Λίγο μαζούτ, λίγο θάλασσα και το...αγόρι τους (ο κυρ-Θανάσης )

Μια βουτιά στη Βούλα

  Στις 26 Απριλίου 1986, έσκασε η ‘καρδιά’ ενός από τους πυρηνικούς αντιδραστήρες στο εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας στο Τσερνόμπιλ, στη Σοβιετική Ένωση (Ουκρανία). Από την
έκρηξη και τη φωτιά που ακολούθησαν, ένα τοξικό νέφος σηκώθηκε στον ουρανό και κινήθηκε προς διάφορες κατευθύνσεις. Οι Σοβιετικοί απέκρυψαν για μερικές ώρες το σοβαρό ατύχημα, το οποίο είχε ήδη προκαλέσει το θάνατο δεκάδων εργαζομένων στο σταθμό και στην τριγύρω περιοχή, αλλά ένας μετεωρολογικός σταθμός στη Φιλανδία, ο οποίος ήταν εφοδιασμένος με σχετικά μηχανήματα, αποκάλυψε το τοξικό νέφος όταν αυτό έφτασε στο βορά, ανάγκασε τη Μόσχα να κάνει δήλωση και ξαφνικά όλη η Ευρώπη πάγωσε.

Τις επόμενες εβδομάδες έβρεξε πολύ σε πολλές χώρες της ανατολικής Ευρώπης, αλλά και στα Βαλκάνια, βροχή η οποία θεωρήθηκε υπεύθυνη – σε μεγάλο βαθμό- για την ανίχνευση ραδιενέργειας στο έδαφος, στα νερά και σε αγροτικά προϊόντα. Ολόκληρες σοδειές δημητριακών αποσύρθηκαν και καταστράφηκαν σε πολλές χώρες, εμπορικοί περιορισμοί στη διακίνηση οπωροκηπευτικών επιβλήθηκαν από την ΕΟΚ στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, ενώ ο πληθυσμός σε πολλά κράτη, δεν ήξερε για μήνες τι να φάει.

Στην Ελλάδα έπεσαν βροχές αμέσως μετά το ατύχημα, μάλιστα έγιναν η αιτία για την αναβολή για δύο ημέρες της συναυλίας των Saxon στην Αθήνα και όσοι πήγαμε να τους δούμε, μεταξύ αυτών κι εγώ, φάγαμε μια ωραιότατη ραδιενεργή βροχούλα. Ο κόσμος εκείνες τις ημέρες απέφευγε φρούτα και λαχανικά, ενώ περιόρισε την κατανάλωση γαλακτοκομικών. Οι αφρικανικές κι οι νοτιοαμερικανικές χώρες επωφελήθηκαν και ξεπούλησαν τις σοδειές στους Ευρωπαίους και τους Έλληνες που ήταν τρομοκρατημένοι. Όλοι; Όχι όλοι.

Στο Πανεπιστήμιο που φοιτούσα τότε, οι Κνίτες ήταν οι μόνοι φοιτητές που συνέχιζαν να καταναλώνουν κανονικά τις σαλάτες και τα γαλακτοκομικά προϊόντα από το εστιατόριο της σχολής. Μάλιστα περιφέρονταν με τις σαλάτες και τις κρεμούλες, τις έτρωγαν προκλητικά μπροστά μας και προσπαθούσαν να πείσουν τους συμφοιτητές τους ότι «όλα πήγαιναν ρολόι» στο σοβιετικό σοσιαλιστικό παράδεισο και πως όλη η υστερία με τη ραδιενέργεια ήταν ένα δημιούργημα των media των δυτικών κρατών. «Δεν το βλέπεις ότι κάνουν την τρίχα τριχιά για να πλήξουν τη Σοβιετική Ένωση ενώ οι ίδιοι έχουν καταστρέψει λαούς με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους τους, με την αποικοικρατία και την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου του Τρίτου Κόσμου» μου έλεγε ένας Κνίτης που σήμερα δεν περνάει ούτε έξω από τα γραφεία του ΚΚΕ.

Τα θυμήθηκα αυτά, την προηγούμενη εβδομάδα, όταν εκείνος ο καθυστερημένος βουλευτής των ΑΝΕΛ, ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος, ιατρός δερματολόγος μάλιστα, μας είπε ότι έκανε μπάνιο στη Βούλα και βρήκε τη θάλασσα πεντακάθαρη.

Η βλακεία και η κομματική τύφλωση, είναι δυνάμεις που δεν μπορεί εύκολα να αντιμετωπίσει η λογική και μόνο ο πανδαμάτωρ χρόνος μπορεί να βοηθήσει τέτοιες ανθρώπινες τρικυμίες να δουν καθαρά την πραγματικότητα που υπάρχει γύρω τους. Απέναντι στην ιλαρότητα της εξουσίας, απέναντι στην παραφροσύνη των κυβερνητικών εξαπτέρυγων, κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να αντιτάξει κανένα ορθολογικό επιχείρημα και θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι τις επόμενες εκλογές όταν, Θεού θέλοντος και λαούς επιτρέποντος, ο θρασύτατος αυτός κοινοβουλευτικός άνδρας θα πάει οριστικά στο σπίτι του ή μάλλον για μόνιμες διακοπές στην παραλία της Βούλας.

                                                                    Θανάσης Αντωνίου