Mας αρέσει ο Μαρκ Ρος: όχι μόνο γιατί λέει τα πράγματα με τ’ όνομά τους, αλλά και γιατί τα λέει, τα γράφει για την ακρίβεια, με το ταλέντο του έμπειρου δημοσιογράφου που κατέχει το γνωστικό αντικείμενό του, έχει διασφαλίσει την ακρίβεια των πηγών του και δεν διστάζει να συγκρουστεί με τους γίγαντες του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, με τους οποίους συστηματικά καταπιάνεται.
Δεν είναι επαναστάτης ο άνθρωπος, το έχει άλλωστε δηλώσει κατ’ επανάληψη: του αρέσει ο καπιταλισμός, θέλει όμως το παιχνίδι να παίζεται καθαρά και επί ίσοις όροις για όλους.
Έχει βέβαια παραδεχτεί με περισσή ειλικρίνεια, ήδη από το προηγούμενο βιβλίο του (Οι Banksters:Ταξίδι στον κόσμο των καπιταλιστών φίλων μου http://diastixo.gr/kritikes/meletesdokimia
/4196-banksters), ότι αν και τόσο κοντά στο θέατρο των τρομερών γεγονότων της περιόδου 2007-2008, δεν είχε πάρει χαμπάρι. Του συγχωρούμε την… εγκληματική αμέλεια και προχωράμε στο πιο πρόσφατο βιβλίο του, το οποίο είναι κι αυτό ένα «ταξίδι» στον τραπεζικό (υπό)κοσμο.