Ο ετοιμοθάνατος McCain "ανασταίνει" το ετοιμοθάνατο Obama Care. * Ήττα Trump στη Γερουσία- σώθηκε η μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας από μια ψήφο - έκπληξη.

του Θανάση Αντωνίου

   Πριν μερικά χρόνια συνομιλούσα με μια Ελληνίδα που ζει κι εργάζεται στις ΗΠΑ (όχι Ελληνοαμερικανίδα). Η δικιά μας βρέθηκε εκεί σε σχετικά μεγάλη ηλικία, γύρω στα 30, με προοπτική να μείνει μερικά μόνο χρόνια, εργάστηκε σε διάφορες δουλειές του ποδαριού, παντρεύτηκε έναν αρκετά μεγαλύτερό της κι ευκατάστατο Αμερικανό, απέκτησαν ένα παιδί κι έμεινε για πάντα εκεί. Στα 55 της έμεινε χήρα, πούλησε την επιχείρηση του συζύγου της και ξεκίνησε μια νέα ζωή, με μια δική της επιχείρηση, αλλάζοντας μάλιστα και Πολιτεία διαμονής.

  Συζητώντας για τις εξελίξεις στις ΗΠΑ και την Προεδρία Ομπάμα, ο οποίος τότε διένυε τη δεύτερη θητεία του, κάποια στιγμή θίχτηκε το θέμα ObamaCare και περίμενα ότι η συνομιλήτριά μου θα ήταν ένθερμη υποστηρίχτρια. Έπεσα έξω: η δική μας ήταν πολύ προβληματισμένη με την πρωτοβουλία του Ομπάμα και ούτε λίγο ούτε πολύ την απέρριπτε.

  Θυμάμαι να μου λέει ότι η παροχή ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης σε ανθρώπους που βρέθηκαν ξαφνικά σε μεγάλη ανάγκη, λόγω κάποιας φυσικής καταστροφής, μιας απρόβλεπτης επιχειρηματικής αποτυχίας, ενός ακραίου συμβάντος, ήταν μια θεμιτή πράξη από την πλευρά της πολιτείας που άξιζε να χρηματοδοτηθεί με δημόσιο χρήμα. Ήταν όμως κάθετα αντίθετη στην παροχή νοσοκομειακής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στα εκατομμύρια των ‘τεμπέληδων’ στις αμερικανικές μεγαλουπόλεις.

  «Να δουλεύω εγώ όλη μέρα και να πληρώνω ιδιωτική ασφάλιση που μου κοστίζει σχεδόν 2.000 δολάρια το χρόνο και να νοσηλεύομαι στο ίδιο νοσοκομείο με τον τεμπέλη, τον μαύρο, που έχει κάνει τέσσερα παιδιά με διάφορες γυναίκες κι όλη μέρα είναι αραχτός στο δρόμο πίνοντας και καπνίζοντας, και μπαινοβγαίνει στη φυλακή; Το σχέδιο αυτό είναι για να βοηθήσει ο Ομπάμα τους δικούς του, τους τεμπέληδες μαύρους» μου είχε πει χωρίς να νιώθει το παραμικρό ίχνος ντροπής- γιατί αυτά που είπε δεν θεωρούνται ρατσιστικός λόγος στις ΗΠΑ.

  Τη θυμήθηκα την τύπισσα τις προάλλες που ανακοινώθηκε ότι παρά την κακιά λύσσα που τον έχει πιάσει, ο Ντόναλντ Τραμπ, δεν κατάφερε να περάσει την κατάργηση του ObamaCare και από τα δύο νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ, έχοντας υποστεί μια τρομερή για τα αμερικανικά δεδομένα πολιτική ήττα στη Γερουσία. Οι λιγοστές ψήφοι διαφορά ανάμεσα σε αυτούς που στηρίζουν ακόμα το σχέδιο του Ομπάμα κι αυτούς που θέλουν να ξεχαρβαλώσουν το κράτος κοινωνικής πρόνοιας στις ΗΠΑ, είναι, δυστυχώς, πολύ μικρή και είναι σίγουρο ότι οι θιασώτες του άγριου καπιταλισμού των αγορών, θα επανέλθουν κάποια στιγμή, κατά τη διάρκεια της θητείας Τραμπ.

  Ο Νεοϋορκέζος επιχειρηματίας και μοντελοπνίχτης εκλέχτηκε με τρεις ‘σημαίες’: «θα φέρω τα εργοστάσια πίσω στις ΗΠΑ», «θα κλείσω τα σύνορα στους μουσουλμάνους» και «θα καταργήσω το ObamaCare». Κοντεύει μισός χρόνος από τη ανάληψη των καθηκόντων του και δεν έχει πετύχει, ακόμα, τίποτα. Κάτι μαγκιές στους ομοφυλόφιλους και κάτι τσαμπουκάδες σε βάρος των αυτοχθόνων, είναι δείγματα του απίστευτου κομπλεξισμού του και στάχτη στα μάτια των δικών του που βλέπουν πως ούτε αυτός μπορεί να τα βάλει εύκολα με τις δυνάμεις της κοινωνίας. Δεν παύει όμως να εκφράζει μια συντηρητική Αμερική, με την οποία μάλιστα συντονίζονται και παλαιότεροι μετανάστες όπως η δικιά μας, που βλέπουν να απειλούνται.

  Βαθειά διχασμένη, η αμερικανική κοινωνία επιδεικνύει αυτό το διάστημα το χειρότερο και τον καλύτερο εαυτό της: από τη μια πλευρά οι δυνάμεις της αντίστασης στην επέλαση του Τραμπ, οι δυνάμεις που συγκεντρώθηκαν κατά την αποφράδα ημέρα της ορκωμοσίας του κι έδωσαν έναν εντυπωσιακό αγώνα στους δρόμους της πολιορκημένης από ένοπλες δυνάμεις πρωτεύουσας. Από την άλλη η σιωπηρή (όχι και τόσο σιωπηρή πια…) πλειοψηφία των Αμερικανών που λειτουργώντας με τη λογική του κοινωνικού αυτοματισμού, θεωρεί ότι οι κοινωνικά αποκλεισμένοι συνάνθρωποί τους είναι αποκλειστικά οι ίδιοι υπεύθυνοι για την κόλαση στην οποία ζουν.

  Η ήττα Τραμπ στη Γερουσία, με την ψήφο- έκπληξη μάλιστα του καρκινοπαθούς Τζον Μακέιν να καρφώνεται στη σκληρή καρδιά του Προέδρου, είναι ένα ευχάριστο διάλλειμα, μια ακτίνα αντίστασης μέσα στο νεοφιλελεύθερο σκότος. Μακάρι να συνεχιστεί η ηλιοφάνεια…

Ο Μc Cain έσωσε το "Obama "Care" με ψήφο - έκπληξη. Οι καρδιές εκατομμυρίων αμερικάνων έμειναν...στη θέση τους