end-it-or(e)al  
Τάξη, αταξία, Χάοs, Εντροπία, παράξενες έλξεις. Τυχαίνει ή πετυχαίνει;

Εκτός διεκδίσκησης Μουντιάλ η ¨'Λατίνα Αμεριικάνα'- εντός Γαλλία, Αγγλία...
 by DK R
     Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται κατά τι σουρεάλ όμως τελικά τίποτε δεν είναι τυχαίο. Ή μήπως είναι;

by DK R
  Ότι συνέβη στο φετινό Μουντιάλ είναι τρανή απόδειξη της κυριαρχίας του Χάους- έστω σε πλαίσια μιας΄"περίεργης", σχεδόν "άδικης" τάξης- που (μόνον)ο άνθρωπος έχει επιβάλει...
  Όμως δεν είναι μήπως παράδοξο το ότι η ανεξέλεγκτη πανσπερμία στην οποία οδήγησε τον ανθρώπινο πολιτισμό η παγκοσμιοποίηση που χωρίς αμφιβολία έχει επικρατήσει έτσι όπως την έχουν σχεδιάσει οι εμπνευστές της, έφθασε στο σημείο να μετατρέψει τη στέψη του βασιλέα του ποδοσφαίρου σε
υπόθεση εκπροσώπων της γηραιάς ηπείρου-ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων η και εμφανίσεων- και με όλους τους λατινοαμερικάνους στην "απ' έξω"; Τι να λέμε τώρα...

  Στην εδώ πλευρά τώρα...η διαχείριση ενός χάους δημοσιογραφικού, κοινωνικού, μουσικού και (εν γένει) καλλιτεχνικού, πολιτικού, τεχνολογικού ή(εν τέλει)...καθημερινού δεν είναι εύκολη υπόθεση- τα' χουμε ξαναπεί...η ίδια η ζωή δεν είναι μια εύκολη υπόθεση.
  Είμαστε το μόνο ον στον πλανήτη που (γνωρίζουμε ότι) γνωρίζουμε πως θα φύγουμε από αυτήν τη "διάσταση" εντός της οποίας ζούμε και όμως δεν έχουμε κατορθώσει ακόμη να εκφράσουμε με σιγουριά πόσο κάνει "ένα συν ένα"...έντεκα, δύο, ένα προς ένα;;; κλπ.

-  Τελικά, όπως συμπεραίνουμε τίποτε δεν είναι τυχαίο μέσα σε έναν αλλόκοτο κόσμο. Οξύμωρο; Ίσως ναι, ίσως όχι, αλλά η τύχη και η ατυχία, το παράδοξο και το λογικό φαίνεται πως λειτουργούν με κανόνες που προφανώς αγνοούμε, πολλές φορές όμως το "αποτέλεσμα" μας οδηγεί στο ασφαλές- αν η τι άλλο- συμπέρασμα πως το "μαδομούνι" (=Χάος) που επικρατεί και συχνά ορίζει τις ζωές μας και αρκετές παραμέτρους αυτών μάλλον μας αφήνει κατά μίαν έννοια και εντός ή εκτός εισαγωγικών, δικαιωμένους (με την έννοια του ότι τελικά ότι συμβαίνει εντός μας ή γύρω μας έχει τη δική του "δικαιοσύνη", τη δική του "νομοτέλεια" αν θέλετε και αυτό συνήθως αποδεικνύεται στο "διηνεκές") - το γεγονός μας κατατάσσει στην κατηγορία του ενός είδους με την πλέον παράλογη συμπεριφορά.-

  Για αυτό και το Χάος μας εμπνέει τόσο...όπως και η Εντροπία: "...η τάση προς μια όλο και πιο πολύπλοκη τάξη-οργάνωση αλλά ταυτόχρονα και ένα μέτρο της αταξίας που φαίνεται να κυβερνά όλη τη φυσική και εκφράζεται με το ότι ο κόσμος δεν είναι μονοσήμαντος..." σύμφωνα με τους υπεύθυνους του συνεργατικού τσιπουράδικου "Εντροπία" στη Λάρισα αλλά και με τον εκδότη-συντάκτη-δημιουργού του θρυλικού fanzine "Εντροπία" (και συν-Διαχειριστή του Χάους) Θανάση Αντωνίου που κυκλοφορεί με θάρρος, θράσος αλλά προπάντων ποιότητα, από το 1987 και από το '14 κυκλοφορεί μία φορά ετησίως.

  Να μη μακρυγορούμε: η "συνεύρεση", εντός του διαδικτύου, των δημιουργών και λειτουργών της διαχείρισης του Χάους και της Εντροπίας ίσως ανάγεται σε καιρούς παλαιότερους και έτη αρκετά προ του 2016, όμως μάλλον τίποτε τελικά δεν είναι τυχαίο και ένα ΣΚ στα Χανιά (π.χ.) αποδείχθηκε ο Παράξενος Ελκυστής που (κατά τη θεωρία του Χάους) "τροποποίησε" τη 'ροή' της 'άτακτης' πορείας λίγων ανθρώπων με αρκετά κοινά και άφησε τα ίχνη του καθένα από αυτούς στο παρών ιστολόγιο

  Το γεγονός πάντως της ιδιότυπης συνύπαρξης εντροπίας και χάους ή αν θέλετε να αποκωδικοποιήσουμε εμφανώς τα προφανή, της συνεργασίας του επίμονου "σκύλου" της δημοσιογραφίας Θ. Αντωνίου με το Διαχειριστή του Χάους (και ...σκύλου γενικώς..) Δ. Ρουτς (DK R) και του Λωλοστεφανή - Μάνου.com και μερικών ακόμη ανθρώπων που βρέθηκαν με τον έναν η τον άλλον τρόπο για τον έναν ή τον άλλο λόγο εδώ, σ' αυτό το blogspot αποδεικνύει περίτρανα την (διόλου;) τυχαία και παράδοξη/παράλογη λογική που διέπει τις πορείες ορισμένων από μας αλλά και των μικρόκοσμων ως μέρη ενός μεγαλύτερου κόσμου.

 Και αν υποθέσουμε πως για κάποιους από μας η "δουλειά" μας- η καύλα μας δηλαδή- συχνά αποτελεί πράγματι μέρος μιας πορείας που θα αποτιμηθεί κάποτε, τότε όλα αυτά πιθανόν απλά μας οδηγούν στο να συνεχίζουμε να διασχίζουμε όσα είναι ή δεν είναι (σε καμιά περίπτωση) γραφτό να διασχίσουμε...και όπου βγει. Τhis is rock n'roll baby...

  Και αν όσα προαναφέραμε "απενεργοποιούν" το ρόλο της μοίρας έτσι όπως μας τον έμαθαν κάποτε κάποιοι άλλοι και όπως πολλοί την πιστεύουν ως απαράβατη των τεκταινόμενων αρχή, τότε προτείνουμε (για να ολοκληρώσουμε έναν άσχετο φαινομενικά "κύκλο" αναφορών πάνω σε κοινό έδαφος) να ...διασχίσετε και το Διασχίζω- το πανέμορφα παράξενο και χειροποίητο περιοδικό του φίλου και πολυπράγμων καλλιτέχνη Κώστα Πλιάτσικα- για να αντιληφθείτε τη συνάφεια καταστάσεων, ανθρώπων και πραγμάτων που εκ πρώτης μοιάζουν απλά αδύνατο να συναντηθούν, αλλά....!  Και όμως...
  let's keep walkin' - let's walk the line ("...the way NO1 told us...it's the only way 2 cross the borders...")

pics'credit: dimokratiki- Science Wiki - stuff.co.nz - HEGRADE - music heaven - street poets blogger -enfo.gr -