Άρωμα...κινηματογραφικής αίθουσας (δηλ.ποπ κορν με λειωμένο βούτυρο, αναψυκτικά και σοκολάτες και πατατάκια) έχει η σημερινή μας ιστορία και οχι τυχαία: πολύ σύντομα θα ξεκινήσουν οι νέοι μας φάκελοι με θέμα τον κινηματογράφο στο rock n'roll (ή το αντίστροφο αν προτιμάτε) με την πλέον λεπτομερή και πλήρη καταγραφή σχετικών ταινιών ως τώρα!
Όλες οι πικάντικες (και όχι μόνο) λεπτομέρειες από τα movies στα οποία είτε πρωταγωνίστησαν rock stars, είτε είχαν ως θέμα τους τον κόσμο της μουσικής που αγαπάμε, από κάθε πιθανή οπτική
γωνία! Ναι, λέμε!
Πρωτόγνωρη εμβάθυνση στο τσίρκο του rock n'roll λοιπόν, μετά τους gLorious Filth files που "τρέχουν" already as we speak και που, όχι προς έκπληξη μας, αποτελούν την πιο επιτυχημένη "σειρά" στην προσπάθεια διαχείρισης του χάους την οποία έχουμε αναλάβει. Και ως γνωστόν - τοις πάσι - το rock n'roll έχει δεσπόζουσα θέση στο xaoς. Indeed...
"O Jack Νicholson μου ειχε πει πως ήθελε να την πέσει στην Janis αλλά πιθανότατα (η Janis)θα γελούσε με αυτόν λόγω των "βου" ταινιών στις οποίες ο Jack είχε παίξει ως τότε- ψευτοχίπικες ή με θέμα μοτοσυκλέτες και συμμορίες.
"H Janis θα σκεφτόταν γι αυτές τις ταινίες πως είναι ...γελοίες" έλεγε ο Jack που κάθονταν στο γραφείο μου στην Robert Levy's Pebble Productions στο Hollywood και είχε "καρφωθεί" σε μια αφίσα της Janis στην οποία η τραγουδίστρια είχε φωτογραφηθεί με το ένα βυζί έξω. Η Janis είχε υπογράψει την αφίσα με "αγάπη και φιλάκια".
Αντίθετα με τον Warren Beatty, o Jack ήθελε να ξέρει κάθε λεπτομέρεια της σχέσης μου με την Janis. Έλεγε πως θα πήγαινε σπίτι, θα έβαζε το Piece of my Heart και θα τρίπαρε για το υπόλοιπο της ημέρας.
Προσπαθούσα να βρω μια δουλειά στον Jack- να γράφει σενάρια. Επαγγελματικά βρίσκονταν στο περιθώριο και αναζητούσε κάποια σταθερότητα με την καριέρα του. "Δικέ μου, είμαι ρέστος και βουλιάζω" μου'χε πει. "Με κάθε μου βήμα, νιώθω να πέφτω σε μια γαμημένη τρύπα".
Εγώ τότε μπορεί να μην ήμουν ήμουν ρέστος, αλλά είχα βρεθεί στη θέση του Jack όταν είχα πρωτογνωρίσει τη Janis, έξι χρόνια πριν, στο San Francisco. Τότε, κανείς δεν ήξερε ή νοιάζονταν για το ποιά ήταν- μια στρογγυλοπρόσωπη κοπελίτσα με πληγές στο δέρμα της και αφρόντιστη, όπως κάποιος που δουλεύει σε πάγκο (στο δρόμο) με λουκάνικα. Ήταν σα να...επιπλέει- έτσι απλά.
Δεν υπήρχε γι αυτήν "θεός"- έτσι έλεγε, γιατί αν υπήρχε, θα την "ίσιωνε" με μια σακούλα χόρτο που "θα έκανε ακόμα και τα μαλλιά του διαβόλου να σηκωθούν". Αυτό ήθελε όλο κι όλο, αυτό ήταν που την ένοιαζε μόνο.
(-cut:-) απόσπασμα από το Laid Bare: A Memoir Of Wrecked Lives And The Hollywood Death Trip του Jhon Gilmore (εκδόσεις Amor Books, 1997) *πρόλογος-μετάφραση: DK R
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου