'Στροφή' των ΠΑΟΚτσήδων στις "γαζέλες" και (γενικότερα) σε αφρικάνες μετανάστριες- Θραύση οι εργαζόμενες αλλά και οι πλέον σκουρόχρωμες εκπρόσωποι του ωραίου φύλου της Μαύρης Ηπείρου *plus:video clip με...γελάδια που βόσκουν φυτά με σπόρια μαύρης μουστάρδας.
pic by door19.ru
*Eπίσης: 'BLACK MUSTARD'-.Α band from Amsterdam, Livε by DK®️
Η στροφή των ΠΑΟΚτσήδων δεν περιορίζεται στις περίφημες "γαζέλες" αλλά αφορά και στις αφρικάνες μετανάστριες γενικότερα- εργαζόμενες ("ακόμη καλύτερα", όπως λένε...) και μη...Ανελέητο το'καμάκι' σε ιδιαίτερα σκούρες φυλές- θραύση κάνουν οι Νιγηριανές, οι εξ Αιθιοπίας, οι Κενυάτισες. Και οι Σουδανέζες-ακόμη και οι "εξωτικές" γιαλαντζί ...Τζαμαϊκάνες αγνώστου
προέλευσης/καταγωγής.
*'Τhe blacker the better' το νέο μότο των ΠΑΟΚιών Δεν σταμάτησαν στη μουστάρδα τα ΠΑΌκια. Απτόητοι από την καζούρα οπαδών άλλων ομάδων για το κέτσαπ που "συνεχίζουν να τρώνε.." και που ( σύμφωνα με τους πλέον...ορεξάτους που βρήκαν-χρυσή- ευκαιρία να
τονίσουν σε όλους τους τόνους σε ραδιόφωνα και social media με ευφυολογήματα κάθε είδους ) αποδεικνύει τη
θεωρία των "γάβρων του Βορρά", οι οπαδοί του ΠΑΟΚ που καταναλώνουν Σιάλις και Βιάγκρα με τις χούφτες αλλά και οι πιτσιρικάδες της 4, (την) έπεσαν ήδη στις μαυρούλες που κατοικούν κυρίως στα δυτικά- Νεάπολη, Σταυρούπολη, Πολίχνη και τα λοιπά πέριξ. -Ελπίδες για 'ανάσταση' της νόμιμης πορνείας, της οικονομικής άνθησης του κλάδου αλλά-το κυριότερο-οι ψυχολογικές 'ενέσεις' στον πληθυσμό της πόλης! - Χαράς ευαγγέλια λοιπόν όχι μόνο για τις ελεύθερες ταξιδιώτισες της Μαύρης Ηπείρου, τις εργάτριες του πιο παλαιού επαγγέλματος/λειτουργήματος αλλά και για (όσες αναζητούν υπηκοότητα κάτω από 250.000 έουρα φυσικά) επίδοξες νύφες που όπως γνωρίζουμε, καραγουστάρουνε Ελλάδα, Σαλόνικα και τρόπο ζωής νε-ο-ε-λλη-νι-κό λέμε (τσίπουρα, γλέντια και χορούς και χαλαρότητα α λα 'Νύφης του Βορρά'.
Α λα τις! Αυτό θα πει εξαργύρωση τίτλων- σε ΌΛΑ τα επίπεδα και ...διαδραστικά. Άντε, με το καλό και μαύρες καπότες.
(συνεχίζεται; ...το παοκτσήδικο marketing αλλά και το 'κομματάκι' μας ? U damn rite it does...)
Μαύρο χιούμορ να το χαρακτηρίσεις, κωμικοτραγική σκηνή, επιστροφή στα θρανία και στις εντός της αίθουσας πλάκες της "γαλαρίας"; Λέμε για τα αστειάκια μεταξύ Άδωνη και Τσιπραλέξ-και μάλιστα με τέτοιο μπρίο και ζωντάνια+στην 'πρόσφατη' επίσκεψη της κινέζικης αντιπροσωπείας στη χώρα μας.
Και κάθεσαι, έλληνα τηλεθεατή και πολίτη και χολοσκάς για τις εκλογές και για το πρόσωπο της εκάστοτε κυβέρνησης. Και για το ποιόν του καθενός...Οι κόντρες στη Βουλή μου φαίνονται (σε ολόκληρη τη μνημονιακή και-δήθεν-μεταμνημονιακή εποχή)στημένες και προβλέψιμες περισσότερο και από ματς Ολυμπιακού-Λεβαδειακού ή ΠΑΟΚ-ΠΑΣ Γιάννινα, είτε το αποτέλεσμα "βγάλει" άσο, Χ ή και διπλό άμα λάχει.
Θημηθήκαμε, (καθόλου) γελώντας, την περίφημη ατάκα του Αλέξη προς...Άδωνη ή σες κάποιον άλλον της Νέας Δημοκροτίας κατά τη διάρκεια μιας διαφωνίας περί κάποιου ¨¨"...ε, τότε ας πάτε να κάνετε παρέα με τον...εκείνο το γραφικόμε τους Νεφελίμ..".
φωτό:ΗΧΩ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ
Α ρε Άλεξ, ζείτε παρασιτικά ανάμεσα μας τόσο καιρό-ειδικά εσείς οι Συριζαίοι που πρεσβεύετε, σιωπηρά και διακριτικά, τη θεωρία του 'μη χείρον βέλτιστον'-όλοι σας, όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων και δεν σας έχει ακουμπήσει ουδείς. Ακόμη αι οι αυθόρμητες διαμαρτυρίες σε εκδηλώσεις που διοργανώνουν διάφορα ανυπόληπτα στελέχη στην επαρχία κυρίως, θυμίζουν 'χάδια' και λειτουργούν περισσότερο ως διαφήμιση στους γελοίους και ανύπαρκτους, σχεδόν αόρατους πολιτικούς της χώρας.
φωτό: Luben
Από τον Άδωνη βέβαια δε περιμέναμε και τίποτε πιο σοβαρό...αλλά η φατσούλα του πρώην πρωθυπουργού που είχε ανασηκώσει τα φρύδιακαι είχε πάρει εκείνo τo 'baby face kind of' ύφος έφηβου ήταν αποθέωση της αυθόρμητης έκφρασης στο ανθρώπινο πρόσωπο.
Και γω ο μαλάκας, πίστευα-ειδικά τις πρώτες μέρες του Κούλη, κατά τη διάρκεια των οποίων, όπως είχε συμβεί και με τον Άλεξ "όλα πάνε καλά και ο λαός διαπιστώνει μια ανασύνταξη του δημοσίου και των υπηρεσιών εξυπηρέτησης του πολίτη" (και που ΌΝΤΩΣ συμβαίνει αλλά στην πραγματικόττα πρόκειται για την εκδήλωση του φόβου της αντικατάστασης των υπαλήλων που για ένα μικρό χρονικό διάστημα δημιουργεί εικόνα ενός "νέου" κράτους εν εγρηγόρσει, ένα ψέμα που θα έκανε τη μύτη του Πινόκιο χίλια κομμάτια εντός δευτερολέπτων,αλλά...τι άλλο να πείς-cut-) - πως ο πρώην πρωθυπουργός είχε περιπέσει σε μια τύπου κατάθλιψης διάθεση...
φωτό:Periodistas
Αν είχες τις ψήφους των Νεφελίμ, Αλέξη, τώρα θα 'κοβες βόλτες ανά τις ηπείρους, στα καλύτερα ξενοδοχεία και βγάζοντας τα γούστα που πάντοτε ονειρευόσουν και που -κακα τα ψέμματα, τα έζησες μπαγάσα και με το παραπάνω. Συν το γεγονός ότι έγινες 'πρώτη μούρη' παγκοσμίως, μακράν πιο...πρώτη από του Κούλη που είναι υποχρεωμένος(τι να κάνουμε,έτσι τα έφερε η..."ιστορία-να το'παίξει' σεμνός, αθόρυβος, εργατικός και σοβαρός πέραν του επιθυμητού, από τη δική του πλευρά εννοείται...ποαιδί είναι κι αυτό, θέλει να παίξει, να λάμωει, να διακριθεί...).
Αφού είναι πλέον ε-ξα-κρι-βω-μέ-νο πως οι Νεφελίμ υπάρχουτν και ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ...'οχι ανάμεσα σας, θα ήταν παράδοξο. Εσείς είστε τα κακά ξωτικά, έχει αποδειχθεί επιστημονικά-τα 'χουν πει άλλωστε Λιακο, Βελό και δε συμμαζεύεται και αν είχατε τις ψήφους των ομοίων σας θα ήσασταν ακόμη στις σεζλόνγκ της εξουσίας με ένα μοχίτο στο ττραπεζάκι δίπλα σας, με ομπρελάκι και δυόσμο από το μπαχτσέ της κυρα Αφροξυλάνθης.
Αλλά, όπως έχει(απο}δείξει και η ιστορία, οι γραφικοί είναι αυτοί που επιβεβαιώνονται στο τέλος,αλλά δε δικαιώνονται συνήθως εν ζωή...
Au tevoir, amigos...
Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2019
"Φτου" να μη σε ματιάσουμε Στέφανε και... -ΦΤΟΥ σας ρεμάλια!
(pic: 'picked up' by' GRT)
Η απάντηση στη μαζική μετανάστευση των καλύτερων μυαλών της χώρας σε άλλους τόπους είναι η κατάρα της: άχρηστοι, μέτριοι, δουλοπρεπείς οσφυοκάμπτες στη θέση των άξιων που "απενεργοποιούνται" συστημ(ατ)ικά.
ΔΕΝ είναι απλά ΚΡΙΜΑ- είναι ένα ΔΡΑΜΑ με ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ* by DK®️
Ο θρίαμβος του Τστσιπά δεν αποτελεί εθνική νίκη και διαφήμιση της
Ελλάδας στο εξωτερκό ή έστω, δεν είναι μόνον αυτό και το συμπέρασμα
τούτο θα σας το επιβεβαίωνε και ο ίδιος-να είστε σίγουροι.
Η δημοσιότητα που συνόδευσε την επιβράβευση του 'έχοντα όλο το πακέτο' για να κάνει το τένις ξανά δημοφιλές, όσο στην εποχή των Μπόργκ και Μακ Ενρόου και να τα ξαναβάλει (αυτή τη φορά με μεγαλύτερη ευκολία από τότε) στα σπίτια των μέσων ανθρώπων και όχι μόνο της ελίτ, είναι αποτέλεσμα της σεμνότητας, του ήθους που προβάλει και της ωριμότητας με την οποία-ως σήμερα-διαχειρίζεται την επιτυχία του σε συνδυασμό με την ηλικία του, το προφανές ταλέντο και την προσωπική 'σφραγίδα' του στο εκρηκτικού στυλ που έχει (ως τώρα) επιλέξει να 'χρησιμοποιεί' στο παιχνίδι του.
Το παληκάρι έχει 'άστρο' όπως λέμε και η χώρα σαφώς κερδίζει πόντους στη διεθνή 'πασαρέλα' της αξιοκρατίας, της (συνολικής) ομορφιάς έστω όπως αυτή πλασάρεται στα ΜΜΕ αλλά και της προσοχής που αναπόφευκτα συνοδεύει ανάλογες εξαιρέσεις, όπως είναι η κορύφωση και επιβράβευση, για την ώρα τουλάχιστον-ουδείς μπορεί να προβλέψει την πορεία του νεαρού τενίστα-της προσπάθειας του που προβλέπει τρόπαια και βεβαίως, βεβαίως αντιστοίχως προβλεπόμενα έσοδα, καθώς το συγκεκριμένο σπορ είτε κανείς το μισεί είτε το λατρεύει, ανήκει στην ίδια κατηγορία με το γκολφ, το μποξ, αγωνίσματα της αυτοκίνησης, αθλήματα του στίβου κ.α. και οι αμοιβές προκαλούν ζάλη.
Με δυο λόγια, να μην το ματιάσουμε το 20χρονο (!!!) αστέρι του αθλήματος που στην Ελλάδα συγκινεί τα πλήθη, τα οποία όμως παραμένουν σαφώς περισσότερο κολημμένα (τις περισσότερες φορές για τους λάθος λόγους...) στα απορ με μπάλες μεγαλύτερης διαμέτρου και με τις ομάδες να γοητεύουν (...) ακόμη ή μάλλον να συνεχίζουν να πορώνουν το θολωμένο μυαλό του μέσου Έλληνα με την κατάσταση να θυμίζει ολίγον από...εξάρτηση και από μαζικής κλίμακας πλύσης εγκεφάλου (όσο κι αν αυτό έχει κάπως μετριασθεί).
Με ακόμη δυο λόγια λοιπόν, ΝΑΙ, να μην το ματιάσουμε το (νεότατο ακόμη) Στέφανο, φτου-φτου...γερός να είναι και καλή συνέχεια στην πορεία του προς την καθιέρωση του ως ο κορυφαίος τενίστας του πλανήτη.
"Φτου να μη σε ματιάσω..." λοιπόν στην περίπτωση του αναμενόμενου 'βασιλιά' του αθλήματος κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα).
Ταυτόχρονα ΦΤΟΥ με πραγματικό σάλιο στους μίζερους και μικρόψυχους κομπλεξικους, που προβάλουν ως περίπου...αμάρτημα την υπέρογκη αμοιβή του Τσιτσιπά που "απλά πλουτίζει..." ενόσω οι υπόλοιποι Έλληνες ΄θαμπώνονται' προσωρινά από τη δόξα του, πριν επιστρέψουν στη μιζέρια, τη φτώχεα και τα προβλήματα τους.
Οι παπάρες της σειράς, έχοντας εντέχνως αμφισβητήσει ακόμη και την ελληνικόυτητα του 20χρονου συμπατριώτη μας (μπερδεύοντας τις @ούτσες με τις οδοντόβούρτσες που απαιτούνται μετά από ....γλύψιμο προβεβλημένων "αστέρων" άλλου...σύμπαντος) 'περνώντας' τις...απόψεις τους με δόλιες τακτικές σε ΜΜΕ, σε 'πηγαδάκια' δήθεν πολιτικά και σε καφενέδες (όπου συχνάζουν ρουφιάνοι και λινάτσες/φερέφωνα απατεώνων που, δυστυχώς, με ευθύνη μας κάνουν κουμάντο στις ζωές μας, στην τσέπη μας και στην καθημερινότητα μας), 'κόλλησαν' στα φράγκα του νέου τενίστα, που στη χώρα μας δεν έχουν δοθεί από κρατικούς φορείς στο άθλημα, ίσως και σε βάθος δεκαετιών.
Μα τι λέω;;; -αυτά είναι αυτονόητα..
.Όλοι όσοι αναλύουν δήθεν το life style ή τα "προσωπικά" των αστεριών αυτών ένα στόχο έχουν: να διαφημίσουν τη δική τους μούρη και την ανυπόληπτη υπογραφή τους, κατακρίνοντας...άκριτα και άστοχα κάτι που προκαλεί το θαυμασμό. Ακόμη και άλλης εθνικότητας, ένας 20χρονος τενίστας αυτής της δυναμικής, δικαιούται¨- ασυζητητί- το χειροκρότημα των πολλών και σε αυτήν τη χώρα.
Για να μη σας κουράσουμε άλλο λοιπόν, ας θυμηθούμε, συνδέοντας τη λαμπρή καριέρα του Τσιτσιπά σε ένα ιδιαίτερα δύσκολο αθλητικό 'περιβάλλον' με τις αντίστοιχες επιτυχίες άλλων νεαρών Ελληνόπουλων στο εξωτερικό και ας αφήσουμε τους μπαγλαμάδες του Τύπου, της πολιτικής και της αθλητικής εξουσίας, μαζί με τα τσιράκια τους, στη ΔΙΚΗ τους μιζέρια, ανυποληψία και ανυπαρξία...σε έναν κόσμο που μυρίζει μούχλα. σήψη και όπου επιβιώνουν τα λαμόγια και οι προδότες.
ΦΤΟΥ σας ρεμάλια...στην υγειά σου Στέφανε, μάζεψε τα κύπελλα, μαζί και το 'κασέρι'- πάρ' τους τα μυαλά, πέρνα και καλά άμα λάχει!!!!- WHY THE @@CK NOT??? - και αν έχεις μέσα σου το μισό απ' όσο φαίνεται και δείχνεις, σίγουρο είναι πως θα κάνεις αυτό που πρέπει.
(περισσότερα για το ΠΟΛΥΠΑΡΑΓΟΝΤΙΚΗΣ ΦΥΣΗΣ ζήτημα της μετανάστευσης των εξαιρετικών "περιπτώσεων" στο εξωτερικό και την απορρόφηση τους από συγκεκριμένες αγορές εργασίας προσεχώς...Λίαν...σσσσ-in....)
Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019
Μartin Knight - Martin King: "HOOLIFAN"-30 χρόνια αρρώστια *Plus: Loasds o' pics + an Xtra SPECIAL ('vintage', since 2002) 5 min report from greek TV
Επί 30 χρόνια (1968-1998) ένας φιλήσυχος –για πέντε ημέρες της εβδομάδας– οικοδόμος από το Λονδίνο μετατρεπόταν τα Σαββατοκύριακα σε μέλος μιας από τις πιο άγριες ομάδες οπαδών της Τσέλσι και, με αφορμή τα εντός αλλά και πολλά εκτός έδρας παιχνίδια της ομάδας του, όργωνε ολόκληρη σχεδόν τη Μεγάλη Βρετανία (και το εξωτερικό) και πλακωνόταν στο ξύλο με μέλη άλλων ομάδων οπαδών, είτε υποδεχόμενος οπαδούς των άλλων ομάδων έξω από το γήπεδο της δικής του, το θρυλικό γήπεδο της Τσέλσι, το Στάμφορντ Μπριτζ, είτε ανταμώνοντας τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας στους σιδηροδρομικούς σταθμούς των δικών τους πόλεων, όπου αυτός και η παρέα του αποβιβαζόταν. Κι εκείνοι τον (τους) περίμεναν… Η σημειολογία του χουλιγκανισμού
Επί 30 χρόνια, ο Μάρτιν Κινγκ με τα φιλαράκια του αποτελούσαν μια τρομερή συμμορία κόκνεϊ (Λονδρέζων) καβγατζήδων που ζούσαν για το ποδοσφαιρικό Σαββατοκύριακο, στο πλαίσιο μιας επαναλαμβανόμενης τελετουργίας. Η μεσημεριανή συνάντηση στις παμπ πριν απ’ το παιχνίδι, το ταξίδι με τα δημόσια μέσα ή με οργανωμένες εκδρομές με πούλμαν και με αυτοκίνητα αργότερα.
pic by GreekReporter
Οι πληροφορίες για το πού, πώς, πότε, πόσοι θα συναντηθούν για ξύλο. Το ταξίδι με τα άθλια τρένα και τα απίστευτα μεθύσια κατά τη διάρκειά τους. Η άφιξη στις άλλες πόλεις όπως το Σέφιλντ, το Μπρίστολ, το Μπράιτον, το Νότιγχαμ, το Πλίμουθ, αλλά και οι «καταδρομικές» επιχειρήσεις τους σε άλλα λονδρέζικα γήπεδα, όπως το διαβόητο Ντεν («Φωλιά») της Μίλγουολ, το Γουάιτ Χαρτ Λέιν της Τότεναμ κ.ά. Οι φασαρίες στις παμπ. Η διακριτική παρουσία της αστυνομίας. Η εμφάνιση των αντίπαλων οπαδών. Και μετά το ξύλο, το τρεχαλητό μέσα στους δρόμους, ανάμεσα σε ανυποψίαστους, τρομοκρατημένους πολίτες. Η απόδραση από τον χώρο της μάχης, η επιστροφή στις παμπ για τον απολογισμό: θρίαμβος ή πανωλεθρία. Ή οι συλλήψεις, τα δακτυλικά αποτυπώματα, το φακέλωμα, τα πρόστιμα. Για κάποιους, μερικοί μήνες στη φυλακή.
Όσοι αναγνώστες έχουν βρεθεί έστω και μια φορά σε γήπεδο όταν έχει ανάψει ο καβγάς, θα λατρέψουν το βιβλίο με τις αναμνήσεις του Μάρτιν Κινγκ, ενός οπαδού της Τσέλσι, ο οποίος με τη βοήθεια του συγγραφέα Μάρτιν Νάιτ, επίσης φανατικού οπαδού της Τσέλσι και για ένα μικρό διάστημα μέλους μιας άλλης ομάδας άγριων τραμπούκων, μεταφέρει στο χαρτί με ζωντανή, πεζοδρομιακή γλώσσα μια 30ετία επεισοδίων στα βρετανικά γήπεδα και, φυσικά, τη δική του παρουσία μέσα σε εκείνον τον χαμό. Προλογίζει ο Τζον Κινγκ, συγγραφέας του καταπληκτικού βιβλίου Εργοστάσιο ποδοσφαίρου (Οξύ, 2011).
Σελίδες με επεισόδια, μάχες κανονικές με οργανωτές ομάδων, υπαρχηγούς, οπλαρχηγούς, τσιλιαδόρους και στρατεύματα, με σχέδια άλωσης των γηπέδων και κατίσχυσης στους δρόμους, γεμίζουν το βιβλίο του Κινγκ. Περιγράφει με χιούμορ ένα φαινόμενο που δηλητηρίασε τη βρετανική κοινωνία, που προβλημάτισε εκτός από την κυβέρνηση της Μάργκαρετ Θάτσερ (μισούσε τον χουλιγκανισμό όσο και τα εργατικά συνδικάτα ή την… κοινωνία), τα media (ο συγγραφέας τα θεωρεί υπεύθυνα για την έκρηξη του φαινομένου), την αστυνομία (εδώ έχουμε έντονη αμφισβήτηση του συγγραφέα για τους φρουρούς της δημόσιας τάξης στην Αγγλία), τους κοινωνικούς επιστήμονες κ.λπ.
pic by diastixo.gr
Εκτός όμως από τα επεισόδια που καταλαμβάνουν τη μερίδα του λέοντος, στις σελίδες του Hoolifan ξεδιπλώνεται με εκφραστική λιτότητα η μετεξέλιξη της βρετανικής κοινωνίας, καθώς πολλές είναι οι αναφορές του συγγραφέα τόσο στη μόδα των διαφόρων εποχών της 30ετίας, όσο και στις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις. Όλα όμως φιλτραρισμένα μέσα από την οπτική ενός λάτρη των οπαδικών καβγάδων. Παντρειά και αποστρατεία
Κάποια στιγμή οι ταχύτητες πέφτουν, τα πνεύματα ηρεμούν· ο Κινγκ μεγαλώνει, παντρεύεται, αποκτάει κόρη· η μάχη με τον χουλιγκανισμό γέρνει προς την πλευρά του κράτους· τα γήπεδα εκσυγχρονίζονται και γίνονται μόνο καθημένων (σημαντικό για τον συγγραφέα στοιχείο περιορισμού του φαινομένου)· οι μόνιμες κάμερες στις κερκίδες καταγράφουν «μούρες», τα πρόστιμα χοντραίνουν και τα media στρέφονται αλλού: οι μεθυσμένοι βιαστές γυναικών του Σαββατοκύριακου και το ξεφτιλίκι των Βρετανών στις διακοπές τους μπαίνουν στο στόχαστρο των βρετανικών tabloid. Οι τσαμπουκάδες των οργανωμένων ομάδων οπαδών δεν έχουν πέραση.
pic by Sportdog.com
Η ώρα του απολογισμού έρχεται το 1998 (το Hoolifan κυκλοφόρησε το 1999). Εδώ είναι το σημείο όπου ο Έλληνας αναγνώστης ενδεχομένως να προβληματιστεί με την άποψη του Κινγκ, μια άκρως αιρετική άποψη για την έννοια του ποδοσφαιρικού καβγά, μια… διευρυμένη άποψη για το πώς είναι καλύτερα να περάσει κανείς το Σαββατοκύριακό του στην Αγγλία των ’80s και ’90s. Η άποψή του ίσως να σοκάρει, σήμερα που το ποδόσφαιρο στην Αγγλία (και παντού…) έχει μετατραπεί σε ένα πολυθέαμα που μέρος του μόνο είναι το 90λεπτο της αναμέτρησης:
Ούτε λίγο ούτε πολύ θεωρεί ότι ένα ωραίο ξύλο μεταξύ οπαδών που συναινούν σε αυτό είναι μια αρχέγονη τάση του ανθρώπου, ένα εσωτερικό πάθος που φτάνει πίσω στην ανάγκη του πρωτόγονου ανθρώπου να κυριαρχήσει στη φύση που τον περιβάλλει.
pic by Gazetta.gr
Εφόσον δεν ενοχλεί κανέναν (και πιστεύει ότι πράγματι ο χουλιγκανισμός δεν ενοχλούσε κανέναν που δεν ήθελε να μπλεχτεί), δεν μπορεί κανείς να στερήσει μια τέτοια χαρά απ’ όσους την επιζητούν.
Αξίζει όμως να διαβάσει κανείς και τις ενστάσεις του για τη χρήση της λέξης «χουλιγκανισμός» για την περιγραφή του φαινομένου της οργανωμένης, συναινετικής ως έναν βαθμό, οπαδικής βίας.
Παραδέχεται όμως ότι το πράγμα «ξέφυγε» με επεισόδια που σε δεδομένη στιγμή έγιναν ανεξέλεγκτα, αλλά επιμένει με πάθος ότι αυτό δεν έχει να κάνει με τους λιγοστούς οπαδούς που απλώς ήθελαν να γεμίζουν το Σαββατοκύριακό τους με κλοτσοπατινάδα σε σιδηροδρομικούς σταθμούς, πάρκα και παμπ.
; Εδώ καταλογίζει ευθύνες στα βρετανικά media.
Ο ρυθμός της αφήγησης είναι καταιγιστικός, το ξύλο πάει σύννεφο, το βιβλίο διαβάζεται και σαν αστυνομικό μυθιστόρημα, αλλά η ωραιότερη σκηνή του είναι η τελευταία με τον Κινγκ στο γήπεδο να παρακολουθεί την αγαπημένη του Τσέλσι με την κορούλα του, πλέον, και σε μια μεμονωμένη, ασήμαντη σκηνή βίας μπροστά στα μάτια τους, η μικρή να τον ρωτάει αν είναι χούλιγκαν (hooligan) ή οπαδός (fan).
Τι λέτε ότι της απαντάει;
Θανάσης Αντωνίου, δημοσιογράφος via https://diastixo.gr
(Δημοσιεύτηκε 15 Οκτωβρίου 2019)
......and THIS is HOW IT's done NOWDAZE!!!This is JUSTIN JOHNSON, The Wizard.
pic by ReverbNation
by DKⓇ Tα πολλά λόγια είναι φτώχεια, στην περίπτωση όμως του Justin Johnson το ρητό ισχύει αντίστροφα, τρόπον τινά, αφού ο νέος ''μάγος'' των blues όταν δεν κάνει έρωτα σε κάποια Strat, Tele, Les Paul, Gretch or whatever U want it 2B, οτιδήποτε αρκεί για να κατασκευάσει κιθάρες από σχεδόν...οτιδήποτε...Φτυάρια, σανίδες, σκούπες...οποιοιδήποτε αντιμείμενο σε συνδυασμό με πετονιές, σκοινιά και σπάγγους, καλώδια ή...αλογότριχες είναι (υπέρ)αρκετά για να μετατραπούν σε κιθάρες ηλεκτρικές ή ακουστικές, με μια ή περισσότερες χορδές..
pic by Arts Illustrated
Είχαμε λοιπόν υποσχεθεί στις 27 του Νοέμβρη της περασμένης χρονιάς ένα μικρό αφιερωματάκι σε αυτόν τον κιθαρίστα που κάποιοι τον έχουν αποκαλέσει από 'Μάγο' ως την 'Καρδιά του Tenesee' ως 'Τhe Guitar's New Bohemian' και πάει λέγοντας.... *******************************************
Η αλήθεια είνai πως ο χίπης είναι φτιαγμένος από σπάνιο υλικό και για μεγάλα πράγματα. Το παίξιμο του σε κάνει να ανατριχιάζεις, άλλοτε να κάνεις κέφι να χορέψεις, να πιείς, να κλάψεις, να γελάσεις ή ακόμη και να πιάσεις μια κιθάρα και ν'αρχίσεις να παίζεις κι εσύ. Κάπως έσι δεν άρχισαν όλα κάποτε, για έναν πιτσιρικά ονόματι Jimi Hendrix;
Τελευταία το άστρο του έχει αρχίσει να ΄'λάμπει'' και πέρα από τα bars, τα clubs και τα venues του Tennessee και κάτι μας λέει πως ο 'ινδιάνος' ξεκίνησε το ταξίδι του μαζί με τον ή την απροσδιόριστης...μορφής/ή και 'λειτουργικότητας' και πάντα ιδιαίτερο -''δια χειρός'' του ιδίου - μόνιμου σύντροφο του.
ΙΝΤRO...for the New day, the New week, the New Way...
Have a good one all ya- choose the one(s) U need
Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2019
Eίχαμε τα λύματα, έρχονται και τα βλήματα: Καλυφθείτε! Ο Κώστας 'Καράτε kid'(bong-dan-oz)' Μπογδάνος προαλείφεται για...4EVER πολιτικός. *από τον...καλλιτεχνικό χώρο η νέα φουρνιά-χα!-πολιτικών-α πα πα πα....
no comment...(pic Προλογος)
by DK R Σα βόμβα μεθανίου "έσκασε" η είδηση της πρόθεσης του Κώστα Μπογδάνου να εμπλακεί στην πολιτική. Η αποκάλυψη που συγκλόνισε τον πλανήτη και την οποία ο (φερόμενος ως) δημοσιογράφος/τηλεοπτικός αστήρ εκτόξευσε σαν απειλή πρώτου μεγέθους προς τους απανταχού ηγέτες ανά την υφήλιο, έγινε στην εκπομπή της διεθνούς κύρους δημοσιογράφας (και συζύγου του Νίκου-'βασανίζομαι'- Ευαγγελάτου ):Τατιάνας Στεφανίδου μετά από την ερώτηση της:: "Κώστα μου, τελικά τι διαλέγεις; Δημοσιογραφία ή πολιτική;".
Η απάντηση του πάντοτε αεικίνητου και trendy βασιλιά του ανασηκώματος των μανικιών των κοστουμιών, του τριψίματος της μύτης (λες κι έχι πιει εκείνες τις βρωμιές-ξέρετε...), του απαλού τριψίματος των αυτιών (λες και αυτοτιμωρείται υποσυνείδητα) αλλά και πλείστων όσων άλλων συνεχών κινήσεων που συνοδεύουν τις εμφανίσεις του στο γυαλί ( 'παίξιμο' δακτύλων, ανασήκώμα του ενός φρυδιού, γούρλωμα των οφθαλμών και...χμ...αστο αυτό...δεν είμεθα σίγουροι ) ήταν:"Πολιτική φυσικά...Μάχιμος!"- και η απάντηση του ήταν εμφατική, γεμάτη αυτοπεποίθηση και συνοδεύθηκε από το έντονο σφίξιμο της γροθιάς του (σα να έδειχνε στους πιθανούς επίδοξους 'κυρίους' που περιμένουν να τον χαιρετήσουν με χαρά σε περιοχές σαν τα Εξάρχεια, τον Κορυδαλλό, το Περιστέρι, την Κυψέλη, το Ζεφύρι, το Αιγάλεω, το Νέο Κόσμο, την Ομόνοια, τα ΒΠ, τα ΝΠ, τα ΝΑΠ και όλη την Αθήνα βασικά...για να του δώσουν και τα αυτόγραφα τους-ένας ένας παιδιά...!).
ένα βυτιοφόρο τι να σου κάνει; εδώ χρειάζεται στόλος-πολλά τα σκατά, Άρη
Περιττό να πούμε πως, σύμφωνα με πληροφορίες μας, έχει ήδη συσταθεί μυστική συνάντηση του Συνεταιρισμού, (των τέως Illuminati δηλαδή ) ενώ στη χώρα μας που κατέστη παικταράς πλέον στη διεθνή γεωπολιτική σκατιέρα, άπαντες οι πολιτικοί ηγέτες των 'κωμάτων' συναντήθηκαν άμεσα- οι μεν αριστεροί στου Θανάση και οι δε δεξιοί απέναντι στου Μπαϊρακτάρη.
Αφού περιδρόμιασαν τον άμπακο και δηλητηριάστηκαν και με τσίπουρο "από το καλό...του μπατζανάκη του ξαδέλφου της γκόμενας της μεγάλης αδελφής του μπαμπά της Ντίνας της κατσίκας του Ηλία από το χωριό...να εδώ στο Βοτανικό...300 μέτρα παρακάτω λέμε..." αποφάσισαν να το διαλύσουν...το κράτος, εννοείται.
Και ο Τραμπ όπως μάθαμε χέστηκε τόσο, που βούλωσε η hi tech τουαλέτα που του έστειλε ο Elon Musk για να στέλνει τις κουράδες του στο διάστημα...Άσε μας ρε Κωστάκη- θες και πολιτική. Κοίτα κει να μάθεις τη νέα σύζυγο να στρίβει το κεφάλι. Δε μας έφτανε ο Θεοδωράκης που έκαψε την καριέρα του που για να σβήσει έπεσε στο ποτάμι.
''λες να φάω κι άλλες μάπες'';;; (pic:taneagr)
Τώρα έρχεται και το πουλέν του εκάστοτε υπερμεγιστάνα της χώρας να πάρει 'νουμεράκι' και να εμφανιστεί στο γκισέ της βουλής λέγοντας (κάτι σαν...): "Γειά σας κυρίες και κύριοι, είμαι εδω, στη διάθεση σας, ΕΓΩ και έσκασα μύτη για να σώσουμε τη χώρα όλοι μαζί. Είμαι μάχιμος και μάξιμος και ουδέποτε ανατάξιμος. Κοιτώ μπροστά και ποτέ πίσω γιατί ξέρω πως θα τις φάω τις φάπες μου και θα αναγκαστώ να παραγγείλω κολάρο από τον Βερσάτσε που ΔΕΝ δολοφονήθηκε- το ''έγκλημα'' σκηνοθετήθηκε από τον Ryan Murphy για να γυριστεί το αριστούργημα (σ.σ. άλα τις Κώτσο...) με την ιστορία του αγαπημένου μου μόδιστρου. Γι αυτό και γω υπόσχομαι πως θα κάθομαι σε μια καρέκλα και απλά θα σας σπάω τ αρχίδια με κινήσεις για 'χετε να βλέπετε και να περνάτε την ώρα σας."
Αμαν, αμαν...ε ρε γλέντια και χοροί...στο μπουρδ^&$ο τη Βουλή (pic:Matrix24)
Κώστα ενα έχω να σου πω: άσε την πολιτική, σε ψάχνει ο Κουδουνάτος από τον τελευταίο κύκλο της σειράς American Horror Story-και τότε χέσε το κολάρο....;. Θα μείνεις χωρίς αυτί να τρίβεις και για να σου τραβάνε όσοι δε χρειάζεται δα και να σε σαπακιάζουν...μια επίπληξη αρκεί-ίσως και κανά καριολίκι. Νομίζω.
Για να μη μας προκύψει και νέος αστέρας της επικίνδυνης και δόλιας δημοσιογραφίας. Σαν τον άλλονε, τον ψηλό, το ομορφόπαιδο της πού&^%ς. Φτάνουνε τα λαμόγια που ΕΜΕΙΣ, οι πρώτοι μπαγλαμάδες παγκοσμίως ψηφίζουμε-να πληρώνουμε και τα τσιράκια τους τώρα; Και τους σωφέρ-δήθεν συνδαιτημόνες τους...- του αυτοκινήτου που τους δώρισαν και του γεύματος που τους κέρασαν και της κυρίας ή του κυρίου που τους 'πάσαραν' ως ...μέντορες;
Je ne veux pas, I'll pass, No merci...mr Bong-dan-ωχ(ωχ-ωχ)....
*ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ (την κάτσαμε τη βάρκα):Ορίστε; ΚΑΙ ο Ρουβάς...; Στη σειρά, παιδιά και μη σπρώχνεστε...*ας μη θίγουμε υπολήψεις από τώρα...αλλά κάποιους-ες υποψιαζόμαστε...από τη μεταξύ τους ζήλεια, ξέρετε τώρα...έχει να πέσει ΠΟΛΥ γέλιο...) Γι αυτό πάντως εγώ θα ψήφιζα μεταξύ Σεφερλή, Λιακόπουλου και Tus.
Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2019
Chinese Democracy plus:: GNRs "Catcher In The Rye" instrumental version
pic by Dallas Morning News
Δε θα πρέπει να μας σοκάρει πια η Κίνα αλλά εμείς οι ίδιοι που έχουμε ουσιαστικά αποδεχθεί αντίστοιχους ρυθμιστικούς περιορισμούς ενώ πιστεύουμε ότι διατηρούμε την πλήρη ελευθερία μας και ότι τα δικά μας media μας βοηθάνε να εκπληρώσουμε τους στόχους μας. Τουλάχιστον στην Κίνα οι άνθρωποι έχουν πλήρη συνείδηση της χειραγώγησης που υφίστανται.
Η συνολική εικόνα που προκύπτει, σε συνδυασμό με αυτά που γνωρίζουμε για τις πρόσφατες εξελίξεις στη βιογενετική (τη συνδεσμολογία του ανθρώπινου εγκεφάλου κλπ.), συνιστά ένα πλαίσιο νέων μορφών κοινωνικού ελέγχου που κάνει τον παλιό καλό «ολοκληρωτισμό» του 20ου αιώνα να μοιάζει παρωχημένη και αδέξια μηχανή ελέγχου των μαζών,
Το μεγαλύτερο επίτευγμα αυτού του νέου γνωστικο-στρατιωτικού συμπλέγματος είναι ότι δεν είναι απαραίτητη πλέον η ευθεία και προφανής καταπίεση: τα άτομα καθοδηγούνται πιο αποτελεσματικά προς την επιθυμητή κατεύθυνση όταν εξακολουθούν να αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ελεύθεροι και αυτόνομοι διαχειριστές της ίδιας τους της ζωής. Αυτό είναι ίσως και το πιο σημαντικό δίδαγμα από τα Wikileaks: η ανελευθερία μας είναι πιο επικίνδυνη όταν βιώνεται ως το μέσο μιας υποτιθέμενης ελεύθερης έκφρασης – τι μπορεί να είναι πιο ελεύθερο από την ακατάσχετη ροή επικοινωνίας η οποία επιτρέπει σε κάθε άτομο να δημοσιοποιεί τις απόψεις του και να στελεχώνει εικονικές κοινότητες με βάση την ελεύθερη βούληση;
pic by TRANSCEND International
Ο Ασάνζ είχε δίκιο στο περιέργως αγνοημένο βιβλίο του "When Google Met WikiLeaks" (Όταν η Google συνάντησε τα Wikileaks, 2014) όταν έγραφε ότι για να κατανοήσουμε πώς χειραγωγούνται οι ζωές μας σήμερα και πώς αυτή η χειραγώγηση ερμηνεύεται ως ελευθερία, θα πρέπει να εστιάσουμε ακριβώς στη σκιώδη σχέση ανάμεσα στις ιδιωτικές εταιρείες που ελέγχουν την επικοινωνία μας και στις κρατικές μυστικές υπηρεσίες.
Αφότου ξέσπασε τα σκάνδαλο της Cambridge Analytica, όλες οι προσπάθειες της εξουσίας έχουν επικεντρωθεί στην παρουσίασή του ως μεμονωμένης περίπτωσης «κατάχρησης» εκ μέρους συγκεκριμένων ιδιωτικών εταιρειών – απουσιάζει όμως από την εξίσωση το ίδιο το κράτος και ειδικότερα οι μηχανισμοί αυτού που αποκαλούμε «βαθύ κράτος».
Τα Wikileaks ήταν μόνο η αρχή και το σύνθημά μας πρέπει να είναι Μαοϊκού τύπου: αφήστε εκατό Wikileaks να ανθίσουν... Θα υπάρξουν πολλά χτυπήματα κάτω από τη ζώνη σ' αυτή τη μάχη. Θα κατηγορηθούμε ότι παίζουμε το παιχνίδι του εχθρού (όπως η καμπάνια εναντίον του Ασάνζ ως υπηρέτη του Πούτιν), αλλά θα πρέπει να το συνηθίσουμε και να ανταποδώσουμε αναλόγως.
απόδοση by DK®️
Με στοιχεία από τον Independent //////// Πηγή: www.lifo.gr
To αμερικάνικο HARDCORE *1980 -1986 - Η ιστορία μιας φυλής.
Δυο λόγια για τη μουσική σκηνή που έβαλε τα πράγματα στη θέση τους όταν το rοck αργοπέθαινε στις αρένες. by DK®️ Το νυχτερινό σχολειό του hardcore. Kάπως έτσι θα μπορούσε κανείς να αποκαλέσει ή να χαρακτηρίσει αν προτιμάτε την εξαιρετική δουλειά του σκηνοθέτη Paul Rachman και του δημοσιογράφου-dj-συγγραφέα Steven Blush (βιβλίων σχετικών με το rock n' roll, από το punk και ως το hardcore hair metal..) υπό τον τίτλο 'Hardcore 1980-1986, A ribal History).
To βιβλίο πρωτοκυκλοφόρησε το 2001 μέσα από το blogspot "The evening Class" και ουσιαστικά ήταν μια συζήτηση σπουδαστών με τους δημιουργούς της ιστορίας της μουσικής που ξεπήδησε τόσο μέσα από τα κέντρα των αμερικάνικων μεγαλουπόλεων, όσο και από τα προάστια της μεγαλοαστικής και της μέσης τάξης αλλά και από την 'κοινωνία' των white trash κοινοτήτων που επιβίωναν περιφερειακά των αστικών κέντρων σε ολόκληρη την αμερικάνικη επικράτεια.
pic by Green Room Radio
Το 'HARDCORE '80...-'86, A Tribal History') επανεκδόθηκε το 2010 και αποτελεί, μαζί με το οπτικό υλικό που το συνοδεύει (συνεντεύξεις με τους πρωτοπόρους της hardcore σκηνής των ΗΠΑ την περίοδο 1980-85, όταν δηλαδή ξεδίπλωσαν την οργή τους, το ταλέντο τους και τον αυθορμητισμό τους όλα εκείνα τα συγκροτήματα που μέσα από μια DIY αισθητική ''επαννεκίνησαν' τη rock μουσική, βγάζοντας την από το τέλμα της arena rock που επικρατούσε τότε, και την πήγαν πολύ, πάρα πολύ μπροστά) όχι απλά μια εξιστόρηση εκ των έσω αλλά ένα πραγματικό μνημείο, μια παρακαταθήκη για το ''πάμε παρακάτω...'' οιασδήποτε χρονικής και παράλληλα, κοινωνικής συγκυρίας. Λογοτεχνικά δε, ΄ξεσηκώνει' όλους όσους αγαπούν τη rock n'roll, ανεξαρτήτως ιδιαίτερων προτιμήσεων περίπου τόσο όσο το είχαν καταφέρει πριν από πολλά χρόνια, οι New York Dolls,οι Ramones,οι Stooges, οι Televisiοn ή ακόμη παλιότερα οι Velvets.
Για να μην κουράζουμε με τη συνέντευξη-ποταμό των δυο δημιουργών της δουλειάς αυτής, παραθέτουμε ένα trailer-άκι για να μπείτε στο 'τριπάκι', λίγο πριν από το τέλος του αποσπάσματος τη γνώμη του P. Rachman σχετικά με το τι συνέβαινε τότε- συνοπτικά τρόπον τινά- και στο τέλος...τέλος απλά απολαύστε ολόκληρο το ντοκυμαντέρ για την τόσο δημιουργική και -το λιγότερο- εκρηκτική, από κάθε άποψη, περίοδο.
pic by Amazon reocine.blogspot.com
Απλά προσέξτε, αν θέλετε, τις ομοιότητες και τις συνθήκες ίσως, της τότε εποχής-πολιτικά, κοινωνικά, πολιτιστικά και πάνω απ' όλα 'μουσικά', με την παρούσα, σημερινή κατάσταση, τόσο στη Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο τις 'αφορμές' που συχνά πυκνά προκύπτουν, προλειαίνοντας το έδαφος και (το κυριότερο) τις προοπτικές που ΠΑΝΤΟΤΕ υπάρχουν και "περιμένουν" τις συνθήκες, την τόλμη κάποιων-συνήθως- λίγων,(αρχικά τουλάχιστον) και την ταυτόχρονα αναπτυσσόμενη δυναμική που την κατάλληλη στιγμή θα αποτελέσει, όπως ιστορικά έχει αποδειχθεί, την αρχική σπίθα ή την αφετηρία αν προτιμάτε, για το καινούργιο και το ανατρεπτικό.
(TRAILERS: *MVDEntertainmentPrg -*hardcore star)
"Το κοινό τώρα είναι εγκλωβισμένο.(σ.σ. ακόμη και αν) Υπάρχουν πολλοί τρόποι να κάνεις οτιδήποτε καθώς υπάρχουν το διαδίκτυο. το My Space και τα e-mails- έτσι σε εγκλωβίζουν οι μεγάλες εταιρείες.
Στα τέλη της δεκαετίας του '70 ή στις αρχές των '80s, στην αυγή αυτού του κινήματος οι εταιρίες σχεδίασαν μια παρόμοια οπτική (σ.σ.επιχειρώντας να συμμετέχουν στα του κινήματος) μόνο και μόνο για να μας το πουλήσουν με το δικό τους τρόπο.Σήμερα, ενώ μπορούμε να "γκρεμίσουμε τον τοίχο" και να ουρλιάξουμε δυνατά και να φωνάξουμε και να διαμαρτυρηθούμε με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά πρέπει να γκρεμίσουν άλλους δέκα τοίχους. Πρέπει να είναι πιο επιθετικά. Πρέπει να ακούγονται πιο δυνατά.
---'Αυτό που στ' αλήθεια πρέπει να πουν είναι 'δεν θέλουμε όλη αυτή τη σαβούρα που μας κάνετε να νομίζουμε πως θέλουμε ή το να μας λέτε τι μας αρέσει.'---
pic by nightflite.com
************************
Στο σκληροπυρηνικό κίνημα αυτά όλα ήταν ξεκάθαρα. Δε θέλουμε αυτή τη σκατένια μουσική πλέον. Δε γουστάρουμε το Ronald Reagan να πηγαίνει τη χώρα πίσω στο 1955-αυτό μοιάζει με ...ανέκδοτο. Είναι μούφα. Ξέρουμε πως δεν είναι αλήθεια.
Έχουμε αυτή τη νέα μουσική, αυτή τη νέα φωνή και αυτό σημαίνει κάτι για εμάς και ξέρουμε πως είναι ξεχωριστό.
Μας ενεργοποίησε και μας έδωσε το 'καύσιμο' για να πιστέψουμε πως αυτό που ξεκινούσαμε, όσο μικρό κι αν ήταν, είχε κάτι το 'ερεθιστικό' και κυρίως την ηθική του να βοηθήσει κανείς τους φίλους του. ------ Γιατί όλοι έπρεπε να βοηθήσουν για να συμβούν ατές οι συναυλίες τα απογεύματα της Κυριακής.ΌΛΟΙ. Έπρεπε να βρεθείς εκεί, να τρέξεις, να βοηθήσεις ακόμη και τξ μπάντα την ίδια να καταφέρει να φτάσει στον τόπο της συναυλίας. Υπήρχε μια αίσθηση συμμετοχής σε μια 'κοινότητα'. Στ' αλήθεια...στηρίζονταν όλοι μεταξύ τους για να κάνουν όλο αυτό το happening πραγματικότητα γιατί αλλιώς απλά δε θα συνέβαινε. Υπάρχουν πολλές δυνάμεις εναντίον σου που έπρεπε να ξεπεράσεις"------
*documentary by SONY Pictures
Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2019
Chaos-'BackIntheSaddle'-agaiaiain...Hello there! Φυσικά δεν περιμένουμε loads o likes, αλλά αγάπη ή μίσος...σαν την μπάντα που έγραψε το super hit με τον προαναφερθέντα τίτλο. Η τους αγαπάς ή τους μισείς.Ξέρετε που θα μας βρείτε Ν.Ε.Υ.
|*YΓ. Το clipάκι που συνοδεύει την kind of επαννεκίνηση μας "προκρίθηκε" έναντι άλλων διασκευών. Εννοείται πως οι πλέον ενδιαφέρουσες θα αναρτηθούν λίαν συντόμως/ guaranteed 2blow yo' ears. ABSOLUTELY.
Επανερχόμαστε σύντομα με κείμενα, φωτογραφίες και μουσικές, ΌΛΑ σχετικά με punk και hardcore. C ya. PEACE.
pic by "All That\s Interesting" The Rise Of The New York's Punk Scene In Photographs
I don't want a holiday in the sun
I wanna go to the new Belsen
I wanna see some history
Cos now I gotta reasonable economy
Λίγα τραγούδια αγάπησα στη ζωή μου όσο το «Holidays In The Sun» των Sex Pistols, ένα εμβληματικό πανκ αριστούργημα, ένα «ηχόσημο» της εποχής του. Αν και το έχω ακούσει χιλιάδες φορές (πάντα με την ίδια ευχαρίστηση), αν και είδα να το παίζουν μπροστά στα μάτια μου πριν από μερικά χρόνια οι ίδιοι οι Pistols με την αρχική σύνθεσή τους, ξαφνιάστηκα όταν διάβασα την ανάλυση του διάσημου τραγουδιού στο βιβλίο του Dave Laing που κυκλοφόρησε πρόσφατα μεταφρασμένο στα ελληνικά. Την ανάλυση δηλαδή των αλλόκοτων στίχων που έγραψε ο Jonny Rotten στην τρυφερή (τρόπος του λέγειν, στην περίπτωσή του…) ηλικία των 19 ετών.
Ο Βρετανός δημοσιογράφος, συγγραφέας και πανεπιστημιακός ερευνητής Dave Laing υποστηρίζει ότι για να γίνουν πλήρως αντιληπτοί οι στίχοι του Rotten είναι απαραίτητο «να θεωρήσουμε την “κατακερματισμένη” αφηγηματική φόρμα των στίχων ως ένα καθαυτό σύμπτωμα μιας κατάστασης ψυχολογικής διαταραχής».
Αναζητώντας συνδέσμους ανάμεσα στις λέξεις των στίχων, ο Laing αποκρυπτογραφεί τον ποιητικό κόσμο του νεαρού Λονδρέζου πανκ και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι στο τραγούδι των Sex Pistols εμπεριέχονται η ναζιστική θηριωδία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (αναφορά στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν), το μεταπολεμικό γερμανικό οικονομικό θαύμα («η συνετή οικονομία»), η συνολική ευρωπαϊκή ιστορία του 20ού αιώνα και η παραπληγική οικονομία της βρετανικής εργατικής τάξης· όλα αυτά μέσα στο θρυλικό τετράστιχο. Καταπληκτική ανάλυση. Το πανκ στο μικροσκόπιο
Το βιβλίο αυτό γράφτηκε το 1985 και θεωρήθηκε η πρώτη ολοκληρωμένη μελέτη για την ένδοξη εποχή του βρετανικού πανκ. Ένα είδος μουσικής που εκτός από την ανατροπή δεδομένων στην ίδια τη μουσική βιομηχανία, γεγονός που επίσης αναλύεται στο βιβλίο, αποτελεί κατά τον συγγραφέα έναν «προσωρινό σχηματισμό λόγου» με απίστευτα ευρύ πλάτος και βάθος σημαινόντων.
Έτσι, στο πλαίσιο της ανάλυσής του, με βάση έναν μεγάλο όγκο τραγουδιών, άλμπουμ και συγκροτημάτων, αλλά και πληθώρας δεδομένων (δηλώσεις στον Τύπο και άρθρα εποχής,
Έτσι, στο πλαίσιο της ανάλυσής του, με βάση έναν μεγάλο όγκο τραγουδιών,
άλμπουμ και συγκροτημάτων, αλλά και πληθώρας δεδομένων (δηλώσεις στον
Τύπο και άρθρα εποχής, προσωπικές αναμνήσεις, συνεντεύξεις με τις
μπάντες κ.ά.) προσωπικές αναμνήσεις, συνεντεύξεις με τις μπάντες κ.ά.), ο Laing θα ασχοληθεί όχι μόνο με την ποίηση στους στίχους του πανκ, αλλά και με την ονοματοδοσία των συγκροτημάτων, τις αισθητικές επιλογές των μελών τους, την «παρενδυσιακή» πλευρά του πανκ (Damned, Adam Ant, Siouxsie and the Banshees κ.ά), το μικροκλίμα των συναυλιών, την ανθρωπογεωγραφία των φυλών που τις παρακολουθούν, τη φωνητική εκφορά των μηνυμάτων αλλά και τη μουσική αυτή καθεαυτή.
Βασισμένος στις αρχές της σημειολογίας, έτσι όπως αυτή αναπτύχθηκε από τους επιφανείς Γάλλους γλωσσολόγους, αλλά και με τη βοήθεια της κοινωνιολογίας, της ανθρωπολογίας, ακόμα και της οικονομίας (όταν θα αναλύσει την ταξική διαστρωμάτωση του πανκ), ο Laing βάζει στο επιστημονικό μικροσκόπιο, πρώτος εδώ και 35 χρόνια, ένα μουσικό κίνημα που έκτοτε δεν έπαψε ποτέ να απασχολεί τα media αλλά και τα πανεπιστήμια και να παράγει συνεχώς γνώση.
Η περίφημη συνέντευξη των Pistols στο κανάλι Thames Television, διάρκειας μόλις 100 δευτερολέπτων, που ήταν αρκετά για να πλακωθούν οι Matlock, Jones και Rotten στα μπινελίκια με τον τηλεπαρουσιαστή, ο οποίος διέκοψε την εκπομπή εκτοξεύοντας τη φήμη της μπάντας, είναι ένα από τα περιστατικά που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας για να αναδείξει ζητήματα «δημόσιας αορατότητας», «ιδιωτικής κατανάλωσης του πανκ», στιγματισμού κ.λπ.
Το υπέροχο τραγούδι «If The Kids Are United» των Sham 69 (το ακούσαμε πρόπερσι παιγμένο από τους ιστορικούς Angelic Upstarts στο υπόγειο του «Αν»), δίνει την αφορμή στον συγγραφέα να επιχειρηματολογήσει για την πολιτική αμφισημία του προλεταριακού πανκ και να σχολιάσει τη μετάλλαξη μιας μερίδας συγκροτημάτων με αριστερές (μουσικές και πολιτικές) καταβολές σε εκπροσώπους ρατσιστικών ιδεών κ.ά. Για πανκς, ρόκερς και βιβλιόφιλους
Οι φίλοι του πανκ θα λατρέψουν το βιβλίο, καθώς μέσα σε αυτό εξετάζεται από έναν φιλικό παρατηρητή η αγαπημένη μουσική τους και συνολικά ο υποπολιτισμός στον οποίο αισθάνονται ότι αποτελούν μέλη.
Για τους λοιπούς φίλους της ροκ είναι μια καλή ευκαιρία να εντρυφήσουν σε ένα μουσικό ιδίωμα –και όλα τα συμπαρομαρτούντα του– που άλλαξε τη ροή της παγκόσμιας ροκ, που ανέδειξε μια νέα αισθητική, ψήγματα της οποίας απαντιούνται έκτοτε σχεδόν παντού μέσα στη μεγάλη οικογένεια της ροκ μουσικής.
Αλλά ταυτόχρονα, εισήγαγε στο ροκ και τη νεανική κουλτούρα συνολικά την ιδεολογία (και πρακτική) του Do it yourself.Αλλά και για τους λοιπούς βιβλιόφιλους, το One Chord Wonders (τραγούδι των Adverts αλλά και παράφραση του όρου one hit wonders, που υποδηλώνει τις μπάντες που μπήκαν για μια και μόνη φορά στους καταλόγους επιτυχιών μ’ ένα τραγούδι τους και χάθηκαν στη λήθη των χρόνων) είναι μια υπέροχη, εμπεριστατωμένη ανάλυση των κοινωνικών και ανθρωπογεωγραφικών όρων που διαμόρφωσαν το βρετανικό πανκ.
To βιβλίο, το οποίο μετέφρασε ο Αλέξης Καλοφωλιάς, μπασίστας, τραγουδιστής και εκ των συνθετών των Last Drive (και των Thee Holy Strangers), γνώστης ο ίδιος των όρων και των ιδιωμάτων της γραφής του Laing, περιέχει επίσης ένα χρονολόγιο με συνοπτική καταγραφή των γεγονότων που αναφέρονται (καλύπτει την περίοδο 1975-1980), ένα παράρτημα με επιλεγμένη δισκογραφία, καταλόγους πωλήσεων singles με αναφορά στα πανκ τραγούδια της εποχής κ.ά. Απαραίτητο ανάγνωσμα για όσους νιώθουν ότι η μουσική είναι κάτι περισσότερο από μερικά ακόρντα, μερικούς δίσκους κι ένα πικάπ.
Θανάσης Αντωνίου από το /diastixo.gr
Ευτυχής είναι ο άνδρας εκείνος, ο οποίος έχει αγαθήν γυναίκα. Ο αριθμός των ετών της ζωής του θα είναι διπλάσιος. Γυναίκα ευγενούς χαρακτήρος και σθεναρή ευφραίνει τον άνδρα της, τα δέ έτη της ζωής του θα τα γεμίση με ειρήνην. Γυναίκα αγαθή είναι αγαθόν δώρον, που προσφέρεται από τον Κύριον εις εκείνους οι οποίοι τον φοβούνται. Του πλουσίου και του πτωχού η καρδία είναι χαρούμενη, και εις κάθε περίστασιν το πρόσωπόν των είναι ιλαρόν, εάν έχουν ενάρετον σύζυγον...(Σοφία Σειράχ κς΄ 1-4)Όμως η χάρις (δηλαδή η ψυχική ευγένεια και καλωσύνη) της συζύγου τέρπει τον άνδρα της. Η δέ ορθοφροσύνη και η καλή διαγωγή της θα στερεώσουν και θα θρέψουν τα οστά του. Δωρεά Θεού είναι γυναίκα σιωπηλή. Δεν υπάρχει δέ αντάλλαγμα μιάς γυναικείας ψυχής, μορφωμένης κατά Θεόν. Η εντροπαλή και συνεσταλμένη σύζυγος είναι διπλή χάρις παρά του Θεού, και δεν υπάρχει ζύγι ικανόν να σταθμίση την αξίαν της εναρέτου αυτής ψυχής. Όπως ο ανατέλλων ήλιος εις τα ύψη του ουρανού του Κυρίου, έτσι και το ψυχικόν κάλλος της εναρέτου γυναικός λάμπει μέσα εις τον στολισμόν της οικίας της. Όπως λάμπει ο λύχνος επάνω εις την ιεράν επτάφωτον λυχνίαν, έτσι ακτινοβολεί και η ωραιότης του προσώπου της εις το καμαρωτόν σώμα της. Όπως είναι οι χρυσοί στύλοι επάνω εις τα αργυρά βάθρα των, έτσι και οι ωραίοι πόδες στηρίζουν το καλοδεμένον στήθος, το ωραίον σώμα της.» (Σοφία Σειράχ κς΄ 13-18)
«Γυναίκα άξιαν ποιος θα ημπορέση να βρή; Μια τέτοια γυναίκα είναι πολυτιμωτέρα και από τους πολυτίμους λίθους. Εις αυτήν έχει πεποίθησιν και στηρίζεται με θάρρος η καρδία του ανδρός της. Μια τέτοια γυναίκα δεν πρόκειται να ξεμείνει από αγαθά λάφυρα. Καθ’ όλον της τον βίον εργάζεται διά το καλόν του ανδρός της. Μαζεύοντας μαλλί και λινάρι, κατασκευάζει με τα ίδια της τα χέρια πράγματα χρήσιμα διά το σπίτι. Ομοιάζει με το πλοίον, το οποίον μεταφέρει εμπορεύματα από μακρυνάς περιοχάς. Έτσι και αυτή συγκεντρώνει τον πλούτον της διά το καλόν του σπιτιού. Εξυπνά πολύ πρωί, νύχτα. Ετοιμάζει και δίδει τροφάς εις τους ανθρώπους του σπιτιού της, κανονίζει δέ τα έργα των υπηρετριών. Όταν εύρη κάποιο καλό χωράφι, το αγοράζει και με τους κόπους των χειρών της το καλλιεργεί, το φυτεύει, το μεταβάλλει εις αγρόκτημα αποδοτικόν. Αφού ζώση καλά την μέσην της, εργάζεται με τα χέρια της έντονα και με ζήλον εις το έργον της. Εδοκίμασε και απέκτησε προσωπικήν πείραν, ότι είναι καλόν να εργάζεται κανείς. Διά τούτο και ο λύχνος της δεν σβήνει καθ’ όλον το διάστημα της νυκτός. Απλώνει τα χέρια της εις όλα, όσα συμφέρουν και εξυπηρετούν το σπίτι. Ειδικώτερα τα χέρια της τα στηρίζει εις το αδράχτι, το οποίον και συνεχώς εργάζεται. Αλλά ανοίγει τα χέρια της και απλόχερα δίδει εις τους πτωχούς. Δίδει εις τον στερούμενον από τον καρπόν των χειρών της. Ο σύζυγός της, εάν απουσιάση επί τι χρονικόν διάστημα, δεν ανησυχεί και δεν μεριμνά διά τα έργα και τα πράγματα του σπιτιού. Διότι όλοι οι εν τω οίκω της είναι καλά ενδεδυμένοι. Διπλάς χλαίνας έκαμε διά τον σύζυγόν της. Λινά λευκά ενδύματα και ενδύματα πορφυρά ητοίμασε διά τον εαυτόν της. Περίβλεπτος και αξιοθαύμαστος γίνεται ο σύζυγός της εις τας πύλας των τειχών της πόλεως, όταν παρακάθηται εις συνέδριον με τους γεροντοτέρους άνδρας της χώρας. Αυτή κατασκευάζει σινδόνας, τας οποίας πωλεί εις τους Φοίνικας. Κατασκευάζει και ζώνας, τας οποίας πωλεί εις τους Χαναναίους. Έτσι αυτή με την εργασίαν και την καλήν συμπεριφοράν της αποκτά δύναμιν και ευπρεπή εμφάνισιν. Θα ευφρανθή κατά τας ημέρας των γηρατειών της. Ανοίγει το στόμα της και ομιλή πάντοτε μετά προσοχής, σύμφωνα με τον νόμον του Θεού· έχει θέσει τάξιν εις την γλώσσαν της. Το σπίτι της είναι στεγνό, χωρίς υγρασίαν και σταλάγματα της βροχής· είναι αναπαυτικό. Ψωμί οκνηρίας και τεμπελιάς δεν έφαγε ποτέ. Και το στόμα της το ανοίγει με σοφίαν και σύνεσιν, σύμφωνα με τους θείους και ανθρωπίνους νόμους. Ευλογήθηκε από τον Θεόν η φιλανθρωπία και η καλωσύνη της. Και χάρις εις την ευλογίαν του Κυρίου ανέστησε τα τέκνα της. Αυτά επλούτησαν και ο σύζυγός της την επήνεσε (και της είπε) : Πολλαί γυναίκες απέκτησαν πλούτον, πολλαί απέκτησαν δύναμιν, σύ όμως έχεις ξεπεράσει όλας. Αι φιλαρέσκειαι της γυναικός είναι ψεύτικα πράγματα και το κάλλος της είναι προσωρινόν και παροδικόν. Διότι μόνον η συνετή και φρόνιμος γυναίκα ευλογείται από τον Θεόν. Ας υμνή δέ αυτή και ας δοξάζη τον φόβον του Κυρίου. Επαινέσατε και σείς αυτήν. Δίκαιον είναι και ο σύζυγός της να εγκωμιάζεται δι’ αυτήν εις τας πύλας των τειχών της πόλεως, όπου γίνονται αι συγκεντρώσεις.» (Παροιμίαι λα΄ 10-31)
«Γυναίκα κοσμημένη με ηθικά χαρίσματα γίνεται αφορμή και αιτία δόξης διά τον σύζυγόν της. Εξ αντιθέτου η γυναίκα η οποία μισεί και αποστρέφεται την δικαιοσύνην και την αρετήν, γίνεται αιτία και εστία καταφρονήσεως και εξευτελισμού διά τον άνδρα της.» (Παροιμίαι ια΄ 16)
«Γυναίκα ευγενούς χαρακτήρος και σθεναρή είναι στέφανος δόξης διά τον άνδρα της. Εξ αντιθέτου, η κακότροπος γυναίκα καταστρέφει τον άνδρα της, όπως ο σκώληξ κατατρώγει το ξύλον.» (Παροιμίαι ιβ΄ 4)
«Αι σοφαί γυναίκες έκτισαν (με την νοικοκυρωσύνην) και ανέδειξαν τα σπίτια και την οικογένειάν των, ενώ η άμυαλος γυναίκα εξεθεμελίωσε με τα ίδια της τα χέρια το σπίτι της.» (Παροιμίαι ιδ΄ 1)
«Εκείνος που ευρήκε γυναίκα αγαθήν, επέτυχε πολλάς ωφελείας και κέρδη. Επήρε από τον ίδιον τον Θεόν ήρεμον και ευχάριστον ζωήν. Όποιος όμως διώχνει την αγαθήν γυναίκα του, διώχνει μαζή με αυτήν και τα αγαθά.» (Παρομίαι ιη΄ 22-22α)
