-"...η γεύση του χάους..." -XAOS (pt.II), Hakim Bey (1945)*

   XAOS

  ΤΟ ΧΑΟΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕ.
  Αρχέγονος αλάξευτος ογκόλιθος, μοναδικό τερατούργημα λατρείας, αδρανές και ανεπιτήδευτο, περισσότερο υπεριώδες από οποιαδήποτε μυθολογία (όπως οι ίσκιοι μπροστά από τη βαβυλώνα), η πρωταρχική μοναδικότητα-της-ύπαρξης ακόμα ακτινοβολεί γαλήνια όπως οι μαύρες σημαίες των
Assasins, τυχαία & αδιάκοπα μεθυσμένη.

  Το Χάος έρχεται πριν απ' όλες τις αρχές της τάξης & εντροπίας, δεν είναι ούτε θεός ούτε και σκουλήκι, οι ανόητες επιθυμίες του περικλείουν & καθορίζουν κάθε πιθανή χορογραφία, όλους τους άσκοπους αιθέρες & ουσίες: τα προσωπεία του είναι στα σύννεφα η αποκρυστάλλωση της ίδιας του της απροσωπίας.

  Τα πάντα στη φύση είναι τέλεια αληθινά, ακόμα και η συνείδηση, δεν υπάρχει απολύτως τίποτα να προξενεί ανησυχία. Οι αλυσίδες του Νόμου όχι μόνον έχουν σπάσει, αλλά ποτέ δεν υπήρχαν-δαίμονες που ποτέ δεν προστάτευσαν τ' άστρα, η Αυτοκρατορία ποτέ δεν χτίστηκε, ο Έρωτας ποτέ δεν άφησε γένια.

painting by Gato Gomez

  Όχι, άκου, αυτό συνέβη: σου είπαν ψέμματα, σoυ πούλησαν την ιδέα του καλού & κακού, σ' έκαναν να είσαι καχύποπτος με το σώμα σου και να νιώθεις ντροπή για τη δική σου προφητικότητα του χάους, επινόησαν λέξεις όπως "αποστροφή" για το μοριακό σου έρωτα, σε υπνώτισαν με έλλειψη σεβασμού, σ' έθρεψαν με πολιτισμό & όλα του τα τοκογλυφικά πάθη.

  Δεν υπάρχει καμία εξέλιξη, καμία επανάσταση, κανέας αγώνας, κανένα μονοπάτι- είσαι ήδη εσύ ο μονάρχης της ίδιας σου της σάρκας- η αβεβήλωτη ελευθερία περιμένει να ολοκληρωθεί μόνο μέσα από την αγάπη των άλλων μοναρχών: μια πολιτική ονείρων άμεση σαν το μπλε του ουρανού.

  Το ν΄αποβληθούν όλα τα απατηλά δικαιώματα και οι δισταγμοί της ιστορίας απαιτεί μια οικονομία κάποιας μυθικής Λίθινης Εποχής- σαμάνοι κι όχι παπάδες, βάρδοι κι όχι άρχοντες, κυνηγοί κι όχι αστυνομία, συλλέκτες παλαιολιθικής οκνηρίας, πράοι σαν το αίμα, βαδίζοντας γυμνοί για έναν οιωνό ή ζωγραφισμένοι σαν πουλιά, ισορροπώντας πάνω στο κύμα της εναργούς παρουσίας στο άχρονο διηνεκές.

 Αντιπρόσωποι του χάους ρίχνουν φλογισμένα βλέμματα σ' οτιδήποτε ή οποιονδήποτε ικανό να συλλάβει την κατάσταση τους, τον πυρετό τους από φως και απόλαυση. Με ξυπνά μόνο αυτό που αγαπώ και επιθυμώ σε σημείο φρίκης- οτιδήποτε άλλο απλά είναι σκεπασμένα έπιπλα, καθημερινή αναισθησία, εγκεφαλικά σκατά, υποερπετοειδής ανία των ολοκληρωτικών καθεστώτων, κοινότοπη λογοκρισία & άχρηστος πόνος.

  Ενσαρκώσεις του χάους ενερργούν σαν κατάσκοποι, σαμποτέρ, εγκληματίες μεθυσμένης αγάπης, ούτε αναίσθητοι ούτε εγωιστές, προσιτοί σαν παιδιά, φερόμενοι σα βάρβαροι, γδαρμένοι από εμμονές, αδρανείς, συναιισθηματικά παράφρονες, άγριοι άγγελοι, κάτοπτρα παρατήρησης, μάτια σα λουλούδια, πειρατές όλων των συμβόλων και ερμηνειών.

  Είμαστε εδώ, σερνόμαστε στις σχισμές ανάμεσα στα τείχη της εκκλησίας, του κράτους, του σχολείου και του εργοστασίου, ολων των ππαρανοϊκών μονόλιθων. Αποκοβόμαστε από τη φάρα της άγριας νοσταλγίας, στην οποία κλειστήκαμε αφότου χάσαμε το λόγο, βόμβες φαντασίας.

  Η τελευταία λογική πραξη είναι αυτη που καθορίζει την ίδια την αντίληψη, ένα αόρατο χρυσό σκοινί που μας συνδέει: οι παράνομοι χορεύουν στους διαδρόμους του δικαστηρίου. Αν ήταν να σε φιλήσω εδώ, θα το ονόμαζαν τρομοκρατική ενέργεια- οπότε ας πάρουμε τα όπλα μας στο κρεβάτι κι ας ξυπνήσουε την πόλη τα μεσάνυχτα σαν μεθυσμένοι ληστές που γιορτάζουν με πυροβολισμούς το μήνυμα που έχει η γεύση του χάους.
_________________________________________________________________________________

*-από το "αμερικανοί ποιητές & ποιήτριες τολμούν" (σε απόδοση/μετάφραση, επιμέλεια, παρουσίαση & σχολιασμό) του Γιώργου Μπουρλή, εκδόσεις ΕΞΑΡΧΕΙΑ, Οκτώβριος 2013

pics'credit: BookShy - Movie Time Guru (Αssasin's Creed ) - Pinterest - www.artbouillon.com