Chinese Democracy 
                                        plus:: GNRs "Catcher In The Rye" instrumental version

pic by Dallas Morning News

  Δε θα πρέπει να μας σοκάρει πια η Κίνα αλλά εμείς οι ίδιοι που έχουμε ουσιαστικά αποδεχθεί αντίστοιχους ρυθμιστικούς περιορισμούς ενώ πιστεύουμε ότι διατηρούμε την πλήρη ελευθερία μας και ότι τα δικά μας media μας βοηθάνε να εκπληρώσουμε τους στόχους μας. Τουλάχιστον στην Κίνα οι άνθρωποι έχουν πλήρη συνείδηση της χειραγώγησης που υφίστανται.
  Η συνολική εικόνα που προκύπτει, σε συνδυασμό με αυτά που γνωρίζουμε για τις πρόσφατες εξελίξεις στη βιογενετική (τη συνδεσμολογία του ανθρώπινου εγκεφάλου κλπ.), συνιστά ένα πλαίσιο νέων μορφών κοινωνικού ελέγχου που κάνει τον παλιό καλό «ολοκληρωτισμό» του 20ου αιώνα να μοιάζει παρωχημένη και αδέξια μηχανή ελέγχου των  μαζών,                                     

  Το μεγαλύτερο επίτευγμα αυτού του νέου γνωστικο-στρατιωτικού συμπλέγματος είναι ότι δεν είναι απαραίτητη πλέον η ευθεία και προφανής καταπίεση: τα άτομα καθοδηγούνται πιο αποτελεσματικά προς την επιθυμητή κατεύθυνση όταν εξακολουθούν να αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ελεύθεροι και αυτόνομοι διαχειριστές της ίδιας τους της ζωής. Αυτό είναι ίσως και το πιο σημαντικό δίδαγμα από τα Wikileaks: η ανελευθερία μας είναι πιο επικίνδυνη όταν βιώνεται ως το μέσο μιας υποτιθέμενης ελεύθερης έκφρασης – τι μπορεί να είναι πιο ελεύθερο από την ακατάσχετη ροή επικοινωνίας η οποία επιτρέπει σε κάθε άτομο να δημοσιοποιεί τις απόψεις του και να στελεχώνει εικονικές κοινότητες με βάση την ελεύθερη βούληση;

pic by TRANSCEND International

   Ο Ασάνζ είχε δίκιο στο περιέργως αγνοημένο βιβλίο του "When Google Met WikiLeaks" (Όταν η Google συνάντησε τα Wikileaks, 2014) όταν έγραφε ότι για να κατανοήσουμε πώς χειραγωγούνται οι ζωές μας σήμερα και πώς αυτή η χειραγώγηση ερμηνεύεται ως ελευθερία, θα πρέπει να εστιάσουμε ακριβώς στη σκιώδη σχέση ανάμεσα στις ιδιωτικές εταιρείες που ελέγχουν την επικοινωνία μας και στις κρατικές μυστικές υπηρεσίες.

   Αφότου ξέσπασε τα σκάνδαλο της Cambridge Analytica, όλες οι προσπάθειες της εξουσίας έχουν επικεντρωθεί στην παρουσίασή του ως μεμονωμένης περίπτωσης «κατάχρησης» εκ μέρους συγκεκριμένων ιδιωτικών εταιρειών – απουσιάζει όμως από την εξίσωση το ίδιο το κράτος και ειδικότερα οι μηχανισμοί αυτού που αποκαλούμε «βαθύ κράτος».

  Τα Wikileaks ήταν μόνο η αρχή και το σύνθημά μας πρέπει να είναι Μαοϊκού τύπου: αφήστε εκατό Wikileaks να ανθίσουν... Θα υπάρξουν πολλά χτυπήματα κάτω από τη ζώνη σ' αυτή τη μάχη. Θα κατηγορηθούμε ότι παίζουμε το παιχνίδι του εχθρού (όπως η καμπάνια εναντίον του Ασάνζ ως υπηρέτη του Πούτιν), αλλά θα πρέπει να το συνηθίσουμε και να ανταποδώσουμε αναλόγως.

απόδοση by DK®️

Με στοιχεία από τον Independent //////// Πηγή: www.lifo.gr

To αμερικάνικο HARDCORE *1980 -1986
- Η ιστορία μιας φυλής.

* \Trailers + the whole DOCUMENTARY of an era. feat: interviews by Henry Rollins plus members of Circle Jerks, Black Flag, Minor Threat, Millions of Dead Cops, Flipper talkin' too & much much much mo'!

pic by 8Tracks

Δυο λόγια για τη μουσική σκηνή που έβαλε τα πράγματα στη θέση τους όταν το rοck αργοπέθαινε στις αρένες.
 by  DK®️ 
 Το νυχτερινό σχολειό του hardcore. Kάπως έτσι θα μπορούσε κανείς να αποκαλέσει ή να χαρακτηρίσει αν προτιμάτε την εξαιρετική δουλειά του σκηνοθέτη Paul Rachman και του δημοσιογράφου-dj-συγγραφέα Steven Blush (βιβλίων σχετικών με το rock n' roll, από το punk και ως το hardcore hair metal..) υπό τον τίτλο 'Hardcore 1980-1986, A ribal History).
 To βιβλίο πρωτοκυκλοφόρησε το 2001 μέσα από το blogspot "The evening Class" και ουσιαστικά ήταν μια συζήτηση σπουδαστών με τους δημιουργούς της ιστορίας της μουσικής που ξεπήδησε τόσο μέσα από τα κέντρα των αμερικάνικων μεγαλουπόλεων, όσο και από τα προάστια της μεγαλοαστικής και της μέσης τάξης αλλά και από την 'κοινωνία' των white trash κοινοτήτων που επιβίωναν περιφερειακά των αστικών κέντρων σε ολόκληρη την αμερικάνικη επικράτεια.

pic by Green Room Radio

Το 'HARDCORE '80...-'86, A Tribal History') επανεκδόθηκε το 2010 και αποτελεί, μαζί με το οπτικό υλικό που το συνοδεύει (συνεντεύξεις με τους πρωτοπόρους της hardcore σκηνής των ΗΠΑ την περίοδο 1980-85, όταν δηλαδή ξεδίπλωσαν την οργή τους, το ταλέντο τους και τον αυθορμητισμό τους όλα εκείνα τα συγκροτήματα που μέσα από μια DIY αισθητική ''επαννεκίνησαν' τη rock μουσική, βγάζοντας την από το τέλμα της arena rock που επικρατούσε τότε, και την πήγαν πολύ, πάρα πολύ μπροστά) όχι απλά μια εξιστόρηση εκ των έσω αλλά ένα πραγματικό μνημείο, μια παρακαταθήκη για το ''πάμε παρακάτω...'' οιασδήποτε χρονικής και παράλληλα, κοινωνικής συγκυρίας. Λογοτεχνικά δε, ΄ξεσηκώνει' όλους όσους αγαπούν τη rock n'roll, ανεξαρτήτως ιδιαίτερων προτιμήσεων περίπου τόσο όσο το είχαν καταφέρει πριν από πολλά χρόνια, οι New York Dolls,οι Ramones,οι Stooges, οι Televisiοn ή ακόμη παλιότερα οι Velvets. 
  Για να μην κουράζουμε με τη συνέντευξη-ποταμό των δυο δημιουργών της δουλειάς αυτής, παραθέτουμε ένα trailer-άκι για να μπείτε στο 'τριπάκι', λίγο πριν από το τέλος του αποσπάσματος τη γνώμη του P. Rachman σχετικά με το τι συνέβαινε τότε- συνοπτικά τρόπον τινά- και στο τέλος...τέλος απλά απολαύστε ολόκληρο το ντοκυμαντέρ για την τόσο δημιουργική και -το λιγότερο- εκρηκτική, από κάθε άποψη, περίοδο.

pic by Amazon reocine.blogspot.com

Απλά προσέξτε, αν θέλετε, τις ομοιότητες και τις συνθήκες ίσως, της τότε εποχής-πολιτικά, κοινωνικά, πολιτιστικά και πάνω απ' όλα 'μουσικά',  με την παρούσα, σημερινή κατάσταση, τόσο στη Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο τις 'αφορμές' που συχνά πυκνά προκύπτουν, προλειαίνοντας το έδαφος και (το κυριότερο) τις προοπτικές που ΠΑΝΤΟΤΕ υπάρχουν και "περιμένουν" τις συνθήκες, την τόλμη κάποιων-συνήθως- λίγων,(αρχικά τουλάχιστον) και την ταυτόχρονα αναπτυσσόμενη δυναμική που την κατάλληλη στιγμή θα αποτελέσει, όπως ιστορικά έχει αποδειχθεί, την αρχική σπίθα ή την αφετηρία αν προτιμάτε, για το καινούργιο και το ανατρεπτικό.

(TRAILERS: *MVDEntertainmentPrg -*hardcore star)

"Το κοινό τώρα είναι εγκλωβισμένο.(σ.σ. ακόμη και αν) Υπάρχουν πολλοί τρόποι να κάνεις οτιδήποτε καθώς υπάρχουν το διαδίκτυο. το My Space και τα e-mails- έτσι σε εγκλωβίζουν οι μεγάλες εταιρείες.

Στα τέλη της δεκαετίας του '70 ή στις αρχές των '80s, στην αυγή αυτού του κινήματος οι εταιρίες σχεδίασαν μια παρόμοια οπτική (σ.σ.επιχειρώντας να συμμετέχουν στα του κινήματος) μόνο και μόνο για να μας το πουλήσουν με το δικό τους τρόπο.Σήμερα, ενώ μπορούμε να "γκρεμίσουμε τον τοίχο" και να ουρλιάξουμε δυνατά και να φωνάξουμε και να διαμαρτυρηθούμε με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά πρέπει να γκρεμίσουν άλλους δέκα τοίχους. Πρέπει να είναι πιο επιθετικά. Πρέπει να ακούγονται πιο δυνατά.

    ---'Αυτό που στ' αλήθεια πρέπει να πουν είναι 'δεν θέλουμε όλη αυτή τη σαβούρα που μας κάνετε να νομίζουμε πως θέλουμε ή το να μας λέτε τι μας αρέσει.'---

pic by nightflite.com

 ************************ 
Στο σκληροπυρηνικό κίνημα αυτά όλα ήταν ξεκάθαρα. Δε θέλουμε αυτή τη σκατένια μουσική πλέον. Δε γουστάρουμε το Ronald Reagan να πηγαίνει τη χώρα πίσω στο 1955-αυτό μοιάζει με ...ανέκδοτο. Είναι μούφα. Ξέρουμε πως δεν είναι αλήθεια.
  Έχουμε αυτή τη νέα μουσική, αυτή τη νέα φωνή και αυτό σημαίνει κάτι για εμάς και ξέρουμε πως είναι ξεχωριστό.
  Μας ενεργοποίησε και μας έδωσε το 'καύσιμο' για να πιστέψουμε πως αυτό που ξεκινούσαμε, όσο μικρό κι αν ήταν, είχε κάτι το 'ερεθιστικό' και κυρίως την ηθική του να βοηθήσει κανείς τους φίλους του.  
  
------ Γιατί όλοι έπρεπε να βοηθήσουν για να συμβούν ατές οι συναυλίες τα απογεύματα της Κυριακής.ΌΛΟΙ. Έπρεπε να βρεθείς εκεί, να τρέξεις, να βοηθήσεις ακόμη και τξ μπάντα την ίδια να καταφέρει να φτάσει στον τόπο της συναυλίας. Υπήρχε μια αίσθηση συμμετοχής σε μια 'κοινότητα'. Στ' αλήθεια...στηρίζονταν όλοι μεταξύ τους για να κάνουν όλο αυτό το happening πραγματικότητα γιατί αλλιώς απλά δε θα συνέβαινε. Υπάρχουν πολλές δυνάμεις εναντίον σου που έπρεπε να ξεπεράσεις"------
                             
  *documentary by SONY Pictures

Chaos-'BackIntheSaddle'-agaiaiain...Hello there!
Φυσικά δεν περιμένουμε loads o likes, αλλά αγάπη ή μίσος...σαν την μπάντα που έγραψε το super hit με τον προαναφερθέντα τίτλο. Η τους αγαπάς ή τους μισείς.Ξέρετε που θα μας βρείτε Ν.Ε.Υ.

 |*YΓ. Το clipάκι που συνοδεύει την kind of επαννεκίνηση μας "προκρίθηκε" έναντι άλλων διασκευών. Εννοείται πως οι πλέον ενδιαφέρουσες θα αναρτηθούν λίαν συντόμως/ guaranteed 2blow yo' ears. ABSOLUTELY.
  Επανερχόμαστε σύντομα με κείμενα, φωτογραφίες και μουσικές, ΌΛΑ σχετικά με punk και hardcore. C ya. PEACE.

YouTube

Dave Laing "Λόγος και σημασία στο πανκ ροκ" incl. clips by The Pistols, Sham 69, MC5, NY Dolls

pic by "All That\s Interesting" The Rise Of The New York's Punk Scene In Photographs

I don't want a holiday in the sun

I wanna go to the new Belsen

I wanna see some history

Cos now I gotta reasonable economy

   Λίγα τραγούδια αγάπησα στη ζωή μου όσο το «Holidays In The Sun» των Sex Pistols, ένα εμβληματικό πανκ αριστούργημα, ένα «ηχόσημο» της εποχής του. Αν και το έχω ακούσει χιλιάδες φορές (πάντα με την ίδια ευχαρίστηση), αν και είδα να το παίζουν μπροστά στα μάτια μου πριν από μερικά χρόνια οι ίδιοι οι Pistols με την αρχική σύνθεσή τους, ξαφνιάστηκα όταν διάβασα την ανάλυση του διάσημου τραγουδιού στο βιβλίο του Dave Laing που κυκλοφόρησε πρόσφατα μεταφρασμένο στα ελληνικά. Την ανάλυση δηλαδή των αλλόκοτων στίχων που έγραψε ο Jonny Rotten στην τρυφερή (τρόπος του λέγειν, στην περίπτωσή του…) ηλικία των 19 ετών.
   Ο Βρετανός δημοσιογράφος, συγγραφέας και πανεπιστημιακός ερευνητής Dave Laing υποστηρίζει ότι για να γίνουν πλήρως αντιληπτοί οι στίχοι του Rotten είναι απαραίτητο «να θεωρήσουμε την “κατακερματισμένη” αφηγηματική φόρμα των στίχων ως ένα καθαυτό σύμπτωμα μιας κατάστασης ψυχολογικής διαταραχής».
   Αναζητώντας συνδέσμους ανάμεσα στις λέξεις των στίχων, ο Laing αποκρυπτογραφεί τον ποιητικό κόσμο του νεαρού Λονδρέζου πανκ και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι στο τραγούδι των Sex Pistols εμπεριέχονται η ναζιστική θηριωδία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (αναφορά στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν), το μεταπολεμικό γερμανικό οικονομικό θαύμα («η συνετή οικονομία»), η συνολική ευρωπαϊκή ιστορία του 20ού αιώνα και η παραπληγική οικονομία της βρετανικής εργατικής τάξης· όλα αυτά μέσα στο θρυλικό τετράστιχο. Καταπληκτική ανάλυση.
                      Το πανκ στο μικροσκόπιο

   Το βιβλίο αυτό γράφτηκε το 1985 και θεωρήθηκε η πρώτη ολοκληρωμένη μελέτη για την ένδοξη εποχή του βρετανικού πανκ. Ένα είδος μουσικής που εκτός από την ανατροπή δεδομένων στην ίδια τη μουσική βιομηχανία, γεγονός που επίσης αναλύεται στο βιβλίο, αποτελεί κατά τον συγγραφέα έναν «προσωρινό σχηματισμό λόγου» με απίστευτα ευρύ πλάτος και βάθος σημαινόντων.
   Έτσι, στο πλαίσιο της ανάλυσής του, με βάση έναν μεγάλο όγκο τραγουδιών, άλμπουμ και συγκροτημάτων, αλλά και πληθώρας δεδομένων (δηλώσεις στον Τύπο και άρθρα εποχής,

                                                     
  Έτσι, στο πλαίσιο της ανάλυσής του, με βάση έναν μεγάλο όγκο τραγουδιών, άλμπουμ και συγκροτημάτων, αλλά και πληθώρας δεδομένων (δηλώσεις στον Τύπο και άρθρα εποχής, προσωπικές αναμνήσεις, συνεντεύξεις με τις μπάντες κ.ά.) προσωπικές αναμνήσεις, συνεντεύξεις με τις μπάντες κ.ά.), ο Laing θα ασχοληθεί όχι μόνο με την ποίηση στους στίχους του πανκ, αλλά και με την ονοματοδοσία των συγκροτημάτων, τις αισθητικές επιλογές των μελών τους, την «παρενδυσιακή» πλευρά του πανκ (Damned, Adam Ant, Siouxsie and the Banshees κ.ά), το μικροκλίμα των συναυλιών, την ανθρωπογεωγραφία των φυλών που τις παρακολουθούν, τη φωνητική εκφορά των μηνυμάτων αλλά και τη μουσική αυτή καθεαυτή.

  Βασισμένος στις αρχές της σημειολογίας, έτσι όπως αυτή αναπτύχθηκε από τους επιφανείς Γάλλους γλωσσολόγους, αλλά και με τη βοήθεια της κοινωνιολογίας, της ανθρωπολογίας, ακόμα και της οικονομίας (όταν θα αναλύσει την ταξική διαστρωμάτωση του πανκ), ο Laing βάζει στο επιστημονικό μικροσκόπιο, πρώτος εδώ και 35 χρόνια, ένα μουσικό κίνημα που έκτοτε δεν έπαψε ποτέ να απασχολεί τα media αλλά και τα πανεπιστήμια και να παράγει συνεχώς γνώση.

   Η περίφημη συνέντευξη των Pistols στο κανάλι Thames Television, διάρκειας μόλις 100 δευτερολέπτων, που ήταν αρκετά για να πλακωθούν οι Matlock, Jones και Rotten στα μπινελίκια με τον τηλεπαρουσιαστή, ο οποίος διέκοψε την εκπομπή εκτοξεύοντας τη φήμη της μπάντας, είναι ένα από τα περιστατικά που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας για να αναδείξει ζητήματα «δημόσιας αορατότητας», «ιδιωτικής κατανάλωσης του πανκ», στιγματισμού κ.λπ.

  Το υπέροχο τραγούδι «If The Kids Are United» των Sham 69 (το ακούσαμε πρόπερσι παιγμένο από τους ιστορικούς Angelic Upstarts στο υπόγειο του «Αν»), δίνει την αφορμή στον συγγραφέα να επιχειρηματολογήσει για την πολιτική αμφισημία του προλεταριακού πανκ και να σχολιάσει τη μετάλλαξη μιας μερίδας συγκροτημάτων με αριστερές (μουσικές και πολιτικές) καταβολές σε εκπροσώπους ρατσιστικών ιδεών κ.ά. 
               Για πανκς, ρόκερς και βιβλιόφιλους

   Οι φίλοι του πανκ θα λατρέψουν το βιβλίο, καθώς μέσα σε αυτό εξετάζεται από έναν φιλικό παρατηρητή η αγαπημένη μουσική τους και συνολικά ο υποπολιτισμός στον οποίο αισθάνονται ότι αποτελούν μέλη.
   Για τους λοιπούς φίλους της ροκ είναι μια καλή ευκαιρία να εντρυφήσουν σε ένα μουσικό ιδίωμα –και όλα τα συμπαρομαρτούντα του– που άλλαξε τη ροή της παγκόσμιας ροκ, που ανέδειξε μια νέα αισθητική, ψήγματα της οποίας απαντιούνται έκτοτε σχεδόν παντού μέσα στη μεγάλη οικογένεια της ροκ μουσικής.
   Αλλά ταυτόχρονα, εισήγαγε στο ροκ και τη νεανική κουλτούρα συνολικά την ιδεολογία (και πρακτική) του Do it yourself.Αλλά και για τους λοιπούς βιβλιόφιλους, το One Chord Wonders (τραγούδι των Adverts αλλά και παράφραση του όρου one hit wonders, που υποδηλώνει τις μπάντες που μπήκαν για μια και μόνη φορά στους καταλόγους επιτυχιών μ’ ένα τραγούδι τους και χάθηκαν στη λήθη των χρόνων) είναι μια υπέροχη, εμπεριστατωμένη ανάλυση των κοινωνικών και ανθρωπογεωγραφικών όρων που διαμόρφωσαν το βρετανικό πανκ.

   To βιβλίο, το οποίο μετέφρασε ο Αλέξης Καλοφωλιάς, μπασίστας, τραγουδιστής και εκ των συνθετών των Last Drive (και των Thee Holy Strangers), γνώστης ο ίδιος των όρων και των ιδιωμάτων της γραφής του Laing, περιέχει επίσης ένα χρονολόγιο με συνοπτική καταγραφή των γεγονότων που αναφέρονται (καλύπτει την περίοδο 1975-1980), ένα παράρτημα με επιλεγμένη δισκογραφία, καταλόγους πωλήσεων singles με αναφορά στα πανκ τραγούδια της εποχής κ.ά. Απαραίτητο ανάγνωσμα για όσους νιώθουν ότι η μουσική είναι κάτι περισσότερο από μερικά ακόρντα, μερικούς δίσκους κι ένα πικάπ.
                                    Θανάσης Αντωνίου     από το /diastixo.gr

https://diastixo.gr/kritikes/meletesdokimia/12555-dave-laing-punk-rock

Λόγος και σημασία στο πανκ ροκ

One Chord Wonders

Dave Laing

Πρόλογος: TV Smith

μετάφραση: Αλέξης Καλοφωλιάς

εκδόσεις Κουκκίδα

Ευτυχής είναι ο άνδρας εκείνος, ο οποίος έχει αγαθήν γυναίκα. Ο αριθμός των ετών της ζωής του θα είναι διπλάσιος. Γυναίκα ευγενούς χαρακτήρος και σθεναρή ευφραίνει τον άνδρα της, τα δέ έτη της ζωής του θα τα γεμίση με ειρήνην. Γυναίκα αγαθή είναι αγαθόν δώρον, που προσφέρεται από τον Κύριον εις εκείνους οι οποίοι τον φοβούνται. Του πλουσίου και του πτωχού η καρδία είναι χαρούμενη, και εις κάθε περίστασιν το πρόσωπόν των είναι ιλαρόν, εάν έχουν ενάρετον σύζυγον...(Σοφία Σειράχ κς΄ 1-4)

Όμως η χάρις (δηλαδή η ψυχική ευγένεια και καλωσύνη) της συζύγου τέρπει τον άνδρα της. Η δέ ορθοφροσύνη και η καλή διαγωγή της θα στερεώσουν και θα θρέψουν τα οστά του. Δωρεά Θεού είναι γυναίκα σιωπηλή. Δεν υπάρχει δέ αντάλλαγμα μιάς γυναικείας ψυχής, μορφωμένης κατά Θεόν. Η εντροπαλή και συνεσταλμένη σύζυγος είναι διπλή χάρις παρά του Θεού, και δεν υπάρχει ζύγι ικανόν να σταθμίση την αξίαν της εναρέτου αυτής ψυχής. Όπως ο ανατέλλων ήλιος εις τα ύψη του ουρανού του Κυρίου, έτσι και το ψυχικόν κάλλος της εναρέτου γυναικός λάμπει μέσα εις τον στολισμόν της οικίας της. Όπως λάμπει ο λύχνος επάνω εις την ιεράν επτάφωτον λυχνίαν, έτσι ακτινοβολεί και η ωραιότης του προσώπου της εις το καμαρωτόν σώμα της. Όπως είναι οι χρυσοί στύλοι επάνω εις τα αργυρά βάθρα των, έτσι και οι ωραίοι πόδες στηρίζουν το καλοδεμένον στήθος, το ωραίον σώμα της.» (Σοφία Σειράχ κς΄ 13-18) «Γυναίκα άξιαν ποιος θα ημπορέση να βρή; Μια τέτοια γυναίκα είναι πολυτιμωτέρα και από τους πολυτίμους λίθους. Εις αυτήν έχει πεποίθησιν και στηρίζεται με θάρρος η καρδία του ανδρός της. Μια τέτοια γυναίκα δεν πρόκειται να ξεμείνει από αγαθά λάφυρα. Καθ’ όλον της τον βίον εργάζεται διά το καλόν του ανδρός της. Μαζεύοντας μαλλί και λινάρι, κατασκευάζει με τα ίδια της τα χέρια πράγματα χρήσιμα διά το σπίτι. Ομοιάζει με το πλοίον, το οποίον μεταφέρει εμπορεύματα από μακρυνάς περιοχάς. Έτσι και αυτή συγκεντρώνει τον πλούτον της διά το καλόν του σπιτιού. Εξυπνά πολύ πρωί, νύχτα. Ετοιμάζει και δίδει τροφάς εις τους ανθρώπους του σπιτιού της, κανονίζει δέ τα έργα των υπηρετριών. Όταν εύρη κάποιο καλό χωράφι, το αγοράζει και με τους κόπους των χειρών της το καλλιεργεί, το φυτεύει, το μεταβάλλει εις αγρόκτημα αποδοτικόν. Αφού ζώση καλά την μέσην της, εργάζεται με τα χέρια της έντονα και με ζήλον εις το έργον της. Εδοκίμασε και απέκτησε προσωπικήν πείραν, ότι είναι καλόν να εργάζεται κανείς. Διά τούτο και ο λύχνος της δεν σβήνει καθ’ όλον το διάστημα της νυκτός. Απλώνει τα χέρια της εις όλα, όσα συμφέρουν και εξυπηρετούν το σπίτι. Ειδικώτερα τα χέρια της τα στηρίζει εις το αδράχτι, το οποίον και συνεχώς εργάζεται. Αλλά ανοίγει τα χέρια της και απλόχερα δίδει εις τους πτωχούς. Δίδει εις τον στερούμενον από τον καρπόν των χειρών της. Ο σύζυγός της, εάν απουσιάση επί τι χρονικόν διάστημα, δεν ανησυχεί και δεν μεριμνά διά τα έργα και τα πράγματα του σπιτιού. Διότι όλοι οι εν τω οίκω της είναι καλά ενδεδυμένοι. Διπλάς χλαίνας έκαμε διά τον σύζυγόν της. Λινά λευκά ενδύματα και ενδύματα πορφυρά ητοίμασε διά τον εαυτόν της. Περίβλεπτος και αξιοθαύμαστος γίνεται ο σύζυγός της εις τας πύλας των τειχών της πόλεως, όταν παρακάθηται εις συνέδριον με τους γεροντοτέρους άνδρας της χώρας. Αυτή κατασκευάζει σινδόνας, τας οποίας πωλεί εις τους Φοίνικας. Κατασκευάζει και ζώνας, τας οποίας πωλεί εις τους Χαναναίους. Έτσι αυτή με την εργασίαν και την καλήν συμπεριφοράν της αποκτά δύναμιν και ευπρεπή εμφάνισιν. Θα ευφρανθή κατά τας ημέρας των γηρατειών της. Ανοίγει το στόμα της και ομιλή πάντοτε μετά προσοχής, σύμφωνα με τον νόμον του Θεού· έχει θέσει τάξιν εις την γλώσσαν της. Το σπίτι της είναι στεγνό, χωρίς υγρασίαν και σταλάγματα της βροχής· είναι αναπαυτικό. Ψωμί οκνηρίας και τεμπελιάς δεν έφαγε ποτέ. Και το στόμα της το ανοίγει με σοφίαν και σύνεσιν, σύμφωνα με τους θείους και ανθρωπίνους νόμους. Ευλογήθηκε από τον Θεόν η φιλανθρωπία και η καλωσύνη της. Και χάρις εις την ευλογίαν του Κυρίου ανέστησε τα τέκνα της. Αυτά επλούτησαν και ο σύζυγός της την επήνεσε (και της είπε) : Πολλαί γυναίκες απέκτησαν πλούτον, πολλαί απέκτησαν δύναμιν, σύ όμως έχεις ξεπεράσει όλας. Αι φιλαρέσκειαι της γυναικός είναι ψεύτικα πράγματα και το κάλλος της είναι προσωρινόν και παροδικόν. Διότι μόνον η συνετή και φρόνιμος γυναίκα ευλογείται από τον Θεόν. Ας υμνή δέ αυτή και ας δοξάζη τον φόβον του Κυρίου. Επαινέσατε και σείς αυτήν. Δίκαιον είναι και ο σύζυγός της να εγκωμιάζεται δι’ αυτήν εις τας πύλας των τειχών της πόλεως, όπου γίνονται αι συγκεντρώσεις.» (Παροιμίαι λα΄ 10-31) «Γυναίκα κοσμημένη με ηθικά χαρίσματα γίνεται αφορμή και αιτία δόξης διά τον σύζυγόν της. Εξ αντιθέτου η γυναίκα η οποία μισεί και αποστρέφεται την δικαιοσύνην και την αρετήν, γίνεται αιτία και εστία καταφρονήσεως και εξευτελισμού διά τον άνδρα της.» (Παροιμίαι ια΄ 16) «Γυναίκα ευγενούς χαρακτήρος και σθεναρή είναι στέφανος δόξης διά τον άνδρα της. Εξ αντιθέτου, η κακότροπος γυναίκα καταστρέφει τον άνδρα της, όπως ο σκώληξ κατατρώγει το ξύλον.» (Παροιμίαι ιβ΄ 4) «Αι σοφαί γυναίκες έκτισαν (με την νοικοκυρωσύνην) και ανέδειξαν τα σπίτια και την οικογένειάν των, ενώ η άμυαλος γυναίκα εξεθεμελίωσε με τα ίδια της τα χέρια το σπίτι της.» (Παροιμίαι ιδ΄ 1) «Εκείνος που ευρήκε γυναίκα αγαθήν, επέτυχε πολλάς ωφελείας και κέρδη. Επήρε από τον ίδιον τον Θεόν ήρεμον και ευχάριστον ζωήν. Όποιος όμως διώχνει την αγαθήν γυναίκα του, διώχνει μαζή με αυτήν και τα αγαθά.» (Παρομίαι ιη΄ 22-22α)