Ο Marilyn Manson τρώει μαγικά μανιτάρια και το μετανιώνει: το τριπάκι γίνεται...εφιάλτης! 
*plus: clips feat. Avril Lavigne(Suicide Squad) + (director's cut)UNcensored  (s)AINT + The Dope Show.

(g) Lo-Fi(les) #9

  Συνεχίζουμε το sex & drugs & rock n'roll οδοιπορικό μας ή αλλιώς την εξιστόρηση μερικών από τα πιο πικάντικα περιστατικά στην ιστορία αυτού του - όχι μόνο - μουσικού τσίρκου. Σαφώς και δε μπορούμε ν' αφήσουμε απ'έξω την καινούργια γενιά του είδους, όπως για παράδειγμα το Marilyn Manson, το θρυλούμενο και εκουσίως, "ανδρόγυνο" εκπρόσωπο της nu metal σκηνής.

  Tα "μέταλλα" έτσι κι αλλιώς, παλιά και νεότερα, έχουν πλούσιο υλικό σε ότι αφορά παραβατικές "συμπεριφορές" είτε τα περιστατικά αυτά έχουν να κάνουν με drugs, με sex ή με πρόκληση γενικότερα. Θα τα πούμε όλα γιατί πρωτίστως έχει την πλάκα του και δευτερευόντως γιατί...έτσι μας αρέσει, να ταξιδεύουμε νοερά με τις τρελίτσες των αστεριών που μας ταξιδεύουν μουσικά - και σας έχουμε βεβαίως και ιστοριούλες πρωτόλειες, προσωπικές και ταξιδιάρικες ομοίως. Τουλάχιστον!

  "Όταν κάναμε παρέα με τους Nine Inch Nails, λίγο πριν το συμβάν με το "καπνιστό κόκκαλο"(σ.σ.αγνοούμε, αλλά θα σας ενημερώσουμε σύντομα), μου πρόσφεραν ένα από τα ναρκωτικά που, έως τότε, δεν είχα δοκιμάσει: μανιτάρια.

  Εγώ μαζί με Pogo,Twiggy & (τους περισσότερους από τους) Nine Inch Nails είχαμε καταπιεί αρκετά κομματάκια καθώς πηγαίναμε σε ένα μέρος που λεγότανε The Mars Bar (σ.σ. το μπαρ του πλανήτη Άρη). Υποτίθεται πως ήταν κάπου κοντά, αλλά μας πήρε καμιά να οδηγήσουμε ως εκεί.

  Στο δρόμο καταπίναμε με τη μία, με το στόμα ορθάνοιχτο, αρκετά κουτάκια μπύρας Budweiser. Αλλά όσα και να ήπιαμε, δεν καταφέραμε να αδειάσουμε εντελώς ένα από αυτά- ολόκληρο εννοώ. Είτε κάποιος στη Budweiser ήταν ιδιοφυϊα, είτε είχαμε μόλις αρχίσει να την "ακούμε" από τα μανιτάρια.

  Το Mars Bar ήταν ακριβώς το λάθος μέρος για να βρεθούμε στην κατάσταση που είμασταν. Βρισκόταν σε ένα ανατριχιαστικό, εγκαταλελειμένο εμπορικό κέντρο στην παραλιακή και ο μόνος τρόπος να φτάσεις εκεί ήταν να πάρεις ένα ασταθές ασανσέρ, πλημμυρισμένο σε black light.

  Κάποιος είχε τη φρικτή ιδέα να παίξουμε το παιχνίδι "τα μόρια" και άρχισε να περιστρέφεται σαν τρελλός και να πέφτει πάνω στους υπόλοιπους, Ένας από την παρέα ήταν ο Bill Kennedy, ένας σπουδαίος heavy metal-άς παραγωγός, ο οποίος έτσι όπως έπεσε κάποια στιγμή πάνω μου, μεταμορφώθηκε σε δαίμονα με φλεγόμενα μαλλιά, καλαμπόκια για δόντια και φίδια γύρω από τη μέση του.

  Όταν ξεκαρδίστηκε στα γέλια, γόπες τσιγάρων άρχισαν να ππετάνε μέσα κι έξω από το στόμα του, όπως το ποπ κορν χοροπηδά στη μηχανή που φτιάχνεται.

  Ήταν ένας πραγματικός εφιάλτης και μου υπενθύμισε - πολύ αργά όμως...- γιατί δεν έπρεπε ποτέ να κάνω ψυχεδελικά ναρκωτικά".

(πρόλογος-μετάφραση:DK R) *-cut:-) The Long Ηard Road Of Hell του Marilyn Manson ( εκδόσεις Regan Books/Harper Collins, 1998 ).