Η Τρέλλα του Βασιλέως Donald: είναι παράφρων ή απλά αναίσθητος; 27 ψυχίατροι (και δισ-εκατομμύρια πολίτες...) απαντούν.
by DK R
Τελικά, 270 εκατομμύρια άνθρωποι, με τις καλύτερες των προθέσεων, κατάφεραν το ακατόρθωτο...να μας επιβάλουν το Μέγα Κλόουν, τον Joker του Batman (σε light εκδοχή), τον αποτυχημένο/επιτυχημένο επιχειρηματία ως πλανητάρχη...Πως; Γίνεται να είναι κανείς ταυτόχρονα επιτυχημένος και αποτυχημένος; Στην περίπτωση του Trump έχει ήδη συμβεί- δεν πέρασαν δα και
αιώνες από τότε που ο σημερινός πρόεδρας πνίγονταν στα χρέη, εποπτεύονταν από επιτροπές και βρίσκονταν στα πρόθυρα των δικαστηρίων για οικονομικές υποθέσεις- το κτήριο όμως που έχτισε, βάφτισε και επέβαλλε ως συνώνυμο της 'επιτυχίας' του (The Trump Tower) στέκονταν, όλο εκείνο το διάστημα, εκείνους τους δύσκολους για τον ίδιο καιρούς, αγέρωχο, προκλητικό, λαμπερό καταμεσής του Manhattan.
Από τότε πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι,, ο σημερινός πλανητάρχης πέρασε από χίλια μύρια κύματα, βγήκε αλώβητος και ατσαλάκωτος, έκανε το 'κομμάτι' του ως realit-άνθρωπος της αμρικάνικης TV, τροφοδότησε με άπειρες ιστορίες- ερωτικές, επιχειρηματικές, κουτσομπολίστικες εν γένει- τις gossip φυλλάδες και τα tabloids της αμερικάνικης ενδοχώρας και επέστρεψε, σαν τον ιππότη με το άσπρο άλογο για να σώσει τη μεγάλη του καψούρα: την Αμερική και το λαό της.
Κατά την προεκλογική του εκστρατεία, ο Τύπος ασχολήθηκε εκτενώς με το σκάνδαλο του ρώσσικου δάκτυλου στα όσα επηρέασαν το εκλογικό απποτέλεσμα- σύμφωνα με ορισμένους, μια σκηνοθετημένη λιγότερο ή περισσότερο ιστορία στην οποία τα όρια μεταξύ αλήθειας και χάλκευσης είναι πραγματικά και ακόμη, αδιόρατα- κάποιοι άλλοι και άλλες προτίμησαν να αχοληθούν με την ασχήμια του, τα μαλιά του, την πανέμορφη Μελάνια, τον κάγκουρα γιό του και ορισμένοι, εντός και εκτός ΗΠΑ αρκέστηκαν στο να ...προσεύχονται από την ημέρα της εκλογής του στο ανώτατο αξίωμα, μην τύχει καμιά στραβή και την πληρώσουν-με όλοι.
Ότι και αν συμβαίνει στ' αλήθεια πάντως, τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους: ο μέγας Joker είναι το αδιαφιλονίκητο πρόσωπο της εποχής, ακόμα και αν το Time δεν είχε την...τιμή να τον φιλοξενήσει στο εξώφυλλο του ως πρόσωπο της χρονιάς και η πλάκα είναι πως ο πρόεδρας διαδίδει πως αυτός απέρριψε την πρόταση -αν έγινε, που μάλλον δεν έγινε- του περιοδικού.
Ότι και αν συμβαίνει στην πραγματικότητα μέσα στο μυαλό του Trump, αλήθεια είναι επίσης, πως αυτός ο άνθρωπος κατάφερε και πήρε με το μέρος του όλους όσοι σιχάθηκαν τους πολιτικούς, έκανε τους 'απολιτίκ' αμερικάνους να κραυγάζουν για την πολιτική σωτηρίας που- επιτέλους...- θα εφαρμοσθεί, θέλουν - δεν θέλουν ορισμένοι και οι ΗΠΑ θα σωθούν και η Αμεριική θα ξαναγίνει η βασίλισσα του χορού και η πρωταγωνίστρια στο παγκόσμιο θέατρο του παραλόγου.
Και σε αυτό ακριβώς το σημείο, είναι που ο Trump, μέσω twitter ή άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης, υπενθυμίζει διαρκώς- ή μάλλον το βροντοφωνάζει: η ανάπτυξη, κουφάλες δημοκρατικοί, ξεπέρασε το 3% και οι μεταρρυθμίσεις στο οικονομικό πεδίο έχουν ήδη αποδώσει όχι μόνο για την άρχουσα τάξη αλλά κυρίως για τη μεσαία τάξη. Το πρόβλημα και συνάμα παράδοξο όμως είναι πως ο άνθρωπος τοποθέτησε σε όλα τα ιδιαίτερης σημασίας υπουργεία, άτομα που, σύμφωνα με πηγές που γνωρίζουν πολύ καλά πρόσωπα και πράγματα στην άλλη πλευρά του ατλαντικού, είναι, από σχετικώς έως παντελώς, άσχετα με τον τομέα τον οποίο ανέλαβαν.
Το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι ακριβώς αυτό: ο Trump δεν επικοινωνεί, δε συνομιλεί, δεν κάνει διάλογο, αλλά πράττει και στη συνέχεια φωνάζει- σαν αγροίκος που του πήραν την αγελάδα και αυτός παίρνει την καραμπίνα ή την τσουγκράνα για να επιτεθεί στον εχθρό- άσχετα αν ο 'εχθρός' είναι ο...γιατρός που απομακρύνει μια τρελλή, άρρωστη αγελάδα- ο αληθινός εχθρός είναι η ίδια η αγελάδα.
Η αγένεια και η αναισθησία του, σε ό,τι κι αν κάνει και με τον τρόπο που το προβάλει, είναι ήδη παροιμοιώδης: θυμάστε το σπρώξιμο σε κάποιον καημένο πρόεδρο χώραςς ττης ευραπαϊκής ένωσης κατά τη διάρκεια φωτογράφισης; Ή μήπως τις φραστικές επιθέσεις του, μετά των απαραίτητων θεατρικών κινήσεων και άκομψων- το λιγότερο...- μορφασμών;
Ας θυμηθούμε όμως, μιας και αναφερθήκαμε στο θέατρο, το έργο "Η Τρέλλα του Βασιλιά Γεωργίου του 3ου" του Alan Bennett’s, στο οποίο η πολιτική κρίση στη Βρετανία ξεκινά από τη στιγμή που ο μοναρχης αρχίζει και τα 'χάνει', μέχρις ότου το μυαλό του σαλεύει εντελώς αγγίζοντας την απόλυτη τρέλλα..
Η τρέλα του Βασιλιά Donald δεν είναι είδηση στην Ουασιγκτώνα. Στην Αγγλία όμως, για παράδειγμα, όπου ο πρόεδρας βρέθηκε πρόσφατα, η συζήτηση δεν περιστράφηκε γύρω από την τρέλα του΄, αλλά από την αγένεια του και τη συμπεριφορά του γενικότερα.
Δεν πρόλαβε καλά καλά να βολέψει την κωλάρα του στα μεταξένια σεντόνια μκαι τις αποικιοκρατικής σχεδίασης πολυτελείς πολυθρόνες των ανακτόρων και tweetαρε τρεις αναρτήσεις σχετικές με τον υπαρχηγό ενός φασιστικού μορφώματος- κάθε ανάρτηση περιλάμβανε και από ένα video clip που περιγράφει την ισλαμική βία.
Γενικώς, ο Donaldάκος κατά την επίσκεψη του στη Γηραιά Αλβιώνα "διέπρεψε" ποικιλοτρόπως εξοργίζοντας ακόμη και τη βασίλισσα που ήταν έτοιμη να ακυρώσει την υποδοχή και να τον ξαποσττείλει από κει που ήρθε. Πρόλαβε λοιπόν ο Trump και τη "βγήκε" στην Τερέζα 'Κατσαρίδα' May, η οποία εξέφρασε δια μορφασμών την αποδοκιμασία της στα tweetαρίσματα του περί ισλαμικής βίας και με αγένεια που θα ζήλευε και ο πλέον αμοραλιστής thuglord από το Compton, της είπε: "Μην εστιάζετε σε μένα, εστιάστε στην καταστροφική ριζοσπαστική ισλαμική τρομοκρατία που δρά στο Ηνωμένο Βασίλειο".
Ο ανταποκριτής της SouthChinaMorningPost πάντως αναρωτιέται (και δικαίως...):
"Είναι ο Trump ένας ηλίθιος; Η απάντηση είναι πραγματικά ανησυχητική".
Και δεν είναι ανησυχητική για την προφανή του βλακεία αλλά για τα όσα- στ' αλήθεια, τυχαία ή όχι, αδιάφορο είναι- έχει ήδη καταφέρει, ειδικά στην οικονομική πολιτική του: η αναπτυξη ξεπέρασε το 3,5%, και έχει αποδειχθεί 'ανακουφιστική' για τους χαμηλόμισθους και τη μεσαία τάξη, μέσω ανάπτυξης, κατανάλωσης και επενδυτικής-ιδιαίτερα αυξημένης τελευταία- δραστηριότητας.
Οικονομολόγοι- και μάλιστα όχι ρεπουμπλικάνοι- αποφαίνονται πως το μεταρρυθιστικό του σχέδιο περιλαμβάνει πραγματικές περικοπές φόρων, το χρηματιστήριο έχει χτυπήσει τιμές 'ρεκόρ' και η κρατική διοίκηση έχει κάνει βήματα σημαντικής και ουσιαστικής προόδου.
Υπάρχει κανείς που να πιστεύει στ' αλήθεια πως ο Trump ενοχλήθηκε από τη γνωστή άρχουσα πολιτική τάξη που τον αποκάλεσε "βλάκα", "φασίστα", "ρατσιστή, ανίκανο και άμυαλο"; Ποιοί τα είπαν αυτά; Χαχαχαχα....Ας γελάσουμε και λίγο...
Εν πάσει περιπτώσει, δημοσιογράφοι και αναλυτές διαφωνούν για το αν ο Trump είναι τελικά τρελός ή απλά κακός.
Για ορισμένους, ακόμη και τα επιτεύγματα του φροντίζει να τα φιλτράρει μέσω των social media έτσι ώστε να οδηγεί τους πολιτικούς του αντιπάλους στη δική τους 'εκδοχή' τρέλας και απρόσμενα ίσως 'επιθετικής' κατά μιαν έννοια, αντίδρασης- και αυτό συμβαίνει για αποσπάσει την προσοχή από οτιδήποτε δεν πηγαίνει κατ'ευχήν, σύμφωνα με τη δική του άποψη.
Άλλοι πάλι, εντοπίζουν το πρόβλημα...συμπεριφοράς του προέδρου όχι στο αν αποτυγχάνει ή όχι αλλά στο θόρυβο που προκαλεί με τα οσα λέει- σε ό,τι κι αν αφορούν. Δεν είναι μη φυσιολογικός, υποστηρίζουν ορισμένοι- αντιθέτως, αποτελεί την eνσάρκωση του πνεύματος της εποχής μας.
Τα tweetαρίσματα του- αγενή, απολίτιστα σχεδόν (σε έναν απολίτιστο διαδικτυαικό κόσμο) και γεμάτα λάθη - δεν είναι παρά ενα μόνο σύμπτωμα μιας γενικότερης πολιτιστικής παρακμής την οποία ενθαρρύνουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ως επίλογο ας παραθέσουμε ένα ακόμη δημοσιογραφικό συνμπέρασμα για τον βασιλιά Donald: Σε αυτην την εποχή του δυτικού α-πολιτισμού το πρόβλημα δεν είναι η τρέλλα του, ούτε η κακία του- είναι η καταχθόνια αγένεια του.
*πηγή: South China Morning Post - το καινούργιο βιβλίο του Niall Ferguson : The Square and the Tower: Networks, Hierarchies and the Struggle for Global Power
** the South China Morning Post (έντυπη έκδοση) με τίτλο: Donald Trump is not crazy, merely crass
***pics'credit: Hyper Texts - Voice Of People Today - Meme Generator - Sueddeutsche.de - THE POLITICS -The New York Times
πολυ ωραιος...εγω τον αγαπω τον μπαγασα
ΑπάντησηΔιαγραφή