Λέγαμε για τα τσιγάρα ή μάλλον για το χύμα τον καπνό. Έτσι έχουν τα πράγματα δυστυχώς - η κατανάλωση του ενέχει κινδύνους παρόμοιους με αυτούς που βρίσκονται κρυμμένοι στα χιλιάδες προσθετικά των έτοιμων βιομηχανικών τσιγάρων. Τι γίνεται όμως με τα ποτά;
Είχαμε πει πως εκεί τα πράγματα
ίσως να είναι και χειρότερα. Δε θα μακρυγορήσουμε: τα χύμα τσίπουρα του τυπου "φιλαράκι, μου'φεραν μια γράπα άλλο πράγμα, σπιτικό, ΑΑΑ ποιότης..." ή του...άλλου τύπου "δικέ μου, μου δώσανε μια νταμιτζάνα κρασί τι να σε λέω..!" είναι να κάνεις το σταυρό σου. Διότι, κακώς πολύ κακώς, έχουν φορολογήσει άγρια το οινόπνευμα αλλά τουλάχιστον τα εμφιαλωμένα παρέχουν κάποια ασφάλεια. Στα κρασιά ιδιαίτερα - και η αλήθεια είναι πως διαθέτουμε ( ως χώρα που γέννησε τον οίνον ) και πολύ καλό κρασί, πολλές ποικιλίες, άριστο κλίμα και μικροκλίμα και χώμα και συνθήκες γενικά "Αλφαάδι" αλλά ( και τώρα πλέον ) ΚΑΙ τεχνογνωσία πάνω στην οινοποιητική.
Γι αυτό ( όπως μας εκμυστηρεύθηκε το 2014 στο Μόναχο της Γερμανίας ο Β.Π., εκ των κορυφαίων παγκοσμίως γευσιγνώστης και εισαγωγέας εκεί ελληνικών κρασιών ) καλό είναι να προτιμάμε το εμφιαλωμένο κρασί, η τέχνη της παραγωγής και εμφιάλωσης του οποίου έχει σημειώσει αξιοθαύμαστες προόδους τελευταία.
Να μη μιλήσουμε για κονιάκ ή άλλα παρασκευάσματα.
Βέβαια τα παραπάνω δεν απποτελούν κανόνα - υπάρχουν πολλά αποστακτήρια ΠΟΥ ΞΈΡΟΥΝ τη δουλειά και την κάνουν καλά, ακολουθώντας από ίσες αποστάσεις την παράδοση και τις νέες τεχνολογίες - εκεί πάμε πάσο! Και βέβαια να μην ξεχνάμε πως το κυνήγι του χύμα τσίπουρου ειδικά, γίνεται ΠΡΩΤΊΣΤΩΣ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΎΣ -ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΎΣ ΛΌΓΟΥΣ, ΈΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΝΟΜΊΖΟΥΜΕ ΠΩΣ ΚΆΠΟΙΟΙ ΚΟΠΤΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ...
Όσο για τα ξύδια τα σκληρά βεβαίως εκεί κάνεις το σταυρό σσυ έτσι κι αλλιώς και αν είσαι και τραχανάς που κάνεις συστηματικό clubbing θα την πιεις και τη μπομπίτσα σου χωρίς αμφιβολία. Ίσως όχι συχνά αλλά θα συμβεί - στα σφηνάκια κυρίως.
Το θέμα είναι πως όλα αυτά - τσιγάρα, καπνά, χύμα ή συσκευασμένα έχουν μετατραπεί σε είδος ενδεικτικό της οικονομικής κατάστασης του έλληνα! Δηλαδή βλέπεις πια κάποιον με τσιγάρα εμπορίου και λες "αυτός καλά κρατιέται ακόμη - οικονομικά...", πας στον άλλον που στρίβει καπνό εμπορίου πάλι και σκέφτεσαι "ε, αυτός άρχισε να ζορίζεται...", προχωράς στον τρίτο που καταναλώνει καπνό εμπορίου ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟ σε συσκευασίες 50 g. και λες πως αυτός ΠΑΡΑζορίζεται πια και άρχισε ν' αδιαφορεί. Φτάνεις και στον προφανώς ρέστο με το χύμα σακκούλι γνωστής μάρκας ( της τελυταίας, για την ακρίβεια που αγόρασε από περίπτερο ) αλλά μισογεμάτο με αγνώστου προέλευσης χωραφίσιο τομπάκο και βγάζεις εύκολα το συμπέρασμα.
Έτσι φτάσαμε στο να κρίνεται πια ο έχων πέντε φράγκα παραπάνω, όχι πια από το τι φοράει ή τι κάρο οδηγεί, αλλά από το τι πίνει και καπνίζει. Γίνεται τώρα να 'σαι κονομημένος ή έστω ΟΚ και να πίνεις χύμα κρασί "από το και γαμώ του ξαδέλφου΄;" Δε γίνεται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου