by DK R
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Ούτε μνημόσυνα κάνουμε εδώ μέσα, ούτε δοξάζουμε ανθρώπους που έφυγαν και επειδή έφυγαν, "όλα καλά". Την Κούβα θέλουμε να ζήσουμε όσοι δεν πήγαμε - άλλος ένας προορισμός που "λέει" όσο λίγοι φαντάζομαι, κι αυτό τοο γνωρίζουν καλύτερα όσοι πήγαν. Από κει κι ύστερα, ο Φιντέλ ίσως μπορούσε πολλά να κάνει αλλά η ιστορία λέει πως δεν ξηγήθηκε όπως έπρεπε σε πολλές χιλιάδες συμπατριώτες του. Δηλαδή, έφυγε ο παππούς - καλά να είναι εκεί που πήγε, συγχωρεμένος, αλλίμονο - αλλά μου φαίνεται ππως ο Τσε για παράδειγμα θα τον περιμένει με άγριες διαθέσεις. Και να μην ξεχνάμε και τους άλλους εδώ στη γη, κάποιοι στις φυλακές της Κούβας, άλλοι στις ΗΠΑ, βορά στους "καρχαρίες", έφυγαν τρέχοντας από το πολιτικό "θαύμα" της Κούβας. Θαυμαστά τα έργα σου Φιντέλ, αλλά είπαμε, η συγχώρεση ας μας οδηγεί. Καλύτερα. Ούτε περασμένα, ούτε ξεχασμένα όμως, και αυτό δεν αφορά σε μένα.
Κούβα, όμορφή Κούβα με τις παραλίες σου και τα ηλιοβασιλέματα σου, τα ρούμια σου και τις μουσικές σου...το ρυθμό σου, τις όμορφες γυναίκες σου! Θα μπορούσες να'σαι ο μπούσουλας, αλλά πως να το κάνουμε...ο άνθρωπος παντού είναι φαίνεται φτιαγμένος να κλωτσά τις μεγάλες ευκαιρίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου