Dedication: -σε όσους δεν τα παρατάνε...(pt.I) -------- 
Ενα ποίημα για το Λιονέλ Μέσσι

"Υοu can overcome ANYTHING only and ONLY if YOU love something enough."

Ο 12ος παίκτης

Βλέπεις το Μέσσι να τριπλάρει
τους αμυντικούς
σα να 'ναι ακίνητοι- ή ζαλισμένοι
και μένεις με το στόμα ανοιχτό ώσπου
να διαγραφεί εκείνο το χαμόγελο
του θαυμασμού
ως ότου περάσει απ' το μυαλό σου
αυτή η σκέψη που περνά απ' το μυαλό όσων κάποτε έπαιξαν
μπάλα σε μια αλάνα
και ονειρεύτηκαν
και ταυτίστηκαν.
Και σκέφτεσαι ασυναίσθητα
"ίσως και γω αν συνέχιζα- σήμερα ίσως να έπαιζα
στα γήπεδα του κόσμου
ή έστω  στα δικά μας- τα μίζερα

εκεί όπου το χορτάρι είναι ποτισμένο με αδικία
εκεί όπου ο άξιος, νικημένος και λαβωμένος
αναρωτιέται
μ' ένα "ΓΙΑΤΙ"...

"ΓΙΑΤΙ μου έκλεψαν- όχι μια νίκη
μα τον αγώνα μου;
και τ' όνειρο μου..."

Εσένα όμως θα σου'φτανε
γιατί και πάλι θα (ξανά)'παιζες
κι αυτό μονάχα θα 'ταν αρκετό
όπως θα ήταν
για κάθε φίλαθλο που κάποτε, ως πιτσιρικάς
μια μπάλα κλώτσησε σε μια αλάνα

Και το μυαλό σου πάλι ταξιδεύει...
"...χίλιες φορές ας ήμουνα ένας απλός παίκτης
που τα δίνει όλα- εγώ δε θα'στηνα κανένα ματς
κανένα ΔΕν ΘΑ πρόδωνα
πάντα θα τα'δινα ολα
-για το 12ο παίκτη-
για τους οπαδούς μας, για την ομάδα, για την οικογένεια μου, για εμένα,
για όσους έφυγαν
για τους δικούς μου ανθρώπους
θα σήκωνα σε κάθε γκολ ψηλά
τα δυο μου χέρια προς τον ουρανό
σαν το Μέσσι
- κι ας μην ήμουν' αυτός- ας ήμουν' ένας παίκτης μόνο
ανάμεσα στους ΈΝΤΕΚΑ"
DK R

*pic: the Sun