Αλήθειες pt. XV                              Women We Luv 

Carrie Fisher, 1977 -pic by @historyinmoment

  Οι γυναίκες σήμερα καρπώνονται τα 'κέρδη' των αγώνων του φεμινιστικού κινήματος και ορισμένων μεγάλων προσωπικοτήτων παλαιότερων γενεών.
  Όχι άδικα- ποιός μπορεί να ξεχάσει πως κάποτε οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου και ήταν σκλάβες στην κουζίνα, στο σπίτι, στο κρεβάτι, στη δουλειά;
  Ποιός μπορεί να αγνοήσει το ότι οι γυναίκες υπέστησαν τα πάνδεινα από τον άνδρα- αφέντη και ήταν υποχρεωμένες (σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη είναι) να ανέχονται και να υφίστανται μια φαύλη εξουσία;

  Σε όλα αυτά θα συμφωνήσουμε αλλά η αλήθεια είναι πως οι γυναίκες σήμερα φαίνεται πως έχουν περάσει από το ένα άκρο στο άλλο, χωρίς μάλιστα να 'νομιμοποιούν'- στις περισσότερες έστω περιπτώσεις και περιστάσεις- τη 'δύναμη' που, για διάφορους λόγους. έχουν αποκτήσει. Και έτσι, αντί οι σημερινές γυναίκες να οδηγούνται προς το μοντέλο/αρχέτυπο που η φύση τους έχει παραχωρήσει, αρκούνται στο να χρησιμοποιούν μια εφήμερη ισχύ που απορρέει από τους 'καιρούς', από την τωρινή πολιτικοκοινωνκή κατάσταση.

  Γι αυτό και καβάλα στ' άλογο πια, έχουν πάρει το πάνω χέρι χάρη στη...χάρη τους που την εκμεταλλεύονται στο έπακρο.

  Γι αυτό και πως πολλές γυναίκες λειτουργούν όπως τα μωρά με τις καραμέλες, τα γλυκά και τα παιχνιδάκια- η δωροδοκία μοιάζει να είναι το απόλυτο όπλο του άνδρα που θέλει το κεφάλι του ήσυχο. Νομίζετε πως είναι τυχαίο πως πρώτα ο άνδρας αποκάλεσε τη γυναίκα 'baby', το 'μωρό μου' που λέγεται τόσο συχνά; Δε νομίζω...

                                 Μαχάτμα Νίγκα, ινδομαυροβούνιος φιλόσοφος ( 1955-20??)