Ένα 'αντίο' στον Dominic Joseph Fontana
*incl. tribute clips: Dj Fontana with Jeff Beck, Ron Wood, Scotty Moore + with Εlvis, Bill Black & Scotty Moore
*incl. tribute clips: Dj Fontana with Jeff Beck, Ron Wood, Scotty Moore + with Εlvis, Bill Black & Scotty Moore
 | |
| Στη φωτογραφία ο Dj Fontana με τον Elvis, σε εμφάνισή τους το 1956. Όταν γάζωναν τα πάντα στο πέρασμά τους… |
Λίγο Blue Suede Shoes, λίγο My Baby Left Me, λίγο Jailhouse Rock και φυσικά Heartbreak Hotel. Δεν λέω όχι και για ένα Return To Sender ή ένα (It's A) Long Lonely Highway, αλλά όπως και να το κάνουμε τα παλιότερα τραγούδια του Βασιλιά είναι που σε κρατάνε ξύπνιο…
Πίσω από εκείνες τις βαρβάτες, θρυλικές ηχογραφήσεις του Elvis στη Sun Records, εκείνες που όρισαν το πλαίσιο του rock and roll κι επηρέασαν χιλιάδες μουσικούς ανά τον κόσμο, βρισκόταν μια μικρή μπάντα την οποία είχε φτιάξει το 1954 ο εταιριάρχης Sam Philips, καλώντας ορισμένους -τοπικούς κυρίως- μουσικούς να πλαισιώσουν το μεγάλο τραγουδιστή. Ονομάστηκαν The Blue Moon Boys, αλλά σπανίως θα τους συναντήσετε με αυτό το όνομα. Ήταν πάντα, η μπάντα του Έλβις Πρίσλεϋ.
Να τους μνημονεύσουμε: Ήταν ο μπασίστας Bill Black από το Μέμφις του Τενεσί που πέθανε το 1965 στα μόλις 39 του, ο κιθαρίστας Scotty Moore από το Τενεσί επίσης, που πέθανε το 2016 στα 85 του και ο ντράμερ D.J. Fontana από το Μέμφις. Ήταν ο τελευταίος που είχε απομείνει από τη θρυλική μπάντα του Έλβις και πέθανε αυτό το καλοκαίρι στα 87 του.
Χρησιμοποιώντας τα απολύτως απαραίτητα σε ένα μικρό αλλά διαβολεμένο ντραμ σετ, ο Φοντάνα δημιούργησε καθ’ υπόδειξη ασφαλώς του Φίλιπς, το ρυθμό εκείνο που ταίριαξε με τις ανάσες του Βασιλιά και το κούνημα των γοφών του. Έμπειρος μουσικός αν και πιτσιρικάς όταν κλήθηκε να παίξει με τον Βασιλιά, κουβαλώντας μια πλούσια παράδοση από τον αμερικανικό Νότο, ο Φοντάνα δεν δυσκολεύτηκε και πολύ να καταλάβει τι του ζητήθηκε και τι έπρεπε να κάνει.
Ο απλός αλλά μεστός ρυθμός του, η εναλλασσόμενες ταχύτητές του και, πάνω απ’ όλα τα υπέροχα σταματήματά του για να δώσει στον Έλβις τη δυνατότητα να ουρλιάξει, να γελάσει ή να φωνάξει, ήταν κατά την ταπεινή άποψή μου η ομορφιά στο παίξιμό του.
Όπως και οι υπόλοιποι, συνέχισε παίζοντας για δεκαετίες σε μικρές και μεγαλύτερες μπάντες, κάποιες από τις οποίες είχε συστήσει ο ίδιος ενώ συνέπραξε στη σκηνή αρκετές φορές με τον Σκότι Μουρ, τον εκπληκτικό κιθαρίστα του Βασιλιά που πέθανε πρόπερσι. Ορισμένοι από τους κορυφαίους της rock, όπως οι Jerry Lee Lewis, Paul McCartney, Ringo Starr και Roy Orbison έπαιξαν κατά καιρούς μαζί του ενώ κλήθηκε αμέτρητες φορές στη τηλεόραση να μιλήσει για την υπέροχη εμπειρία του να είσαι ο ντράμερ του Έλβις.
Κατά τη διάρκεια των 14 χρόνων που δούλεψε με τον Βασιλιά, συμμετείχε ασφαλώς σε πολλές ραδιοφωνικές εκπομπές, σε γυρίσματα τηλεοπτικών προγραμμάτων, εμφανίστηκε σε διάφορες ταινίες, ντυμένος με τα γνωστά απερίγραπτα συνολάκια – όπως και οι υπόλοιποι της μπάντας βεβαίως- και γενικά αποτελούσε μια ήρεμη, προσηνή μορφή που ελάχιστα γνωρίζουμε για την έξω από τη μουσική πολιτεία του.
Η εισαγωγή του στο My Baby Left Me, με το τσιριχτό χτύπημα των μπακετών του στο τομ, νομίζω ότι είναι η επιτομή του μοναδικού ήχου που δημιούργησε αυτός ο υπέροχος τύπος από το Νότο που θα μείνει για πάντα στο μυαλό και τις καρδιές μας. Κάθε φορά που θα ακούμε μέσα στην ήσυχη νύχτα ένα από τα standards του Βασιλιά.
Θανάσης Αντωνίου
