.

Κυριακή 9 Ιουλίου 2017

Απεργία μήτηρ αφύπνισης...εν Θεσσαλονίκη

Είμαστε οικολόγοι εμείς...or what..?
Τι λέμε τόσο καιρό για τις απεργίες στη Θεσσαλονίκη; Πως όταν γίνονται όλο και κάτι καλό προκύπτει γι αυτή την έρμη την πόλη - έμμεσα ή άμεσα; Όποτε μπλοκάρουν κάποιες υπηρεσίες, η ανάγκη γίνεται η κινητήριος δύναμη που σπρώχνει τοπική αυτοδιοίκηση και κατοίκους να σκεφτούν πιο λογικά, πιο πρακτικά απ' όσο συνήθως.
Ε, λοιπόν το συτό συνέβη ξανά με τη απεργία των σκουπιδιών και ξύπνησε επιτέλους η οικολογική συνείδηση του Θεσσαλονικέα που μέσα στη μαλακία του να προλάβει να αφήσει τα σκουπίδια στους κάδους, έκανε την απαραίτητη διαλογή και τίγκαραν οι μπλε κάδοι...

Βέβαια, η μαλακία είναι εθιστική συνήθεια, αυτό γνωστό. Και η υπερπλήρωση των μπλε κάδων κατέστη γεγονός αφού οι πράσινοι, προηγούμενα, είχαν μετατραπεί σε εστίες μόλυνσης και ρύπανσης ακόμη και του αέρα. Έτσι, όταν οι θεσσαλονικείς έφτασαν μπροστά στο δίλλημα "κατεβάζω τα σκουπίδια ή τα κρατάω όπως πρέπει;" τα κατέβασαν μεν ( για να μη μπουν σε έξτρα κόπο...) αλλά τουλάχιστον ασχολήθηκαν με το να τα διαχωρήσουν σε ανακυκλώσιμα και μη και να νιώσουν έτσι λίγο λιγότερο ένοχοι.
Έτσι ή αλλιώς όμως, μεσοβέζικα ή γνήσια, το κίνητρο για τη...μονιμοποίηση της συνήθειας της διαλογής των απορριμάτων δόθηκε, έστω και με αυτόν τον τρόπο. Διότι, δε μπορεί -όποιος και να'σαι - να μην αναρωτηθείς για το "ποιόν" των σκουπιδιών που κατεβάζεις στο δρόμο, εσύ και χιλιάδες άλλοι...δε μπορεί να μη νιώσεις λιγάκι υπεύθυνος για τη συσσωρευμένη σαβούρα που έκανε την πόλη να μοιάζει με χαβούζα εν μέσω καλοκαιριού...
Ας είναι λοιπόν...ΈΣΤΩ κι έτσι, ας περάσει αυτή η νοοτροπία στις κεφαλές όσων κατοικούμε εδώ πάνω γιατί λίγα πράγματα μας έχουν απομείνει έτσι κι αλλιώς, ας περιφρουρήσουμε τουλάχιστον την υγειά μας αλλά και την υγειά της πόλης μας και της θρυλούμενης ομορφιάς της ή αν προτιμάτε, του ιδιαίτερου πολιστιστικού της "προσώπου" που είναι σύνθεση πολλών παραμέτρων και χαρακτηριστικών- ένα απ΄ αυτά είναι και ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε στο περιβάλλον μας, από το απιτικό έως το αστικό και όλα τα ενδιάμεσα. Ρουτς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου