Οι πρόσφυγες που ΔΕΝ γνωρίζουμε: επιστήμονες, ακαδημαϊκοί, ερευνητές. - Στην Ευρώπη τους αξιοποιούν...εδώ απλά...προαυλίζονται στα κέντρα "φιλοξενίας".*

   Πρόσφυγες. Για τους περισσότερους δεν είναι παρά λαθρομετανάστες, παράνομοι, επικίνδυνοι, φορτωμένοι με ευρώ που εκμεταλλεύονται τη δική μας πατρίδα, αυτοί που "θα μας πάρουν τις δουλειές..." και "μας πήραν τα επιδόματα...όπως κάνουν και όπου αλλού πηγαίνουν..." κλπ κλπ. Αυτά δεν ακούμε πιο συχνά;
  Και να σκεφτεί κανείς πως όταν ένας έλληνας σήμερα μεταναστεύσει σε Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία

Η αναιμία που γύρισε σε ...λευχαιμία: το δημοσιονομικό ΣΤΡΑΓΓΙΣΜΑ της Ελλάδας

  Επειδή ακούγονται και γράφονται πολλά για την ελληνική οικονομία και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οδηγήθηκε στην κατάρρευση και την πτώχευση του 2010, καλό είναι να ανατρέχουμε στο παρελθόν, όχι στο απώτερο ιστορικό αλλά στο σχετικά πρόσφατο, προκειμένου να διαπιστώνουμε με

Ένας γάμος όπου κουφέτα έγιναν οι...καλεσμένοι, ο "παπάς" ήταν...πράσινος, καλιφορνέζικης εσοδειάς και πανταχού παρών.
* Ρεπορτάζ από ένα γάμο κάνναβης.

  H νύφη Dani Geen, ρουφά την πρώτη της τζούρα ως...παντρεμένη (Photograph: Robert Gumpert for the Guardian)

- Μια ολόκληρη βιομηχανία προϊόντων, υπηρεσιών, ιατρικών κέντρων, ακόμα και γαμήλιων τελετών έχει στηθεί στις ΗΠΑ, μετά τη μεταρρύθμιση του 2016 και την ευρεία αποποινικοποίηση (έως και νομιμοποίηση) της κάνναβης.
απόδοση: DK R*

  Αυτός κι αν ήταν ένας διαφορετικός γάμος, ακόμη κι αν, σε πολλά, θύμιζε τις παραδοδσιακές τελετές ένωσης δυο ερωτευμένων ανθρώπων: η τελετή έλαβε χώρα σε ένα πανέμορφο σημείο της καλιφορνέζικης ριβιέρας, με τον ωκεανό στο βάθος και την ορχήστρα να παίζει - με το βιολί σε

Aλήθειες pt. IX
Your First, Your Last, Your Everything...
  *plus: SURPRISE VIdeo Clips.

"Τελικά, δύο πράγματα μετράνε στη ζωή του ανθρώπου και αυτά θυμάται: το Πρώτο και το Τελευταίο..."
    Brian Cox ως Sir Michael Gilford, στην ταινία του Γιάνος Εντελένι "Κάποια να με προσέχει".
 Ο σπουδαίος βρετανός ηθοποιός υποδύεται έναν...σπουδαίο βρετανό ηθοποιό που, ενώ είναι βαριά άρρωστος, επιμένει (διαισθανόμενος το μοιραίο) να παραστεί στο, χμ...23ο βραβείο της καριέρας του που, πιθανότατα θα είναι και το τελευταίο του.
 Στη συγκεκριιμένη σκηνή, η σύζυγος του το ρωτά "...γιατί τόση επιμονή;"-  για να λάβει την παραπάνω απάντηση.

 "Και όταν μιλώ για πρώτο και τελευταίο, φυσικά δεν αναφέρομαι στα βραβεία..." καταλήγει ο Cox.
   True? U betcha..!

Get yo' mojo workin'..!
Λαμπατζού, το μέντιουμ που τα ΚΑΝΕΙ ΌΛA.
 *plus SPECIALs: ο Ιβάν Σαββίδης τα (προ)λέγει όλα 
+ η Sylvia Browne αποτυγχάνει να προβλέψει το ΘΑΝΑΤΟ της 
+ QUEEN's "It's A Kind Of MAGIC" (Wembley Stadium, 1986)  +  BOW WOW's Theme!

  Αυτά είναι...φίλες και φίλοι από το μέλλον και το παρόν! Είπαμε, να δίνουμε ευκαιρίες στον καθένα, καιρούς που ζούμε- όλοι τ' αξίζουν, έτσι δεν είναι;
  Έτσι λοιπόν, ένα όμορφο πρωϊνό, πριν εισέλθω στο αυτοκινητάκι μου, εντόπισα στο μπαρμπρίζ ένα διαφημιστικό (flyer). Όχι, ΔΕΝ το πέταξα αλλά το πήρα και με τη δέουσα προσοχή, το διάβασα. Και

Σχέδιο "Μαύρη Θάλασσα" (όπως "Μαύρη Παρασκευή") για την ανόρθωση της οικονομίας - Όλες οι (ανατριχιαστικές) λεπτομέρειες.

  Διαβάσαμε στη Lifo ένα πολύ διασκεδαστικό σατιρικό "ρεπορτάζ" για τα όσα συμβαίνουν αυτές τις ημέρες στην ακτογραμμή της Αττικής.
  Όμως, πέρα από τη σάτιρα και την πλάκα αλλά και τη σοβαρότητα των καταστάσεων, δε θα μπορούσαμε να μείνουμε άπραγοι και να αφήσουμε το θέμα χωρίς να το ψάξουμε σε βάθος. Και όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, οι αποκαλύψεις παίρνουν τη μορφή τσουνάμι και

Χαλκιδική, Σαλαμίνα, Ελληνικό, Μαϊάμι: η φύση που βιάζεται, ο άνθρωπος που πλουτίζει, το μέλλον που ναρκοθετείται...

  To Παρασκευοσαββατοκύριακο 8-10 Σεπτεμβρίου, τρία περιβαλλοντικά γεγονότα βρέθηκαν στις πρώτες θέσεις της δημοσιότητας: δύο στις δύο πρώτες θέσεις στην Ελλάδα και το τρίτο, ήταν το πρώτο θέμα παγκοσμίως. Αναφέρομαι στην ‘επένδυση’ της Eldorado Gold στη Χαλκιδική, τη θαλάσσια ρύπανση στη Σαλαμίνα και τον τυφώνα Ίρμα στην Καραϊβική και το Μαϊάμι. Λίγο πριν

Eldorado Go 2 Hell  
*plus: "Φυσάει Βοριάς" από Son Of Wine - τραγούδι αφιερωμένο στις Σκουριές Χαλκιδικής.

  Στο βιβλίο της ‘Αυτό Αλλάζει Τα Πάντα- Καπιταλισμός Εναντίον Κλίματος’, η Καναδή δημοσιογράφος, σκηνοθέτης και ακτιβίστρια Ναόμι Κλάιν έχει αφιερώσει ένα ολόκληρο κεφάλαιο για τη Χαλκιδική και την εξόρυξη χρυσού στα εκεί μεταλλεία.

  Σας θυμίζω ότι την τελευταία φορά που ήρθε στην Ελλάδα η καταπληκτική αυτή δημοσιογράφος (Μάης 2013, καλεσμένη μιας αναρχικής οργάνωσης, ο Αλέξης Τσίπρας και η κομματική ιντελιγκέντσια του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσαν να τη συναντήσουν, να της εκφράσουν τα σέβη και το

Stavros Pourlidas 9 Σεπτεμβρίου στις 6:52 π.μ.
"φωτα,κιτρινα,κοκκινα,μπλε,απλωμενα στα δυχτια της φοβισμενης πολης.Ακουραστα μελοδραματα,φτωχιές αληθειες,νοηματα "αθορυβα",δελεαστικες εικονες που φροντιζουν να μη ξεχναμε τον αστικο εθισμο μας.Προοπτικη για ενα μακαβριο,τιποτενιο φιμωμενο μελλον.Αυριο,θα κυνηγησω τους μαλθακους ονειροκριτες,που εμπορευονται την απιστια,με οργη θα τους σηκωσω απ'τις ζοφερες αναμνησεις τους.
Υπακοη,αναπτυξη,συνθεσεις που διαστρεβλωνουν την υπαρξιακη αγωνια.Φωτα που ανηκουν στο σκοταδι.
Σκοταδια που αλλοιωνουν τη δυναμικη της ζωης και οδοιποροι κουρασμενοι απ'το ταξιδι.Υποτονικα ,βραχυπροθεσμα ονειρα,αλητες που ξεχαστηκαν στην οικειοθελη τους αποχωρηση.
Αγγελοι χωρις θρησκεια.
Ο χρονος που χαθηκε στο,αιωνια προσωρινο παρον.Λιμασμενα ανθρωποειδη που ξελιγομενα αναζητουν,κυνηγουν θα 'λεγα,τα ορνια που κατατρωνε την συνειδηση.Η ειρηνη αποδειχθηκε ευθραυστη,η αποικιοκρατια συνεχιζεται με μορφη οικονομικης εξαρτησης και ειναι γενικη η δυσφορια της κοινης γνωμης.
Καποια στιγμη θα βρεθεις στο πλευρο μου στ'αμυδρο μισοσκοταδο της χιλιοχρονης νυχτας.Καθισμενος στην ακρη του αστρικου αμφιθεατρου θα σε προσμενω.Το ξερω πως υπαρχω γιατι εσυ με φανταζεσαι.Παιζω τη ζωη μου,χανω και κατοπι διχως ζωη ξαναρχιζω αλλη παρτιδα.
Τωρα που ζεις καρτέρα.."

(παλιό σχόλιο 29/1/2011)
 ·

                                                        picture by Vintage Everyday

rockumentary #7
H παρακμή του δυτικού πολιτισμού, μέρος 2ον: The Metal Years! -Ακόμη μια τολμηρή βουτιά στη λάσπη του LΑ -  
----*plus: ALL the Video clips of the artists' (stories...) referred in the article!----
-"The Decline Of The Western Civilization, pt. II- The Metal Years"(1988) *by Penelope Spheeris. -


  by DK R
  Μη μου πείτε πως δε θέλετε να δείτε τον Paul Stanley των Kiss, να...συνεντευξιάζεται σε ένα τεράστιο κρεβάτι, περιτριγυρισμένος από αιθέριες υπάρξεις, "ντυμένες" στα πιο sexy εσώρουχα; ΄Η τον Ozzy να φιλοσοφεί, φτιαγμένος σε διαστημικά...επίπεδα τη στιγμή που ετοιμάζει το πρωϊνό του,

U 've got an e-mail (2 send 2...) - Do Not Ignore It, Fool! plus: the BEST OF CRAZY Videos (incl. "Crazy by Gnarls Barkley + Crazy Kiya RE)

  Σήμερα σας έχουμε κάτι σπέσιαλ. Ένα μήνυμα, απ' αυτά τα ωραία και αποδοτικά που κυκλοφορούνε τελευταία στο διαδίκτυο- εκεί που κυκλοφορεί και ο Χριστός τελευταία και τραβάει το διάολο του!
  Λοιπόν, τέρμα τ' αστεία!

"Εις τους πέντε δρόμους" ξανά...για την Ελλάδα μιας άλλης εποχής- ή μήπως για την Ελλάδα που "ήταν, είναι και θα είναι"..;
*plus: απόσπασμα από την παράσταση (video)

 by DK R

   Με "...μπουζουκάκι, κρασάκι, μεράκι και τα ρέστα..."  το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας (με τη μαεστρική, όπως...έδειξε και συνεχίζει να δείχνει το χειροκρότημα, σκηνοθετική επιμέλεια της ψυχής της θεατρικής ομάδας NOVAN Τheater Group -a.k.a. Λένα Πετροπούλου και βεβαίως βεβαίως, της σύμπραξης/ερμηνείας του καθενός εκ των των συνεργάτών της), ξεκίνησε το οδοιπορικό του θεατρικού κωμικού δράματος "Εις τους πέντε δρόμους"¨...όχι απλά στους πέντε, αλλά στους...ο θεός ξέρει στους...πόσους δρόμους.
  Ένα οδοιπορικό που θα φέρει την εξαιρετική παράσταση, μετά από ένα ρεπό "διαρκείας" και πάλι

Πατριώτες γερά, ψηλά όλοι τα κεφάλια, υπάρχει κάποιο φέστιβαλ, να γίνουμε όλοι χάλια..!
 -Δεν έχουμε στον ήλιο...μπύρα; Λάθος! Kάθε πόλη κι ένα beer festival...Ποιό Octoberfest και κολοκύθια με τη ρίγανη..;

  Ποιά κατάθλιψη και ποιό χαμένο χαμόγελο; Ποιός τα λέει αυτά;  Ποιοί κακόβουλοι ρουφιάνοι διαδίδουν αυτά τα ψεύδη περί νταουνιάσματος του ελληνικού λαού;

  Δεν ξέρουμε τι σόϊ σχέδιο έχουν εκπονήσει οι αλήτες της παγκοσμιοποίησης- αυτό που ξέρουμε όμως είναι πως αν θέλει ο έλληνας μπορεί να βρίσκεται σε μόνιμο χάϊ.