.

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2017

Το Ρήγμα του San Ellinas ( The Not So Famous "NWO.eu" Tour, One Summer Not So Long Ago...)


by DK R*
Όταν ο αμνός του ..θεού είναι τόσο μελετημένα μαγειρεμένος, τσιγαρισμένος, γεμισμένος με τυριά, τόσο καλοψημένος που κολάζει και καλόγερο εν μέσω αυστηρής νηστείας, τότε δεν είναι άξιο απορίας γιατί οι γερμανοί τα έχουν πάρει κρανίο με την πάρτη μας εδώ και χρόνια... Ο έλληνας όσο κι αν έχει ρεστάρει, τα νοσοκομεία το Πάσχα ακόμη γεμίζουν απο βαρυστομαχιασμένους ελληναράδες που 'χουν περιδρομιάσει τον άμπακο και έχουν πιει τον ...πάτο τους, φτάνοντας ένα βήμα πριν την αποδήμηση σε τόπους χλοερούς. Αυτό τρελαίνει όχι τους γερμανούς, αλλά τους δυτικούς όλους, από Αυστρία και πάνω που κόβουν φλέβες προσπαθώντας απλά να συμφιλιωθούν με την ανθρώπινη φύση τους.

Και έτσι φτάσαμε στο 2017. Και τα μέτρα και η φτωχοποίηση κάνουν τη δουλειά τους όπως σχεδιάστηκε. Πότε; Όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο Χριστοφοράκου; Μήπως
τιμωρήθηκε ολόκληρη η χώρα αναδρομικά για το αντίστοιχο του Κοσκωτά; - αυτή η χώρα που τη δεκαετία του '80 ( και του '90 ) ήταν αναμφισβήτητα η βασίλισσα του κιτς παγκοσμίως; Αυτά είναι παραμύθια για μικρά παιδιά, τη στιγμή που σήμερα η Γερμανία κρατά τα σκήπτρα στο τραπεζικό ύποπτο πάρε δώσε...
Επιτρέψτε μας να διαφωνήσουμε. Και διαφωνούμε διότι γνωρίζουμε. Και γνωρίζουμε όχι δα και κανα μυστικό που αποσαφηνίζει το "γιατί" αυτού του στραβου δρόμου που 'χει πάρει η χώρα εδώ και έξι - εφτά χρόνια και δε λέει να ισιώσει ούτε με σφαίρες πενηντάρες..!
Το ρήγμα του (να ζεις)San Ellinas σε πολιτικοσυναισθηματικό επίπεδο μεταξύ Γερμανίας - Ελλάδας όπως το ζούμε σήμερα γεννήθηκεθεί - και από τότε συνεχώς βαθαίνει - μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες, όταν κλιμάκια γερμανών ( και όχι μόνο ) "κλητήρων" υπουργείων περί των οικονομικών είχαν επισκεφθεί τη χώρα για μια μακρά περιοδεία γνωριμίας. Ήταν τότε λοιπόν που το τσούρμο αυτό των ξενέρωτων χαρτογιακάδων της ισχυρής ευρώπης ολοκληρώνοντας το τουρ ανά την ελληνική επικράτεια έμειναν με τα σαγόνια κρεμασμένα και τον ψυχισμό κομμμάτια! Που να το φανταστούν...
Τα εξοχικά των ελλήνων στα μάτια τους ήταν ( και είναι ) βίλες πολυτελείας όταν στην ευρώπη και ειδικά στη Γερμανία στα σπίτια των πόλεων του 17ου αιώνα τρίζουν τα πατώματα και στάζουν οι σωλήνες, ενώ στα εξοχικά και προαστιακά μοντελάκια νέας αρχιτεκτονικής αντίληψης όλα βαίνουν καλώς - μόνο που λείπει η ψυχή, το χρώμα, η ζεστασιά. Άσε που δεν έχουν κι όλοι σπίτι, τώρα τελευταία την είδανε με την ιδιοκτησία, με αυτά που γίνονται στον κόσμο...
Αμ' το άλλο; Cayenne Turbo S, Audi 5άρια, Lexus...άσε τα BMW και τα Mercedes, αυτά ήταν... παντού! Άσε τα καφέ, τα μπαράκια, τα ψητάδικα και τα κολάδικα...γεμάτα όχι μόνο τα ΣΚ, αλλά και τις Πέμπτες και τις Τρίτες..! Και τα σκυλάδικα, τα ροκάδικα - εδώ έφτασε η Αθήνα να' χει τα πιο πολλά live στην ευρώπη μετά το Λονδίνο το 2010! Χάζεψαν οι άνθρωποι, ειδικά στην επαρχία και λογικό ήταν να σκεφτούν πως στις πόλεις το χρήμα σε μορφή πακέτου ή...μασουριού θα ζυγίζει τόνους ολόκληρους. Και ξεκίνησε το σχέδιο ή μάλλον μπήκαν οι βάσεις. Και βέβαια να μην αρχίσουμε να λέμε για τα δικά μας τα λάθη,ε; Άσ' το αυτό για άλλη φορά...
Διότι αγαπητοί μου συμπατριώτες, οι γερμανοί τρελαίνονται ακόμη όχι γιατί δεν έχουμε ρεστάρει. Γενικώς, αυτό έχει ήδη γίνει. Ή για το χαμόγελο μας. Και αυτό, εν πολλοίς, μας το' χουν κόψει - στην καθημερινότητα μας τουλάχιστον. Μας έσκισαν την ψυχολογία σε μεγάλο βαθμό και αυτό το κατάφεραν σχετικά γρήγορα με τα μέσα που τους δίνει ( η τους έδωσε ) η Νέα Τάξη Πραγμάτων που κι αυτή όμως μετράει μέρες.
Τους τρελαίνει που στο εορτολόγιο μας, που ανάλογο δεν υπάρχει πουθενά, το γλέντι πάει σύννεφο! Ακόμη! Με Σαμαράδες, με Γιωργάκηδες, με Τσίπρες, με αριστερές και δεξιές - δήθεν - κυβερνήσεις, με ότι-κι-αν-κάνουνε, το πελεκούδι θα καεί στη χώρα όλη και τα Χριστούγεννα και το Πάσχα και του Κωνσταντίνου και της Ελένης και του Άι Δημήτρη, του Άι Γιώργη, Γιάννη, Μαρίας, Δέσποινας και πάει λέγοντας...με εννοείτε φαντάζομαι...
Καθαρές Δευτέρες, τριήμερα εδώ και κει, δεκαπενταύγουστοι, ότι και να κάνουνε η παράδοση ( ακόμη κι αυτή η τραυματισμένη από φίλια...πυρά παράδοση ) κρατά ζωντανή τη φλόγα του.... πάρτυ - πες το κιτς, πες το αλλοτρίωση, πες το όπως θες! Η ουσία είναι μία και τα σοροπιαστά...κιλά πολλά!Που να πιάσει ο δυτικός ακόμη και το νταλκά του έλληνα! Στο γλέντι απάνω, στη σούρα και στα σχετικά, δεν παίζόμαστε! Πως το λένε στα "νέα" ελληνικά; ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ!
2b.Con.T-nude...
*( Dimitrios Korniliou Rootsonis )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου