαν σχέσεις και με εταιρίες που εποφελήθηκαν. Αυτό που ανακαλύφθηκε είναι ότι επιστήμονες του ΠΟΥ σε θέσεις κλειδιά, εργάζονταν και για φαρμακευτικές εταιρίες, τις οποίες συνέφεραν οι οδηγίες του ΠΟΥ για την αντιμετώπιση της γρίπης… Ο ίδιος ο οργανισμός ανακοίνωσε στις 11 Ιουνίου 2010 ότι η πανδημία γρίπης είχε λιγότερα θύματα από την κοινή γρίπη! Ειδικότερα, από την πανδημία του 2009 πέθαναν σε όλο τον κόσμο 18.156 πολίτες, τη στιγμή που οι θάνατοι από την εποχική γρίπη κυμαίνονται από 250.000- 500.000 παγκοσμίως. Τα εμβόλια… που έμειναν στα ράφια Ο δικός μας υπουργός Υγείας εκείνη την περίοδο, παρήγγειλε για την Ελλάδα 8εκ. εμβόλια, για να διπλασιάσει στη συνέχεια την παραγγελία, δηλώνοντας ότι για να είναι αποτελεσματικό το εμβόλιο, χρειάζεται και επαναληπτική δόση. Την ίδια ώρα το ΚΕΕΛΠΝΟ (Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων) ρίχτηκε στη μάχη για να πείσει τους πολίτες να εμβολιαστούν. Η πλειοψηφία των γιατρών αρνήθηκε να εμβολιαστεί, εξηγώντας ότι το εμβόλιο δεν έχει ελεγχθεί πλήρως για την ασφάλειά του, ενώ παράλληλα εξηγούσαν ότι ο κίνδυνος δεν είναι τόσο μεγάλος όσο παρουσιάζεται. Το ίδιο και ο κόσμος, που αρνήθηκε μαζικά να υποκύψει στην υστερία. http://net.xekinima.org/otan-o-avramopoulos-eixe-paraggeilei-16/

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020

I WON'T GET FOOLED AGAIN (...). (-Oh really?...-)
posted March 18, 2020 (-Vision..?)

''I won't get fooled again.'' -copy that
'R U sure?' -over
''Well...'' -roger that
'Well... What'd U mean?' -copy that

''I mean...let me go a head first'' -roger that 2

 'Ooooo...K then.(Let's-) C ya...'- OVER

  OVER -

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2020

Ιδιοκτήτης σπιτιού και… άστεγος: Η απίστευτη περιπέτεια (...) ενός άνεργου δημοσιογράφου.

Newsroom Newsroom *

   Σκοπός του ταξιδιού, ήταν η ενοικίαση του διαμερίσματος που είχε αγοράσει το 2006 -μέσω στεγαστικού δανείου- τότε που η δουλειά έτρεχε κανονικά και οι προοπτικές υπόσχονταν μια άνετη διαβίωση. Το δε σπίτι, είχε μείνει ανοίκιαστο τα περισσότερα (από το 2012) χρόνια- εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που λειτούργησαν περισσότερο ως φιλοξενία για λόγους συντήρησης (με ένα ελάχιστο "αντίτιμο"ο ως αναγνώριση από την πλευρά ορισμένων φίλων που έμειναν εκεί έως ότου βρουν άλλη κατοικία) και ο τελευταίος ένοικος με τον οποίο ο ιδιοκτήτης δεν είχε προλάβει να συντάξει συμβόλαιο, είχε εξαφανιστεί αιφνίδια τους δύο τελευταίους μήνες.
   Το δάνειο του σπιτιού αποπληρωνόταν μέσω ρύθμισης στον περίφημο -και σωτήριο για τον άνεργο δημοσιογράφο που μετά βίας τα έβγαζε πέρα με τη γυναίκα του και το παιδί του- νόμο Κατσέλη (είχε υπαχθεί στις σχετικές ρυθμίσεις το 2014) και το ενοίκιο ήταν πλέον μονόδρομος.
Συμβόλαιο;;; Τι είναι...αυτό;;;
   Και κάπου εδώ αρχίζουν τα ευτράπελα. Ο εξαφανισθείς ένοικος που είχε πρωτοδεί το σπίτι ως ελαιοχρωματιστής -δηλωμένος ως βορειοηπειρώτης- ζήτησε από τον ιδιοκτήτη να μείνει λίγο παραπάνω και μάλιστα να πληρώσει, συντάσσοντας το συμβόλαιο μέσω λογιστών των δύο πλευρών. 
   Με την προοπτική της συμφωνίας να δείχνει περισσότερο από πιθανή, ο  επίδοξος ένοικος υποσχέθηκε να πληρώσει τους τρεις πρώτους μήνες στον ιδιοκτήτη επιτυγχάνοντας τον σκοπό του και να εγκατασταθεί σε μια καλή, ήσυχη 'μεσοαστική' και χωρίς εγκληματικότητα περιοχή.
Συμβόλαιο τελικά δε συνετάχθη αφού ο ιδιοκτήτης δύσκολα άντεχε το βάρος ενός ταξιδιού στην Αθήνα, ο δε ένοικος, απέφευγε συστηματικά την επαφή -είτε τηλεφωνική είτε μέσω Skype ή e-mail που του ζητούνταν επίμονα.
Κόκα & περίστροφα
   Όπως απεδείχθη λίγους μήνες μετά, ο (δήθεν)…ελαιοχρωματιστής ήταν διακινητής κοκαΐνης, μέλος συμμορίας διαρρηκτών αλλά όχι μόνον και ιδιαίτερα "δραστήριας" και επικίνδυνης, σύμφωνα με την αστυνομία, σχετιζόμενη με σοβαρές υποθέσεις και που χρησιμοποιούσε το σπίτι ως ασφαλές καταφύγιο, διατηρώντας παράλληλα επαφές με Αλβανία. Ο αγνώστων πραγματικών στοιχείων ένοικος του διαμερίσματος συνελήφθησε αλβανικό έδαφος λίγες εβδομάδες αργότερα για οπλοκατοχή χρησιμοποιημένου περίστροφου.
   Τα παραπάνω αποκαλύφθηκαν με την είσοδο του δημοσιογράφου στο σπίτι, με κλειδαρά και αναπόφευκτη διάπραξη αυτοδικίας -καθώς οι ένοικοι έλειπαν- προκειμένου να ελέγξει την περιουσία του. Ο ιδιοκτήτης έκπληκτος βρήκε δύο πιάτα με ίχνη κοκαΐνης, ζυγαριά ακριβείας, νοθευτικές ουσίες για την αύξηση του βάρους του διεγερτικού σκευάσματος και το χειρότερο απ’ όλα… ένα πιστόλι και αρκετές δεκάδες -ίσως και εκατοντάδες- σφαίρες στα ράφια της βιβλιοθήκης.
Το ...παραπλανητικά "καλοδιατηρημένο" -μέχρι ολικής ...διάλυσης "νοικοκυριό" - του "master of disaster"
   Κατά τα άλλα το σπίτι fφαίνονταν μόνο σε καλή… σχετικά, κατάσταση, μόνο που το υπνοδωμάτιο έδινε την εντύπωση πως όποιοι έμεναν εκεί ήταν έτοιμοι να εξαφανιστούν: βαλίτσες γεμάτες, πακέτα, έγγραφα εδώ κι εκεί, μικροαντικείμενα κ.α. Μια πιο προσεκτική όμως ματιά αποκάλυπτε τις φθορές, την ανύπαρκτη συντήρηση και την καθαριότητα για τα μάτια..."της πεθεράς"...
   Ο δημοσιογράφος κάλεσε την αστυνομία και ένα… επεισόδιο της γνωστής τηλεοπτικής αμερικάνικης αστυνομικής σειράς NCIS… γυρίστηκε τις επόμενες ώρες στο διαμέρισμα. Η έρευνα δεν αποκάλυψε πολλά παραπάνω -εκτός από τη συλλογή, πιθανότατα πολύτιμων για τις διωκτικές αρχές, αποτυπωμάτων που ίσως οδηγούσαν στο μέλλον στην εξιχνίαση πολλών ανοικτών ακόμα, υποθέσεων.
(φωτό:fosonline)
   Το διαμέρισμα σφραγίστηκε, ο ιδιοκτήτης βρέθηκε χωρίς… ευρώ, αφού είχε πληρώσει τον κλειδαρά αλλά δεν είχε και σπίτι να μείνει! Η υπόσχεση της αστυνομίας για αποσφράγιση του σπιτιού μετά την αποστολή του κλειδιού και του αποδεικτικού υλικού της έρευνας, στο Ειρηνοδικείο Καλλιθέας δεν τηρήθηκε καθώς η ειρηνοδίκης επιστρέφει το κλειδί στην αστυνομία Ν. Σμύρνης με την αιτιολογία ύπαρξης στη δικογραφία υλικού με ποινικές προεκτάσεις και η αστυνομία το στέλνει στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών. Κάπου εδώ αρχίζει το σουρεαλιστικό εξάμηνο που ο δημοσιογράφος έμελλε να ζήσει.
Γραφειοκρατικός γρίφος και στο βάθος..."ρύπος" & δυσοσμία...
   Τρελαμένος πλέον από την απίστευτη ταλαιπωρία αλλά –το κυριότερο- από την αδιαφορία των αρχών, στο σύνολο τους, ο δημοσιογράφος προσλαμβάνει δικηγόρο, βάζοντας ακόμα πιο βαθιά το χέρι σε μια άδεια… τσέπη που γέμιζε για να αδειάσει άμεσα, μόνο με βοήθεια φίλων και συγγενών. Η δε δικογραφία… χάνεται εν μέσω καλοκαιριού με τα δικαστήρια να υπολειτουργούν και τα ταξίδια Θεσσαλονίκης προς Αθήνα μετ’ επιστροφής γίνονται πια… συνήθεια. Πως λέμε Παγκράτι – Κολιάτσου; Ε, κάτι παρόμοιο…
   Οι μήνες περνούν, οι λογαριασμοί τρέχουν, ο δημοσιογράφος έχει χάσει και το τελευταίο μέσο είσπραξης κάποιου μικρού ποσού στο οποίο θα στήριζε την επιβίωση της οικογένειάς του και τίποτα δεν δείχνει πως το σπίτι θα ανοίξει σύντομα. Τελικά, ο …από μηχανής θεός έρχεται μέσω …ΔΕΗ αφού -μάλλον- κάποιο βραχυκύκλωμα «ρίχνει» τον γενικό διακόπτη του ρεύματος με αποτέλεσμα τα τρόφιμα στο ψυγείο να αρχίζουν να αποσυντίθενται και  η δυσοσμία γίνεται αφόρητη.
    Ο ιδιοκτήτης έρχεται ξανά, πληρώνοντας πλέον και για πολλοστή φορά, όχι μόνο ναύλα αλλά και ξενοδοχείο, αφού έχει εξαντλήσει κάθε δυνατότητα φιλοξενίας σε φίλους και γνωστούς.
Ακολουθούν παραστάσεις σε Εισαγγελίες, υπηρεσίες Υγειονομικού ενδιαφέροντος (τομείς δημόσιας υγείας Νότιου τομέα, υγειονομικό τμήμα Δήμου Νέας Σμύρνης κλπ) και μετά από σχεδόν μισό χρόνο και πολλά έξοδα μέσω ενός συνεχούς δανεισμού, κάτι αρχίζει να κινείται. Το θέμα απειλεί πλέον τη δημόσια υγεία και οι κάτοικοι της πολυκατοικίας αλλά και οι περίοικοι διαμαρτύρονται, μέρα με τη μέρα, ολοένα και πιο έντονα.
Αποσφράγιση, ευθύνες & απειλές
   Είναι περιττό να αναφέρουμε τις ευθύνες του κάθε εμπλεκόμενου, συνοδεία ονοματεπωνύμων και βαθμών ή επαγγελμάτων ή λειτουργημάτων – όλα τα επίσημα έγγραφα, η πορεία της υπόθεσης που σύμφωνα με τις αρχές (εν γένει…) δεν είχε κάποιο δεδικασμένο προηγούμενο, τα έξοδα του ιδιοκτήτη του σπιτιού και οι φθορές που ακολούθησαν την επί μήνες ΑΝΑΙΤΙΑ εν τέλει σφράγιση ενός χώρου στον οποίο, αναφορικά με τη συλλογή υλικού ερευνητικού και ποινικού ενδιαφέροντος, η έρευνα των αρχών είχε ολοκληρωθεί, βρίσκονται στη διάθεση του site.
***Ειδική μνεία όμως, αξίζει να γίνει στην υπεύθυνη του υγειονομικού τμήματος του δήμου Ν. Σμύρνης κας Τσώνη, που ήταν η ΜΟΝΗ δημόσια λειτουργός που αντελήφθη το παράλογο της ιστορίας και κινήθηκε με πρωτοφανή, για τα ελληνικά δεδομένα, ταχύτητα και με το ενδιαφέρον που αρμόζει στο επαγγελματικό της καθήκον, κάνοντας γρήγορα και απλά αυτό που έπρεπε να γίνεια απότις πρώτες 2, 3 εβδομάδες. Κάλεσε συνεργείο καθαρισμού, κλειδαρά, και το σπίτι – ω, του θαύματος και παρουσία ενός αστυνομικού (έτσι για το… γ….το) – αποσφραγίστηκε και παραδόθηκε με νέα πλέον κλειδαριά στον ιδιοκτήτη του που πλέον είχε να αντιμετωπίσει σειρά φθορών (απολύμανση, μικροεπισκευές, βάψιμο, αχρήστευση, λόγω αχρησίας και πλημελούς συντήρησης, των οικοσυσκευών, υδραυλικά και ηλεκτρολογικά προβλήματα κ.α. ).***


Υ.Γ. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως η δικογραφία είχε ...χαθεί από το αρμόδιο γραφείο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών για ένα δίμηνο περίπου, για να βρεθεί λίγο αργότερα, ενώ δεν θα έπρεπε να παραλείψουμε τις απειλές που δέχονταν και δέχεται απρόοπτα αλλά...τακτικά -τηλεφωνικά- ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος από τους πρώην ενοίκους και το..."περιβάλλον" τους.
(φωτό:Liberal)
   Τέλος, αλλά όχι τελευταίο ως προς τη σημασία του, αξίζει να σημειωθεί πως το fund που αγόρασε το στεγαστικό δάνειο αντί άγνωστου ποσού από την τράπεζα που το χορήγησε (έχοντας ήδη εισπράξει -η τράπεζα- περίπου 30.000 ευρώ με τα περισσότερα αυτών να είναι τόκοι- και απαιτούσε κατά την εκδίκαση της υπόθεσης στο ειρηνοδικείο για την υπαγωγή του οφειλέτη-δημοσιογράφου το ποσό των 100.000 περίπου ευρώ) σήμερα ζητά από τον οφειλέτη …118.000 ευρώ εφάπαξ ή και ακόμη περισσότερα μέσω δόσεων για τα επόμενα 20 έτη με την προϋπόθεση προκαταβολής 5.000 ευρώ με ταυτόχρονη παραίτηση του οφειλέτη από το ν.Κατσέλη.
   Αυτοί είναι οι όροι για να εξετάσει το fund ενδεχόμενη αποδοχή του προτεινόμενου διακανονισμού των 611 ευρώ μηνιαίως για τις δύο επόμενες δεκαετίες και πλέον (…), δηλ. αγορά του διαμερίσματος από την αρχή, αγνοώντας την εφάπαξ προσφορά 45.000 ευρώ μέσω έγγραφης επιστολής από τον οφειλέτη. αγγίζοντας σε περίπτωση θετικής έκβασης της εκδίκασης συνολικά ένα προσφερόμενο ποσό αποπληρωμής πολύ μεγαλύτερο των 70.000 ευρώ (ουσιαστικά ακόμη και με μικρότερη προσφορά το συνολικό ποσό δεν αποκλείεται να πλησιάσει και εξαψήφιο νούμερο, μέσω όμως, συνδυασμών σε ό,τι αφορά τις "οδούς" και τους όρους εξόφλησης) για ένα διαμέρισμα 70 τ.μ.. με αντικειμενική αξία 60.000 ευρώ περίπου.
Νομικοί κύκλοι χαρακτήρισαν την απάντηση/απαίτηση του fund ως "εξωφρενική","εκβιαστική'' και "πρωτοφανή".
                   *****************************************************
    Ο δημοσιογράφος που ''χτυπήθηκε'', όπως πολλοί συνάδελφοι του, από την κρίση στα ΜΜΕ, έχει 20ετή παρουσία στον ημερήσιο αλλά και περιοδικό Τύπο (ένας από τους 100 σημαντικότερους ανθρώπους της ελληνικής μουσικής βιομηχανίας σύμφωνα με το site Avopolis- με συνεργασίες με μουσικά και λογοτεχνικά έντυπα) είναι γνωστός ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη όπου διακρίθηκε από το τέλος της δεκαετίας του '80 και μετά, ως παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών, κριτικός δίσκων κ.α. 
   Του οφείλονται δεδουλευμένα και αποζημιώσεις χρόνων από την Ελευθεροτυπία της Χ.Κ. Τεγόπουλος (ύψους 38.000 ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ), μετά από 8 αισίως χρόνια συνεχούς ανεργίας (χωρίς να έχει εισπράξει ποτέ επίδπομα ενεργίας), με μια 8χρονη κόρη και εκκαθαριστικά που μετά βίας φθάνουν τα τα 5.000 ευρώ ΣΥΝΟΛΙΚΑ τα τελευταία τρία χρόνια, χωρίς να έχουν ξεπεράσει τα 25.000 ευρώ ολόκληρη την τελευταία επταετία!

*Η εκδίκαση της υπόθεσης που θα αφορά την τελική τιμή αγοράς του διαμερίσματος είτε από τον δανειολήπτη είτε από άλλον αγοραστή μέσω πλειστηριασμού ή άλλης διαδικασίας έχει οριστεί στις 4 Φεβρουαρίου 2020. Η απόφαση θα γίνει γνωστή μετά από χρονικό διάστημα μεταξύ 6 έως και 16 μηνών, προκειμένου να διερευνηθούν επαρκώς οι ισχυρισμοί δανεριολήπτη και πιχστωτικών ιδρυμάτων.


       (πηγή:  https://www.dikastiko.gr  )