Έ ρεε βίρτσουαλ δούλεμα που μας ρίχνετε...

  Πριν λίγες ημέρες διοργανώθηκε στη Γερμανία, με την υποστήριξη του ελληνικού και του γερμανικού κράτους, ένα συνέδριο από την εκεί κοινότητα των Ελλήνων επιστημόνων με στόχο – μεταξύ άλλων- να διακριβωθεί το κατά πόσο και με ποιο τρόπο μπορεί η ελληνική ομογένεια και δη η επιστημονική, να βοηθήσει τη χειμαζόμενη πατρίδα.

  Σύμφωνα με το σχετικό δελτίο Τύπου, «Ο Σύλλογος Ελλήνων Επιστημόνων Βερολίνου/Βρανδεμβούργου διοργάνωσε στις 14 και 15 Οκτωβρίου 2017 διημερίδα με θέμα τη ‘Νέα Ελληνική Μετανάστευση’, στοχεύοντας στη διεπιστημονική διερεύνηση των πολύπλευρων πτυχών του φαινομένου αυτού και στην ανάπτυξη ευρύτερης συζήτησης και προβληματισμού ανάμεσα στην επιστημονική κοινότητα, τους εμπλεκόμενους ελληνικούς και γερμανικούς φορείς και τους ίδιους τους μετανάστες».
  Στο συνέδριο συμμετείχαν, εκτός από τους Έλληνες επιστήμονες, επαγγελματίες και καλλιτέχνες
που ζουν κι εργάζονται στη Γερμανία, πολλοί Έλληνες πανεπιστημιακοί καθηγητές και ερευνητές, από την Ελλάδα και άλλες χώρες, διευθυντές πανεπιστημιακών ινστιτούτων κ.ά.. Το παρακολούθησαν – μεταξύ άλλων- στελέχη του ελληνικού δημοσίου, κυρίως από τις υπηρεσίες που ασχολούνται τις συστάδες επιχειρήσεων και τις νεοφυείς επιχειρήσεις και τις υπηρεσίες που ασχολούνται με την προσέλκυση ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα (λέμε τώρα…).

  Γνωρίζουμε όλοι ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του επιστημονικού δυναμικού που μετανάστευσε τα τελευταία 8 χρόνια από την Ελλάδα στο εξωτερικό προς αναζήτηση εργασίας, κατευθύνθηκε προς τη Γερμανία η οποία μπορεί ακόμα να απορροφήσει υψηλού επιπέδου μετανάστες και να τους πληρώσει για μια αξιοπρεπή εργασία είτε στον ιδιωτικό είτε ακόμα και στο δημόσιο τομέα όπως συμβαίνει π.χ. με τους ιατρούς.
         'η επιστροφή των μεταναστών θα είναι     
   βίρτσουαλ, η φτώχεια όμως της πατρίδας είναι
                      πέρα για πέρα ρίαλ...'

  Δεν παρακολούθησα το συνέδριο, δεν έχω διαβάσει ούτε την περίληψη των εισηγήσεων και ασφαλώς δεν γνωρίζω τι διημείφθη εκεί. Αν κρίνω όμως από το ρεπορτάζ της κρατικής τηλεόρασης, το συνέδριο παρά τις φιλότιμες προσπάθειες δεν κατέληξε πουθενά. Κατά τη γνώμη μου, δεν επρόκειτο να καταλήξει πουθενά ένα συνέδριο το οποίο διοργανώνεται από τους θύτες – το γερμανικό και το ελληνικό κράτος- με σκοπό να εξετάσουν το πώς θα μπορέσουν να κρατήσουν ζωντανό το θύμα που ξάπλωσαν κάτω με δεκάδες μαχαιριές.

  Μεταξύ των συνέδρων στο Βερολίνο ήταν και ο καθηγητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας Λόης Λαμπριανίδης, ειδικός όπως ενημερωθήκαμε στη μελέτη του φαινομένου της «διαρροής εγκεφάλων» στο εξωτερικό («brain drain»), ο οποίος εδώ και περίπου δύο χρόνια είναι γενικός γραμματέας Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων στο υπουργείο Οικονομίας. Πρόκειται για έναν επιστήμονα με περγαμηνές (έχει λάβει διδακτορικό στην Οικονομική Γεωγραφία από το Tμήμα Γεωγραφίας του London School of Εconomics) και πλούσιο διδακτικό και ερευνητικό έργο.

  Στο περιθώριο του συνεδρίου ο Λ. Λαμπριανίδης παραδέχτηκε ότι δεν υπάρχει περίπτωση οι άνθρωποι αυτοί να επιστρέψουν στο άμεσο μέλλον στην πατρίδα, άρα δεν μπορούμε ως χώρα να περιμένουμε κάτι από αυτούς. Μπορούν όμως να επιστρέψουν εικονικά στην πατρίδα. Ναι, εικονικά.

  Μίλησε μια ‘virtual επιστροφή’, όπου οι μετανάστες στη Γερμανία, μεταφέρουν νοερά τις απόψεις τους στην Ελλάδα, πιέζουν από μακριά για την αλλαγή των δομών στην καθημαγμένη πατρίδα τους και γίνονται φορείς μιας αλλαγής που τόσο πολύ έχει ανάγκη ο τόπος από τον οποίο έφυγαν. «Χτίζουν γέφυρες συνεργασίας» όπως είπε χαρακτηριστικά.

  Ο καθηγητής Λαμπριανίδης είναι ένας ΣΥΡΙΖαίος ο οποίος μας δουλεύει χοντρά, θεωρώντας ότι είμαστε μηρυκαστικά και τρώμε κουτόχορτο.

  Όχι virtual επιστροφή, αλλά ούτε virtual χαιρετίσματα δεν πρόκειται να έχουμε από το Βερολίνο, όσο αυτή η χώρα ρημάζεται από τα Μνημόνια τα οποία έστειλαν τους επιστήμονες -και όχι μόνο αυτούς- της πατρίδας μας στο εξωτερικό. Κατά αντιστοιχία, όχι μόνο επενδύσεις δεν πρόκειται να υπάρξουν στη χώρα, αλλά όσο το πλιάτσικο συνεχίζεται ούτε πουλί πετούμενο δεν πρόκειται να πετάξει πάνω από αυτή την έρημη χώρα.

  Η επιστροφή των μεταναστών θα είναι βίρτσουαλ, η φτώχεια όμως της πατρίδας είναι πέρα για πέρα ρίαλ…

                                                                                                             Θανάσης Αντωνίου
*pic by issuu