Ώρες ώρες αναρωτιέται κανείς αν ο Στέφανος ο Χίος έχει δίκιο που τα χώνει στους κομμουνιστές! Τι κατσαπλιάδες, τι σπορά των ηττημένων, τι βασανιστές, ένας θεός ξέρει ακόμη πόσο έχει εμπλουτίσει το λεξιλόγιο του και την εκφραστική του "φαρέτρα" πάνω στις στιγμές αυτές της παράκρουσης και των παραληρημάτων του.... Βέβαια εμείς από αλλού ερχόμαστε και για άλλο λόγο τα' χουμε με τους αριστερούς φίλους μας-καμμία σχέση με α-λα Χίου psycoπάθεια.
Αναρωτιόμαστε λοιπόν, πόσο πιο πλούσιος, πιο όμορφος και πιο 'πολύχρωμος' - συναισθηματικά, όχι μόνον αισθητικά - θα ήταν αυτός ο κόσμος αν το ρημαδιασμένο το ΚΚΕ άφηνε ελεύθερες τις μικρές και νεαρές του αγωνίστριες...και δεν τις έστελνε να πουλάν' ΟΔΗΓΗΤΗ στις πλατείες και να γίνονται στόχος και βορά άπλυτων και ψευτοκουλτουριάρηδων ψευτο-αληταράδων της πεντάρας...ή σε καταλήψεις για να'χουν να "τσιμπολογάνε" και να κοκορεύονται αργότερα στις μεζονέτες τους οι κάποτε καταληψίες-μονοφαγάδες και τότε και τώρα - σημερινοί αστοί, μεγαλοαστοί και λαμόγια, χαραμοφάηδες μια ζωή.
Ή στα φεστιβάλ της βαρεμάρας και της πολιτικής (-πυροβολήστε-με-κόψτε μου-τις-φλέβες-βάλτε-με-φωτιά-τώωωωωρα!!!) ανάλυσης/συζήτησης, μετά σουβλακίου προ-ψημένου, ντανιασμένου στα λαδοτήγανα (που'χουν παραδώσει πνεύμα παρέα με το Ζαχαριάδη) και μπύρας, όχι ακριβώς φτηνής, που να πάρει ο διάολας!
Αναρωτιόμαστε πόσο πιο όμορφος και διαφορετικός και πιο ποικιλόμορφος θα ήταν ο κόσμος μας εδώ στη μικρή μα και μεγάλη αυτή χώρα αν οι νεαρές αριστερές - στα ντουζένια τους - δε χαραμίζονταν στο ασφυκτικά περιορισμένο και στερημένο, σχεσιακών και σεξουαλικών ( έστω και της μια νύχτας - one night stand ) επιλογών, "πολιτικό" περιβάλλον του πλέον επαγγελματικού κόμματος της Ελλάδας ( θα' πρεπε να το μετατρέψουν σε ΠΑΕ, μα την Παναγία! εκεί να δεις εισητήρια και ξύλο και ένταση - θα ανασταίνονταν η Α' Εθνική, όπου θα αγωνίζονταν από την αρχή εννοείται η υποτιθέμενη ομάδα του ΚΚΕ, χάριν λαϊκών αγώνων και προσφοράς στην κοινωνία, εμ πως για...;).
Και έτσι όχι απλά χαραμίστηκαν χιλιάδες, που τώρα άλλες είναι νοικοκυρές της συμφοράς, άλλες αγάμητες νοικοκυρές της συμφοράς ( και άρα άχρηστες γυναίκες ), άλλες μεγαλοαστές πια σε διαμερίσματα και μεζονέτες στα ΒουΠου, επίσης αγάμητες στην πλειονότητα τους αλλά και ψηλομύτες που θα προσφερθούν όταν φτάσουν στο - ηλικιακό και αισθησθιακό - αμήν και άρα πολύ Βου κατάσταση ( για χοντράδια μόνο...), άλλες που δίνονται "με τη μία" κυρίως το καλοκαίρι στα κάμπινγκ και στα καταλύματα κοινωνικού τουρισμού αλλά έχουν πια πατσαβουριάσει όσο ο μουσακάς που θα φάνε στο μενού της ημι-διατροφής στις ίδιες διακοπες, άλλες βολοδέρνουν στα ίδια και στα ίδια ξε-νέ-ρω-τα κουλτουριάρικα στέκια προς άγραν παρόμοιων με τα-παλιά-τα-χρόνια ατημέλητων ( ΌΧΙ ΕΠΙΜΕΛΩΣ, αλλιώς it'd B Ok ) και αξύριστων και άπλυτων αρσενικών, που καπνίζουν πίπα και φοράν κασκόλ με αραιή πλέξη, δήθεν αριστερών και που στην πραγματικότητα δεν είναι παρά άτομα που δε μπόρεσαν ποτέ να απογαλακτιστούν ούτε σεξουαλικά αλλά και - το κυριότερο, για άνδρες και γυναίκες της ηλικίας τους - ούτε πολιτικά και κοινωνικά.
Άρα ποιό το συμπέρασμα; Στα τσακίδια το κόμμα του λαού όσο χειραγωγεί ακόμη πιπίνια, ελπιδοφόρα έφηβα και φοιτήτριες (εντός ή εκτός εισαγωγικών, αιώνιες και μη)- άντε μην αφήσουμε ελεύθερο το βρωμόστομα μας, που τόση ώρα το κρατήσαμε χαλιναγωγημένο και "καθώς πρέπει" χάριν κάποιας μακρινής ( αδιόρατης πλέον ), μα πολύ μακρινής συγγένειας, πολιτικής κατά μίαν έννοιαν αλλά και προσωπικής, με κάποιους και με κάποιες.
ΆΝΤΕ λοιπόν στο διάολα το στυλάκι το παρωχημένο που μυρίζει μούχλα και πατσουλί - ήμαρτον! - ( όχι δα, δε διαολο-"στέλνουμε" τα κορίτσια, που όλοι οι λογικοί άνθρωποι ευχόμαστε να βρουν και ΆΛΛΟΥΣ δρόμους, το "καλούπι" θέμε να σπάσει έτσι γι αλλαγή! ) και να μην πάρει το κόμμα το ξενέρωτο ούτε 3% - τι λέω; ούτε στη βουλή να μη σώσει και μπει! Εκτός αν αλλάξει τακτική στο θέμα που αναπτύξαμε και γίνει πιο πολυσυλλεκτικό, προς τη δική μας την πλευρά εννοείται και από την δική μας την οπτική γωνία που άλλωστε, "πρεσβεύει" την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ και τη ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ, όχι την ισοπέδωση και την εξομοίωση/σαλαμοποίηση.
Και γιατί τόσο επιθετικός και αιχμηρός, θα μου πείτε;...πλάκα μου κάνετε! Μα, για τα τόσων χρόνων τα χαμένα τα κορμιά ( όχι με την αρνητική έννοια αλλά με την καλή: "τι ωραίο κορμί!", δε λέμε; ε, έτσι! ) και - γιατί όχι; - γιατί να μην αναρωτηθώ για κάποιες επιπλέον υποσχόμενες κάποτε, περιπτώσεις, που θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε ποιός-ξέρει-τι και έμειναν 'υποσχόμενες', αλλά κυρίως για τα κοριτσόπουλα της νεότερης γενιάς και τα αντίστοιχα αρσενικά.
Και μην μου πείτε πως αυτά τα κοριτσόπουλα ήξεραν και έκαναν γιατί θα σας "ταξιδέψω" και στο αντίπαλο δέος που σήμερα κυβερνά και θα γίνουν οι αναπόφευκτες συγκρίσεις και με αποτέλεσμα που θα γέρνει συντριπτικά προς τη μια πλευρά, όχι πάντως αυτήν της παρούσης μελέτης.
Επίσης, τι νόημα έχει ο κόσμος αν δεν τον εξερευνείς σε βάθος και σε κάθε του γωνιά; Αλλά εφόσον υπάρχει και η πίκρα πάντα ως στοιχείο στη ζωή, οξύς είμαι και επειδή...χμ...διότι..τεσπα, ακούστε το τραγουδάκι που έπεται και ίσως να (με) καταλάβετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου