Για τον Παπαγγελόπουλο. Για ποιόν;
Από το Θανάση Αντωνίου, δημοσιογράφο ΕΣΥΠΗΤ.
Είναι λίγοι οι Έλληνες που γνωρίζουν ποιος είναι ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος κι ακόμα λιγότεροι αυτοί που γνωρίζουν τι ακριβώς κάνει στην κυβέρνηση. Γνωρίζουμε βέβαια ότι υπήρξε για τρεις μήνες διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας
Πληροφοριών (ΕΥΠ) επί κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή το 2009 και κορυφαίος δικαστικός λειτουργός.
Έχει αναλάβει μερικές από τις πιο ‘καυτές’ υποθέσεις των τελευταίων 20 χρόνων, αλλά μας κάνει εντύπωση ότι ακόμα και το λήμμα της Βικιπαίδεια αναφέρει γι’ αυτόν, επί λέξει, ότι: «Για τον χειρισμό του σε αυτές τις υποθέσεις έχει κατακριθεί, από μερίδα του Τύπου, για απραξία». Να είναι άραγε κακία; Αν διαβάσετε ποιες υποθέσεις έχει χειριστεί, θα διαπιστώσετε ότι και λίγα του γράφουν.
Θυμίζω ότι ο Παπαγγελόπουλος συνεχίζει – κατά κάποιο τρόπο- το έργο του δικαστικού και πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ για θέματα διαπλοκής Παναγιώτη Νικολούδη. Φαντάζομαι πως ούτε αυτός σας λέει (πια) κάτι
Τέλος πάντων, σήμερα ο άνθρωπος είναι «αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης, υπεύθυνος για θέματα διαφθοράς» και φαντάζομαι ότι αυτό δεν είναι παρά μια περιγραφή θέσης, ένα job description που λένε οι Αμερικανοί, διότι όσο είδατε εσείς ‘δικαιοσύνη’ και ‘πάταξη της διαφθοράς’, άλλο τόσο είδε κι ο Αρτέμης Σώρρας που πρόλαβε και την κοπάνησε. Η Νέα Δημοκρατία ‘έχασε’ το Χριστοφοράκο, η αριστερή κυβέρνηση έχασε το Σώρρα- εδώ η ιστορία επαναλήφθηκε ως φάρσα…
Πριν λίγες ημέρες ο Παπαγγελόπουλος, όντας υπουργός της αριστερής κυβέρνησης, κληθείς να σχολιάσει την ετυμηγορία του δικαστηρίου για την υπόθεση Βατοπεδίου (όλοι αθώοι), είπε:
«Έχω πει πολλές φορές ότι τους λαοπρόβλητους ηγέτες τους τα ντόπια και ξένα συμφέροντα, οι νταβατζήδες της διαπλοκής, οι λακέδες και τα γιουσουφάκια της ενημέρωσης προσπαθούν να εξουδετερώσουν με κάθε τρόπο. Αυτό συνέβη με τον Κώστα Καραμανλή αυτό συμβαίνει και σήμερα με τον Αλέξη Τσίπρα. Δυστυχώς όλοι αυτοί δέσμιοι της υλιστικής προσέγγισης των πραγμάτων και της τεχνοκρατικής αντίληψης υστερούν σε πνευματικότητα και αγνοούν την Ιστορία και τα διδάγματά της. Τα δημόσια πρόσωπα όσο περισσότερο τα αδικείς τόσο περισσότερο ισχυροποιούνται. Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Κώστας Καραμανλής επειδή δεν είναι παιδιά του εργαστηριακού σωλήνα της διαπλοκής είναι απρόσβλητοι στους ιούς της».
Εμείς λοιπόν, που είδαμε να ξεπουλιέται η δημόσια γη από ρασοφόρους- κοράκια, δικηγόρους- ύαινες και πολιτικούς- νυφίτσες, είμαστε ‘δέσμιοι της υλιστικής προσέγγισης των πραγμάτων’ και αγνοούμε την Ιστορία και τα διδάγματά της. Υστερούμε και σε πνευματικότητα βέβαια, σε σχέση με τον Κώστα Καραμανλή, γνωστός και ως ‘Playstation’. «Ο πιο σκιώδης πρωθυπουργός…» όπως έλεγε κάποτε ο Μητσικώστας.
Αδικημένος λοιπόν ο Κώστας Καραμανλής, ο άνθρωπος που κατέστρεψε το κόμμα του, την κυβέρνησή του και την χώρα του και ως ανταμοιβή εκλέγεται χωρίς ψήφο βουλευτής και είναι εσαεί απών από το Κοινοβούλιο και σε διακοπές διαρκείας μηνών επί δύο και τρεις φορές το χρόνο.
Και λαοπρόβλητος, ο ηγέτης που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει δεύτερη θητεία και ‘ανέστησε’ το ΠΑΣΟΚ και τον Γιωργάκη Παπανδρέου.
Δεν συνιστούν πολιτική ανάλυση ούτε και ιδεολογική θέση τα όσα ανερυθρίαστα λέει ο Παπαγγελόπουλος. Λεκτικά κομψοτεχνήματα και μπουρδολογίες είναι από έναν μεροκαματιάρη αυκολοκόλακα προς το αφεντικό του- τα αφεντικά του στην προκειμένη περίπτωση.
Όσο για το αν το …παιδί Κώστας Καραμανλής είναι ή δεν είναι «παιδί του εργαστηριακού σωλήνα της διαπλοκής», εδώ πραγματικά είναι να βάζει κανείς τα γέλια. Ο άνθρωπος που έγινε πρόεδρος στο κόμμα του και πρωθυπουργός της χώρας απλώς και μόνο επειδή έτυχε να είναι ανιψιός ενός πρωθυπουργού και προέδρου της δημοκρατίας, ο γιος του εργολάβου Αχιλλέα Καραμανλή να θεωρείται αντι-διαπλεκόμενος, εεε, αυτό είναι κάτι που πραγματικά αποτελεί το άκρον άωτο της πολιτικής σχιζοφρένειας.
Ο Καραμανλής λοιπόν είναι αθώο νήπιο, ο Εφραίμ είναι άγιος, ο Βουλγαράκης είναι ναυτοπρόσκοπος, η Πελέκη είναι Τίγκερμπελ, ο Παπαγγελόπουλος αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης και εγώ πιλότος της NASA.
Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου