...an' it's GOODNITE from TONY BOURDAIN...Α real buddy's gone. Happy Trippin'-Cookin'-Travellin, wherever U want it Tony...

-(U know, we don't take shit fron NO1...)  -1 of our most sincere & akward RIPs(?) ever!

Ένα ποίημα αντί αποχαιρετισμού ή προλόγου

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Σ' ΈΝΑ ΕΙΚΟΣΑΤΟΜΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ. του Amiri Baraka (a.k.a. LeRoi Jones)*

Tελευταία έχω εξοικειωθεί με τον τρόπο
που το έδαφος ανοίγει και με τυλίγει
κάθε φορά που βγάζω έξω το σκύλο βόλτα.

Ή με τη νωχελική ανόητη μουσική
που ο άνεμος κάνει, όταν τρέχω για το λεωφορείο

Εδώ έφτασαν τα πράγματα

Και τώρα, κάθε νύχτα μετράω τ' αστέρια
και κάθε νύχτα ττα βρίσκω ίσα.
Κι όταν δε θα μπορούν να μετρηθούν,
μετράω τις τρύπες που αφήνουν

Κανείς πια δεν το τραγουδά

Έτσι χθες το βράδυ, πήγα στα νύχια
στης κόρης μου το δωμάτιο και την άκουσα να
μιλά σε κάποιον, κι όταν άνοιξα την πόρτα,
δεν ήταν κανείς εκεί...

Μόνο εκείνη στα γόνατα να κρυφοκοιτάζει
μες τα σφιχτά κλειστά της χέρια.
******************************************************************************

   Ήταν αναμφισβήτητα η νυχτερινή μας παρεούλα πριν από το τελευταίο χασμουρητό- ποιός να θυμάται άραγε πριν από πόσα χρόνια;;;- στην τηλεόραση μας-ό,τι πιο ευχάριστο για να κλείσεις το 'κουτί' και να αφεθείς στο Μορφέα με τις πιο ευχάριστες εικόνες και με ολίγη φιλοσοφία
ως...επιδόρπιο για τις πρώτες εκείνες στιγμές του ύπνου που καθορίζουν και τη συνέχεια του ολιγόωρου νυχτερινού ταξιδιού μας προς την ξεκούραση...

  Τότε που οι εκπομπές του παίζονταν μεταμεσονυχτίως, πρώτες (και δεύτερες και...τρίτες) πρωϊνές ώρες. Ειναι γνωστό άλλωστε σ'αυτήν την 'καθυστερημένη' χώρα, πολλά τηλεοπτικά προϊόντα πρώγης ποιότητος έγιναν γνωστά αφού βολόδειραν πρώτα για καμιά πενταετία (το λιγότερο...) στη μαύρη νύχτα των προγραμμάτων και της τηλεθέασης: Breaking Bad, Street Time, The Bridge, The Wire και τόσα άλλα που έπρεπε να γίνουν πρώτα cult, να 'συζητηθούν' αναλόγως και συν τω χρόνω να αναγνωριστούν ως αυτό που υπήρξαν ήδη και μας προσφέρονταν ως ξαναστεζαμένη σούπα (πλην ολίγων τυχερών αλλά και κυρίως οξυδερκών και παρατηρητικών θεατών που τα εντόπιζαν πολύ πριν ξεσπάσει η download mania η οποία μετέτρεψε τους αδαείς σε δήθεν γνώστες).

  Μμμ...ξαναζεσταμέμη σούπα είπαμε;; Μα ναι..ο Anthony Bourdain άνετα θα μπορούσε να τη 'βαφτίσει' ως κορυφαία- αρκεί να του 'κάθονταν' γευστiκά, στομαχικά & ...εντερικά και -κυρίως- 'ολιστικά: είναι γνωστό πως το αστέρι των σεφ και μια εκ των συμπαθητικότερων TV peronalities όλων των εποχών, ήταν μακριά από την πεπατημένη και μπορούσε να μετατρέψει σε γευστική έκπληξη, κατά τη διάρκεια ολιγόλεπτων εκπομπών, μια φαστ φουντ γεύση σε γκουρμέ απόλαυση- φτάνει να το πίστευε ή απλά να του φαίνονταν έτσι τα...πράγματα εκείνη τη στιγμή.

  Ήταν απολαυστικός καθώς άφηνε την 'αύρα' του να γεμίσει τα γυρίσματα μιας ακόμη μαγειρικής εκπομπής σε ταξιδιωτικό φόντο- ένας συνδυασμός μπον βιβέρ με καταθλιπτικό αλήτη και ένα πρωτότυπο μείγμα κοσμοπολίτη φτιαγμένου με τα πιο απλά υλικά της παγκοσμιοποίησης: ατέλειωτο πάν'-έλα σε όλο τον κόοσμο, άγνοια των κανόνων του τηλεοπτικοπύ παιχνιδιού, βαθιά γνώση της γεύσης σε όλο τον κόσμο...αφημένος να τριγυρίζει με περισσή άνεση από καταγώγια και φαστ φουντ joints σε κυριλέ εσταιατόρια ή σε ταπεινές γωνιές (από αυτές που το γοήτευαν όσο τίποτ' αλλο) με το αποτέλεσμα όλων αυτών των -πολλές φορές, τυχαίων διαδρομών- να δικαιώνουν το 'προϊόν' που κατευεθύνονταν via sattelite στις οθόνες μας και ανανεώνοντας τη σχέση μας με ένα μάγειρα που, έκανε μπαμ. πως έψαχνε τις πιο βαθιές πτυχές της...όχι, ας πούμε, ζυμαρόπιτας...αλλά της ίδιας της ζωής.

  Γι αυτό και τα βιογραφικά δεν έχουν θέση εδώ. Γνωρίσαμε τον Tony στην Αθήνα για καμιά ώρα περίπου, μέσω ενός κοινού φίλου που μας έφερε σε επαφή- ο σούπερ σταρ κι εμείς βρεθήκαμε για λίγη ώρα incongnito σε ένα απλό, ωραίο, μέσο διαμέρισμα κοντά στο κέντρο της Αθήνας και εκεί ο Τονυ μας μαγείρεψε- προς τέρψην των ελάχιστων συνδαιτημόνων.
 "Ελεύθερη βάση", folks (και οι λεπτομέρειες είναι, νομίζω, περιτττές...), δια χειρός Bourdain κι όποιος θέλει το πιστεύει- πως δφηλαδή το απλό αυτό "πιάτο" δε θα μπορούσε να βγει από τα χέρια του Τony σε λίγα μολις δευτερόλπετα, όχι απλά φτιαγμένο άρτια αλλά και σε συγκεκριμένο σχήμα που θύμιζε το Μεγάλο Μήλο και την αγαπημένη του Νέα Υόρκη.
  Εξαιρετική η γεύση, η καθαρότητα και το γέλιο που ακολούθησε πολύ, άφθονο, μαζί με κάποια αμηχανία όμως όταν εφθασε η στιγμή του αποχωρισμού. Ο Tony, γνήσιο τέκνο της υπερβολής, δεν ήθελε με τίποτε να αφήσει την...κουζίνα και επέμενε να περάσουμε στο εντελώς...αντίθετης φιλοσοφίας "πιάτο"- έλα όμως που δε μας έπαιρνε η ώρα αλλά όχι μόνον αυτη...Τεσπα- η συγκλονιστική αυτή εμπειρία κρατήθηκε σχεδόν μυστική ως σήμερα ((κάτι σαν τους...φακέλους του φόνου του Τζ.Φ. Κέννεντυ που θα ανοιχθούν το 2043...)

  Ίσως αυτό το "μπέρδεμα" των διάφορων τακτικών "μαγειρικής" οδήγησε τελικά τον Tony εκεί που δεν ξέρουμε- το μόνο που ΕΊΔΑΜΕ πάντως ήταν αυτά τα ίχνη χαρμολύπης που κάποιες στιγμές κάνουν την εκτίναξη τους από την ίριδα του οφθαλμού με κατευθυνση τον 'δέκτη'- κάποια άλλη ίριδα κάποιου άλλου οφθαλμού και είναι στιγμές που αποκαλύπτουν πάρα πολλά.

  Ένας ευτυχής-δυστυχής (πως θα μπορούσε άλλωστε να είναι ένας οιοσδήποτε ευγενής;;) 'πρίγκηπας' που μπήκε στις ζωές μας για να μας θυμίσει πως το όμορφο και αυτό που αξίζει πραγματικά και στ' αλήθεια μπορεί να βρίσκεται στις πιο απλές μας συνήθειες, στα πιο ανεπιτήδευτα και απρόοπτα και αυθόρμητα πανυγήρια μας: στην καθημερινότητα μας. Αλλιώς το "ξεφεύγειν" ενδέχεται να οδηγήσει σε ατραπούς πολύπλοκές και επικκίνδυνες, χωρίς να χρειάζεται να αναζητώνται 'υπεύθυνοι' ή 'σχήματα' που εξυπηρετούν τον έναν ή τον άλλο σκοπό...Το ρίσκο άλλωστε είναι για τους τολμηρούς και τους εξερευνητές, rite?

  Εκατομμύρια άνθρωποι σε σκεφτήκαμε Τony λίγες ώρες πριν και όπως έχουμε ξαναπεί, αυτού του είδους τα...μαζικά 'Αντίο" σε κάνουν Αθ;aνατo- από την αρχή κιόλας του άγνωστου ταξιδιού σου.
*******************************************************************************(αποσπάσματα από το ποίημα)
'ΕΙΔΑ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΥΑΛΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΟΥ(ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΆ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΣΤΟ ΓΚΙΝΣΜΠΕΡΓΚ) του A.D..WINANS**

' 'Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου να χασομεράνε σε εντελώς κλειστά πάρκα ψυχαγωγίας
ντυμένοι σαν αλήτες να στέκονται σε μοναχικές γραμμές...

...είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου
να ζουν σε στριπ μπαρ του Μπροντγουέη
ψάχνοντας για τον παράδεισο...

...Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου
να μοιάζουν με απομμιμήσεις του Τζέιμς Μπόντ...

...αναζητώντας το Τώρα, το συναρπαστικό όραμα των
προσωπικών τους μάστερς του ζεν,
καλοστεκούμενοι γερασμένοι σελέμπριτις πεινασμένοι για
τη σχέση λατρείας που κουβάλησε το αστρικό γαμημένο
μιντιακό μήνυμα μέσα στα
παρασυρμένα, από τα χημικά, μυαλά τους
και ξεπέρασε το εγώ,

περιπλανώμενοι στους δρόμους...'

* Anthony Bourdain, 61 yrs. old Immortal - Chef, Author, Traveller, HUMAN! (-maybe do not rest at all, Τοne..IF U can, keep on travellin' n'tastin' ALL U can, man...if U still want it...) *

pics'credit:Ηollywood Reporter- Pinterest- Eater- Penguine Random House
* & ** (αποσπάσματα από το βιβλίο του Γιώργου Μπουρλή-(μετάφραση/απόδοση/επιμέλεια-παρουσίαση/σχολιασμός- "αμερικανοί ποιητές & ποιήτριες τολμούν", εκδόσεις Εξάρχεια, Οκτώβριος 2013)