.

Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017

rockumentary #8
ΜΕΤΑLLICA'S "Some Kind Of  Monster" (2004)
ΒΑΡΥ ΜΕΤΑΛΛΟ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ: ΤΕΡΑΤΑ, ΒΟΛΤΕΣ, ΔΙΠΛΟΜΠΟΤΙΕΣ, ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ RIFFS ΚΑΙ Ό,ΤΙ ΤΡΑΒΑΕΙ Η (ΜΕΤΑΛΛΙΚΗ) ΨΥΧΗ ΣΑΣ.*plus:TRAILERS & VIDEO CLIPS, incl. "ONE" LIVE

  Από το Easy Rider και τη δεκαετία του '60, το rockumentary κάνει ένα άλμα στο χρόνο και στη μουσική, περνώντας απευθείας στη μετάλλαξη του rock έτσι όπως δεν την περίμενε κανείς- τουλάχιστον όταν ξεκινούσαν οι Metallica, με το Kill 'em All (και οι Exodus με το Bonded By
Blood), όποιος τους άκουγε πίστευε πως ο δίσκος παίζονταν σε περισσότερες στροφές (ή η κασέτα στο fast forward).
  Τα χρόνια πέρασαν και οι Metallica έγιναν πραγματικά monsters of rock, χωρίς υπερβολή, κατακτώντας ακόμη και τo mainstream κοινό- πούλησαν εκατομμύρια δίσκους, έπαιξαν σε κάθε γωνιά του πλανήτη μπροστά σε (συνολικά) εκατομμύρια θεατές.
  Αυτό που δεν ειναι ευρέως γνωστό, είναι η ενασχόληση τους με τον κινηματογράφο αλλά και την τηλεόραση, τα documentaaries, οι συμμετοχές (είτε δανείζοντας τη φωνή τους) σε διάφορες ταινίες ή σειρές, η συγγραφή soundtracks- ο κατάλογος είναι πολύ μεγάλος και θα χρειάζονταν πολύς χώρος για να αναφέρουμε τα-πάντα-όλα.
  Θα σας προτείνουμε πάντως τις δυο ολόδικες ταινίες τους, το "Some Kind Of Monster" (2004)και το πρόσφατο "A Walk Through the Never" (2013). Ειδικότερα από την πρώτη τους κινηματογραφική δουλειά σας παραθέτουμε και κάποιες άγνωστες πτυχές που μας αποκαλύπτουν οι ίδιοι οι Metallica, από τα γυρίσματα, τη φιλοσοφία της ταινίας και άλλα.
Σβήστε φώτα και ανεβάστε την ένταση.
_______________________________________________________________________________**
  "Η στάση μας από την αρχή ήταν "όλα μέσα"- δείξτε μας καλούς, δείξτε μας κακούς, απλά δείξτε εμάς." Αυτή ήταν η βασική επιθυμία των Metallica αλλά και απαίτηση τους από τους σκηνοθέτες Joe Berlinger και Bruce Sinofsky, όταν ξεκινούσαν την ταινία, λέει ο Kirk Hammett. Το αποτέλεσμα; "Μερικές φορές φαινόμασταν σα μαλάκες, άλλες φορές σαν κακομαθημένοι rock stars, αλλά επίσης και ως απλοί άνθρωποι".

  Το φιλμ, όχι άδικα, θεωρήθηκε φιλικό προς ένα κοινό που πλησίαζε το mainstream αλήθεια ομως είναι πως περιέχει υλικό που μαρτυρά, τρόπον τινά, τις "ιδιοτροπίες" και τις άγνωστες πλευρές των μελών μιας τεράστιας μπάντας.
  Η ταινία ξεκινά με την απρόσμενη φυγή του μπασίστα Jason Newsted το Γενάρη του 2001 και ολοκληρώνεται με την ηχογράφηση του 8ου άλμπουμ τους, του St. Anger. Στη διάρκεια του, 2 ώρες και 20 λεπτά, αποκαλύπτονται όλα όσα είπαμε λίγο πριν: οι Metallica σε στιγμές από απλά αντιπροσωπευτικές έως και "αμήχανες"- αυτή ειναι η αξία αυτού του, ουσιαστικά, ντοκυμαντέρ.
  "Αυτή δεν είναι μια ταινία για το St.Anger- είναι μια ταινία για τους ανθρώπους στους Metallica και για τις σχέσεις που μοιράστηκαν μεταξύ τους αλλά και με άλλους, στη ζωή. Η μουσική έχει δευτερεύουσα σημασία", είχε πει ο James Heitfield.
  Μεταξύ αυτών των ανθρώπων γύρω από τη μπάντα, υπάρχει ο Phil Towle o oποίος είναι κάτι σαν "προπονητής ενδυνάμωσης της παρουσίασης" (performance enhancement coach) και- για 40.000 δολάρια τη βδομάδα - προτρέπει τα μέλη της μπάνταςνα αντιμετωπίσουν διάφορες καταστάσεις (ιδιαίτερα διαφωτιστική η κινηματογράφιση των Ulrich και Mustaine κατά τη διάρκεια ...θεραπευτικής συνεδρίας).

  Άλλες σκηνές περιλαμβάνουν "καβγαδάκια" μεταξύ Heitfield και Ulrich ή την περιβόητη έξοδο του πρώτου από το δωμάτιο: ο Heitfield βγαίνει, μες' τα νεύρα, βροντάει την πόρτα και εξαφανίζεται για...μήνες. Ήταν, όταν ο james είχε πάει για αποτοξίνωση και όπως είπε "δεν ήξερα, πραγματικά, αν θα γυρνούσα πίσω".
  Ο σκηνοθέτης Joe Berlinger είχε ...ψιλοφρικάρει και κάποια στιγμή, όπως είχε πει, "ήμουν περίπου σίγουρος πως γυρίζαμε ένα ντοκυμαντέρ για μια μπάντα σε αποσύνθεση". Ευτυχώς, ο Heitfield επέστρεψε και ολοκληρώθηκε η ταινία.
"Through The Never", (2013)

  Η δεύτερη ταινία της μπάντας, το 2013, δεν είναι παρά μια διαδρομή ενός roadie των Metallica που πρέπει να μεταφέρει μια βαλίτσα από ...κάπου, στο στάδιο όπου παίζει το γκρουπ. Κατά τη διάρκεια της αποστολής του, ο πιτσιρικάς τα βλέπει...όλα στην κυριολεξία, του συμβαίνουν διάφορα αλλά στο τέλος, σχεδόν ως δια μαγείας και ημιθανής, καταφέρνει και φθάνει στο στάδιο: εκεί, το show διακόπτεται, το ρεύμα "πέφτει" - όλα είναι γυρισμένα με εξαιρετική ρεαλιστική γραφή - αλλά, παράλληλα με την επέμβαση των γιατρών, η συναυλία συνεχίζεται με εξοπλισμό ...δωματίου.
  Διασκεδαστικό, με πολλά εφέ και ασταμάτητη μουσική- εδώ τα τραγούδια της μπάντας έχουν τον πρώτο ρόλο.

  Ως "ανεπίσημη" κινηματογραφική δουλειά των Metallica (κυκλοφόρησε σε DVD)καταγράφεται και η ηχογράφηση του Death Magnetic to 2008.
**πηγή: Rich Bienstock

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου