Τroubadors n' Bohemians...BattleREADY...Alwayz!

                    John Tiller's music:'food' for' thought(s)-here's an appetizer!

 *feat. -ΜUSIC (4 songs,'Battle Ready' EP) - PREVIEW - 

                       + ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ συνέντευξη

    by DK®

Αν θα θέλαμε να εντάξουμε-τρόπον τινά-τον John Tiller σε κάποιο μουσικό 'φόντο' που να ταυτίζεται με τα εν Ελλάδι, μουσικά δρώμενα και τεκταινόιμενα, τότε θα αναγκαζόμασταν να τον αποκαλέσουμε 'τραγουδοποιός-έντεχνο ελληνικό ροκ'. Καμία σχέση-θα μπορούσα να πω-και το κάνω ευθύς αμέσως. O John Tiller, είναι χωρίς αμφιβοιλία μία από τις πλέον ελπιδοφόρες, εκπλήξεις της Ευρωπαϊκής folk rock ή dark country (όπως ο ίδιος προτιμά να αποκαλεί το μουσικό ύφος πάνω στο οποίο δημιουργεί τα κομμάτια του).

Ένας 'διαφορετικός' 30άρης, από ό,τι έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σε Ευρωπαϊκό έδαφος, μουσικός που αναζητά,χωρίς να αρνείται τις βασικές του επιρροές, νέους δρόμους, πιο δύσκολους ίσως σε πρώτο άκουσμα, αλλά από αυτούς που θα σε οδηγήσουν, με βεβαιότητα, στο μουσικό 'μονοπάτι' που κ εσύ, αν ανήκεις στους λάτρεις της ακουστικής κιθαριστικής μουσικής, με στίχους που δεν έχουν τίποτε να κρύψουν-το αντίθετο μάλιστα-από τα βιώματα και τις πιο βαθιές σκέψεις και ερωτήματα που απασχολούν όλους μας, όσο και το δημιουργό τους, θα θελήσεις να ακολουθήσεις.

   Αναμφίβολα, δεν πρόκειται για την κριτική ενός δίσκου για εμπορικούς λόγους-ο καλλιτέχνης έτσι κι αλλιώς κάνει την πρώτη του βουτιά στα βαθιά νερά πολύ σύντομα, μέσω μέσων κοινωνικής δικτύωσης και, ελπίζουμε, και στα ράφια των καθημαγμένων-δυστυχώς-από κρίσεις, πανδημίες αλλά και διαδίκτυο-δισκοπωλείων.

 Μιλήσαμε με τον Άγγλο, εκ Manchester ορμώμενου, καλλιτέχνη που μας θύμισε, αναμφίβολα, τον...Springsteen στα νιάτα του-αν και δεν του το...είπαμε. Κουβεντιάσαμε για ό,τι ίσως απασχολεί πιο έντονα το νέο μουσικό σήμερα, τον 20+ χρόνων σε ηλικιακή κλίμακα, που σκοπεύει να φτάσει πρωτίστως στο επίπεδο του Τiller και να συνεχίσει το 'μακρύ, παράξενο ταξίδι...' που ο ίδιος ξεκίνησε και στο οποίο κάποτε αναφέρθηκαν οι Grateful Dead για να δώσουν ένα 'στίγμα' του τι σημαίνει να ξεκινάς, σε ένα περιβάλλον, συχνά σκληρό, και που (εν αντιθέσει με τα '60s και τα '70s περί των οποίων μιλούσε ο Jerry Garcia), σήμερα, που ο θαυμαστός νέος κόσμος τον οποίο (άλλος ένας μεγάλος των ημερών εκείνων είχε) προβλέψει, είναι πλέον εδώ: μουσικά μιλώντας αυτό το περιβάλλον σε αυτόν τον καινούργιο κόσμο, είναι πιο 'πολύβοουο και πιο συγκεντρωτικό και πολυμορφικό από ποτέ άλλοτε-όχι πάντοτε με αγνές και ξεκάθαρες προθέσεις να βρίσκονται πίσω από δήθεν πρωτεργάτες της της πολυμορφίας αυτής-αλλά και πιο...γεμάτο από ποτέ άλλοτε.

 Εν προκειμένω-και για να διαβάσετε, αγγλιστί, στη μητρική γλώσσα του καλλιτέχνη την αποκλειστική συνέντευξη του στους Διαχειριστές του Χάους- ας τον εντάξουμε, για να επιτευχθεί μια, τρόπος του λέγειν, 'αντιστοιχία' με  τα εν Ελλάδι μουσικά πράγματα, στο έντεχνο μουσικό τοπίο-όμως ας βγάλουμε το 'ελληνικό' από τον παραπάνω χαρακτηρισμό 'έντεχνο' καθώς δεν αρκεί για να αποδώσει τη δυναμική του καλλιτέχνη. Ίσως τα 'dark country' που του αποδίδεται ως το είδος το οποίο ακολουθεί και ο ίδιος δέχεται ή ακόμη γενικότερα, το σαφώς ευρύτερο 'Americana'-αυτά τα δυο,ναι, ίσως να ήταν περισσότερο ενδεικτικά και πιο κοντά στα ακούσματα του, δίχως αμφιβολία και ακόμη πιο κοντά σε ότι αφορά στις δικές του συνθέσεις-τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά.

 Λάτρης του Bob Dylan, του Neil Young και του Leohnard Cohen (του Townes Van Zant-θα προσέθετα χωρίς...ενδοιασμούς),τους οποίους άλλωστε συχνά διασκευάζει-ειδικά το φιλλέληνα Leonard, του οποίου το 'Tower Of Songs' συγκέντρωσε δεκάδες χιλιάδες προβολές και οδεύει (αν δεν έχει ήδη συμβεί αυτό) προς τριψήφιο νούμερο στα social media μουσικού, κυρίως, ενδιαφέροντος-ο John δε διστάζει να ρίξει λίγο από το δικό του, αυτοσχέδιο (sic:DIY) γλυκόπικρο...δηλητήριο στις δικές του συνθέσεις, λίγο παραπάνω 'σκοτάδι'...για να υπερτονίσει το πραγματικό φως που (εν)υπάρχει στις χαλαρές, γεμάτες συναισθήματα και αναφορές στο 'ζειν' του καθημερινού ανθρώπου, του γείτονα, της ή του συντρόφου, του 'τύπου' της διπλανής πόρτας, συνθέσεις του...που μιλάνε κατευθείαν στην καρδιά.

Ο Τiller, to 2009...perrformin'-πιτσιρικάς ακόμη, αλλά με full αυτοπεποίθηση!

  - Ο Τiller, μέσα από δυνατές συνθέσεις της πρόσφατης κυκλοφορίας του, δείχνει να κινείται τόσο σε γνωστές νόρμες και περπατημένα μονοπάτια που μας θυμίζουν τα τέλη της δεκαετίας των '60 αλλά με το 'νέο αίμα' κάπως παραπάνω από εμφανές-μια folk αρκετά οικεία στους περισσότερους,αλλά που έχοντας περάσει τις δικές της περιπέτειες στη μουσική βιομηχανία δείχνει να ψάχνεται ξανά και δεν είναι διόλου τυχαία η επανάκαμψη της, το comeback της americana, ίσως πια όμως, με νέους όρους που οι καιροί που ζούμε, το απαιτούν. 

* John Tiller walks the dark road of americana.He's-definitely-with the 'outlaws' than with the 'inlaws'.He actually's a real enthusiast of the 'genre' and that seems to be his 'lucky card' or if U prefer, the 'ace-hidden'-in-his-sleeve' and that's what makes the whole work o'his, spicy and interesting than most of what's goin' on in this part o'the..."country" *

       Η μουσική του Tiller έχει τη δύναμη να δημιουργεί εικόνες στο μυαλό σου-σε 'μεταφέρει' στη λεωφόρο των αναμνήσεων' με μαεστρία-για κάτι που έζησες παλιά με κάποιο δικό σου άνθρωπο,μια σχέση, κάπου μακριά, κάποιο περασμένο καλοκαίρι σε κάποιο νησί ή ένα καταφύγιο όπου βρέθηκες κατά τη διάρκεια μιας χιονοθύελλας στα βουνά..και αν όλα αυτά ακούγονται και είναι σαφώς..αορίστως αναμενόμενα. Άλλωστε μιλάμε για ακουστική, έντονα φορτισμένη συναισθηματικά, μουσική, country, αλλά από την αποκαλούμενη outlaw ή indie, αν προτιμάτε...με την κιθάρα να μοιράζεται τον 1ο ρόλο με τη φωνή του καλλιτέχνη- που τελικά προκύπτει ως το πλέον δυνατό, διαφοροποιητικό και έντονο στοιχείο στις συνθέσεις του.

      Το folk rock του Tiller εμπεριέχει-σαφώς-και Dylan και Cohen, ίσως και Roger Miller ή Kris Kristofferson περισσότερο, παρά Johny Cash ή Hank Williams. Χωρίς να επιχειρείται κανενός είδους σύγκριση φυσικά στα προαναφερθέντα ονόματα-μεταξύ τους-η αναφορά στοχεύει στο να αναδείξει ή και να επιβεβαιώσει το 'παγκόσμιο' ύφος και χαρακτήρα αυτής της ΟΛΟδικής του σκοτεινής country όπως και ο ίδιος χαρακτηρίζει τη μουσική του, παρά μια,τρόπον τινά, αναβίωση πάνω σε ένα υπόβαθρο τοπικό - southernFried ή...Αγγλοσαξωνικού 'τύπου' ή ακόμη και πάνω ακριβώς στο ίδιο μονοπάτι που κάποτε χάραξε ο Cohen ή ο Dylan,o Townes VZant ή οποιοσδήποτε άλλος.

΄

-------  Ο Τiller είναι επαναστατικός, με το στοιχείο της αντίδρασης(που προκαλείται από την-οιαδήποτε- δράση) να εκπορεύεται μέσα από το βάθος της φωνής του, τα εκάστοτε crescento, τις μικρές αυτές 'εκρήξεις', εδώ κι εκεί), με μια τρυφερότητα με την οποία η φωνή του 'ντύνει' τις συγχορδίες, όταν μιλά για τα πιο 'σκληρά' συναισθήματα που κάθε άνθρωπος, αραιότερα ή συχνότερα,θα βιώσει ή το ακριβώς αντίθετο...Αυτή είναι ή μάλλον εκεί 'κρύβεται' η επαναστατικότητα του τραγουδοποιού μας. Σου προσφέρει τα 'έργαλεία' αφειδώς-it's up to you, το πως θα τα 'επεξεργαστείς' μέσα σου  --------

  Απλά, ο Τiller, προτιμά να βαδίζει μάλλον σε παράλληλους δρόμους με τους δικούς του μουσικούς ήρωες, δρόμους κοντινούς και οικείους-αλλά με τους όρους που ο ίδιος προτιμά να ορίσει. Γι αυτό άλλωστε και οι συνθέσεις του, ΟΛΟΦΡΕΣΚΕΣ, παρά το σαφές τους υπόβαθρο που πριν από δεκαετίες ή και αιώνες, χτίστηκε 'νότα στη νότα,τραγούδι στο τραγούδι' στις ακτές της άλλης πλευράς του Ατλαντικού, πιο δυτικά...τελικά αναμίχθηκε με το καθημερινό μουσικό 'ταξίδι' ομογάλακτων με τους πρώτους των πρώτων τραγουδοποιών...για να προκύψουν οι νέοι τροβαδούροι, οι νέοι άνθρωποι της νέας μουσικής...ΟΙ μποέμ τύποι, κυρίες και κύριοι δεν αποσύρθηκαν, ούτε βγήκαν στη σύνταξη, ούτε-πολύ περισσότερο, εξαφανίστηκαν-είναι ΕΔΩ και δεν...κρατιούνται από το να μεταδώσουν αυτήν τη δημιουργική τους διάθεση για σκέψη, για χαλάρωση αλλά και για μποέμικες καταστάσεις που θα έχουν τη δική τους μουσική 'συνοδεία...τη συνοδεία των συνθέσεων του Jοhn Tiller.

ΥΓ. Στην αρχή του άρθρου, 4 τραγούδια από το Battle Ready EP  του John Tiller* 

(συνέντευξη του Tiller στον DK® )THE INTERVIEW (X-clusive)

1) Who are your main influences as a songwriter? 

There are so many! I’m always finding new stuff I like, but I’d say Bob Dylan and Leonard Cohen are the two that I come back to most. Certainly Bob has influenced my writing more than anyone else. 

2) What do you think of today's music? Better than in the past or worse? 

It’s difficult to say. I like a lot of new music, there’s a lot of good stuff out there, but it’s sometimes hard to separate the wheat from the chaff. Whereas if you were to look at a year like 1966, For example, there you had The Beatles - Revolver. Bob Dylan - Blonde On Blonde and The Beach Boys - Pet Sounds all released within 4 months of each other! It’s hard not to say those were the glory days. 

3) What do you think about the new breed of American "roots" music as it makes its comeback? I like it, in many ways that style never went away. Although there is definitely a lot of high quality stuff out there at the moment. I tell you who I like at the moment, that band Watchhouse. Their new album is incredible. 

4) I’ve noticed many people focus on the words in your songs as being a particular strong point. How do you get inspiration for your lyrics? 

-I read a lot, novels, poetry all of that helps oil the gears for a songwriter. I usually write dozens of verses then edit them down to three or four. I like the way it leaves the listener with a hint of the story being told, but not everything. I also like to write from the perspective of different characters within a song. Sometimes the “me” or the “us” in one verse can transform into “you”or “them” in the next. The same story told from different points of view. 

5) What’s your opinion on the current state of the music industry, how social media and the internet have changed things? 

-I think broadly the internet has been a force for good. New outlets, new platforms and new ways for people to connect and be creative has to be a good thing. It’s not perfect, and whilst it can be fun, the social media thing can get a little much sometimes, but overall I think we’re headed in the right direction. 

6) What do you feel about modern recording techniques? 

-Personally I like to do it old school. Most of my music is recorded in the most natural way possible. We’re always just trying to capture the sound in the room. I think it’s more exciting that way. Too much of modern music production tries to make the song sound perfect, which in my opinion removes all the spontaneity from it. If my voice sounds vulnerable or angsty or something on a record then that’s because that’s the way I was feeling that day. Likewise if there’s a mistake on the guitar or a creak in the floorboards we leave it in the mix! In fact if you listen to the cover or the Tom Waits song I did, you can actually hear my piano stool creaking. I remember being annoyed at the time but now it’s my favourite part of that recording! In a world of “perfect” production, it’s the little glimpses of humanity that people connect with most.

7) Whether it’s live or on record. Which song of yours do people respond best to? 

-I think probably Broken Now. It’s funny because it was the last one written for the Battle Ready EP and the quickest to record. But that immediacy seems to have really resonated with people. Now when I play it live I actually do a slower, more ambient version, I’m interested in how songs can change and evolve over time, this one in particular has revealed itself to have a lot of hidden layers. It might be a reggae tune next month! I’ve actually just started playing my new song “The Sky is High & The Ocean is Wide” live recently and it’s being received really well. It’s my favourite to play at the moment too. But that’s always the way with the new ones! 

+++ Παρακάτω, υπάρχουν όλες οι ηλεκτρονικές/διαδικτυακές διευθύνσεις, μέσα από τις οποίες βρίσκετε ο,τιδήποτε με τις συνθέσεις , αλλά και τη δραστηριότητα του καλλιτέχνη στα social media, όπως, για παράδειγμα, το ΝΕΟ single του καλλιτέχνη+++

* John Tiller’s new single 'The Sky is High & The Ocean is Wide' streaming on Spotify http://JohnTiller.lnk.to/Spotify. 

 

*  More at johntiller.net

    twitter: @itsjohntiller

    @itsjohntiller

Rememberin' Woodstock. Rock Heaven or a 3-dayz' ...disaster?

pic:VICE

  To Woodstock είναι ένα μικρό χωριουδάκι βόρεια της Νέας Υόρκης-μια μικρή παραδοσιακή Αμερικάνικη κωμόπολη σαν χιλιάδες άλλες. Αγροτική ζωή (ίσως όχι σήμερα...πλέον, αλλά τότε, τη χρονιά του φεστιβάλ, σίγουρα). Το γεγονός που άλλαξε τη μοίρα του χωριού και το μετέτρεψε,από τοτε και μετά, σε ...rock αξιοθέατο δεν ήταν άλλο από το τριήμερο φεστιβάλ, το οποίο ξεκίνησε ως μια "προσδοκία" 4,5 νεαρών φίλων-ούτε εταιρείες, ούτε τίποτε πίσω από αυτήν τη μικρή,αλλά αποφασισμένη παρέα που έβαλαν σκοπό να διοργανώσουν ένα φεστιβάλ με τις δικές τους δυνάμεις, με τις ελάχιστες γνωριμίες που είχαν και με την ελπίδα πως θα μάζευαν αρκετό κόσμο, με ελάχιστα έξοδα διοργάνωσης που θα τους επέτρεπαν να 'ρεφάρουν' με τα εισιτήρια. 

  Ούτε οι οι ίδιοι φυσικά δε φαντάζονταν πως λίγες εβδομάδες από την ημέρα που συναντήθηκαν με τοπικές αρχές και αστυνομία, θα έκλειναν όλοι οι δρόμοι που οδηγούσαν στο λιβάδι λίγο έξω από το χωριό, ότι θα συγκεντρώνονταν περισσότεροι από 600.000 άνθρωποι, τρελαμένοι κυριολεκτικά να τα ακούσουν όλα-και να την..."ακούσουν" παράλληλα, βλέποντας μέσα σε 3 ημέρες τα μεγαλύτερα ονόματα του κινήματος των hippies-και ΌΧΙ μόνον-πολλοί από αυτούς(οι μισοί και πλέον, χωρίς εισιτήριο). Όσοι πήγαν, το θυμούνται σα μια, σχεδόν...θρησκευτική εμπειρία, μια ανάμνηση που δε συγκρίνεται με καμιά άλλη στην ιστορία αυτής της μουσικής.

  Υπήρξαν βέβαια και παρατράγουδα, Όχι μόνον επεισόδια, σαν και αυτά της τελευταίας ημέρας που ο χώρος ισοπεδώθηκε κυριολεκτικά και θύμιζε, χωρίς υπερβολή, βομβαρδισμένο τοπίο,αλλά και παράπονα από αρκετούς θεατές που βρέθηκαν εκεί και απογοητεύθηκαν-από πολλά. Ανάμεσα σε αυτούς και αρκετοί από τους μουσικούς που έπαιξαν- ποιός θα περίμενε πως οι Grateful Dead, 'ηγέτες' και πρωτοπόροι του κινήματος της δεκαετίας των '60s, που κλήθηκαν και συμμετείχαν τελικά, θα είχαν τόσα πολλά ΑΡΝΗΤΙΚΑ να...θυμηθούν από το συγκεκριμένο γεγονός. Διαβάστε, τι είπε σε συνέντευξη του, για την εμπειρία του από το ...μαγικό αυτό τριήμερο το οποίο χαρακτήρισε ως "καταστροφικό", ο Jerry Garcia, κιθαρίστας και leader της θρυλικής μπάντας, στο Melody Maker, αρκετά χρόνια αργότερα.   

(Oι Grateful Dead,σε...μεταγενέστερη του Woodstock live εμφάνισης τους)

 In an interview with Melody Maker back in 1976, the legendary guitarist Jerry Garcia recalled the disastrous presentation, saying: 

  “That was a total disaster from our point of view. We played probably the worst set of our career. I’d like that one erased from the books. Well, I can get into that real easy. The worst for us and for me personally was Woodstock. The ultimate calamity. First of all, we were really stupid in the way we dealt with it. It was raining and we went on just after it got dark. There was maximum confusion going on, sound logistics. Really weird. Plus I was high, of course. And I went on stage in a state of confusion.” 

 “Huge crowds of people over the stage. The stage had sheet metal and stuff on it, it’s wet, and I’m getting incredible shocks from my guitar. Pretty soon I started hallucinating a ball of electricity rolling across the stage jumping off my guitar. Meanwhile all the little citizen band radios and walkie talkies and things with the amplifiers –– there’s weird voices coming out of the amplifiers.” “It’s dark, and you don’t see any audience, but you know there’s 400,000 people out there. Then somebody leans over across the stage, since everyone is ganged up, and says the stage is about to collapse. I’m standing there in the middle of this trying to play music. Then they turn on the lights, and the lights are a mile away. Monster super troopers. Totally blinding and you can’t see anything at all. Here’s this energy and everything is horribly out of tune, ‘cause it’s all wet, damp and humid. It was just a disaster. It was humbling" (laughs).

X-MAS Time?? Well, it's really up to Santa THIS year. . .

 

by DK®

  Λοιπόν. φίλες & φίλοι, για να δούμε...Δεκέμβρης!!! Οεε ο...εε-οο -cut - Που σημαίνει ...Χριστούγεννα-Πρωτούγεννα- Πρώτη γιορτή του Χρόνου! Τι χαρέεεες...και πανυγήρια! Νααιιιιιιι-με την πανδημία λέμε! -cut - Το σόϊ γιορτές περιμένετε-ουμε; Ερώτηση κρίσης είν' αυτή, θα μου πείτε (και δικαίως) ή ρητορικής φύσης; - cut - Λοιπόν η απάντηση είναι ανάλογη: δεν ξέρω, δεν απαντώ...και αυτό δεν έχει να κάνει με τα της εκάστοτε χρονιάς...ποιοί είν' αυτοί, που ως συναισθηματικοί άνθρωπες θα κλάψουν (ή επιτέλους θα ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΝ επιτέλους την καταραμένη αυτή μελαγχολία των εορτών,ε;) και ποιοί θα το γλεντήσουν περισσότερο ή ποιά...παιδάκια θα πάρουν τα δώρα τους τα καινούργια...και ποιοί θα τα '..ξαναβρούν' και ποιοί θα χωρίσουν,πάνω στην...ένταση τη γιορτινή; Ε; - cut - Και πάλι, δεν ξέρω, δεν απαντώ. Όλα είναι ρευστά...σα μισοψημένη πίτσα-λάστιχο που στην έχουνε φέρει-πρώτη ντελιβεριά, ζεστή ζεστή , να τρέεεεεχει η μοτσαρέλα στα χαλιά τα καλά του παππού και της γιαγιάς...διότι - cut -

Μην περιμένετε όλοι γαλόπουλα (κοτόπουλα δηλαδής) και τα ρέστα, αγαπημένοι μου μασκοφόροι εκδικητές!no,no,no ή α λα Francais:o,o,o (με έναν κόμπο που μισο-προ-φέρεται πριν το φωνήεν-η πιο μεγάλη μαγκιά των Φράγκων και η μεγαλύτερη συνεισφορά τους στον πολιτισμό, γιατί μη μου πείτε "α, όχι, τι λες; Το Λούβρο; Η πόλη του φωτός και του έρωτα; Η Γαλλική ριβιέρα και άλλες τέτοιες παπαριές!!! Οι Έλληνες εφηύραν τον οίνο, η αναγέννηση 'μια από τα ίδια'-copy paste στο...copy paste της Ελληνικής κουλτούρας και το χειρότερο;; Όσο σκέφτομαι πως η Σπάρτη και τα ολίγα που απέμειναν από ένα, διαφορετικό αλλά μεγαλειώδη πολιτισμό, ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ, ΙΣΟΠΕΔΩΘΗΚΑΝ,ΚΑΗΚΑΝ μέχρι τελευταίας αγριάδας από κάποιο Γάλλο αξιωματούχο προ 2,3,4 αιώνων με κάνουν να ξεχνάω την ομορφιά του Γαλλικού νότου- άει στα τσακίδια λοιπόν - cut -

Λοιπόν, ας μη μακρυγορούμε. Όποιος έχει το κινητό του Άη Βασίλη, κλήση πάραυτα κι ας κοστίσει τα κέρατα των ταράνδων που κουβαλάνε το έλκηθρο! Τα' χει πάρει στην κράνα ο Άγιος και δε γουστάρει νταλαβέρια με το ανθρώπινο το είδος φέτος. ε γουστάρει μάσκες, υποχρεωτικότητες, επεισόδια και διχασμούς, εμβόλια λειτουργικά ή θανατηφόρα ή νεράκια σε φιαλίδια ή θαύματα της επιστήμης, όπως και να τα πεις ατά (βάλε και καμιά εκατοστή μέτρα και αντίμετρα, διαφορετικά και όμως ίδια ως προς την...αποτελεσματικότητα τους, σε κάθε χώρα...) δεν κάνει βήμα! - cut - Θα πάει αλλού-έχει κι αλλού φυλές,έχει και άλλα είδη σε άλλους πλανήτες.

 Όλα έχουν βγει στη φόρα και γι αυτό έχει ξεσκιστεί το Hollywood να μας 'μοστράρει' ταινίες (από παιδικές-και αυτό τα λέει ΌΛΑ έως ενηλίκων) με εξωγήϊνους. - cut - Στο δρόμο είναι...ποιό δρόμο δηλαδή..ΖΟΥΝ ανάμεσα μας, ακόμη να το εμπεδώσετε; Επέστρεψαν περισσότεροι από ποτέ και περιμένουν, μαζί με τους πλανητάρχες (όχι τους πολιτικούς αλλά τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τις μεγάλες εταρείες τεχνολογίας που πήραν τη γνώση από αυτούς, τα ξέρετε τα ονόματα..) περιμένουν λοιπόν πότε θα οριστεί η ημέρα που μας ...ανακοινωθεί ΕΠΙΣΗΜΑ η επικυριαρχία τους στον πλανήτη. Θυμηθείτε το μου...κοντή γιορτή, που λένε. 5-10 χρόνια το πολύ. 

  -cut - Μα καλά, τόσο πολύ χειροτερέψαμε ως είδος; Δεν προσπαθούμε; -cut - Mπααα...

-cut - Βγάλτε την λοιπόν όπως όπως, αγαπηθείτε μήπως 'σωθούν' οι γιορτές, γιατί ο χειμώνας θα είναι δύσκολος -cut - Τρίσκολος, θα πρόσθετα! -cut - Ναι ρε μάγκες και μαγκίτισες...Είμαστε ΠΟΛΥ, μα ΠΟΛΥ χειρότεροι ως είδος! - cut - Λυπητερό το editorial, ε; Τι θέλατε δηλαδή; Χαρές και πανυγήρια; Άντε για Μαύρη Παρασκευή και γαμώ τις παγκοσμοποιήσεις σας μέσα-βγάλτε την με καμιά εκπομπή για chef, 'λιώστε' και τις παραμονές των 'πεθαμένων' μας γιορτών και...του χρόνου να δούμε αν θα είμαστε εδώ -cut - Μη το χοντραίνουμε; Εμείς; Ποτέ! Αγκαλιά με τα ηχεία θα μας βρούνε, να θυμόμαστε... - cut - 20,20,20 4 hours to go, I wanna be sedated!!! -

STONER'S NEW Capital...Greece: A stoner's PARADISE!

The fans speak their heart out

*incl. LOADS o'CLIPS

                                   WRITTEN by YOU!!!

      Εδώ και χρόνια μπάντες σαν τους Nighstalkers, τους 1000 Μods, τους Planet of Zeus 'οργώνουν' την Ελλάδα, απ' άκρη σ' άκρη και όπου υπάρχει ενδιαφέρον για καλή, σκληρή μουσική που τίποτε δεν έχει να ζηλέψει από τα μεγαλύτερα ονόματα του είδους με το οποίο σήμερα ασχολούμαστε. Και βέβαια μετά από την προβολή κάποιων clips στο You Tube, οι προβολές οδήγησαν τους managers  κατευθείαν στις μπάντες αυτές και...τα υπόλοιπα ήταν θέμα χρόνου. Σήμερα, όλα τα συγκροτήματα που α ακούσετε και θα δείτε πριοδεύουν- άμα λάχει- παντού, σε Αγγλίες, Ιταλίες, Γαλλίες, ΗΠΑ, Νότια Αμερική...ΠΑΝΤΟΥ! Και γίνονται αμέσως αγαπητοί όπως θα διαπιστώσετε διαβάζοντας αυτό το...κείμενο που δεν είναι ακριβώς κείμενο, ούτε άρθρο..ή μάλλον ήταν ως εδώ. Το κύριο μέρος των όσων θα ειπωθούν εν μέσω των video clips έρχονται απευθείας από τους fans των συγκροτημάτων αυτών και μάλιστα, από fans από άλλες χώρες του κόσμου.

  Να σημειώσουμε μόνο πως το 1ο clip είναι αφιερωμένο στον LORD Dee των αξεπέραστων Lord 13 ο οποίος έφυγε από τη ζωή καβάλα στο δικό του iron horse.RIP...και Ride On,man...!

Φύγαμε το λοιπόν, με τα όσα!!!Με τους πρώτους διδάξαντες βεβαίως βεβαίως...

                       NIGHTSTALKER

*Ivona Usora:

So many awesome bands from Greece! Love from Serbia

*Michael Payne:

This band has such a Southern US)style.I'm from Alabama and it makes me think of home.Amazing band!

*Kenneth Milam:

from America....Some of us still remember that we are all children of the sun....😁Thank you NIGHTSTALKER for an amazing song peace and love too the world!!!

*Skwisgaar Skwigelf:

I think I'm gonna move to Greece. Like, now.Who's with me?

*Luis Black Zaghan:

I wanna meet everybody on this video,y'all rock!Greetings from Mexico!

*raymondshorty:

Much love from the Navajo nation.Love this song

*Mike Brase:

Please come to Seattle and revive the music scene. Right now it's terrible.So glad YT algorithm put this on myplaylist

*Héctor Tristán:

BEST SONG EVER!!!Greetings from the Canary Islands!

1000 MODS

*Boofer T. Washington:I wish these dudes would tour the States.

*the.mighty.kyuss:I see the Greeks found a way to resurrect Kyuss.

Am I the only one that noticed that Greek fans don't have all their cell phones out like the rest of the world . 🤘

Grindstone:When I'm in my truck driving down Route 66 in dusty Oklahoma, this is what I'm blasting.Don't Get Me wrong, buthen U listen to these Guys play, it Sounds like the Greeks invented Stoner Rock.:)

*gramouk: This tune is becoming A stoner rock anthem.I think it encapsulates the essence of Stoner. GREAT SHIT.Can't wait to Visit Greece - you Guys found yourselves some Great tourism Ambassadors.ΤΟKE

*Robert Allen: I am So bummed when You Came to America I was Going 2 see U guys at 3 shows.My mom died the day before the San Diego Show.If I don't Get A chance to see You guys in America I will take a trip to Greece to see you.Turn people onto 1000 mods all the time. You are trully a world class band

*Charlie Susterich:Saw them at The Funhouse in Seattle a week ago.The entire show was glorious!!

*Mauricio Arriaga:Feel no sorrow, feel no hate, feel nothing at all!!!Stoners in México, love 1000Mods

*******************************************************************

PLANET of ZEUS

*PEJI:Tell me when you come to France

**************************************************************************** - ACID MAMMOTH - 

*Turf Ravenwood:   WICKED GOOD! crank it...up,oh yeah! thanXXX!

*JAMES m:Very cool tune. Listening in Ireland 🇮🇪

 

*********************************************************************** 

                                                                                               - LORD 13-

                                                                               *Bogdan L:                                                                                  Sic Riffs, cool shit! 

                                                                                *Ms.Michie:                                                                                  Amazing live!Thank you guys

Rock n'roll First. Michael Monroe-ONE MAN GANG, 2019 

(Silver Lining Music/Warner ).Still Got It...

by DK®

He just turned 58 yrs. old yet he sounds younger than in his previous albums. No need to say a lot bout him-the frontman of the Finnish legends Hanoi Rocks, the band that has won the title of Finland's most important musical export or-if we put it this way-the band that didn't sell itself out, just a few seconds-literally!-from signin' up with the Major League players (as far as...the 'rulers of the game', the guys in ...hi places at labels & the big time managers) who were ready to layout on the US market their latest 'catch'- a major success-guaranteed.And truth is that the Lp produced by BoB Ezrin & co-written with Ian Hunter, titled after an all-american classic country rock hit made it allrite-on time as well as it fell like THE nu...'bomb' in the underground sleazy rock scene of Los Ageles.

But,in 1986 when all that followed and Hanoi Rocks's 'called it quits', the band that would/should've been in the place were GnR found'em selves sittin on-with'm or without'm...they found THEMselves to point 0...one more time-seemed like a total disaster!

Hanois didn't let the...show go on-even if that COULD've been done easily (at least, just as easy as it was for so many bands that carried on under similar, if not, the exact same situation) but they just did not let it happen. 

It wasn't a 'stand back' move or a rejection, it was a 'payin' respects' to the REAL: 

REAL surprises,real experiences, real music,

 REAL LIFE & DEATH...

Razzle 'flew away' in a blink of an eye and nobody could do shit about it.

'Up Around The Bend' reached platinum status as the years went by and stories of the 'strange boys play weird openings' were revealed, one by one, mag by a mag, book by book, even documented on film,  each day, each month, each passin' year.

Years went by, Hanoi Rocks reunited just to keep it goin' on-same real stuff as always-and these times were meant NOT to be their finest moments, except the "12 shots On the Rocks" that sold pretty well in the UK and Japan. No need-once mo'-to analyze the facts...

After the 2nd break-up & the Cherry Bombz bein' a joyfull memory from the crazy ol' days, McCoy formed his new band, 'AM band' ,Nasty fooled around here & there before finally retire,Sami stayed by Monroe's side till 2day & he's still the all-around player,'- Karl Rockfist (Chelsea Smiles,Steel Prophet,Misfits,Danzig,the all star horror metal-punk 'Son of Sam',Cheap Trick, Joan Osborne-quite a 'bio',dontcha think?) replaced Terry Chimes,this excellent druimmer who stood for years as a solid rock behind Michael's blonde figure and Rich Jones (Dogs D\Amour, Therapy, Black Halos & mo') appears now as a full member & seond guitar next to Steve Conte (former NY Dolls lead guitarist)

Years and albums by each one of the ol' Hanoi boys were comin' n' goin' in a mess-like the mess we're livin' in and Monroe, this hard workin' (we can't avoid givin'him that alrite!), fine multimusician, this non quiter, ex junkie, ex sex symbol, ex lots-o'-whatevers' describes it in the same, but, more mature way this time.

Anyway..ONE MAN GANG sounds fresh-production work by Conte & Monroe is close to...brilliant. It's his last album to date & if Tokyo Olympics happened in 2020 then Mike's LP's last years contribution to the rock world-album officially was realeased 2019, so it's last year's 'work', innit?

 Contains all the ingredients a Monroe fan loves, punkier than previous albums-listen to 'Hollywood Paranoia'-same kinda melodies & catchy choruses, politic's talk, clever & provocative lyrics & song titles like the all time classic 'Low Time in High Places' with a killer solo by Conte ,mid-tempo flamengo mixes up with reckless rock in 'Heaven is a Free State' (makin' ya, sorta'think of McCoy..."possibilities" but that's anotha story) and above all the two made-to-be-1st class-hits: 'One Man Gang' is just fantasic-a glam rock hit betweeen yo' eyes, 'cut' off fo' all trhose '70s music lovaz & 'Last Train To Tokyo'.Two singles that reveal all Monroe's dynamic & force he's still caryin' around all these years. 

Wasted? I'd rather not try to be the expert on "win or lose" situayions here, but Monoroe's former AND current bands, regardeless of names, make perfectly clear what workin' in this crazy ol' rock n' roll circus is all abouta and is not just about music, but a whole way of life too-risky sometimes...but that's where all the fun is, innit?   It's this long trip on the side-road that he, as well as others did or do, desided to follow, no matter what the cost...a 'path' he 'layed down' next to rock n' roll hi-ways and which he walked all these years, with friends along the way, some present and some not, others gone or lost or somewhere else kickin' it too...Mike never forgets to remind U he's rite here, as long as he's still got it.

 This album CANNOT let U down-no way. Monroe 's got it seems ready an' willin' to rock better than any ol' time. Don't give a fuck about TV shows in Finland-he's at a whole other level at a whole different society than most of us don't really know that well and Mike up there...he's just mainstream:a punk, low life trash & a fine gentleman, a public figure & a nobody as well...depends on -whatever - 's none of'our business' & that's the way it is in a few words-he & Mc Coy are the pride & joy & the glory of the nation, music-talkin' and that's the way things are.Period.

 Listen to 'Midsummer Nights' , forget rock n'roll "history"...lessons if U can & if U will and just think about yo'self... where U've been and how close have U ever came to realities like the ones described in this album and then...chill. And then rock. As in REAL life. A plain, simple, honest contribution to REAL rock n' roll- where this life mean somethin' more to some people out there and that's...wot makes their music real. And we're always gonna get a 'piece' of it, as long dudes like Monroe still got it...That's all that's happenin' 'ere...-enjoy!

Let's rock again...like we did last summer...(at last!!!)...THIS is SEAHORSE-Listen, get on & take that ride!

Για να μην αναλωνόμαστε σε εισαγωγές κλπ κλπ. ας μπούμε στο 'ψητό' με τη μία: όσοι ήσασταν στη Θεσσαλονίκη (προ)χθες και ΔΕΝ πήγατε στο LIVE των Seahorse στο Θέατρο Κήπου (περιοχή ΧΑΝΘ-Λευκού Πύργου) ΧΑΣΑΤΕ. Όσοι βέβαια πήγατε, ξέρετε για τι μιλάμε...Μια νέα (σχεδόν) μπάντα, με γνωστούς κ έμπειρους μουσικούς και νέο, φρέσκο υλικό με γερές δόσεις σκληρού rock, με πινελιές prog αλλά και grunge και post punk και...όπως θέλετε εσείς να το ονομάσετε. Έτσι κι αλλιώς έχουν περάσει τόσες δεκαετίες rock, που δεν έχει και τόση σημασία η 'ταμπέλα', αλλά το αποτέλεσμα.

Οι SEahorse έπαιξαν ΆΨΟΓΑ και το κοινό-ευτυχώς-κάποιες στιγμές ξεσηκώθηκε (αν κ άργησε πολύ και σ' αυτό δεν συνέβαλε καθόλου η μπάντα-ίσα ίσα καλά έκανε ο frontman Nomik Monk και το ανέφερε νωρίς νωρίς λέγοντας ''...ευχαριστούμε...Τρελό γλέντι, βλέπουμε, έτσι καθιστοί όπως είστε...'').

Το ζήτημα απλά εντοπίζεται στην εκ των προτέρων 'παρουσίαση' της εκδήλωσης (στα πλαίσια του Φεστιβάλ Καλοκαιριού του Δήμου) και η οποία δε φρόντισε-αν και πιθανότατα είχε ΌΛΕς τις καλές προθέσεις-να δώσει κάποιο στίγμα περί μιας rock στιγμής του Φεστιβάλ.Μ δυο λόγια οι Seahorse δικαιούνταν μια κάποια...ας το πούμε έτσι...διαφορετική 'αναφορά' στον κατάλογο των εκδηλώσεων, όπως το ίδιο δικαιούται ο ΚΑΘΕ καλιτέχνης ή το όποιο σχήμα συμμετέχει, αναλόγως του χώρου του (π.χ. θέατρο, μουσική, χορός κλπ κλπ.)

  Anyway, το live εξελίχθηκε τελικά καλύτερα από όσο φάνηκε στην αρχή πως θα 'πάει':η αρχική αμηχανία του κόσμου σε ένα κυριλέ, ανοιχτό, αμφιθεατρικό και μικρών διαστάσεων θέατρο χωρίς να υπάρχει κόσμος στην πλατεία (και που θα άλλαζε τα πράγματα)και με τις αποστάσεις, ένεκα πανδημίας, να συμβάλουν στο περαιτέρω 'άπλωμα' του κοινού(και με τις μπύρες να τιμώνται 3 ευρώ το μικρό κουτάκι)εξαφανίστηκε χάριν ακριβώς στην ουσία της όλης ιστορίας. 

  Η μπάντα εδωσε ό,τι είχε να δώσει:το rythm section βασισμένο στα σίγουρα (και έμπειρα από Blues Wire, Noise Promotion Company και μια σειρά από συμμετοχές σε πολλά σχήματα) χέρια του Αλέξη Αποστολάκη, η κιθάρα...στα κόκκινα, στα επίσης 'βαριά' λόγω ιστορίας(Mushrooms, Τρύπες) αλλά ιδιαίτερα ευλύγιστα δάχτυλα του Ασκληπιού Ζαμπέτα και στα φωνητικά, ο υποδειγματικός πραγματικά Νomik Monk να κάνει ότι μπορεί για να ανάψει τα αίματα και το υλικό να κάνει τελικά, τη δουλειά, όσο δύσκολη κι αν φαίνονταν αρχικά...ένα καταπληκτικό ξενόγλωσσο υλικό, ετερόκλητων επιρροών αλλά με τον παλιό, καλό ή..."κακό" δαίμονα του rock n'roll να 'οδηγεί' τους Seahorse σε μια φρενήρη παρουσίαση ολόκληρου του ντεμπούτου τους, του 'Heaven Is Underground' και χωρίς να 'μασήσουν' ούτε δευτερόλεπτο από τις προαναφερθείσες ...χμ, δυσκολίες ή έστω ΜΗ διευκολύνσεις, για τις οποίες (μόνον αυτοί) δεν ευθύνονταν στο ελάχιστο.

Οι περίπου πέντε εκατοντάδες τυχεροί πάντως που βρέθηκαν στο Θέατρο Κήπου στις 21 Ιούλη, (μ.C19) είμαστε σίγουροι πως θα το θυμούνται.Στο τέλος της συναυλίας, διατέθηκαν και κάποια εναπομείναντα cd του 'Heaven Is Underground' τα οποία βέβαια εξαφανίστηκαν.

Καιρός ήταν λοιπόν...να επιστρέψουμε στο rock το ζωντανό, το εξελισσόμενο, το δρομίσιο, το τεχνικό ή μη, το όπως-το-βιώνει-ο-καθένας-μας. Καβάλα στους Seahorse, μοιάζει σαν ένα πάρτυ που μόλις αρχίζει...

ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΟ "PROTECT & SERVE!"...Σήμερα 'παίζει' το "I'LL KEEP MY GUNS,FREED(o)OM & MONEY...YOU CAN KEEP THE CHANGE..."

  by DK® 

Σκηνή 1: Περπατούσα τις..προάλλες και βγαίνοντας στην κεντρική λεωφόρο, άκουσα φωνές. Σκέφτηκα γρήγορα "όχι,δεν έχω παρελθόν ή έστω ενδείξεις φωνών που μου μιλάνε ενδοεγκεφαλικώς-κοινώς δεν αποτρελάθηκα τελείως ακόμα¨!. Όχι. Ήταν ξεκάθαρο, οι φωνές, τα μπινελίκια, η σύγχυση, η σκόνη και τα ιπτάμενα κοτρώνια, οι MEN IN BLUE με ενισχυμένο (σχεδόν "πολεμικό" 'ή αν θέλετε, urbanwar) εξοπλισμό, οι αναθυμιάσεις από δακρυγόνα, τα 'σκασίματα' από τις 'κρότου-λάμψης', τα παρτάλια με σπασμένα μάρμαρα στα χέρια και μπουκάλια γεμάτα με βενζίνη και με το ποτισμένο στουπί στην κορυφή, δίπλα δίπλα με οργισμένους ακαδημαϊκούς της (παραμυθένιας πλέον...) "αριστεράς", ξυρισμένα αγύριστα κεφάλια με διαφορετικών χρωματισμών διακριτικά κεντημένα στα φορεμένα στους λαιμούς τους κασκόλ, μαυροφορεμένοι κάθε...απόχρωσης, κλέφτες με ένα τεράστιο,πρόσφορο πεδίο δράσης...Όλοι αυτοί και όλα αυτά σε λίγες εκατοντάδες τετραγωνικά μέτρα! Ψιλοκόλαση δηλαδή...

Ορίστε; Που συνέβησαν όλα τα παραπάνω; ΌΠΟΥ ΓΟΥΣΤΆΡΕΤΕ, με πιο συχνά σημεία που, ο μέσος πολίτης, θυμάται, να είναι-τραγική ειρωνεία, ε;- τα πανεπιστήμια, η Βουλή, δημόσια κτήρια εξυπηρέτησης κοινού (γενικά και αόριστα μιλώντας, οκ?), τα προπύργια της τάξης και της ασφάλειας, τα αστυνομικά τμήματα δηλαδή, οι ΠΙΟ πολυσύχναστοι δρόμοι, οι τράπεζες και τα μαγαζιά που τις συνηθισμένες μέρες και πάντως όχι μέρες σαν και αυτήν που μόλις περιγράψαμε, ΌΛΟΙ οι παραπάνω 'συμμετέχοντες' στα σχετικά πανυγήρια ξεροσταλιάζουν για ένα μισοφαγωμένο "κόκκαλο": πέντε φράγκα από ένα επίδομα, ένα μισθό του κ@λου ή και κάτι παραπάνω, μερικά έγγραφα που θα συντελέσουν στην χειροτέρευση της αδυσώπητης καθημερινότητα τους, κάποια τεμάχια φτηνής μόδας που "περνάνε" για υψηλή ραπτική και hi tech υπόδηση κλπ κλπ...συν? ακόμη μικρότερα "κοκκαλάκια", ίχνη μάλλον, της νέας τεχνολογίας για να μετριαστεί το επερχόμενο σοκ και δέος (άγνωστο το πότε θα ΄ρθει η στιγμή )

 

Σκηνή 2: Λοιπόν, τα θυμάστε τα επεισόδια; Ποιά...απ'όλα; Όποια θέτε...διαλιέχτε! Θέτε τούτα με αφορμή κάποιο πολιτικό γεγονός,κάποια κατάφωρη εις βάρος αθώων αδικία; Μήπως προτιμάτε 'τυφλά' μολοτωφοκοτρωνοκλωτσομπουνιοχωσίματα (με εύρος αντικειμένου προς διάπραξη ζημίας-τα χωσίματα-από σουγιαδονυχοκόπτες περιπτέρου, που όμως ΕΜΠΙΠΤΟΥΝ στην περί οπλοφορίας και εν δυνάμει οπλοχρησίας νομοθεσία) έως κουζινομάχαιρα ή ακόμη και 22αράκια, φονικότατα από κοντινή απόσταση ή 38άρια,με πτυσσόμενα 'σόπια' και 'κρατικά' Glock;

 Όλα 'παίζουν' πλέον και όσα δεν έπαιζαν, ποτέ δεν επηρέασαν το 'μονοπάτι' της τυφλής βίας, τρομοκρατίας, άγνοιας, πολέμου, ακόμα και (σύμφωνα με νομικούς, κυρίως) δικαιοσύνης/αδικίας που ο Άνθρωπος ως είδος δε 'μάσησε' και διάλεξε δώ και χιλιάδες χρόνια να περπατήσει, να διαβεί και σήμερα να αδυνατεί, έστω και ΑΤΟΜΙΚΑ πλέον, να βρει μια διέξοδο από αυτό, μια "πράσινη πινακίδα" με το ΕΧΙΤ να δείχνει τη στροφή ΕΚΤΟΣ της ατέλειωτης ευθείας που μέσω ΑΤΈΛΕΙΩΤΩΝ διοδίων οδηγεί...κανείς δε μας έχει πει μέχρι σήμερα αν και είναι κορυφαίας σημασίας η στιγμή που θα γίνει γνωστός ο συγκεκριμένος προορισμός.

Σκηνή 3(φινάλε):-εγώ: δηλ. τελικά, για να μην το πηγαίνουμε τόοοοσο μακριά το θέμα-ας μείνουμε στα τοπικά,οκ?

-υποβολέας: όπως επιθυμείς. Δηλ. θες να μας πεις πως έχουμε 'χάσει τη μπάλα'; Προ πολλού μάλιστα;

-εγώ: ε...ναι,κάπως έτσι. Όχι πως ακόμα παίζει το "καλός μπάτσος-κακός μπάτσος" που το μάθανε και οι εκουσίως εγκλεισθέντες (μετά από μικροπαραπτώματα τύπου 'Γιάννη-Αγιάννη, για να βγάλουνε το χειμώνα αξιοπρεπώς) αλλά το ότι παντού, μα ΠΑΝΤΟΥ, όλα-σχεδόν- είναι θέμ ανθρώπου. Ατόμου...πως να στο πω...Ακόμη και σήμερα, που γίναμε πλέον "ανθρώπινο είδος" και όχι φυλές, εθνότητες, (προσ)μίξεις κλπ κλπ. Ας πούμε πως από κάποια "κέντρα" καλλιεργούνται νοοτρπίες.

