by Ρουτς.
Τώρα στις Η.Π.Α a.e.T. ( after elections Trump ) που καταλάγιασε η σκόνη - τι καταλάγιασε δηλ., τώρα σηκώθηκε νέα και να δούμε αυτή πως θα κάτσει - ήρθε η στιγμή για να κοιτάξομε την ιστορία και τον Ομπάμα της, κατάματα. Βαθιά. Σταράτα και φωναχτά.
Έτσι κι αλλιώς το παλληκάρι την έκανε τη θητεία του, τη "δουλειά" αν προτιμάτε, τη βρωμοδουλειά αν προτιμάτε κάποιοι άλλοι, το' παιξε το έργο
και είχε θαυμαστή απόδοση.
Σα να λέμε ένας Τσίπρας, χωρίς όμως τα μνημόνια, τα χαράτσια, τα δημόσια και τα ιδιωτικά προβλήματα του, το κράτος που κληρονόμησε και που το έκανε ακόμη πιο θρασύ, ακόμα πιο ψυχρό και ανάποδο και συνεχίζει αδιαφορώντας για την κατηφόρα που δεν τελειώνει. Έτσι και ο Μπάρακ, ένας αμερικάνος Αλέξης, αλλά με αρκετά φράγκα και ένα κράτος που, όπως και να το χαρακτηρίσεις, απ' όποιαν πλευρά κι αν το δεις, βρίσκεται προ των εξελίξεων και πολλές φορές ενώπιον αυτών και μάλιστα μετ' αιφνιδιασμού. Όμως είναι ενα κράτος που...αφήστε το τώρα...δε μπορεί να συγκριθεί με το δικό μας. Κυρίως δεν έχει τα προαναφερθέντα - όχι απλά αγκάθια, αλλά - παλούκια..!
ι Τι θέλουμε να πούμε νε δυο λόγια; πως ο Μπάρακ ήξερε καλά που έμπλεκε και ηξερε και τις λεπτομππερειες γι αυτό ...he didn't give a fuck from the start and he didn't bother! Except.... - ναι, εκτός..;;;;;
Λοιπόν, τώρα δε θα το τραβήξουμε το θέμα αν και θα μπορούσαμε. Θα στταθούμε σε αυτά που ξέρουμε και μη ρωτάτε πως - οι πηγές μας, το'χουμε ξαναπει είναι πέραν κάθε αμφισβήτησης - να μην πούμε τώρα είναισα να μας τα είπε ο ίδιος ο Μπάρακ...
Λοιπόν, ο συμπαθέστερος αμερικάνος πρόεδρος απο καταβολής του κράτους αυτού, γνώριζε καλά πως με το που θα εκλεγεί στο αξίωμα, δε θα γίνονταν ο πρώτος αμερικάνος πολίτης, αλλά ούτε ο...τελευταίος! Από άποψη δύναμης - ήξερε πως δεν τον έπαιρνε για πολλά πολλά και γι αυτό και διάλεξε τελικά το σύνθημα "Change" αυτοσαρκαζόμενος κατά κάποιον τρόπο, αλλά είπαμε...he did'nt give not one fuck!
Επικεντρώθηκε λοιπόν, σε τρία πράγματα: δύο στην πολιτική και ένα στη διαμονή του και της οικογένειας του στο Λευκό Οίκο. Το ένα ήταν το περίφημο Obama Care, η μεταρρύθμιση τοου συστήματος υγείας που τελικα πέρασε μέσα από σαράββτα κύματα. Ο ίδιος ο Μπαράκ δεν πίστευε πως θα συναντοούσε τόσες αντιδράσεις - σου λέει, "υγεία είναι ρε γμτ το, δε μπορεί, για το κοοινό καλό θα τουμπεκιαστούν οιν ρεπουμπλικάνοι..." αλλά ίπως και να'χει, το πέρασε το ((νονο)σχέδιο και ήταν σίγουρος εξ αρχής.
Το δεύτερο ήταν η επίσης περίφημη πλέον και ιδιαίτερα σημαντική, όπως αποδεικνύεται ( ο Καναδάς ακολουθεί και σύντομα και η Ευρώπη όπου έτσι κι αλλιώς είναι κάπως χαλαρή με το θέμα ) αποποινικοποίηση της μαριχουάνας όχι μόνο για ιατρική χρήση αλλά και για recreational purposes. Αυτό ο Μπαράκ το είχε υποσχεθεί τόσο στον εαυτό του, όσο και στον καλύτερο του φίλο που βολοδέρνει κάπου στο Chicago ή στο San Fransisco - θα σας γελάσω - όντας άστεγος ( ίσως όχι πια ) αλλά "πλακωμένος" στα drugs, big time! Το υποσχέθηκε εππίσης ο Μπαράκ στους εκατοοντάδες φίλους στις γειτονιές που μεγάλωσε.
Και φυσικά το πέρασε κι αυτό το νομοσχέδιο μμετά...μπουριών και λαμπάδων, καθώς στις ΗΠΑ η φούμα πάει σύννεφο από τα '60s και μετά.
Το τρίτο θέμα στο οποίο εστίασε ο Ομπάμα ήταν η διαμονή του στο Λευκό Οίκο. Εκεί ο Μπαράκ οργίασε κυρίως αναφορικά με τους καλλιτέχνες που κάλεσε. Όποιον ήθελε να δει προσωπικά, τον εκάλεσε είτε για γεύμα είτε για performance, όποιο μουσικό ή συγκρότημα, rappers με όλη την κουστωδία τους, ηθοποιοί, συγγραφείς, καρτουνίστες και γενικά το ανφάν γκατέ της αμερικάνικης κουλτούρας παρέλασε στις 2 θητείες του. Σκεφτείτε μόνο πως η θητεία του ξεκίνησε με τους...Grateful Dead και οι Stones έκαναν τον Οίκο... δεύτερο σπίτι τους.
Χαίρετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου