(G)Lo-Fi(les)#1.
Το περιστατικό για το οποίο θα διαβάσετε παρακάτω έχει περίοπτη "θέση" ανάμεσα σε άλλα παρόμοια ή και όχι, στη ζωή του αγαπημένου μας Bon Scott και που συνέβησαν κατά τη διάρκεια του μεγάλου και συναρπαστικού ( για τον ίδιο αλλά και για εκατομμύρια άλλους ) ταξιδιού του προς την κόλαση.
Ζωή σαν τραγούδι και τραγούδια της ζωής, μέσα από τη βιογραφία του Αυστραλού Highway To Hell - The Life & Times Of AC/DC Legend Bon Scott, από τον Clinton Walker ( εκδόσεις Verse Chorus, 2001 ). So..for Those About To Rock...
(watch yo' fuckin' step, boiiii...!).
(μετ.DK R).
(-cut-) "H Judy King συνήθως ξόδευε ότι έβγαζε από τη δουλειά στην πρέζα. Μια νύχτα, αυτή και η Christine ήταν λιώμα, ως συνήθως.
Αλλά αντί να είναι στη ντάγκλα, οι δυο τους είχαν έρθει στο κέφι και αλληλοπειράζονταν σαν μικρές αδερφές. Σύντομα, άρχισαν να κολαντρίζουν το Bon, προσπαθώντας να τον πείσουν να πάρει μια...γεύση. Αν ήταν ένα πράγμα που ο Bon δε μπορούσε να αντισταθεί ήταν το να τολμήσει κάτι, ακόμη κι αν αυτό πήγαινε κόντρα σε μια ωριμότερη, πιο ψύχραιμη εκτίμηση. Έτσι, ανέβασε το μανίκι του στα γρήγορα.
Όταν "μένεις" από πρέζα, είναι σαν προθανάτια εμπειρία, αλλά χωρίς τις "ρομαντικές" πτυχές - δεν υπάρχει Άγιος Πέτρος να σε περιμένει στις Πύλες του Παραδείσου, μόνο μια πτώση σε μια βαθιά, γκρι κενό. Η ζωή σου δεν περνά μπροστά από τα μάτια σου - δεν έχεις το προνόμιο της ευκαρίας της άφεσης αμαρτιών.
O Bon σηκώθηκε με κουράγιο και συνήλθε καθώς ο νοσοκόμος του ασθενοφόρου τον "επανέφερε". Αισθάνθηκε σα να τον είχαν "βουτήξει" μέσα σε τσιμέντο, άκαμπτο αλλά ζωντανό, να κοιταει προς τα έξω - είχε όμως χτυπήσει τόσο πολύ στο κεφάλι που δεν ήξερε που βρισκόταν.".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου