Nίκος Πατηνιώτης; ''Ιστορία της μουσικής βιομηχανίας''div:the Bookmakers 'plus;συνέντευξη του Al Kooper, clips με πρόβες των Stones & Metallica trasgin' the house down w/ 'Lizzies' 'Whiskey In the Jar '+ rare shots of Brian Eno, Chris Tsangarides n'+..
(pic by Pinterest)
(via https://diastixo.gr)
O κιθαρίστας και καθηγητής ηχοληψίας και μουσικής τεχνολογίας Νίκος Πατηνιώτης στην πρώτη του συγγραφική εμφάνιση παραδίδει στο αναγνωστικό κοινό ένα εκπληκτικό βιβλίο, το οποίο είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για οτιδήποτε γραφτεί στο μέλλον στη χώρα μας σχετικά με την ηχογράφηση, παραγωγή και διανομή μουσικής.
Η Ιστορία της μουσικής παραγωγής είναι από τα βιβλία που όχι μόνο μπορεί (κι αξίζει) να διαβαστεί άνετα από τον οποιοδήποτε μουσικόφιλο, αλλά πρέπει να διδάσκεται και σε σχολές μουσικής και ηχοληψίας, διότι αποτελεί επίτομη ιστορία μιας ολόκληρης τέχνης και του τρόπου με τoν οποίo η τέχνη αυτή αποτυπώνεται σε φορείς αναπαραγωγής, διανέμεται και καταναλώνεται από το κοινό.
Από όλους εμάς που ακούμε μουσική. Όσοι αγαπάνε τη μουσική όχι μόνο ως μία εκ των καλών τεχνών, αλλά κι ως μια τεχνολογική κι επιχειρηματική περιπέτεια, αξίζει να διαβάσουν αυτή την ιστορία, έτσι όπως τη διηγείται ο 39χρονος μουσικός κι επαγγελματίας ηχολήπτης.
Ξεκινώντας, φυσικά, από τα τέλη του 19ου αιώνα.
Επιστήμη και τέχνη εν τη γενέσει τους΄
Thomas Edison, Alexander Bell, Emile Berliner: οι πρώτοι άνθρωποι της μουσικής βιομηχανίας. «Au Clair De La Lune», «Mary Had A Little Lamp»: τα πρώτα τραγούδια που ηχογραφήθηκαν στην ιστορία της ανθρωπότητας. Χαρτί, φούμο, κερί, ψευδάργυρος, γομαλάκα (shellac), βινύλιο: τα πρώτα υλικά καταγραφής. Χωνί, κύλινδρος, ακίδα, λυχνία: τα πρώτα εξαρτήματα.
Talking machine, phonograph, graphophone, gramophone: τα πρώτα ονόματα των συσκευών εγγραφής κι αναπαραγωγής ήχου.
American Graphophone, Columbia Records, United States Gramophone, Victor Talking Machine (στις ΗΠΑ),
Pathe (στη Γαλλία),
Deutsche Grammophon Gesellschaft, Parlophone (στη Γερμανία),
Gramophone, His Master’s Voice, Decca Records (στην Αγγλία): οι πρώτοι δισκογραφικοί κολοσσοί.
78 στροφές, 33 στροφές, 45 στροφές, 7 ίντσες, 10 ίντσες, 12 ίντσες: τα πρώτα format αποθήκευσης. Όλα αυτά παρουσιάζονται στα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου. Blues, Jazz & Rock n' Roll
Ο συγγραφέας Νίκος Πατηνιώτης (φωτό από το diasixo.gr)
ς
Το δεύτερο τμήμα της ιστορίας που αφηγείται ο συγγραφέας
ξεκινάει το 1931, όταν η αναγκαστική λόγω οικονομικού κραχ συγχώνευση
των Columbia και Gramophone δημιούργησε τον πρώτο γίγαντα της
δισκογραφικής βιομηχανία στον 20ό αιώνα, την ΕΜΙ.
Ο Νίκος
Πατηνιώτης καθ’ όλη τη διάρκεια της συναρπαστικής διήγησής του έχει μια
τριπλή οπτική: α) παρουσιάζει την επιχειρηματική εξέλιξη της βιομηχανίας
στον χρόνο, β) κάνει αναφορές στην εξέλιξη της μουσικής που
ηχογραφείται και γ) παρουσιάζει αναλυτικά τις τεχνολογικές εξελίξεις
στους τομείς της ηχοληψίας και αναπαραγωγής.
Όπως είναι φυσικό, η
απαρίθμηση μεγάλου αριθμού διαφορετικών μηχανημάτων και τεχνολογιών αλλά
και η ανάλυση τεχνικών ηχογράφησης περιλαμβάνονται στη διήγηση – η
αναφορά τους όμως δεν κουράζει.
Το συγκεκριμένο,
πρώτο μέρος του βιβλίου κλείνει με έναν πολυσέλιδο χρονολογικό πίνακα,
όπου αποτυπώνονται οι σημαντικότεροι σταθμοί της μουσικής βιομηχανίας
και το γενεαλογικό δέντρο ορισμένων από τις κορυφαίες εταιρείες της –
εξαιρετικά συνοπτική αποτύπωση, αλλά άκρως χρηστική. Κι εκεί ξεκινάει το
δεύτερο μέρος του βιβλίου, αυτό που θα συναρπάσει όποιον αγαπάει την
αγγλόφωνη λαϊκή μουσική.
Όλη η μουσική του 20ού αιώνα περνάει από μπροστά μας, το ενδιαφέρον όμως του συγγραφέα –και δικαίως– είναι στραμμένο στην αμερικανική λαϊκή μουσική, τα blues, την jazz και το rock & roll μέσα από την εμφάνιση, την ανάπτυξη και την παγκοσμιοποίηση των οποίων η ανθρωπότητα κάνει τα μεγάλα, τα αποφασιστικά βήματα στην ηχογράφηση και την αναπαραγωγή μουσικής.
Υπέροχες ιστορίες ξεδιπλώνονται σαν έντυπο ντοκιμαντέρ μπροστά στα μάτια του αναγνώστη: το rock & roll από την πρώτη ακατέργαστη μορφή του στα μέσα της δεκαετίας του 1940 μέχρι τον Sam Phillips και τη Sun Records στο Μέμφις, τον Έλβις και το δίδυμο Leiber και Stoller στην πρώτη περίοδο του «Βασιλιά» στη νεοϋορκέζικη RCA.
RAVEN; THE should've-been' heroes of NWOBHM-trashin' the studio.
Θα ακολουθήσει η έκρηξη του rhythm & blues με τις εταιρείες Atlantic, King, Specialty, Imperial και Chess στο Σικάγο.
Ο μοναδικός ήχος της Stax Records στο Μέμφις.
O θρυλικός Berry Gordy και η Motown στο Ντιτρόιτ.
Η ιστορία της λευκήq και της μαύρης μουσικής δοσμένη –πρώτη φορά σε ελληνικό βιβλίο– με μια παράλληλη εξιστόρηση τόσο της δουλειάς των παραγωγών-πρωταγωνιστών και των καλλιτεχνών-αστέρων όσων και της τεχνολογίας και των τεχνικών που χρησιμοποιήθηκαν για να παραχθεί ο εκπληκτικός ήχος που ακόμα λατρεύουμε π.χ. σε ένα τραγούδι του Otis Redding. Η Dream Team των παραγωγών
Το τρίτο μέρος του βιβλίου είναι το πιο ενδιαφέρον, καθώς εκεί ο συγγραφέας επικεντρώνει την έρευνά του σε πέντε διακεκριμένα πρόσωπα, πέντε κορυφαίους παραγωγούς (και μουσικούς), οι οποίοι κατά τη γνώμη του επηρέασαν αποφασιστικά την εξέλιξη της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας. Τρεις Αμερικανοί, ο χαρισματικός κιθαρίστας Les Paul, o εκπληκτικός μουσικός Brian Wilson των Beach Boys και ο εκκεντρικός, ανυπόφορος κι εγωπαθής πλην όμως ιδιοφυής παραγωγός Phil Spector. Και δύο Βρετανοί: ο υποτιμημένος αλλά σπουδαίος παραγωγός Joe Meek και ο σερ George Martin, ο παραγωγός των Beatles, για τον οποίο κάθε άλλο σχόλιο είναι απολύτως περιττό.
Ο ελληνικής καταγωγής Chris Tsangarides; άφησε το μάταιο κόσμο του...metal πέρυσι.
Οι πέντε αυτές μικρές βιογραφίες, συνολικής έκτασης περίπου 150 σελίδων, είναι μια μοναδική ευκαιρία για τον Έλληνα αναγνώστη να εντρυφήσει στο έργο σπουδαίων ανθρώπων της μουσικής βιομηχανίας. Οι βιογραφίες τους δεν είναι απλή αναφορά των γεγονότων που σημάδεψαν τις ούτως ή άλλως πλούσιες καριέρες τους και σφράγισαν τις καριέρες αυτών με τους οποίους συνεργάστηκαν, αλλά κάτι περισσότερο.
Είναι, στην πραγματικότητα, η αποτύπωση της εξέλιξης της ίδιας της ποπ κουλτούρας κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα.
- Είναι η επιτομή της πολιτιστικής παρέμβασης των γιγαντιαίων πολυεθνικών επιχειρήσεων και των στούντιο που όρισαν και σε μεγάλο βαθμό ορίζουν μέχρι και σήμερα τη μουσική που ακούμε, αλλά και την αισθητική που καταναλώνουμε -.
Κι αν το πάμε λίγο παραπέρα, οι άνθρωποι αυτοί, μαζί με μερικές χιλιάδες άλλους, λιγότερο επώνυμους ή απολύτως ανώνυμους, στη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες ή το Σικάγο, το Λονδίνο, το Λίβερπουλ ή τη Γλασκώβη, αποτελούν αυτούς που ενορχήστρωσαν το σάουντρακ της ζωής μας.
Ροκ Σταρ;Ο Μέγας Brian Eno to 1972 (pic;Pitchfork)
Το βιβλίο του Νίκου Πατηνιώτη είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα που διάβασα τα τελευταία χρόνια, έργο για μια πτυχή της μουσικής από κάποιον που έχει τις γνώσεις και το …γούστο να καθοδηγήσει τον αναγνώστη. Αν μάλιστα συνδυάσετε την ανάγνωσή του με την ακρση κάποιων κλασικών έργων που παράχθηκαν από τους προαναφερθέντες γίγαντες, για παράδειγμα διαβάζοντας τη ζωή του φυλακισμένου πλέον Phil Spector κι ακούγοντας το «Be My Baby» με τις Ronettes ή διαβάζοντας τη βιογραφία του George Martin κι ακούγοντας το «Eleanor Rigby» με τους Beatles, όλα θα είναι ομορφότερα.
*Θανάσης Αντωνίου
(Δημοσιεύτηκε στις 6/52019 https://diastixo.grkritikes/meletesdokimia/12103-istoria-moysikhs-paragogis)
*Νίκος Πατηνιώτης
-Η ιστορία της μουσικής παραγωγής
'-Οι εταιρείες, οι τεχνολογίες και τα πρόσωπα που άλλαξαν τον
ήχο
-εκδόσεις Fagotto
Κυριακή 23 Ιουνίου 2019
H Σιωπή των Α(χα)μνών
15 DAZE - NO POSTS
GⓇEEK L-Action's comin' 2getcha- WATCHTHEF@KOUT *pic: Στοκ Φωτογραφίες από Dreamstime
CheapRush, Drugs & Rock n' Troll..!
...θα μπορούσε ο o CheapRush να..''γίνει'' (...) ο έλληνας Ομπάμα?-Νανανανανα...(nah-way)..HUSH...!
Οι '''επιχειρήσεις'' ''Αρετή''.gr.2019 στα X-R-he-AH!!!Οι νέες 'αποκαλύψεις' του μακελλάρη για το α λα 'Elvis-this is what my doctor ordered' μενού του πρωθυπουργού. Rock n' roll video clip 'gallery' incl. Ted Nugent performing B4 he tottaly 'lost it'.
By DKⓇ
(-pt.I-).
Ήταν που ήταν ψιλοζαλισμένη η ελληνική κοινωνία από τη μαστούρα της ανάπτυξης των τελευταίων μηνών, ήρθαν και οι πρόσφατες έφοδοι της ελληνικής αστυνομίας στα Εξάρχεια- με λεία 150 κιλά κάνναβης, σα να λέμε δηλ. μερικές εκατοντάδες χιλιάδες τσιγάρα ή αν θέλετε κατανάλωση ολίγων μηνών χόρτου- και οι φήμες για περίεργα σχέδια.
Για παράδειγμα, καλά πληροφορημένες πηγές που πρόσκεινται (και) στον ιστότοπο μας, ούτε λίγο ούτε πολύ υποστήριξαν πως τα 150 κιλά κάνναβης που κατασχέθηκαν σε κτήρια που στέγαζαν καταληψίες ή λαθρομετανάστες δε ήταν παρά ...CBD -ξέρετε, η φαρμακευτική κάνναβη που ''λέει'' μόνο από το κεφάλι και κάτω, στο σώμα μόνο (φανταστείτε κάτι σα μασάζ) και καθόλου στον εγκέφαλο- ένα χόρτο που απλά χαλαρώνει τον οργανισμό και ουδόλως σχετίζεται με μαστούρα όπως την γνώριζαν οι απανταχού χασικλήδες εδώ και αιώνες.
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως το κατασχεθέν CDB βρέθηκε στα συγκεκριμένα σημεία τοποθετημένο από παρακρατικές ομάδες που ψύρισαν την ακίνδυνη και φαρμακευτικής χρήσης κάνναβη από αποθήκες εισαγωγής CDB από χώρες της Ευρώπης και ταυτόχρονα διοχέτευσαν στην ΊΔΙΑ αγορά της πλατείας Εξαρχείων κάνναβη ελληνικής ή αλβανικής προέλευσης.
Τι πέτυχαν λοιπόν, σι 'παρακρατικοί' ξενέρες; Ναι...καλά υποθέσατε: 2 τρυγόνια με τρια σμπάρα και οκτώ αυγά Τουρκίας ποτισμένα με χασισέλαιο ψευδοιατρικής δυναμικής για εντριβές στις τζίβες των ρασταφαριανών...
Για να σοβαρευτούμε ομως λίγο, οι ίδιες πηγές επιμένουν πως α 150κιλά κάνναβης ιδιαίτερα δραστικής διανεμήθηκαν στα γνωστά χέρια της πλατείας την ίδια ώρα που το κατασχεμένο CDB διοχετεύονταν σε πιτσιρικάδες των ΒΠ, για χρήση σε πάρτυ σε βίλες της Εκάλης, της Πεύκης και του Παλαιού Ψυχικού, εξοικιώνοντας τα φυντάνια των φυντάνια της ελίτ της περιοχής με την (υπο)κουλτούρα της μαστούρας, χωρίς μάλιστα να ενοχλούνται ούτε καν οι γονείς (αυτοί τουλάχιστον που πίνουν τα καλά τα stuffια, έτσι δεν είναι;
(-pt.II-))Επίσης, δέχθηκαν ένα ισχυρό χτύπημα οι ιδιοκτήτες των (ολοένα αυξανόμενων) καταστημάτων πώλησης CBD- αμ πως για..; έτσι θα ''μας'' πάρουν την αγορά της κάνναβης και εδικά στη, γεμάτη φραγκάτα ''φρηκόπουλα νέας κοπής', οι νόμιμοι πωλητές (και μάλιστα χωρίς κόπο) και- το κυριότερο- προωθώντας την ιατρικο/θεραπευτική διάσταση του, χαμηλής περιεκτικότητας σε τετραυδροκανναβινόλη (THC) χόρτο; Και πως άραγε θα συντηρηθεί ο μύθος των Εξαρχείων της πρέζας, των παραβατικών (κατά παραγγελία, σήμερα πλέον...) μεταναστών και των καταστροφέων της δημόσιας περιουσίας της περιοχής ΜΙΑ ΦΟΡΑ το χρόνο;
Άλλωστε γνωστό είναι ως απαράβατος κανόνας σε παγκόσμια κλίμακα πως 'Παρανομία' (ειδικά σε ό,τι αφορά στην αγορά των ναρκωτικών) σημαίνει φράγκα και τα (αφορολόγητα και κατάμαυρα ή ...καταπράσινα ή κατάλευκα, ανάλογα την περίσταση) 'φταλέ', συνήθως οδεύουν στις τσέπες των φαινομενικά συντηρητικών πολέμιων της ναρκοκουλτούρας- ουσιαστικά μιλάμε για τσέπες ναρκο-νταβάδων. Know what I mean, bro...rite?
Αφήστε πως, ακούγεται, ότι η δήθεν κατασχεθείσα φαρμακευτική κάνναβη έχει ''μιξαριστεί'' με αλβανικά 'δηλητήρια'- αυτά που κάποτε καλλιεργήθηκαν ΠΟΛΥ, μα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ κοντά σε εκτάσεις πλησίον των υπογείων 'αποθηκών' πυρηνικών αποβλήτων.
(pt.IIV-Τhe Quiz-Is it FAKE or is it REAL-??? CΗEAP-RUSH-SEXXXX + DRUGS + ROCK N' TROLL...ΣΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ..???
Όλα αυτά, πιστεύετε, πως αγνοεί ο πρωθυπουργός της χώρας μας, που έως το 1936 διακινούσε τόνους ελληνικής κάνναβης ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΑ-κυρίως στην Αίγυπτο, αποφέροντας εκατομμύρια δραχμές στην Ελλάδα, αλλά κατόπιν ειδικής νομοθετικής ρύθμισης της κυβέρνησης Μεταξά και με τη χασισοποτεία ως αφορμή για την ανελέητη δίωξη του τεντιμπο'ι'σμού και του κοινώς λεγόμενου ρεμπέτικου κινήματος, επέφερε ολέθριες συνέπειες στην ελληνική οικονομία- συν μια πραγματική πισώπλατη μαχαιριά στο κύρος της, ανωτέρας ποιότητος, Ελληνικής φούντας; Τότε όμως, ο ίδιος δεν είχε γεννηθεί καν! Απλά, η Ελλάς έχασε την ευκαιρία να γεμίσει τα ολλανδικά καφενεία και άρα ΚΑΙ τα κρατικά ταμεία με ζεστό βορειοευρωπαϊκό χρήμα λίγες δεκαετίες αργότερα... Κρίμα!
Ή μήπως οι ολέθριες συνέπειες για την ελληνική νεολαία που ίσως με την κάνναβη να αγνοούσαν τα...αλλά ας τα αφήσουμε όμως αυτά!- Διότι δεν είναι ΚΑΙ έτσι ακριβώς. (Ή με άλλα λόγια, ΧΕΣΕ ΜΕΣΑ ή ΈΞΩ ή ΌΠΟΥ ΘΕΣ ΕΣΥ, Πολυχρόνη μου-και μην ξεχάσεις να σκουπιστείς και να πετάξεις το κωλόχαρτο σε ΠΡΑΣΙΝΟ κάδο και όχι σε μπλε-γκέκε;)
Απλά, σύμφωνα με τους 'κοριούς' των Διαχειριστών του Χάους (που ενίοτε δεν είναι παρά ρουφιανοειδή ανθρωποειδή μικρόψυχα και ζηλιάρικα σκατόπαιδα του κερατά, αλλά έτσι είναι η ...δημοσιογραφία-κυλιέσαι μεσ' τη λάσπη ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ(...) εντός του μεγάρου Μαξίμου, ο Τσιπραλέξ κάποτε υπήρξε υποστηρικτής της αποποινικοποίησης της κάνναβης αλλά σήμερα, υπό τις οδηγίες του ευρωπαικού διευθυντηρίου των Βρυξελλών, αδυνατεί, αν και πολύ θα το ήθελε, να το ''παίξει'' Gonzalez της Ισπανίας και ακολουθεί το παγκόσμιο trend σχετικά με την, οικονομικοκοινωνικού υποβάθρου προώθηση της κάνναβης- την πανταχού παρούσα παρουσία του CBD, που ως σύγχρονος 'Δούρειος Ίππος', σύντομα θα μοιράζεται τα ράφια των εδικών καταστημάτων αλλά και των περιπτέρων, με ίδιους εμφανισιακά, παπάδες, διάκους και καντηλανάφτες με μπόλικο THC. Αμήν;;; Ή....μην;;; Ίδωμεν...
Το θέμα όμως δε σταματά εκεί. Ο γνωστός μακελάρης και ιδιαίτερα συμπαθής στους Διαχ/στές τ. Χάους, Στέφανος Χίος αποκάλυψε αυτό που είχαμε υπονοήσει- εμμέσως πλην σαφώς σε λίαν πρόσφατη ανάρτηση μας όταν είχαμε περιγράψει μια όχι και τόσο ευχάριστη βραδιά εντός του μεγάρου Μαξίμου, με πρωταγωνιστή, έναν εκτός ελέγχου ηγέτη: ο πρωθυπουργός τα' χει ψιλοπαίξει από την πολλή πίεση και όπως κάθε σοβαρός ηγέτης που σέβεται τον εαυτό του, έχει δεχθεί την, ψευδο'ι'ατρικής φύσης, υποστήριξη κάθε ουσίας που μπορεί να βοηθήσει σε ανάλογες καταστάσεις και μάλιστα με τη βοήθεια που του προσφέρει(σύμφωνα πάντα με το 'ΜΑΚΕΛΕΙΟ' του Στ. Χίου)η επιστημονική επάρκεια του ψυχιάτρου κου Πλουμπίδη τον οποίο μäιστα αποκαλεί ως ...Κρεμαστινό του Αλέξη που τον 'ποτίζει' ανάλογα με τις ανάγκες και τις περιστάσεις.
Ως Διαχειριστές όμως χαοτικών καταστάσεων και έχοντας στο ''πλευρό'' μας τους προαναφερθέντες ''ρουφιάνους'' το μενού του πρωθυπουργού περιλαμβάνει τα εξής: καλό πρωινό, με βιταμίνη C, σπιρουλίνα από τη Νιγρίτα Σερρών, ψωμί σίκαλής με ταχίνι και μετά από αυτά ακολουθεί το...κατά Breaking Bad ευαγγέλιον- αρχικά, χαλαρά με Τσιπραλέξ΄- αλλίμονο- πριν 'περάσουμε' σε crystal meth παρασκευασμένο σε...χμ, κρατικές(?) φαρμακευτικές εγκαταστάσεις, ΑΑΑ ποιότητας και ακίνδυνο (όσο αυτό μπορεί να το εγγυηθεί ακόμη και ο θεός ο ίδιος).
Ακολουθεί το γεύμα, συνήθως μπριζολάρες αργεντίνικου βόειου κρέατος συνοδεία βορειοελλαδίτικου ιδιαίτερου και ακριβού (εννοείται...) οίνου.
Όσο για το βράδυ,(και αναλόγως των-...ανύπαρκτων (αφού ΆΛΛΟΙ αναλαμβάνουν την διεκπεραίωση τους- έτσι δεν είναι, guys...?) υποχρεώσεων, 'The Boss' καταναλώνει καταπρα'υ'ντικές ουσίες, από κάνναβη ΚΟΡΥΦΑΊΑΣ ποιότητας με την αναλογία sativa και indica, να γέρνει (αναφορικά με την περιεκτικότητα σε 'ποιοτικά' χαρακτηριστικά) υπέρ του πρώτου- και με έμφαση στην έμπνευση και φαντασία-κανναβινοειδούς στοιχείου.
Άλλοι κουτσομπόληδες και σκατόψυχοι παλιοσυκοφάντες διαδίδουν πως ο Άλεξ αραιά & που διολισθαίνει προς την (α λα Bush Jr., B.Clinton & Donald Τrump) ψιλοελεγχόμενη κατανάλωση 'σκληρών' μεν, πιστοποιημένων κατόπιν ελέγχων και κάποια lite, καθαρά και επεξεργασμένα αλκαλοειδή παράγωγα του φυτού ερυθρόξυλου της κόκας...και (ουφ!) αργότερα....-cut- ΔΙΑΛΛΕΙΜΑ-ΔΙΑΛΥΜΑ...(πάμε πάλι). Ακολούθως (όπως λένε οι αργόσχολοι παλιορουφιάνοι) ο Πρώτος προκειμένου να 'νταγκλάρει' ως πολιτικός...(P)Elvis, δεν ξεχνά να κουλάρει με ένα τσικάκι από χημικά παρασκευασμένα οπιοειδή αναλγητικά ή φυτικά παράγωγα αφγανικής λευκής παπαρούνας τα οποία (αν όλα αυτά τα ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΑ είναι αληθή και τα οποία εμείς ΔΕΝ πιστεύουμε!!!-μόνο ζηλεύουμε...) ελέγχονται ως προς την ακρίβεια τους...όπου το ΄λήμμα 'ακρίβεια' σχετίζεται με το κόστος και όχι τις ποσότητες.
Αμ πως για...τι είμεθα; Περιθωριακοί της πλατείας Κοτζιά ή του πεδίου του Άρεως; Όχι φυσικά... σε επίπεδο ηγεσίας είμεθα δικαιωματικά το αντίστοιχο του άλλοτε, πειραματικά ελεγχόμενου και εποπτευόμενου εκ των αρχών κάθε είδους, Zurich Needle Park σε πολιτική εκδοχή κυριλέ επιπέδου, ή αν προτιμάτε οι πολιτικοί περιθωριακοί της γηραιάς ηπείρου με το δικό τους '(μη)τροπ(ολιτ)ικό' coffee shop. Σύμφωνα με τους ωτακουστές & την ταχύρυθμα διδασκόμενη-χα-δημοσιογραφία...μη μας πάρει και κανάς διάολος...
Αν θέλουν να μας πείσουν για το αντίθετο -και όσο τα Εξάρχεια και όχι μόνον αυτά βέβαια παραμένουν η (δήθεν παραδοσιακή) αναλλοίωτη αγορά της μαστούρας, ας αποποινικοποιήσουν ΤΑ-ΠΑΝΤΑ-ΟΛΑ...για να δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος και αν τα ...απίδια αυτά είναι βιολογικής καλλιέργειας ή....μήπως του θερμοκηπίου της...Σοφοκλέους -πράσινα δεν είν' και κάποια απ' τα (τριψήφια...και βάλε!!) ''φρούτα";;;
pics:(intervention on -protothema-, talkofthetown.com)
Σάββατο 8 Ιουνίου 2019
Εντροπία ξανά! Νούμερο 9!
Την Κυριακή 9 Ιουνίου 2019, μια Κυριακή χωρίς εκλογές και κόμματα αλλά με πάθη, θα συμμετάσχω στο μικρό φεστιβάλ underground εντύπων, fanzines, αυτοεκδόσεων που το λέμε 'Καμηλοπαρδαλοζινάκια' το οποίο θα πραγματοποιηθεί στο δροσερό κλουβί στο Άλσος Παγκρατίου. Από τις 4.00 μέχρι να βραδιάσει...
Μια νέα Εντροπία (#9), 44 ασπρόμαυρες σελίδες, την οποία ετοίμασα με φίλους και φίλες θα σας περιμένει εκεί. Με αποκλειστικές συνεντεύξεις με Peter & The Test Tube Babies (UK), Conflict (UK), Sewingneedle (Chicago, USA), Chain Cult (Ελλάδα) και Gramm Eleven (Ελλάδα) και άρθρα για την πανκ σκηνή του Σικάγο, για τα 100 χρόνια του Bauhaus, 4 σελίδες με νέους δίσκους και 2 σελίδες με βιβλία, βαρβάτα κείμενα που έγραψαν οι Κολοβός, Πανότας, Κατσαχνιάς κ.ά.
Θα διατεθούν - όπως κάθε φορά- λιγοστά αντίτυπα στην προνομιακή τιμή των 1.022 δραχμών. Οι κυβερνήσεις πέφτουνε αλλά το punk μένει...
Παρασκευή 3 Μαΐου 2019
''It's like back into the future😎...''(Dolf Wolf)*
Από το μακρινό 2018 ο Μαύρος Ελέφαντας σαρώνει τ' αυτιά μας, ματώνει τα τύμπανα και αναστατώνει το λαβύρινθο...
Sweet sweet sounds n' riffs thru a journey in2 the past, rite NOW, headin' 4the few-cha S this 4eva was.
*plus: 10' LIVE @Torino's ''Blah Blah'' + mo'!
Αντί κειμένου παραθέτουμε τα πιο εμπνευσμένα ή ιδιαίτερα (όπως το δει
κανείς) σχόλια* που αναρτήθηκαν στο YouTube (+ τα δικά μας...-**)μετά την ακρόαση του album
'Cosmic Blues' των Black Elephant από κάμποσες δεκάδες χιλιάδες μουσικόφιλους.
Plus: some serious live shiat from their own facebook page. Killer stuff- by ALL MEANS-NO DOUBT ABOUT IT...n'so 4th...
Gabriel Alexander: A band like this in 2018. Mankind still has hope
Yann Lbs: i'll ask to have this played at my funeral
Kyle J: Makes me wanna drop acid and lay in the woods on a full moon Texas night!!🤘🤘🤘
Nick Triantafyllou: joddeeeeeerrrrr δωσε πονο ρε παιδακι μου
Chef72: Absolutely killing it. Muddier than a Mississippi roadside ditch baby.
Tua Lomano:What a sweet find through the youtube wormhole..
Precious Metal Head: Music is getting good again. 🤘🏻smoke up johnny.
michael olson: Faith in Rock n Roll restored!!
Brad Bradley: The badass child of an old Black Sabbath/Soundgarden union. Awesome
dimxbvg: this album made me smarter
WOTHAN66666: woow its like The Doors and JImmie and MOTORHEAD all in one...
MrFobob: SOLD ! GREAT TUNES , GAVE ME AN EARGASM ! HEAPHONE MUSIC, LOVE IT
seif kilani: SHIITT SHIIT SHIIIT MAN
markobarrows: good sober and even better ripped.
Billie McKenna: Whatever is going on in Italy and Greece, I hope it keeps going on. Have to go to the Mediterranean to get awesome rock these days. Really cool album!
**DK R: If Mafia was just a music thang this would be it
Πέμπτη 2 Μαΐου 2019
Bonzai...A band to B*(...gettin' it on, takin' it on the road, ridin' on their 'Further'-stay tuned-) *on the way to to B tuned. And turbocharged as well-guaranteed 2 get U stoned thru their own fresh STONER 'goods'...
the 1 part of a really weird (I mean weird!) tale, kind of a luv story with a fewcha or sumt'n like dat or not (time will tell, soon NEway)-1 of a kind,though -
-Could this happen 2ya---or NoT--- in a fest like this...?
-who can tell, I cannot tell, I'm tellin'ya....
the fest will B comin' back next year...yeah
(*Un(B)lock//>/Delete|||Reborn - In Sane*)
N a lil' somet'n' from the fly-sky-hi party in the day time-Sun Up-whole R-e-a vibratin' like a mother@&
Dig
in the web & find out about one of summer's top secrets of the
european underground L.ect.RAW-S(c)-e-In happenin' in one of Greece's topnoch beaches- rite where U C in those 'tiny bits'
of the whole thang as captured in the video clips above-
N'joy & think about joinin' in...this year---summer's near-PEACE-PIECE- PEAS- PEE(S)-PISS-
no fear, no regrets, no no no, no stoppin movin 4ward free earth/free your self
Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2019
Σα δε ντρέπονται...Ποιός θα τους συμαζέψει επιτέλους;;; *Plus: PAC'S ''Fear Nothing'' Video clip feat. ICE CUBEl + Loads o' car driftin' scenes 4 all U car junkies...Irrelevant but COOL or WOT? by DK R
Ακούστε. ακούστε.. -
''Ελήφθη από τον (σ.σ. κλά'ι'ν μά'ι'ν...) ΟΗΕ η ρηματική διακοίνωση από
τη Βόρεια Μακεδονία ότι ισχύει η συμφωνία των Πρεσπών''.
(σ.σ.)''Wow man...what the fuck is this supposed tamean? '...R U talkin'
2 me, punk..?''
Eξκιουζέ μουά, διότι δεν κατάλαβα το νόημα της παραπάνω είδησης- δεν
το 'πιασα βρε αδερφέ, πως να το κάνουμε. Δεν είμαστε δα και τόποτις
λόγιοι ή- πως τους ελένε...- ...α, ναι....ακαδημαικοί. Ρε τι πάθαμε..!
pic: Gunaxin
*****************************
Ρε άντε από κει, στραβάδια της διπλωματίας- αυτής που θέλετε να διδάξετε στους φοιτητές μας των πολιτικών και των κοινωνικών επιστημών- της ξύλινης (μάλλον της ατσάλινης θα προσέθετα...) γλώσσας.
Και που ως νέοι και ευεπηρέαστοι άνθρωποι συχνά τείνουν να εκλάβουν ως πραγματικά σοβαρή γλώσσα τις παπαριές που είναι υποχρεωμένοι να απομνημονεύουν ως .... επαγγελματικό εργαλείο... Γλωσσικό πορνό λέμε!
*****************************
Αλλά και για τον απλό πολίτη, τον επαγγελματία, τον απλό άνθρωπο- το μορφωμένο ή απλώς τον εγγράμματο ή μη, όλα αυτά είναι 'κομμάτια' ενός παζλ που συντίθεται τεμάχιο προς τεμάχιο για να ''οδηγεί'' και να διαμορφώνει τους νέους χάρτες, τις νέες ακατανόητες εξελίξεις σε πολιτικοκοινωνικογεωπολιτικό επίπεδο (σε παγκόσμια κλίμακα). να εδραιώνει και να ενισχύει κατά περίσταση τη νέα Νέα Τάξη.
* Όσο ο λόγος χρησιμοποιείται για να προκαλέσει σύγχυση και όχι να αποσαφηνίσει και να ξεκαθαρίσει, τόσο τα πράγματα θα οδεύουν προς τον 'προορισμό' τον οποίο κάποιοι έχουν επιλέξει ως σημείο ''άφιξης'' των κοινωνιών και μάλιστα με το δικό τους τρόπο. Και αυτοί οι 'κάποιοι' βέβαια δεν είναι ούτε οι λαοί αλλά ούτε οι δήθεν οραματιστές ή πρώην Illuminati ή όποια αδελφότητα (υποτίθεται ή όντως ισχύει πως-) κάνει κουμάντο. *
Απλές κουβέντες δεν υπάρχουν για να ειπωθεί κάτι; Υπάρχουν αλλά αυτό το μπουρδολόγιο είναι μέρος του σχεδίου της διακυβέρνησης του κόσμου μας (παλαιόθεν κιόλας..) και όποιος δεν το κατάλαβε ακόμα, ή όπιο (πολύ, λέμε..) έχει πιεί ή δε θέλει να 'χωνέψει' το πως δυο τρεις αράδες ανάμεσα σε άλλες πολλές ανάλογου ύφους και ...ήθους, εντάσσονται σε κάτι πολύ πιο μεγάλο και δαιδαλώδες και ομιχλώδες και (τελικά) ύποπτο. 2 say the least....
* Stay strong - Creation is resistance - PEACE (even if it takes a piece...) - Fear Nothin' *
.
Γιώργος Φαράκλας: ''H λογική του κεφαλαίου, μια κριτική εισαγωγή στην σκέψη του Μαρξ και του Βέμπερ'' *plus: 'Karl Marx Boogie' by Johny Rich + 'Marx is post 90's, the Hip-Hop song of Karl Marx
pic: Redbubble
Ο Ιταλός μαρξιστής διανοούμενος Αντόνιο Γκράμσι ονόμαζε τον μαρξισμό «φιλοσοφία της πράξεως» θεωρώντας ότι δεν πρόκειται για μια θεωρία έτοιμη προς εφαρμογή, αλλά για μια φιλοσοφία η οποία σέβεται και μελετάει την αυτοτέλεια της «στιγμής της πράξης». Αυτή η διαπίστωση του Γκράμσι είναι η αφετηρία του καθηγητή Γιώργου Φαράκλα στην ανάλυση της μαρξιστικής φιλοσοφίας και της αντιπαραβολής της με την βεμπεριανή, στο παρόν έργο.
Σύμφωνα με τον Γ. Φαράκλα, ο Μαρξ αντιλαμβάνεται την πράξη ως μια διαδικασία που αποσαφηνίζει και νοηματοδοτεί τη θεωρία. Μέσω της πράξης –στον μαρξισμό, «πράξη» είναι η επανάσταση του προλεταριάτου, το γκρέμισμα του καπιταλισμού και η πραγμάτωση της αταξικής κοινωνίας– συνδέεται η φιλοσοφία με την πάλη των τάξεων, την οποία ο Μαρξ θεωρούσε συνώνυμη της ανθρώπινης ιστορίας. Mε αφετηρία τον Έγελο
Για να προσεγγίσει το έργο του Μαρξ και στη συνέχεια εκείνο του Βέμπερ, ο Έλληνας πανεπιστημιακός ξεκινάει από τον Έγελο (Hegel) και την πολιτική φιλοσοφία του κορυφαίου Γερμανού φιλοσόφου. Τον απασχολεί, σε πρώτη φάση, ο τρόπος που αντιμετωπίζει ο Έγελος τον χωρισμό κοινωνίας και κράτους και την πάλη των αντιτιθέμενων συμφερόντων εντός της ανθρώπινης κοινωνίας.
Η κλασική θέση του Μαρξ που αναλύεται διεξοδικά, θέση με την οποία αντιτίθεται στην κλασική εγελιανή φιλοσοφία, είναι ότι χωρισμός κοινωνίας και κράτους είναι ο τρόπος με τον οποίο το κεφάλαιο χρησιμοποιεί το κράτος ως μέσο επιβολής της εξουσίας του. Δεν υπάρχει, σύμφωνα με τον Μαρξ (και σε αντίθεση με τον Έγελο), αμερόληπτο αστικό κράτος, αλλά μονάχα κράτος-εργαλείο της κυρίαρχης τάξης· δεν υπάρχει κράτος που να πραγματώνει την ισότητα, αλλά υπάρχει κράτος μόνο και μόνο για να διατηρεί την ανισότητα.
Όλες οι εμβληματικές για τον μαρξισμό θέσεις αναλύονται με επάρκεια στο παρόν έργο: ο άνθρωπος και η φύση (σύμφωνα με τον Μαρξ, ο άνθρωπος αντιμετωπίζει όλη τη φύση ως υλικό για τη δική του επιβίωση)· η ατομική ιδιοκτησία και η σχέση της με την καθολική ψηφοφορία (ο Μαρξ πιστεύει ότι το εκλογικό τίμημα είναι η έσχατη πολιτική μορφή αναγνώρισης της ατομικής ιδιοκτησίας)· η δημόσια διοίκηση και η σχέση της με τον ιδιωτικό βίο (ο Μαρξ ειρωνεύεται την αστική τάξη, η οποία γκρινιάζει κατά της κυβέρνησης οποτεδήποτε περιορίζει την ελευθερία κι από την άλλη απαιτεί από την κυβέρνηση να εμποδίσει τις αναγκαίες συνέπειες αυτής της ελευθερίας)· η έννοια της αντιπροσώπευσης του λαού μέσω Βουλής (επίκαιρη και άκρως ενδιαφέρουσα η ανάλυση του Μαρξ, αν ρίξουμε μια ματιά στο παρδαλό ελληνικό Κοινοβούλιο των τελευταίων ημερών) και φυσικά η έννοια της αλλοτρίωσης.
Ο Μαρξ θεωρεί ότι η βάση της αλλοτρίωσης είναι το γεγονός ότι η εργασία δεν παράγει μόνο εμπορεύματα (διακριτά από τον παραγωγό τους) αλλά παράγει και τον εαυτό της, τους εργαζόμενους δηλαδή που την πραγματώνουν.
Ο μαρξισμός ως εργαλείο και όχι ως ανάθεμα
Η Παρισινή Κομμούνα του 1871 δίνει στον συγγραφέα την ευκαιρία να επιχειρηματολογήσει σχετικά με την αντίληψη του Μαρξ για την έννοια της δημοκρατίας, για τον ρόλο του κράτους σε μια μετα-καπιταλιστική κοινωνία και να απαντήσει στο ερώτημα για το αν η μαρξιστική φιλοσοφία για τον διαχωρισμό κοινωνίας και κράτους είναι μια επιστροφή σε «προαστικές μορφές οργάνωσης», όπως (λανθασμένα) κατηγορείται ο Μαρξ, ή βήμα στη νεωτερικότητα.
Τέλος, αναλύονται οι δημοφιλείς μαρξιστικές θέσεις: το δίπολο βάση-εποικοδόμημα, η πάλη των τάξεων, η αμφισβητούμενη έννοια «δικτατορία του προλεταριάτου» (ασαφής ακόμα και στα ώριμα έργα του Μαρξ) και ο ρόλος των τάξεων στον καπιταλισμό. Ο ρόλος των τάξεων, κατά Μαρξ, δεν έχει να κάνει τόσο με την κυκλοφορία και την ανταλλαγή χρήματος κι εμπορευμάτων, όσο με τη συμμετοχή τους στην παραγωγική διαδικασία.
Γ. Φαράκλας:.
Ο Γ. Φαράκλας αναγνωρίζει ότι κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα οι μαρξιστές έμοιαζαν περισσότερο με πιστούς που διεξήγαγαν αιματηρές μάχες ως ζηλωτές αντίθετων Εκκλησιών της ίδιας θρησκείας.
Παρ’ όλα αυτά, ο συγγραφέας είναι πεπεισμένος ότι σήμερα ο μαρξισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί και πάλι ως επιστημονικό εργαλείο και όχι ως ανάθεμα.
Ο καθηγητής του Παντείου θεωρεί ότι ο Μαρξ μιλά τη γλώσσα της εποχής του: η εποχή του επιστημονισμού, της ανεπιφύλακτης πίστης στις δυνατότητες των φυσικών επιστημών, μια εποχή που εμφανίζεται ο Ιούλιος Βερν (1828-1905), εποχή της λατρείας για την επιστήμη που απελευθερώνει τον άνθρωπο, πριν ακόμα εμφανιστεί στην κοινωνική κριτική ο φόβος για την καθυπόταξη του ανθρώπου από την τεχνολογία και τις μηχανές (Χάξλεϊ).
Ο άλλος κόσμος του Βέμπερ
Και μετά ο Βέμπερ: Γερμανός επίσης διανοούμενος, ο οποίος ανήκει σε άλλον… κόσμο. Απέναντι στον στρατευμένο επαναστάτη Μαρξ, ο Βέμπερ είναι ένας συντηρητικός σχετικιστής ο οποίος, αν και δεν θέλει να ανατρέψει το κοινωνικό σύστημα, εντούτοις αιτείται το βάθεμα της δημοκρατίας και την ελεύθερη κυκλοφορία των ιδεών· χαρακτηριστική είναι η θέση του ότι τα πανεπιστήμια πρέπει να είναι ανοικτά και σε καθηγητές που ασπάζονται κομμουνιστικές και αναρχικές ιδέες.
Έχοντας επηρεαστεί τόσο από τον Καντ όσο κι από τον Νίτσε, ο Βέμπερ φιλοδοξεί να χειραφετήσει την κοινωνιολογία από τη φιλοσοφία ως μια ανεξάρτητη επιστήμη. Ο σχετικισμός του Βέμπερ και η αξιολογική ουδετερότητα που τον χαρακτηρίζει αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια στην ανάλυση της βεμπεριανής φιλοσοφίας, έτσι όπως την επιχειρεί ο συγγραφέας.
Σύμφωνα με τον Φαράκλα, η κορυφαία διαφορά ανάμεσα σε Μαρξ και Βέμπερ είναι η αξία που δίνει ο καθένας τους στο άτομο ως παράγοντα που δρα μέσα στην ιστορία σε σχέση με τα συλλογικά μορφώματα (κράτος, συνεταιρισμός, μετοχική εταιρεία, ίδρυμα, έθνος, οικογένεια, σώμα στρατού κ.ά.). Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ενώ ο Μαρξ υποβίβαζε την σημασία της αυτοκατανόησης των δρώντων για την κατανόηση των κοινωνικών δομών (κατά το σχήμα βάση/εποικοδόμημα), ο Βέμπερ την ανατιμά…».
Έτσι, η κοινωνιολογία στον Βέμπερ (η μελέτη του «κοινωνικού πράττειν» δηλαδή) δεν είναι τόσο προέκταση της πολιτικής οικονομίας, όσο μάλλον της ιστορίας. Και ασφαλώς η επιστήμη του πράττειν που θεμελιώνει ο Βέμπερ πρέπει πρώτα να κατανοεί το νόημά του, αλλιώς θα το αντιμετώπιζε όχι ως πράττειν αλλά ως συμβάν.
Σημαντικό τμήμα στο βιβλίο αφορά η ανάλυση του καθηγητή για τους τρεις
τύπους εξουσίας κατά τον Βέμπερ (ορθολογική, παραδοσιακή και
χαρισματική) και τους τέσσερις τύπους του κοινωνικού πράττειν
(ορθολογικότητα κατά τον σκοπό και κατά την αξία, ηθική του φρονήματος
και της ευθύνης) κι αυτή η ανάλυση είναι η αφορμή για το πέρασμα στην
αμιγώς πολιτική ανάλυση της βεμπεριανής θεωρίας, όπου παρουσιάζονται οι
θέσεις του Γερμανού διανοητή για τις μορφές της κυριαρχίας και το
μονοπώλιο της βίας σε μια κοινωνία.
Όπως είναι αναμενόμενο, η ανάλυση των θέσεων του Βέμπερ κλείνει με το πιο γνωστό από τα έργα του, τη μελέτη του για την «Προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού» (1905). Με το έργο αυτό ο Βέμπερ ουσιαστικά επαναδιατυπώνει την περίφημη θεωρία του Μαρξ περί βάσης και εποικοδομήματος, αλλά ανεστραμμένη («γόνιμη αντιστροφή» κατά τον Καστοριάδη): η προτεσταντική ηθική φέρνει στον κόσμο το πνεύμα της κεφαλαιοκρατίας, την καταξίωση του εγωιστικού υπολογισμού συμφερόντων, «την εξορθολογισμένη απομαγευμένη δική μας κατάσταση, παρόλο που την φέρνει στον κόσμο για λόγους εξωκοσμικούς».
Το βιβλίο του καθηγητή Γ. Φαράκλα απευθύνεται σε αναγνώστες εξοικειωμένους με τις έννοιες της μαρξιστικής και βεμπεριανής φιλοσοφίας κι αποτελεί μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες πραγματείες που έχουν γραφτεί για τους δύο τιτάνες της ευρωπαϊκής σκέψης. Σχεδόν δύο αιώνες μετά τις θεωρητικές αναζητήσεις και τα απελευθερωτικά προτάγματα που πυροδότησαν τη σκέψη τους, Μαρξ και Βέμπερ παραμένουν ακόμα επίκαιροι, καθώς η περί κεφαλαίου συζήτηση –παρά την πρόβλεψη και τη θέληση του πρώτου– είναι ακόμα στην ημερήσια, παγκόσμια ατζέντα.
Θανάσης Αντωνίου via diastixo.gr -
https://diastixo.gr/kritikes/meletesdokimia/11515-logikh-tou-kefalaiou
- Marx is post 90's (Hip-Hop song of Karl Marx, founder of communism) -
Η λογική του Κεφαλαίου
Μια κριτική εισαγωγή στην σκέψη του Μαρξ και του Βέμπερ
Γιώργος Φαράκλας
επιμέλεια σειράς: Ελένη Περδικούρη, Γιώργος Φαράκλας
Βιβλιοπωλείον της Εστίας
Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2019
XaoS -Για χρήστες:* (σ.σ. ??? as found in thefreedictionary.com/)
pic: Το εξώφυλοο του βιβλίου των ΚΑΜΙ GARCIA & MARGARET STOHL
-XαΟSchaos (xaos): ουσιαστικό ουδέτερο
(as found in thefreedictionary.com/)
1. το άπειρο, το κενό
2.η θεωρία του χάους
3. μεταφορικά μεγάλη αναστάτωση (π.χ.: )-το μεταπολεμικό χάος, το χάος της πόλης .....(σ.σ.:-WoW, man..)
Οι καλοί ''αριστεροί'' & οι άθλιοι '' φασίστες... - Το τέλος της παγκοσμιοποίησης: οι ILLUMINATI 'πέθαναν', ζήτω ο...ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ -
pic: patris.gr
-We've been F*UCKED AGAIN ( THIS TIME 4 GOOD ...). incl. clips with 2Pac''s political souls
*
Πώς; Είσαι αντίθετος με τη συμφωνία των Πρεσπών; Σοβαρολογείς τώρα; Δεν χειροκροτείς, δεν ζητωκραυγάζεις για αυτή την κολοσσιαία νίκη του διεθνισμού, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των λοιπών υπερκρατικών ομοούσιων παραφυάδων τους;
Ε, είσαι «φασίστας»! Είσαι «φασισταριό του κέρατα, ταγματασφαλίτης, γκεσταπίτης, στέλεχος των Ες-Ες» κι ολίγα σου λέγω! Σε παρακαλώ, μην προσπαθείς να δικαιολογηθείς, δεν θέλω να ακούσω κουβέντα. Όποιος δεν συμφωνεί με την κυβέρνηση, δεν συμφωνεί και με την «πραγματικότητα». Τόσο απλό είναι. Ασφαλώς και κάνω πνεύμα…
Διότι, «άθλιε εσύ φασίστα», η «πραγματικότητα» κατασκευάζεται, άρα και μεταβάλλεται κατά το κέφι της εξουσίας. Άλλως τε έχει χύσει άπειρο μελάνι και (κυρίως) αίμα, ώστε να εδραιώσει η κομμουνιστική εξουσία όλον αυτόν τον μηχανισμό εξαπάτησης και χειραγώγησης. Πώς; Τί παλαβομάρες είναι αυτές που λέω; Ο κομμουνισμός κατέρρευσε εδώ και δεκαετίες; Καλά, συγνώμη, είσαι παντελώς αφελής;
«Ελάτε να ενωθούμε» είπε ο Γεώργιος «Θάμνος» Α΄ του Γκόρμπι το ’89 στη Μάλτα. Κι αυτός βέβαια άλλο που δεν ήθελε. «Έκλεισαν το μαγαζί» (εν μία νυκτί) οι «σύντροφοι» και γαία πυρί μειχθήτω˙ εκατομμύρια εξαθλιωμένοι του ενός πολιτικού συστήματος έγιναν σε ελάχιστο χρόνο ο «μοχλός ανάπτυξης» του άλλου.
Δεν υπάρχει καπιταλισμός πλέον φίλτατε, αλλά ενοποιημένη κυριαρχία. Δουλέψανε το ένα σύστημα «εδώ», δουλέψανε το άλλο σύστημα «εκεί» και, όταν έκριναν πως «ήρθε η ώρα», ενώσανε εκείνα τα στοιχεία των δύο, που θεώρησαν ότι συμβάλουν καλύτερα στην υποδούλωση των ανθρώπων.
pic: Redoubt News
Θέλεις παραδείγματα; Ευχαρίστως. Ας πάρουμε πρωτίστως τον Τύπο και την τεχνολογική εξέλιξη αυτού, ήτοι τα οπτικοακουστικά μέσα μαζικής «ενημέρωσης». Πριν από δεκαετίες, ακόμη κι εδώ στην Ψωροκώσταινα, αγόραζες μια εφημερίδα, αγόραζες έπειτα μια άλλη κι έβλεπες πως οι ειδήσεις που πρόβαλαν ήταν σε μεγάλο βαθμό διαφορετικές. Όχι, δεν εννοώ πως πρόβαλαν τις ειδήσεις με τον τρόπο που βόλευε την κομματική συμμορία που εξυπηρετούσαν, εννοώ στην κυριολεξία διαφορετικές ειδήσεις, διαφορετικά γεγονότα.
Άλλες ειδήσεις, επί παραδείγματι, πρόβαλε η Ακρόπολη, άλλες η Ελευθεροτυπία. Με τον τρόπο αυτόν αναδεικνύονταν γεγονότα, ασχέτως με το πως επέλεγαν να τα «χρωματίσουν» οι όποιοι δημοσιογράφοι. Τώρα δεν ισχύει αυτό, ούτε στο ελάχιστο.
Ρίξε μια ματιά και θα πειστείς. Σκέτη Pravda η κατάσταση! Τα ίδια και χειρότερα σε τηλεοπτικά κανάλια και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Ασφαλώς (όσο βέβαια μπορούν), προσπαθούν να το επιβάλουν και στο διαδίκτυο.
pic: εθνικά θέματα
Βλέπεις λοιπόν; Ένα μπολσεβίκικο εργαλείο πώς έχει αναβαθμίσει τόσο επικίνδυνα τις δυνατότητες των εξουσιαστών; Ευχαρίστως να σου αναφέρω κι έταιρα παραδείγματα, που ωστόσο διατρέχονται από την ίδια «λογική». Πες μου αν θέλεις, από την λιανική τιμή πώλησης του γάλακτος, μέχρι το κόστος παροχής υπηρεσιών διαδικτύου τι παρατηρείς;
Βλέπεις μήπως κάποιον ουσιαστικό ανταγωνισμό ανάμεσα στους κεφαλαιούχους; Πού είναι το «βελτιώνουμε συνεχώς το προϊόν, μειώνοντας την τιμή» (ασφαλώς και μειώνοντας μονίμως τους μισθούς κι αυξάνοντας τις εργατοώρες) του πάλαι ποτέ καπιταλισμού; Πού είναι το παλιό «καλό» «τυρί» στη φάκα;
Είναι πασιφανές πως οι τιμές σε βασικές πραγματικές ανάγκες, αλλά και σε απόλυτα κατασκευασμένες (βλέπε διαδίκτυο) ανεβαίνουν κατόπιν συμφωνίας των κεφαλαιούχων, η ποιότητα των προϊόντων, παράλληλα, πέφτει συνεχώς, αλλά, ο εξουσιαζόμενος δεν μπορεί να κάνει και πολλά, μιας και οι ύαινες έχουν συννενοηθεί εκ των προτέρων για το ποιο κομμάτι του θα κατασπαράξει η κάθε μια.
.
Πώς; Δεν έχεις πειστεί ακόμη; Ωραία, πες μου τότε, αν θέλεις, τα κουπόνια σίτισης είναι καπιταλιστική επινόηση ή κομμουνιστική; Αν ισχύει το δεύτερο (όπως όντως ισχύει) γιατί δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ (ασφαλώς κι αλλού) σιτίζονται αποκλειστικά με αυτόν τον τρόπο στις μέρες μας; Λες να μας κάνουν πλάκα; Δεν νομίζω. Μόνον πλάκα δεν το λες· ενοποιημένη κυριαρχία, όμως, σίγουρα το λες.
Αυτά για να μην έχεις αυταπάτες, για το πώς μπορεί η εξουσία να κατασκευάζει την δική της «πραγματικότητα», να την επιβάλει και –πολύ σημαντικό– να καταστέλλει όσους δεν «συμμορφώνονται» με αυτήν. Και τα εργαλεία της πλέον, όπως σου ανέπτυξα, είναι ιδιαιτέρως αναβαθμισμένα σε σχέση με το παρελθόν. Όπως ανέφερα και προηγουμένως, αν δεν συμφωνείς με την «πραγματικότητα» του Σύριζα (και των θεραπαινίδων του) είσαι φασίστας. Πάει και τελείωσε.
Ας πάμε, όμως, και στην συμφωνία των Πρεσπών καθ’ αυτή, που, ας μη γελιόμαστε, αποτελεί ένα πρώτο βήμα για αλλαγή συνόρων, μετακινήσεις πληθυσμών, είτε μέσω επιβεβλημένης εξαθλίωσης είτε μέσω ΕΟΖ (ειδικη οικονομική ζώνη), ήτοι το μαστίγιο και το καρότο μαζί.
pic: 9 84
Ωστόσο, όπως γίνεται φανερό, τόσο μέσα από το περιεχόμενο τής εν λόγω συμφωνίας, όσο κι από τον τρόπο με τον οποίον επιβλήθηκε, ένθεν κι ένθεν, οι πραγματικοί αρχιτέκτονες αυτής (όχι οι αχυράνθρωποι Τσίπρας και Ζάεφ), τα αυθεντικά αφεντικά της γαιόσφαιρας (κι όχι οι μαριονέτες τους) δεν έχουν κανέναν απολύτως ενδοιασμό να αιματοκυλήσουν την περιοχή, αν κρίνουν πως τα σχέδια τους δεν προχωρούν σύμφωνα με τις επιθυμίες.
Αντιλαμβάνονται πως η ανύπαρκτη κοινωνική συναίνεση για τα σχέδια τους θα ανεβάσει (και δυστυχώς είναι αυτονόητο) κατακόρυφα τον εθνικισμό (πάλι ένθεν κι ένθεν).
Κι όπως η ίδια η πρόσφατη ιστορία μπορεί να μας διδάξει, τα αφεντικά της ενοποιημένης κυριαρχίας, όταν δεν λειτουργεί επαρκώς το «καρότο», σπέρνουν το χάος, προβοκάροντας εθνικές και θρησκευτικές αντιπαλότητες, που, συχνότατα, καταλήγουν σε ανθρωποσφαγές, οι οποίες διαρκούν χρόνια. Ίσως να σε ξενίζει όλο αυτό, να θεωρείς πως δεν είναι δυνατόν να συμβούν όλα αυτά στην Ψωροκώσταινα, που φιγουράρει «περήφανη» κι «ωραία» στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, εδώ και δεκαετίες. Εν ολίγοις, δεν είμαστε εδώ τέως Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία και Λιβύη.
Δυστυχώς, λανθάνεις τα μάλα. Είναι τόσο μεγάλα τα συμφέροντα που διακυβεύονται, ώστε και η αποφασιστικότητα της κυριαρχίας θα είναι ανάλογη. Από τον έλεγχο των υδρογονανθράκων σε Β. Ελλάδα και Βαρδαρία, έως τον «αποκλεισμό» της Ρωσίας από τα Βαλκάκια, αλλά και την δημιουργία ποτάμιας ελεγχόμενης εμπορικής οδού, η οποία εκκινώντας από τον λιμένα της Θεσσαλονίκης κι από εκεί, μέσω Αξιού-Δούναβη, θα φθάνει στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη.
Δημιουργούν για τους λόγους αυτούς, με κάθε επισημότητα, μια νέα πολιτισμική ταυτότητα, η οποία πλέον αναγνωρίζεται κι από το Ελλαδικό κράτος, αυτή του «Μακεδόνα».
pic: vradini.gr
Μια ταυτότητα που κατασκευάστηκε μέσω μιας πλαστής κομμουνιστικής εξιστόρησης ολίγων δεκαετιών. Μια ταυτότητα που επίσης κατασκευάστηκε, για να θρέψει τον επεκτατισμό των σλάβων κομμουνιστών του Τίτο για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και την προσοδοφόρα έξοδο στο Αιγαίο. Βέβαια, σε άριστη συνεργασία πάντοτε με τους ελλαδίτες συντρόφους τους.
Από το «σχέδιο Λίμνες», στην «συμφωνία των Πρεσπών».
Ψέματα; Γίνεται φανερό πως οι κομμουνιστές περίμεναν υπομονετικά εβδομήντα και πλέον χρόνια, για να πετύχουν το ζητούμενο, στα πλαίσια πλέον της ενοποιημένης κυριαρχίας, συνεταιράκια πια με τους παλιούς τους «εχθρούς» (αν βέβαια υπήρξαν ποτέ επί της ουσίας τέτοιοι).
Κι όπως συμβαίνει πάντοτε, αυτοί που «θα πληρώσουν το μάρμαρο» θα είναι οι εξουσιαζόμενοι, τόσο στα καθ’ ημάς, όσο και στη Βαρδαρία. Είτε πρέπει να αλλοτριωθούν μέσα από οικονομικά ανταλλάγματα (βλέπε την επερχόμενη είσοδο της Βαρδαρίας ως «Β. Μακεδονία» στη Ε.Ε και τα δισσεκατομύρια ευρώ, εν είδη χρέους-«σανού», που θα «μοιραστούν» στους αφελείς, αλλά και τη δημιουργία ΕΟΖ στη Θεσσαλονίκη και πέριξ) είτε να κατασταλούν αγρίως. Κι εδώ, όπως και σε προαναφερθείσες πολύπαθες περιοχές, η καταστολή ενδέχεται να είναι πολυεπίπεδη: αστυνομικές επιχειρήσεις (που τις βλέπουμε ήδη), «αυθόρμητοι» ξεσηκωμοί της «μακεδονικής μειονότητας» (εντός της ελλαδικής κοινωνίας), δράση παραστρατιωτικών δυνάμεων του UCK (που ούτως ή άλλως δρουν ως «κράτος εν κράτει» ήδη στο Κόσσοβο, τουτέστιν ως «μακρύ χέρι» του αλβανικού κράτους, άρα και της CIA), γιατί όχι κι «εξεγέρσεις» των μουσουλμάνων στην Θράκη, αλλά και σε άλλες τεχνηέντως γκετοποιημένες περιοχές, που με τόση απανθρωπιά και βιασύνη δημιουργήθηκαν στο κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Όλα τα εξουσιαστικά «εργαλεία», ειδικά όσα μπορούν να παρουσιαστούν ως «αυθόρμητα», «στο όνομα της αυτοδιάθεσης των μειονοτήτων και του ανθρωπισμού», θα είναι, για άλλη μια φορά, ιδιαιτέρως χρήσιμα.
Όποιοι βλέπουν «ανοίγματα ειρήνης» και «πρόοδο στη συναδέλφωση των λαών», σε όλα αυτά, είτε παίρνουν με τις χούφτες ζάναξ είτε αμείβονται καλά (για να τα «βλέπουν») είτε και τα δύο. Οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν αρμονικά μεταξύ τους, μόνον αν το επιθυμούν οι ίδιοι, άμεσα κι ανεμπόδιστα, μέσω της καθημερινής επαφής και της ελεύθερης ανταλλαγής πολιτισμικών στοιχείων, όπως αυτή προκύπτει μέσω των αβίαστων κοινωνικών σχέσεων· όχι γιατί οι ύαινες των υπερκρατικών δομών το επιβάλουν για τα συμφέροντά τους.
- Αδέλφια με το ζόρι δεν γίνεται, στο τέλος καταλήγουν αδελφοκτόνοι. Τα ιστορικά παραδείγματα, δε, είναι απειράριθμα.-
****************************************************************************
Kαι τώρα το ερώτημα (λέμε τώρα…) του ενός εκατομμυρίου ευρώ: εφόσον ακόμη κι ένας Λαοκοόντας ή ένας Οιδίποδας θα μπορούσε να «δει» ποιοι είναι πίσω από αυτή τη συμφωνία, τί επιδιώκουν και ποιες συνέπειες θα έχει για τους εξουσιαζόμενους, γιατί κάποιοι που αυτοπαρουσιάζονται ως «αντιεξουσιαστές» τη στηρίζουν με τα έργα τους και μάλιστα χρησιμοποιώντας και βία (όπου βέβαια «τους παίρνει»…) εναντίον όσων, με τον δικό τους τρόπο, εναντιώνονται σε αυτήν; Η απάντηση είναι σκληρή, μα απλούστατη: διότι δεν έχουν απολύτως κανένα πρόβλημα με την εξουσία, όταν αυτή τους κάνει τα χατήρια. Και ειλικρινώς δεν υπάρχει καμία υπερβολή στην ανωτέρω πρόταση.
pic: grothia.gr
Επιθυμείς και πάλι αποδείξεις; Πολύ ευχαρίστως. Για πες μου, λοιπόν, ποιο είναι αυτό κόμμα, είτε ως ΚΚΕ εσωτερικού, είτε ως Συνασπισμός (άλλως τε οι πολιτικές συμμορίες, όπως όλες οι συμμορίες, έχουν πολλά ονόματα…), που προσπαθεί (χρόνια τώρα) μέσω επερωτήσεων στη βουλή, μέσω δικηγόρων (που καταφανώς πρόσκεινται στους μηχανισμούς του) να «βοηθήσει» συλληφθέντες «αντιεξουσιαστές»;
Ποιο είναι αυτό το κόμμα (που κάποτε αν έλεγες πως θα γίνει κυβέρνηση, θα γελούσαν και τα σαλιγκάρια) που στηρίζει αναφανδόν τις καταλήψεις και γενικότερα τους «κοινωνικούς χώρους» των «αντιεξουσιαστών», ανά την ελλαδική επικράτεια; Οι απαντήσεις είναι αυτονόητες. Και μη μου αναφέρεις πάλι πως «αυτά τα λένε οι φασίστες και η Δεξιά προπαγάνδα», γιατί το εν λόγω αστείο μπαγιάτεψε.
pic:HuffPost Greece
Ωστόσο, θα μου πεις, ενδεχομένως και με κάποιο δίκιο, πως «ο Σύριζα τούς “γλύφει” για να τους χειραγωγήσει, προς όφελος του. Αυτό δεν σημαίνει πως οι ίδιοι το δέχονται». Σου απαντώ, λοιπόν, πως όποιος αγωνίζεται ανυστερόβουλα για την ελευθερία, όπως κι αν ο ίδιος επιθυμεί να αυτοπροσδιορίζεται, όποιος μάχεται ενάντια σε κάθε εξουσία, δεν έχει δοσοληψίες μαζί της, δεν «ανοίγει» ούτε «κλείνει» νταραβέρια. Ειδάλλως είναι κάλπικος, ψεύτης κι απατεώνας, μύριες φορές χειρότερος από ό,τι υποτίθεται ότι πολεμάει.
Το καταλαβαίνεις αυτό; Εν ολίγοις, αν έρθει ο τάδε του Σύριζα (ή των ομόρων παραφυάδων του), ενώ εσύ τελείς σιδεροδέσμιος, και σου σπρεχάρει στο πονηρό, «άκου, θα πεις το “ποίημα” στον ανακριτή και στον εισαγγελέα οπως θέλουμε εμείς, και θα πας σπιτάκι σου» ή, αν είσαι ήδη «μέσα», «θα κανονίσουμε, εμείς, να βγεις τάχιστα». Σε μια τέτοια περίπτωση, αν έχεις λίγη τσίπα (κι όχι Τσίπρα…) επάνω σου, πρέπει να τον στείλεις στο γέρο-διάολο κι ακόμη παραπέρα. Όπως άλλωστε έκαναν και κάνουν οι αναρχικοί, που δεν είναι απατεώνες. Έτσι δεν είναι;
Όποιος αγωνίζεται για την ελευθερία –πάντα ομιλώ για τους γνήσιους– προσδοκεί την στήριξη της κοινωνίας, των ανθρώπων δηλαδή αυτής που έχουν ακόμη ανησηχίες, τρυφερότητα, διάθεση για «το αμύγδαλο της ζωής», όχι των κομμάτων, των κινημάτων, των ΜΚΟ και των λοιπών πολιτικών σχηματισμών. Απλά τα πράγματα! Τα υπόλοιπα είναι απλώς χρήσιμες ή άχρηστες λεπτομέρειες.
Αλλά για αυτό, άλλως τε, κατασκευάστηκε το κίνημα εν Ελλάδι· για να μπορεί να γίνεται χρήσιμο δεκανίκι της εξουσίας, όταν αυτή τα βρίσκει «σκούρα», για να «μασάει» ανθρώπους με δυνατότητες και να «φτύνει» λοβοτομημένα ανδράποδα σε εναλλακτικό στυλ.
pic:Lifo
Κι όπου επί γης κινήματα, από δίπλα, ασφαλώς, και οι αργυρόνητοι τροβαδούροι τους. Όπως ο «πολύς» Αγγελάκας κι ο «υπέγραψα υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών» Θ. Παπακωνσταντίνου, που, ούτε λίγο ούτε πολύ, εδώ κι αρκετά χρόνια, τις συναυλίες τους γεμίζουν (όταν γεμίζουν…), θεατές, «ορμώμενοι» (σχεδόν αποκλειστικά) από τη «δεξαμενή» του κινήματος.
Καμμία υπερβολή σε αυτό. Όπως αντιλαμβάνεσαι, βέβαια, από τα προηγούμενα, «ουδένα όφελος έχουν» (οι εν λόγω κύριοι) από το να παραμένουν άρεστοι στους άνωθι παρεπιδιμούντες των Εξαρχείων, της Ναυαρίνου και των λοιπών «απελευθερωμένων χώρων» (έλεος, θα μας ξεκολλήσουν τα φρύδια από τους γέλωτες…).
Για πες μας, αν θέλεις, κύριε Θ. Παπακωνσταντίνου, οι Ιταλοί αναρχικοί, αν και διεθνιστές, των αρχών του 20ου αιώνα, που τόσο εξυμνείς στο ειλικρινώς εξαίρετο άσμα σου Ο Σαν Μικέλε έχει έναν Κόκορα, δεν είχαν πατρίδα; Ήταν απάτριδες; Δεν θεωρούσαν εαυτούς Ιταλούς; Είχαν παραδόσει ως μίασμα την πολιτισμική τους ταυτότητα στους κρατιστές ή, αντιθέτως, το να την διατηρήσουν αυτούσια υπήρξε κομμάτι του κοινωνικού τους αγώνα;
Μήπως δεν έχεις καταλάβει εσύ κάτι ορθά; Ή μήπως οι αφελείς δεν έχουν αντιληφθεί ότι κάποιοι «Νταλάρες» των ημερών μας, πάνω από το ατομικό τους οικονομικό κέρδος δεν βάζουν τίποτα και κανέναν;
pic: Άνεμος Ανατροπής
Για τον κύριο Αγγελάκα, τα λόγια είναι μάλλον περιττά. Ο «καλός» Σύριζα μέχρι το Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης τού παραχώρησε μεγαλοθύμως για τις συναυλίες του. Ψέματα;
Είναι δυνατόν μετά, ο κατά τ’ άλλα σφόδρα επικριτικός επί κυβέρνησης Σαμαρά, κύριος Αγγελάκας, να κρατήσει την ίδια στάση και επί ημερών Σύριζα; Μην ήμαστε και τόσο αφελείς. Η σιωπή, άλλως τε, είναι χρυσός. Κι αυτό μερικοί φαίνεται το γνωρίζουν πολύ καλά.
Ούτως ή άλλως, ο εν λόγω κύριος, από τότε που κατέβασε (αυτοβούλως και δίχως αντιρρήσεις…) «τα ρολά» στο μουσικό συγκρότημα Τρύπες, ξεκίνησε έντονα το φλερτ του με τους παράγοντες της εναλλακτικής εξουσίας, φλερτ, που, όπως ασφαλώς φανερώθηκε, κατέληξε σε βαθιά και μόνιμη σχέση…
Για αυτό, σου ξαναλέω, «πραγματικότητα» είναι αυτό που θέλει η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση. Για όσους, όμως, δεν κυλιούνται, ως άλλοι περιχαρείς χοίροι, στο βούρκο της πολιτικής, αυτά τα «είναι» βρωμάνε ψέμμα από χιλιόμετρα και δεν τα αντέχουν.
Χίλιες φορές, λοιπόν, «φασίστας», αλλά μακρυά από τις «αλήθειες» τους!
Πόντιξ ο Σισύφιος via anarchypress
*(αναρτήθηκε στο Facebook από Xenofon Tsitsonis στις 18 Φεβρουαρίου, 19.59μ.μ.
18 Φεβρουαρίου στις 7:59 μ.μ.)