-υποβολέας: Ααα...τώρα κατάλαβα! Λες για κείνη τη διαφήμιση που βλέπαμε παρέα σε περιοδικό της ΕΛΑΣ και η οποία διαφήμιζε όπλα,αμυντικό εξοπλισμό, παπούτσια (και γ@μώ), αλεξίσφαιρα γιλεκάκια κλπ.; Και από πάνω έγραφε-ως μότο-"Θα κρατήσω τα όπλα μου, την ελευθερία μου και τα φράγκα μου...εσείς κρατήστε τα ρέστα, όπου το 'ρέστα' ταυτίζεται εννοιoλογικώς με την 'Αλλαγή' την οποία μάλιστα, την σχετκή με την αλλαγή της νομοθεσίας περί οπλοκατοχής για την οποία τους τα είχε ζαλίσει εκεί στις ΗΠΑ ο Ομπάμα κατά τη διάρκεια της θητείας του...ειδικά οι οπλόγκαβλοι τα είχαν πάρει εντελώς,λέμε, στο κρανίο και στην ταραχή τους απάνω πήγαν και αγόρασαν καμιά 10αριά 'βρώμικα' όπλα από τους dealers έξω από τα καταστήματα πώλησης "αμυντικών" εξοπλιστκών gadgets(πριν εισέλθουν στο κατάστημα με τον κάθε είδους εξ-οπλισμό) και 'σηκώσουν' και το υπόλοιπο μαγαζί...Τα ρέστα που λέγαμε.

-εγώ: Ναι ρε συ! Μέσα είσαι...Θέλω να πω πως εκτός από τους μανιακούς της αστυνομίας, υπάρχουν και καλοί άνθρωποι εκεί μέσα που δεν τα δέχονται όλα αυτά..αλλά τι να κάνουν, πως να αλλάξουν τα πράγματα; Εύκολο είναι; Ρε συ υποβολέα...μήπως ένας πραγματικά καλός μπάτσος είναι σχεδόν κάτι σαν 'όσιος' του συστήματος; Μήπως στην τελική, όλοι σε 'συμμορίες'-τις δικές τους!- και σε συμπεριφορές τύπου -brutality και βάλε ό,τι θέλεις πίσω από τη παύλα, δεν (κυριλέ στιγμή) υποπίπτουν; -cut-υποβολέας:"υποπίπτουν!χαχαχαχαχα...καλό!. -cut-(πάμε παρακάτω),

-εγώ ξανά:ιατί ρωτούσα ένα φίλο δημοσιογράφο "αριστερό" και-καλά αν "μπορεί να υπάρξει σήμερα κόσμος χωρίς αστυνομία" και μου είπε "Φυσικά!"-αλλά αν κάποιος παρενοχλούσε τα παιδιά του και κείνος το μάθαινε από τηλεφώνου και δεν προλάβαινε να πεταχτεί να του κάνει τα μούτρα κιμά τι θα εκανε δηλαδή;;; Όχι πες μου!Δε θα έπαιρνε τηλέφωνο το ...911;

-υποβολέας:Yeah! Brooklyn 9-1-1...η τηλεοπτική σειρά!-τα σπάει λέμε! Σόρυ...τι έλεγες; Α, μάλιστα...Τώρα 'γίναμε'!

"ΘΕΛΕΤΕ και ΜΟΥΣΙΚΕΣ...Ε, ΡΕ ΤΙ ΠΑΘΑΜΕ..." Τάδε έφη κορυφαίος...

                                               "When the Music's Over..."

...παράγοντας της κυβέρνησης, σχολιάζοντας μάλλον ειρωνικά το άνοιγμα των μπαρ, καφέ κλπ. χωρίς μουσικές και τραγούδια, όταν συνάδελφος του άλλου κόμματος, θεώρησε "παραφωνία" την απουσία της μουσικής συνοδείας. Όλα αυτά (και άλλα πολλά), ειπώθηκαν κατά τη διάρκεια (συγκρατημένα ξέφρενου) διακομματικού συμβουλίου(-πάρτυ), σύμφωνα με εξακριβωμένα ανεπιβεβαίωτες και απόλυτα μη διασταυρωμένες πλερωφορίες των Δ.τ.Χάους. Ο πολιτικός συνέχισε λέγοντας:

 "Θέλετε και μουσικές ρε παρτάλια...Δε φτάνει που ΣΑΣ ανοίξανε τα μαγαΖΑ, μου θέλετε και τσιριτζάντζουλες...ροκεντρόλια, ζεμπεκιές, διπλοπενιές, σκυλάδικα και τέκνο; Να ενοχλούνται και αι περίοικοι, δηλαδής;..." Όταν η συζήτηση κάπως "άναψε" ο παράγοντας (ο κορυφαίος ντε..) συμπλήρωσε με ένα απόφθεγμα, σκέτο απόσταγμα σοφίας: "Άντε μην ξαναγίνετε μασκοφόροι εκδικητές του εαυτού σας...τώρα που είμαστε έτοιμοι-ΌΛΟΙ μας-να νιώσουμε επιτέλους ελεύθερα τα αυτιά μας και τα ερεθισμένα πηγουνάκια μας...Άντε, μην τα πάρω...-NO MORE MUSIC...για την ώρα".

Η κουβέντα που θύμιζε συμπόσιο αρχαίων Ελλήνων, κατέληξε πως "...ο κοσμάκης θα έπρεπε να λέει 'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ' μόνο και μόνο, με την επιστροφή στην 'κανονικότητα' όπως μας την επιβάλουν οι ντιρεκτ...ε,σόρρυ,- οι συνθήκες και οι στατιστικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης...όλα τ' άλλα είναι ψιλά γράμματα".

Η ατάκα της βραδιάς ήρθε από στέλεχος...χμ,...κάποιου κόμματος τέλος πάντων, που λύνοντας τη γραβάτα του και πηδώντας σε γραφείο, φώναξε:"Ok...Now, WHO's gonna get this party started right?..."

(cover by Rafaelczoso)

  Nature's Sexy..! Take A Closer Look! (3 pics)

  Μη μου πείτε πως, κοιτάζοντας προσεκτικά αυτές τις φωτογραφίες, δεν ανακαλύπτετε λεπτομέρειες που παραπέμπουν αλλού, σε άλλες μορφές ζωής - όχι του φυτικού βασιλείου. 

  Είναι γεγονός πως η φύση διαθέτει όλα τα εργαλεία για να ξυπνήσει σε όλα τα έμβια όντα του πλανήτη αυτό που χρειάζεται για να συνεχίσει η ζωή να υπάρχει - και για να συνεχίσει, καταφεύγει στην αναπαραγωγή.

Η ομορφιά βρίσκεται σε κάθε γωνιά του κόσμου αυτού και τα λουλούδια ( ειδικά μετά τον ανοιξιάτικο οργασμό της φύσης ) αποδεικνύουν πως η σεξουαλικότητα είναι παρούσα εκεί που, συνήθως, δεν περιμένεις να την ανακαλύψεις. 

 

 

Η άγρια φύση είναι γεμάτη από ανάλογα παραδείγματα τα οποία κάνουν το ανθρώπινο μυαλό να "παιχνιδίζει" και να φαντασιώνεται.   

(οι φωτογραφίες  απεικονίζουν λεπτομέρειες πρωτομαγιάτικου στεφανιού) *pics:DK®️

 

Κι ο θάνατος δεν θαχει πια εξουσία.

Κι ο θάνατος δεν θα ‘χει πια εξουσία. Γυμνοί οι νεκροί θα γίνουν ένα Με τον άνθρωπο του ανέμου και του δυτικού φεγγαριού Όταν ασπρίσουν τα κόκκαλά τους και τριφτούν τ’ άσπρα κόκκαλα θάχουν αστέρια στον αγκώνα και στο πόδι Αν τρελλάθηκαν η γνώση τους θα ξαναρθεί, Αν βούλιαξαν στο πέλαγος θ’ αναδυθούν Αν χάθηκαν οι εραστές δεν θα χαθεί η αγάπη Κι ο θάνατος δεν θαχει πια εξουσία. Κι ο θάνατος δεν θάχει πια εξουσία Όσους βαθειά σκεπάζουν οι στροφάδες των νερών Δεν θ’ αφανίσει ανεμοστρόβιλος Κι αν στρίβει ο τροχαλίας κι οι κλειδώσεις ξεφτίζουν Στον τροχό αν τους παιδεύουν δεν θα τους συντρίψουν Στα σπασμένα τα χέρια τους θαναι η πίστη διπλή Κι οι μονόκεροι δαίμονες ας τρυπούν το κορμί Χίλια κομμάτια θρύψαλα κι αράγιστοι θα μείνουν Κι ο θάνατος δεν θάχει πια εξουσία. Κι ο θάνατος δεν θάχει πια εξουσία Ας μη φωνάζουν πια στο αυτί τους γλάροι Ας μην σπάζει μ’ ορμή στο γιαλό τους το κύμα Εκεί που εν’ άνθι φούντωνε δεν έχει τώρα ανθό Να υψώσει την κορφή του στης βροχής το φούντωμα Τρελλοί, μπορεί, και ξόδια, ψόφια καρφιά, μα ιδές Φύτρα των σημαδιών τους, να, σφυριές οι μαργαρίτες Ορμούν στον ήλιο ωσότου ο ήλιος να καταλυθεί, Κι ο θάνατος δεν θάχει πια εξουσία

(#popo brutali dbt) BUST a move! ...είσαι τύπος...brutal? Κατατάξου (κ θα'ρθει η σειρά σου να...κοπανήσεις) -*Είσαι πολίτης...(και καλά ή καλύτερα...) ενεργός? Κοιτάξου στον καθρέφτη (αν θες να ΜΗΝ την..."πνίξεις")

by DK®️

- Μας προέκυψε-και όχι άδικα-θέμα αστυνομικής βίας στην Ελλαδίτσα με αναφορές πολιτών, αστυνομικών (συλλογικών και όχι μόνον οργάνων), συλλογικοτήτων, φορέων κ.ο.κ. Κάποτε θα έπαιρνε τις διαστάσεις που του αναλογούσαν εδώ και καιρό- απλά οι "αντικειμενικά" πραγματικές διαστάσεις του ζητήματος που αφορά στην κατάχρηση εξουσίας δεν είχαν φτάσει στο σημείο που να 'ερεθίσουν' (μέσω των social media) KAI τα mainstream εγχώρια γαμ-media.

  Όπως και να' χει πάντως, δόθηκε η αφορμή για να ανοίξει η συζήτηση για κάτι τόσο σοβαρό-ακόμα και αν τα 'επίσημα' στατιστικά της εγκληματικής δραστηριότητας (σε επίπεδο καθημερινότητας και κινδύνου για το μέσο πολίτη ή κάτοικο της Αθήνας) απέχουν ακόμη αρκετά από τα αντίστοιχα άλλων ευρωπαϊκών πόλεων.

  Αν βέβαια προεκτείνουμε το ζήτημα στις υπόλοιπες Ελληνικές πόλεις, (όπου πρόσφατα αναφέρθηκαν παρόμοια με αυτό της Ν.Σμύρνης περιστατικά) το θέμα φαίνεται περίπου ¨ανύπαρκτο" ή έστω αμφιλεγόμενο στην καλύτερη ή τη χειρότερη περίπτωση-ανάλογα της οπτικής γωνίας υπό την οποία το κοιτάξει κανείς ή, αν θέλετε, την 'πλευρά' στην οποία βρίσκεται πιο κοντά. Έτσι ή αλλιώς, οι καλοί ή κακοί (..."μπάτσοι") ή οι καλοί ή κακοί ευαισθητοποιημένοι (λέμε τώρα...) πολίτες που καλύπτονται κάτω από τη μεγάλη, πλατιά 'σκιά' της ομπρέλας που προσφέρει το άμεσο "αντί" ή ένα "κατά" εναντίον όλων,  υπάρχουν και αυτό δεν αλλάζει ούτε εύκολα, ούτε γρήγορα.

  Καλώς λοιπόν, άνοιξε η κουβέντα: ποιός αξίζει να "προστατεύει και να "σερβίρει"; (μτφ. υπηρετεί)-κατά το αμερικάνικο πρότυπο, όπως το' χουμε δει και ξαναδεί σε τόσες και τόσες ταινίες και σειρές; Λοιπόν...συνεχίζουμε, "...να σερβίρει..."...χμ, τι ακριβώς; σοπιές & κλωτσομπούνια;-αντί του, όπως το σύνθημα προκρίνει, να προτάσσει τη δική του ασπίδα προστασίας στον οιονδήποτε τη χρειαστεί και όχι να τη χρησιμοποιεί ως αμυντικό εξοπλισμό σε επιθέσεις από-δικαίως ή όχι-εξαγριωμένους πολίτες, τέτοιους, χειρότερους ή αλλιώτικους-δεν έχει σημασία- ή να εκτονώνει τα προσωπικά ή επαγγελματικά θεματάκια του στα πλευρά αθώων και ενόχων;

  Δύο είναι οι άξονες γύρω από τους οποίους θα κινηθεί και θα εξελιχθεί (πολύ σύντομα,πιστέψτε με)το θέμα άσκησης ή συγκράτησης της αστυνομικής αυθαιρεσίας. Αν θα παγιωθεί και εντός ποιών ορίων η συμπεριφορά της ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ των αστυνομικών που θα κληθούν να υπηρετήσουν σε σώματα όπως είναι τα ΟΠΚΕ,ΔΙΑΣ,ΔΕΛΤΑ.ΖΗΤΑ κλπ κλπ., και από την άλλη πλευρά πως θα αντιδράσει η νέα... "μπαχαλόμαζα", αλλά και αν θα προκύψει η σχεδόν αναγκαία πλέον δόμηση ενός "πολυπληθούς" και πολύ περισσότερο ενδιαφέροντος και ποικιλόμορφου, μεγάλου τμήματος του λαού και γενικότερα κατοίκων αυτού του τόπου, έτσι όπως πλέον έχει διαμορφωθεί στα αστικά κέντρα την τελευταία δεκαετία.που θα αξιώνει μια πιο προσεκτική άνωθεν "εποπτεία" αλλά και που ΔΕΝ θα ενέχεται την ατιμωρησία.

  Διότι, όπως συμβαίνει και αλλού, σε άλλες χώρες, εξωτικές και μη, για τη διαχείριση των αντιδράσεων ενός λαού, η ευθύνη δε βαραίνει ΜΟΝΟ την εκάστοτε εξουσία αλλά και τους ίδιους τους πολίτες. Πως λέμε, αν δεν κατεβάσεις τα παντελόνια δεν πρόκειται να συμβεί αυτό που...χμ, δε θα ήθελες να σου συμβεί-πισώπλατα κιόλας; 

  Γιατί, μη μου πει κανείς πως οι δυνάμεις καταστολής λειτουργούν κατά άλλον τρόπο με κυβέρνηση ΞΥΡΙΣΑ ή ΜουΔΟΥ ή δεν ξέρω-γω-τι...τα' χουμε αναλύσει αυτά, δεν υπάρχει πλέον ούτε αριστερά, ούτε κέντρο ούτε δεξιά. Όλα αυτά, ήταν παραμύθια που έθρεψαν γενιές και γενιές-κρίμα για τις χαμένες ώρες και για τη χαμένη δημιουργικότητα που θα μπορούσε να προσφέρει πολλά παραπάνω απ' όσα προσέφερε (στα κόμματα και ΜΟΝΟΝ σε αυτά...) ο (άκρατος και κατευθυνόμενος) ενθουσιασμός εκατομμυρίων ανυποψίαστων πολιτών. Και συνειδήσεων. Που έγιναν, συνέταιροι, ακουσίως, των συν-Ειδήσεων. 

Το πιάσαμε τώρα το θέμα;-το πιάσαμε και καλό θα ήταν να μην το αφήσουμε, προ της νέας πρώτης είδησης' και να το αναδιαμορφώσουμε έτσι ώστε οι (θετικές) αλλαγές να ξεκινήσουν (έτσι κι αλλιώς αυτή ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΦΕΤΗΡΙΑ-καμία άλλη) από το λαό τον ίδιο, από τις γειτονιές, τις παρέες, τα εργοτάξια, τα γραφεία κ.ο.κ. -

-Θεσσαλονίκη: "Ξέφυγε" η κατάσταση στον Εύοσμο- τι λέει καταστηματάρχης - ΕΝΙΣΧΥΣΗ της αστυνόμευσης ζητά και ο Δήμαρχος Κορδελιού-Ευόσμου

  Γιατί, αν ζητούμε αυστηρή και α λα ρομποκόπ αποτελεσματική αστυνόμευση, ας μη γελιόμαστε: θα μας προσφερθεί στο πιάτο και ενίοτε, με περιτύλιγμα όλον τον αναβαθμισμένο και tres επικίνδυνο εξοπλισμό κάποιων εκ των ροπαλοφόρων του κράτους, με γαρνιτούρα μολότωφ cocktails και κοτρώνια της άλλης πλευράς που, ως γνωστόν, δεν ..ταξιδεύουν ευθύβολα. 

*** Διαλέγουμε λοιπόν και παίρνουμε- τίποτε δε μας 'δίνεται' αν δεν το...ζητήσουμε και επίσης, τίποτε δε μας χαρίζεται αν δεν "πολεμήσουμε" γι αυτό. THINK ABOUT IT! ***

                               - P E A C E -

H Eλληνική τηλεόραση στον...πάτο!Ζήστε μαζί της ή απλά...φτύστε την! Το μόνο που θα αλλάξει είναι  πρόγνωση της ΕΜΥ:"Ο καιρός ΜΟΛΙΣ άλλαξε, ΒΡΕΧΕΙ..περιμένετε να πάρω την ομπρέλα μου και ξανάρχομαι να σας πω τις θερμοκρασίες!"

plus: Μουτσινάς με τα γνωστά gossip σκουποίδια + ΠΟΛΥ ΓΕΛΙΟ  σε εκπομπή του Ηoward Stern με OZZY & MARILYN MANSON μαζί + Dennis Miller με Henry Rollins και έναν ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ 3ΛΕΠΤΟ ΛΟΓΟ του ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ των BLACK FLAG!

!

Καλά ρε παιδιά μη μου πείτε ότι βλέπετε το "σφουγγάρισμα" της Ελληνικής τηλεόρασης δια μέσου των εγχώριων παραγωγών...! Εννοείται πως συμπεριλαμβάνονται στον κουβά με το ΣΥΝΟΛΙΚΟ μπουγαδοπατωματόνερο (με τα άκομψα αλληλοκαρφώματα, κραξίματα σε επίπεδο "χέστε με" και τις ΠΙΟ ΑΔΙΑΦΟΡΕΣ & άχρηστες επιλογές από τα social media)και τα πρωϊνάδικα αλλά με αυτά ποιός ασχολείται πλέον; Το μεσημέρι είναι οου μετράει και που-ως γνωστρόν- είναι η άτυπη prime time της εκάστπτε τηλεόρασης. Εκεί που πας να χαλαρώσεις, να μάθεις πέντε έξι fake-real-semi fake-totally drven by ? for us (για το καλό μας δηλ.), πέφτεις απάνω σε Μουτσινάδες, λίγο αργοτερα σε 'Αντζελες-πως λέμε Λος Άντζελες-αργότερα (ευτυχώς) τα εγχώρια "...Cheers, ρε παιδιά, δεν τρέχει τίποτα, μειώσαμε το budgetάκι μας και συνεχίζουμε μέχρι να σας ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ή να σας κάνουμε ΌΛΟΥς τοξικομανείς να δουλέψουν και οι Ιθάκες και οι ΟΚΑΝΑδες...", με λίγα λόγια: ΈΛΕΟΣ!!! Σκουπίδια έχουμε και στο σπίτι σε καθηνμερινή βάση, φρέσκα και τόοοοοσα πολλά, που οι πλαστικοί κουβάδες των δήμων δεν τα χωράνε!

Θα μου πεις προτιμάς δηλ. Αρναούτη (γειά σου ρε παλιόγρια-κράτα γερά!) και copy paste, προκλητικό μάλιστα, του David Letterman ή του πολύ καλύτερου Dennis Miler? Να σε πω κάτι φίλε αnαγνώστη; Με βαριά καρδιά θα γνέψω απλώς καταφατικώς, διότι πως να το κάνουμε...Οι αμεΡΚάνοι είχαν την πόρνη την τηλεόραση από τότε που είχαν και τα αυτοκίνητα (τα hotrod,τα θυμάστε αυτά τα τύπου ZZTOP 'θηρία' των κινητήρων 4,9, 5.0 λίτρων με τρακό-τετρακό και βάλε αλόγατα;) και είτε μας αρέσει, είτε όχι το θέμα "χαλάρωση μέσω τηλεοπτικών σκουπιδιών που έχουν πρωτίατως ανακυκλωθεί και επιστρέφουν στη μάπα σας καλογυαλισμένα και -το κυριότερο- χρηστικά, δοκιμασμένα, καλαίσθητα και με ένα σχτικάμεγάλο εύρος όσο αφορά στο στυλ, στο περοεχόμενο, στα πρόσωπα" και το κατέχουν το αντικείμενο.

Άρα; Η απάντηση γερνει ελαφρώς απογοητευτικά, προς την τελευταία επιλογή.

Αλλιώς (αν θέλετε άτιτις παραπάνω καιιο ποιοτικό) όπως αι οτιδήοτε άλλο σε τούτο τον κόσμο, ΚΟΣΤΙΖΕΙ...απο ανα 20άρικο το μήνα έως και 60 ευρόπουλα, μαζι με το τηλέφωνο. ΠΡΟΣΟΧΗ!!!Δεν προκρίνουμε, την -ΠΙΚΡΗ-αλήθεια παραθέτομεν...τι θέλετε δηλαδή; Να τα πάρει στην κράνα ο Εκάστοτε και να γυρίσουμε σε ΕΡΤ & ΥΕΝΕΔ; Χμμ...τώρα που το έγραψα, δε μου φαίνεται κακη ιδέα! τρό στο φουλ, γελάκια και πλακίτσα, πειράγματα για τις ηλικίες...ατμόσφαιρα με λίγα λόγια και στο βάθος...ο ανθός της άνοιξης στον κήπο της δικής σας επιλογής-ΝΑΙ, αυτό θα ήταν μάγκικη ανατροπή.

Ή ακόμα πιο...αλλιώς, κάνμτε μεταβολή και πιάστε το ραδιόφωνο.1000 φορές..!

ΥΓ. Μπορεί στο Αμέρικα τύποι σαν το Howard Stern να προκαλούν συζητήσεις και debates περισσότερο από όσο τα επεισόδια στο Καπιτώλιο, αλλά...μακάρι να ειχαμε κάτι ανάλογο.Το κοντινότερο σε αυτό το "χύμα & τσουβαλάτα & ό,τι θέλει προέκυψε-άμα λάχει τα σπάμε (όχι μεταφορικά, βγαίνουμε στους δρόμους και σαβουριάζουμε τον αντίπαλο με ληγμένα αλλαντικά και σάπια ζαρζαβατικά...", είναι ι παραγωγές του Κανάκη με το Σερβετά ως δεξιά χείραν(Ραδιο Αρβυλα' & παλιότερα το πολύ καλό Α.Μ.Α.Ν.)+ άλλους δυο-ενίοτε, όχι απλές γλάστρες- ο ένας είναι και παλιό φιλαράκι-αλλά ΦΟΊΝΙΚΕς 2ΜΕΤΡΟΙ-είδατε πως επηρεάζεται κανείς και πέφτει επίπεδο;; ορίστε μου- στα μούτρα μου!). Και μη ξεχνάμε-πάλι στο USA θα σας πάω για να καταλαβετε τη ΔΙΑΦΟΡΑ: Dennis miler, ladies & Gents-now, THAT'S wot I call...ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΟΙΟΤΙΚΗ, (σχεδόν) ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗ (φανταστείε το 'Ποντίκι', την εφημερίδα σε TV show) & super ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΗ ΣΑΤΙΡΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ και η οποία πολεμήθηκε όσο λίγες.Check out (drrrrrrums pleAse!) & welcome HENRY ROLLINS των BLACK FLAG σε ένα ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ 3ΛΕΠΤΟ λογίδριο, πριν συνεχίσει, στην εκπομπή του Αρναού-sorry,του Dennis Μiller I meant 2 say.....

(pic below:Pronews)

Out of time: Τα Ελληνικά Media (δεν) ταξιδεύουν στον Άρη...                                               by Media Polce

  Κλασικό παράδειγμα ποιοτικών και-πάνω απ' όλα-ενημερωμένων για τα-πάντα-όλα αποτελούν τα Ελληνικά μέσα ενημέρωσης: ναι μεν, μετέδωσαν την προσεδάφιση του Perservence στον κόκκινο πλανήτη ταυτόχρονα με τα άλλα κανάλια του πλανήτη, αλλά μπορούσαν να πρoηγηθούν έναντι πολλών ειδησεογραφικών και ενημερωτικών μέσων σε παγκόσμια κλίμακα μάλιστα, λόγω μιας παράπλευρης είδησης γύρω από αυτό το τεράστιας σημασίας γεγονός της αποστολής οχήματος από τη Γη.

  Εδώ και αρκετούς μήνες η 'κοινοπραξία' της παγκόσμιας ελίτ όπως είναι γνωστοί κολοσσοί της Amazon, της Tesla, της PayPal κ.α.που στηρίζουν οικονομικά το εγχείρημα, σχεδιάζει τη δημιουργία του θόλου που θα στεγάσει τους πρώτους 3.000 περίπου κάτοικους του Άρη (σε λιγότερο από 2 δεκαετίες από σήμερα) υπό την καθοδήγηση της Mars Society (του μεγαλύτερου οργανισμού που "επεξεργάζεται" τον επερχόμενο εποικισμό του πλανήτη, από το 1998). 

  Προκηρύχθηκε διαγωνισμός για την αρχιτεκτονική διαμόρφωση του σχεδίου των 5 'χωριών' που θα αντιπροσωπεύουν τις 5 ηπείρους της Γης εντός του θόλου και οι νικητές ήταν-ω τι έκπληξη!- δυο Έλληνες! 'Η μήπως η έκπληξη δεν ήταν το συνοδεία βραβείου 'νικητήριο' σχέδιο (ανάμεσα σε 100 αρχικά σχέδια και στη συνέχεια 25,ακολούθως 10 κ.ο.κ.) αλλά το ότι για μια ακόμη φορά το γεγονός του ότι 2 συμπατριώτες μας θριαμβεύουν σε κάτι τόσο σημαντικό πέρασε σχεδόν απαρατήρητο από τους εγχώριους φορείς ειδήσεων. 

   Να σημειώσουμε ακόμη πως το project των αρχιτεκτόνων Τατιάνας Κούπα και Γιώργου Λόρδου είχε να αντιμετωπίσει των ανταγωνισμό 100 συμμετεχόντων απ' όλο τον κόσμο, προχώρησε στα επόμενα καλύτερα 25 για να βρεθεί τελικά  στην κορυφή των 10 τελευταίων διαγωνιζόμενων. Έλληνες που ¨αναγκάζονται" να διακριθούν όπως τους αξίζει αλλά..."εκτός συνόρων"-όπως έχει συμβεί με χιλιάδες και χιλιάδες συμπατριώτες μας που εντυπωσιάζουν όχι εδώ, αλλά...αλλού...ως και πέρα από τ' αστέρια!

   Γνωστά όλα αυτά θα μου πείτε...Πάμε όμως παρακάτω...Την είδηση αλιεύσαμε από εγχώριο...gossip περιοδικό, το Gala, με αναφορά στο editorial της έκδοσης και με εκτενές ρεπορτάζ παραμέσα...  Τα περισσότερα mainstream media βέβαια δεν πήραν χαμπάρι για το ότι δυο πατριωτάκια μας έχουν αναλάβει το αρχιτεκτονικό μέρος της δημιουργίας του πρώτου γήϊνου χωριού στον πλανήτη Άρη. Κουφό; You betcha..! 

  Εξωγήϊνο; Όχι...αρκετά για τα media-"Μήδεια" της αργοκίνητης ...βιοτεχνίας ειδήσεων της Ελλάδας, που αρκείται σε copy paste-ελεγχόμενες ειδήσεις, βαρυσήμαντα παραπολιτικά "νέα", κομματικές ίντριγκες κλπ κλπ. Όλα αυτά τα ενδιαφέροντα και εξίσου...αδιάφορα τα οποία διαχειρίζονται οι ίδιες κλίκες και οι ίδιοι και οι ίδιοι άνθρωποι οφείλονται περισσότερο στην τελευταία κατά σειρά προαναφερθείσα αιτία, ( βλ. 2η πρόταση της παραγράφου)  που αποτελεί την πιο βαριά και πλέον χρόνια ασθένεια της ντόπιας δημοσιογραφίας. Boring! 

*(πηγή: ρεπορτάζ Θανάσης Διαμαντόπουλος-Gala, Ιανουάριος 2020)